Φανταρος μαζι με τον Δημητρακη (καπου απο τα χωρια του βαλτου) ορφανος, ταλαιπωρος, αφραγκος, αλλα και πολυ υπερηφανος. Τον κερασαμε μια καφε, τον κερασαμε δυο καφε, του πηραμε και τσιγαρα, αλλα σιγα σιγα απομακρυνθηκε απο την παρεα διοτι δεν ηθελε να μας γινεται βαρος. (ετσι μου ειπε μετα) Το μονο που ζητουσε ηταν να τον περνουμε πισω στο στρατοπεδο με το αμαξι οταν γυρνουσαμε απο την βραδυνη εξοδου. Καποια στιγμη το εκοψε και αυτο.
Μετα αρχισε να σκαει μυτη στο στρατοπεδο(το πρωι παρακαλω) με ταξι, μας εβγαλε εξω, και οχι καφε μονο, αλλα τραπεζι μας εκανε. Ρε Δημητρακη τι εγινε? Να ενα χωραφι ειχαμε και αποφασισε η καημενη η μανα μου και το πουλησε, οποτε μου εστειλε και εμενα μερικα χρηματα. Εγω δεν τοχαψα και τουν "την επεσα απο διπλα" διοτι φοβηθηκα μη εχει μπλεξει πουθενα. Μου ητανε αλλωστε πολυ συμπαθης. Μια απο τις πολλες μου το εσκασε το μυστικο.
Γνωριστηκε με ενα τυπο +50 ματσο ο οποιος τον χαρτζιλικωνε για να του προσφερει τις υπηρεσιες του. Τι του εκανε ρε παιδια. Δεν θα το πιστεψετε!!!!!
Τον εβαζε και την επαιζε χυνοντας σε μια φετα ψωμι και μετα τα ετρωγε.
(ο τυπος, οχι ο Δημητρακης)
