samsung
Μέλος
- Εγγρ.
- 24 Σεπ 2006
- Μηνύματα
- 2.080
- Κριτικές
- 4
- Like
- 8
- Πόντοι
- 16
Όλα είναι θέμα τιμής και κόστους.
Εγώ δεν κατεβάζω κινηματογράφο.
Όταν με 1,50 ευρώ παίρνω το έργο που θέλω από το βιντεοκλαμπ για μια βδομάδα, τους τα δίνω. Είναι μια λογική χρέωση.
Και βέβαια το αντιγράφω (για να το κρατήσω στο αρχείο μου), αλλά δεν βγάζω λεφτά από αυτό. Τα πληρώνω όμως τα 1,50.
Όταν όμως μου ζητάνε 10, 15, ή 20 ευρώ για να αγοράσω ένα CD με μουσική, ή 8 ευρώ για να δω την ταινία στα Village Cinemas, όχι, να το βάλουν στον κώλο τους. Δεν τα δίνω.
Ο σουβλατζής της γειτονιάς μου μου παραπονιέται ότι πληρώνει 500 ευρώ το χρόνο στην ΑΕΠΙ για να έχει το δικαίωμα να βάζει μουσική στο μαγαζί του. Του λέω να μη τους τα δίνει, και να ξηλώσει τα ηχεία και τη συσκευή - αλλά δεν μ' ακούει.
Βλέπεις, εκτός απ' τα ψίχουλα που δίνουν στους καλλιτέχνες, από τα λεφτά και τα πρόστιμα που μαζεύουν πρέπει να βγαίνουν και οι μισθοί τους, και τα έξοδα της ΑΕΠΙ, και τα κέρδη των μετόχων της SONY, και δεν ξέρω και πόσοι φόροι για την απύθμενη μαύρη τρύπα του δημοσίου. Τα λεφτά στην πλειψηφία τους ΔΕΝ πάνε στους καλλιτέχνες, πάνε στους νταβατζήδες αυτούς τους διάφορους.
Η αντίδραση μπορεί να είναι μόνο μία: Καθολική και συνολική άρνηση πληρωμής παράλογων ποσών, αποδοχή πληρωμής λογικών (όπως το 1,50 τη βδομάδα στο κλαμπ).
Αν σταματήσει ο κόσμος να πληρώνει (μη αγοράζοντας CD, μη βάζοντας μουσική στο σουβλατζήδικο κλπ) να δεις που θα πάνε όλα αυτά τα νταβατζηλίκια και τα παράσιτα που ζουν απ' αυτά.
Τον καλλιτέχνη και τον δημιουργό να τον πληρώσω. Με χαρά μου.
Τον νταβατζή του καλλιτέχνη, όχι.
Εγώ δεν κατεβάζω κινηματογράφο.
Όταν με 1,50 ευρώ παίρνω το έργο που θέλω από το βιντεοκλαμπ για μια βδομάδα, τους τα δίνω. Είναι μια λογική χρέωση.
Και βέβαια το αντιγράφω (για να το κρατήσω στο αρχείο μου), αλλά δεν βγάζω λεφτά από αυτό. Τα πληρώνω όμως τα 1,50.
Όταν όμως μου ζητάνε 10, 15, ή 20 ευρώ για να αγοράσω ένα CD με μουσική, ή 8 ευρώ για να δω την ταινία στα Village Cinemas, όχι, να το βάλουν στον κώλο τους. Δεν τα δίνω.
Ο σουβλατζής της γειτονιάς μου μου παραπονιέται ότι πληρώνει 500 ευρώ το χρόνο στην ΑΕΠΙ για να έχει το δικαίωμα να βάζει μουσική στο μαγαζί του. Του λέω να μη τους τα δίνει, και να ξηλώσει τα ηχεία και τη συσκευή - αλλά δεν μ' ακούει.
Βλέπεις, εκτός απ' τα ψίχουλα που δίνουν στους καλλιτέχνες, από τα λεφτά και τα πρόστιμα που μαζεύουν πρέπει να βγαίνουν και οι μισθοί τους, και τα έξοδα της ΑΕΠΙ, και τα κέρδη των μετόχων της SONY, και δεν ξέρω και πόσοι φόροι για την απύθμενη μαύρη τρύπα του δημοσίου. Τα λεφτά στην πλειψηφία τους ΔΕΝ πάνε στους καλλιτέχνες, πάνε στους νταβατζήδες αυτούς τους διάφορους.
Η αντίδραση μπορεί να είναι μόνο μία: Καθολική και συνολική άρνηση πληρωμής παράλογων ποσών, αποδοχή πληρωμής λογικών (όπως το 1,50 τη βδομάδα στο κλαμπ).
Αν σταματήσει ο κόσμος να πληρώνει (μη αγοράζοντας CD, μη βάζοντας μουσική στο σουβλατζήδικο κλπ) να δεις που θα πάνε όλα αυτά τα νταβατζηλίκια και τα παράσιτα που ζουν απ' αυτά.
Τον καλλιτέχνη και τον δημιουργό να τον πληρώσω. Με χαρά μου.
Τον νταβατζή του καλλιτέχνη, όχι.