Είμαι στα 54 και ψάχνομαι με 40 - 55. Πριν από 10 (ας πούμε) χρόνια, ίσχυε η διαφοροποίηση νετ και πραγματικής ζωής, σήμερα πια τα όρια δεν είναι καθαρά. Η άλλη (κι ο άλλος), μπαίνει στο νετ για την εφορία, την τράπεζα, συνταγές μαγειρικής, μπάλα, ψώνια κλπ., δηλαδή το νετ είναι πλέον κομμάτι της "πραγματικής" ζωής. Για πολλές, το ερωτικό ψάξιμο πάει κι αυτό στο πακέτο, είτε για ξεπέτα, είτε για κάτι χαλαρό κι ό,τι προκύψει (το συνηθέστερο στις ηλικίες που περιέγραψα). Το ζητούμενο είναι να "ξεκουμπώσεις" την άλλη, για να αρχίσει να βγάζει τα "θέλω" κι αυτό είναι περίπλοκο, είτε σε κλαμπ, είτε σε ραντβουδάδικο. Εννοείται ότι μιλάμε για αυτές κι αυτούς που είναι συνειδητοποιημένοι/ες και δεν σκοτώνουν απλώς την ώρα. Δεν αντιλαμβάνομαι ακριβώς τις "ανωμαλίες" (τι λέξη κι αυτή), από την προσωπική μου 20ετή πείρα στο διαδικτυακό κουρμπέτι, είναι (ως συνήθως) θέμα χημείας και συνάφειας για να δημιουργηθεί mood συνεύρεσης. Όπως έχω ξαναγράψει εδώ, το θέμα είναι, το γρηγορότερο, να αλλάξεις πίστα σε πιο ρεαλιστικό περιβάλλον, τηλέφωνο, σκάιπ, ακόμα και φουμπου, για τις πιο θαρραλέες, ραντεβού εφόσον έχει οικοδομηθεί οικειότητα. Τα θέλω και οι "ανωμαλίες" βγαίνουν στο κρεβάτι, κι όσα περισσότερα ακούς από την πρώτη στιγμή, τόσα λιγότερα να πιστεύεις. Από κει και πέρα, αν κόβει το μάτι, οι "στόχοι" εντοπίζονται στο μπαράκι, στο σούπερ μάρκετ κλπ., απλώς το νετ, μέσω την ανωνυμίας, ενισχύει την όποια ελευθεριότητα έτσι ώστε να αισθανθούμε τι ντέφι (μπορεί) να χτυπάει ο άλλος και η άλλη.
