τι μου θύμησες...
κάπου εκεί στις σποράδες (όχι σκιάθο), προ πάαααρα πολλών ετών 1η μαίου, βολτάριζα μόνος με το αυτοκίνητο και σε ερημική παραλία μου ήρθε να κάνω μπάνιο (το πρωτο της χρονιάς).
μαγιό δεν υπήρχε αλλά "δε γαμιέται σκέφτηκα μόνος είμαι τα βγάζω και μπαίνω".
εξαιρετική μέρα, τη θυμάμαι σα χθες, ανοιξιάτικη με πολύ λαμπρό και ζεστό ήλιο αλλά δροσερό αεράκι.
βγάζω ρούχα, τα αφήνω στο αυτοκινητο με τάξη
και βουρ για θάλασσα (50 μέτρα απόσταση).
στην παραλία αντιλαμβάνομαι πιο πέρα ζευγάρι να πηδιέται. ντόπιους ζευγάρι, σαραντάρηδες. οκ μόνο φατσικά τους γνώριζα.
αποφασίζω να μπω (ήμουνα και τσίτσιδος) χωρίς να κοιτάω προς τα έξω (gentleman).
και με πιάνει άκρατος παλιπαιδιμός, βουτιά και πάλι βουτιά και πραγματικά ηλίθια πλατσουρίσματα σαν 12χρονο που πραγματικά ευχαριστήθηκα όσο δεν πάει. είχα χρόνια να νιώσω παιδί και δε νομίζω ότι μου έχει ξανατύχει από τότε.
στο 10λεπτο τον είχα δαγκώσει βέβαια καθώς η θάλασσα ήταν κυριολεκτικά πάγος.
γυρνάω, την είχαν κάνει, βγαίνω, ξαπλώνω, στεγνώνω και καταγράφω ένα από τα καλύτερα μπάνια μου έβερ.
το πρώτο από τα (λίγα) γυμνός.