''Μη με σκουντάς (poke).... Βαρέθηκα..''
Είσαι στο facebook?
Να μια ερώτηση που ακούω συχνά, όπως και ο περισσότερος κόσμος.
Νομίζω.. πιο πολύ ακούω αυτό, παρά το ''καλημέρα! πως είσαι σήμερα?''
Είναι από τις ερωτήσεις που απεχθάνομαι, και πάντα μα πάντα ξενερώνω όταν την ακούω από μια καινούρια γνωριμία που θα κάνω.
Κάποιοι μπορεί να πουν ότι έχω εμπάθεια με το Φατσοβιβλίο...
Όχι βέβαια. είναι ένα υπέροχο site, έξυπνα σχεδιασμένο ,τρομερά εξυπηρετικό και με άριστη λειτουργιά.
Το θέμα είναι πως(;) και για ποιο σκοπό το χρησιμοποιεί κανείς.
Όταν ρωτώ γνωστούς: ''γιατί έχεις facebook?'' η αναμενόμενη απάντηση είναι : ''μα για να βρω τους συμμαθητές μου από το δημοτικό!'' , χααχαχαχαχχα…
Μα πραγματικά πες την αλήθεια, τόσο πολύ σου έλειψε ο Κωστάκης και η Κατερινούλα από το σχολείο? Και οκ τους βρήκες λοιπόν, τους έκανες και φίλους.. Είναι πραγματικά φίλοι σου?
Ξέρω ότι με τους φίλους μου μιλάω συχνά... σχεδόν κάθε μέρα! Τους βλέπω από κοντά, τους αγκαλιάζω, τους ΜΙΛΑΩ και ΑΚΟΥΩ τη φωνή τους..
Πόσοι είναι οι πραγματικοί φίλοι σου από τους 2.467 friends??
Ας μην ρίχνουμε στάχτη στα μάτια μας.
Ένας από τουςfacebook-ppl κυριότερους λόγους που αρκετοί είναι στο εν’ λόγω site είναι για να κάνουν καινούριες γνωριμίες. Να φλερτάρουμε, να πάρουμε μάτι κανένα κ…ο από τις φωτογραφίες και ότι μας κάτσει ρε αδερφέ.
Το flirt είναι πιο εύκολο πίσω από μια οθόνη και η απόρριψη περνά όπως τα ψιλά γράμματα στις διαφημίσεις… Δεν πονάει!
Έτσι σταδιακά αρχίζει να χάνεται η προσωπική επαφή που σου χαρίζει ένα ραντεβού. Οι εκπληκτικές αμήχανες ματιές, το καρδιοχτύπι, το τυχαίο άγγιγμα των χεριών… Πράγματα τα οποία μπορείς μόνο από κοντά να βιώσεις. Είναι ιεροτελεστία… Και είναι τόσο τέλεια!
Όλα αυτά βέβαια προσπερνιούνται με συνοπτικές διαδικασίες και μπαίνουμε κατευθείαν στο ψητό..
Θεωρώ εν μέρει δικαιολογημένο, το να φτάνουμε στο σημείο όπου οι γυναίκες λένε «δεν υπάρχουν άντρες κυνηγοί.», ενώ οι άντρες «οι γυναίκες έχουν πάρει ψηλά τον αμανέ.»
Αδικαιολόγητο όμως πραγματικό, όταν και οι δύο βολεύονται στην ασφάλεια της αφάνειας.
Όσο για τις φωτογραφίες..
Πολλές φωτογραφίες ρε παιδί μου... Ολόκληρη η προσωπική ζωή ενός ανθρώπου, εκτεθειμένη στο διαδίκτυο. Μα γιατί? Γιατί να μοιραστείς όλες τις στιγμές σου με τόσο άσχετο κόσμο(;) ανθρώπους που μπορεί να μην έχεις δει ούτε από κοντά!
Πόση επιβεβαίωση χρειάζεσαι ποστάροντας τη φωτογραφία με το σέξι μαγιό η με τους κοιλιακούς φέτες? Γιατί, αν το σκεφτείς, είναι θέμα ανασφάλειας... Όσα ποιο πολλά ''Likes'', τόσο ποιο πολύ ανεβαίνει η αυτοπεποίθηση. Επιβεβαιώνεσαι καθημερινά με ένα κλικ. Και εκεί νιώθεις γεμάτος...
Είσαι όμως στην πραγματικότητα?
Θέλω πραγματικά να μου εξηγήσει κάποιος τα feelings, και τη λογική του Φατσοβιβλίου και γενικότερα των chatrooms… Στείλτε μου τα μηνύματα σας να το συζητήσουμε !