Πιστέυω ότι δεν είναι μόνο θέμα τένοντα, αλλά και του μυ και του πόσο ανεπτυγμένο και προσαρμοσμένο είναι το κεντρικό νευρικό συστημα μέσω της κατάλληλης νευρομυικής συναρμογής
Νευρομυϊκή Συναρμογή
Νευρομυϊκός Συντονισμός ή Συναρμογή ονομάζεται η ικανότητα που έχουν οι μυϊκές ομάδες να λειτουργούν με αρμονία μεταξύ τους, ώστε να παράγουν, υπό διάφορες συνθήκες, κινήσεις με ποιότητα εκτέλεσης, βασιζόμενες σε συγκεκριμένα κινητικά πρότυπα.
Η βασική προϋπόθεση για να πραγματοποιηθεί μία κίνηση με ποιότητα εκτέλεσης είναι το υψηλό επίπεδο αλληλεπίδρασης του νευρικού και του μυϊκού συστήματος.
Σύμφωνα με τον Hirtz (1985), υπάρχουν οι ακόλουθες συναρμοστικές ικανότητες:
Η ικανότητα της κιναισθητικής διαφοροποίησης, δηλαδή η εκτέλεση κινήσεων με ακρίβεια και εκλεπτυσμένη κινητικότητα σε συνθήκες αυξημένης δυσκολίας (η άσκηση μπορεί να γίνει και με μπάλα και χωρίς)
Η ικανότητα ισορροπίας – ιδιοδεκτικότητας, δηλαδή η διατήρηση ή επανάκτηση της ισορροπίας σε στατική ή δυναμική κατάσταση (η άσκηση μπορεί να γίνει σε τραμπολίνο, δοκό, πλατφόρμα ισορροπίας, bosu, με μειωμένη οπτική πληροφόρηση ή/και στήριξη)
Η ικανότητα αντίληψης και προσανατολισμού στο χώρο μέσα από την παρατήρηση και επεξεργασία οπτικών και ακουστικών πληροφοριών
Η ικανότητα αντίδρασης, δηλαδή η ταχύτατη και αποτελεσματική αντίδραση σε διαφορετικά ερεθίσματα (οπτικά, ακουστικά ή συνδυασμός τους)
Η ικανότητα εκμάθησης και εκτέλεσης ρυθμικών κινήσεων, δηλαδή ο ρυθμός στην κίνηση (αλματάκια, δρόμοι προκαθορισμένης απόστασης, γυμναστικές – χορευτικές ασκήσεις).
Επίσης, ο Harre (1986) αναφέρει ως συναρμοστική ικανότητα:
Την ικανότητα «σύζευξης» ως ικανότητα συντονισμού κινήσεων των μελών του σώματος και επιμέρους κινήσεων σε μία συνολική κίνηση.
Οι αλλαγές κατεύθυνσης, οι στροφές από διαφορετικές γωνίες (45°, 90°, 180°, 270°, 360°), οι προσποιήσεις, οι ντρίπλες, οι επιθετικές και αμυντικές μετακινήσεις κατά άθλημα, οι τεχνικές δεξιότητες σε διαφορετικές συνθήκες απαιτούν το συντονισμό χεριών – ποδιών, ματιών – χεριών και διαμορφώνουν μία σειρά από κυκλικές ή άκυκλες κινήσεις, με αλλαγές στο μήκος και στη συχνότητα των διασκελισμών κατά το τρέξιμο καθώς και με παραλλαγές ως προς τη χρήση της μπάλας, όλα αυτά για να γίνουν θα πρέπει προοδευτικά ο αθλητής να αποκτήσει υψηλό επίπεδο νευρομυϊκής συναρμογής.
Προπόνηση Νευρομυϊκής Συναρμογής.
Αρχίζει στην παιδική ηλικία (5 με 12 ετών) με την εισαγωγή στην εκμάθηση απλών μορφών κινήσεων, στάσεων και ρυθμών, ενώ σταδιακά εμπλουτίζεται με πιο σύνθετα και ειδικά στοιχεία (π.χ. χρήση μπάλας).
Βασική αρχή είναι ο συνεχής εμπλουτισμός του ασκησιολογίου προπόνησης με νέα στοιχεία ώστε να δίνεται στο παιδί ένα πολύπλευρο φάσμα από κινητικές εμπειρίες από τη νεαρή ηλικία.
Ο Νευρομυϊκός Συντονισμός είναι το «κλειδί» για την επιτυχή εκτέλεση πολύπλοκων και περίτεχνων ενεργειών στο σύγχρονο αθλητισμό, κάτω από πίεση χώρου, χρόνου, αντιπάλου.
Επίσης, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι η προπόνηση Νευρομυϊκής Συναρμογής προσφέρει σε μεγάλο ποσοστό στη μείωση των τραυματισμών αφού βελτιώνουν πολύ τον αντανακλαστικό χρόνο των αθλητών.
Ασκήσεις Νευρομυϊκού Συντονισμού.
Γενική Συναρμογή - Τρέξιμο, στροφές, άλματα, σλάλομ με χρήση ράβδων, στεφανιών, κύλιση, κυβίσθηση, αναρρίχηση, κ.λπ.
Ιδιοδεκτικότητας - Τραμπολίνο, δοκός και πλατφόρμα ισορροπίας, bosu για διατήρηση και επανάκτηση της ισορροπίας
Ειδικός Συντονισμός - Ασκήσεις με χρήση μπάλας και οργάνων
Εξάσκηση στη Σκάλα - συνδυασμός με τεχνικά στοιχεία και κίνηση κατά άθλημα
Ασκήσεις Αντίδρασης και Προσανατολισμού στο χώρο έπειτα από πληροφόρηση, επεξεργασία και παρατήρηση οπτικών και ακουστικών πληροφοριών........
ΓΙΑ ΠΕς ΜΟΥ ΤΩΡΑ Η ΝΕΥΡΟΜΥΙΚΗ ΣΥΝΑΡΜΟΓΗ ΠΟΥ ΚΟΛΛΑΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΔΥΝΑΜΗΣ;;;;
