Επισκέπτης
με θελετε στην ....παρεα σας...
Καλώστον κι ας άργησες!!!
Γκόμενα και στοματικό
- Μέλος που άνοιξε το νήμα laplace
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 144
- Εμφανίσεις 14K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 4 άτομα (0 μέλη και 4 επισκέπτες)
Καλώστον κι ας άργησες!!!
BiteMeIaMfresH
Μέλος
- Εγγρ.
- 22 Οκτ 2006
- Μηνύματα
- 8.901
- Like
- 15
- Πόντοι
- 66
χμμ... ωραιο το συμπερασμα σου αλλα λαθος... επαιξες κ εχασες χαχαχα
οχι πως σε αφορα αλλα αντε... το πισι δεν ειναι δικο μου ειναι του σπιτιου που βρισκομαστε τωρα... εξω εχει απιστευτη ζεστη γι αυτο ειμαστε σπιτι.. χθες ειχα καει απ ακρη σ ακρη γι αυτο περιμενα να πεσει ο ηλιος για να βγω... α τι αλλα? για τον πρωην.. ναι ειναι αληθεια ειναι πρωην... μια χαρα παιδι ψηλο κ ομορφο αλλα τι να κανουμε μας τελειωσε απο γκομενος, ολα τα ωραια καποτε τελειωνουν γιου νοοου.
τωρα που σου απαντησα, γιατι οσο κ αν σε παραξενευει δεν εχω προβλημα ν απαντησω σε οτιδηποτε σχεδον, δεν κρυβω κ το μυστικο του κοσμου, ενα νορμαλ κοριτσι ειμαι, ελπιζω να καλυφθηκες.
οχι πως σε αφορα αλλα αντε... το πισι δεν ειναι δικο μου ειναι του σπιτιου που βρισκομαστε τωρα... εξω εχει απιστευτη ζεστη γι αυτο ειμαστε σπιτι.. χθες ειχα καει απ ακρη σ ακρη γι αυτο περιμενα να πεσει ο ηλιος για να βγω... α τι αλλα? για τον πρωην.. ναι ειναι αληθεια ειναι πρωην... μια χαρα παιδι ψηλο κ ομορφο αλλα τι να κανουμε μας τελειωσε απο γκομενος, ολα τα ωραια καποτε τελειωνουν γιου νοοου.
τωρα που σου απαντησα, γιατι οσο κ αν σε παραξενευει δεν εχω προβλημα ν απαντησω σε οτιδηποτε σχεδον, δεν κρυβω κ το μυστικο του κοσμου, ενα νορμαλ κοριτσι ειμαι, ελπιζω να καλυφθηκες.
Επισκέπτης
Όταν λες "έχασα"??? Τι κουλό είναι πάλι αυτό!!!
Ναι, ευχαριστώ πάααααααααρα πολύ που μου ανοίχθηκες, αυτό ζητούσα κι εγώ τόση ώρα!!! Χεχεχεχε, ρε συ είσαι σίγουρα 20? Για μικρότερη μου φαίνεσαι τελικά ;)
σημερα η μαμά μου μού έφτιαξε ψαρόσουπα.
κάθομαι στο γραφείο και κοιτάω το ψάρι μέσα στο πιάτο.
"είναι αναμφίβολο" σκεφτομαι "οτι σε όλα τα στάδια της ύπαρξης του ενα ψάρι παραμένει το ζωντανο συμβολο της μετάβασης απο το τέλος ενός κύκλου σε μια νέα αρχή.Ακόμα και μέσα στο πιάτο μου ο συμβολισμός παραμένει ζωντανός"
-δε μας χέζεις ρε πούστη και εσυ με τις μαλακίες σου? ειπε το ψάρι
κάθομαι στο γραφείο και κοιτάω το ψάρι μέσα στο πιάτο.
"είναι αναμφίβολο" σκεφτομαι "οτι σε όλα τα στάδια της ύπαρξης του ενα ψάρι παραμένει το ζωντανο συμβολο της μετάβασης απο το τέλος ενός κύκλου σε μια νέα αρχή.Ακόμα και μέσα στο πιάτο μου ο συμβολισμός παραμένει ζωντανός"
-δε μας χέζεις ρε πούστη και εσυ με τις μαλακίες σου? ειπε το ψάρι
BiteMeIaMfresH
Μέλος
- Εγγρ.
- 22 Οκτ 2006
- Μηνύματα
- 8.901
- Like
- 15
- Πόντοι
- 66
που ξερεις λιωμα... μπορει να μην ειμαι μια.. μπορει να ειμαστε πολλες κ πολλοι
ειναι εκφραση... αμαν ολα θα τα εξηγω? εχουμε χασμα αυτο εχω να δηλωσω...
ειναι εκφραση... αμαν ολα θα τα εξηγω? εχουμε χασμα αυτο εχω να δηλωσω...
Επισκέπτης
Τέχνη- φιλοσοφία- πραγματικότητα. Εύγε.
Επισκέπτης
που ξερεις λιωμα... μπορει να μην ειμαι μια.. μπορει να ειμαστε πολλες κ πολλοι
ειναι εκφραση... αμαν ολα θα τα εξηγω? εχουμε χασμα αυτο εχω να δηλωσω...
Χεχε ΟΚ, χάσμα γεννεών έχουμε σίγουρα. Πρέπει να έχεις τα μισά μου χρόνια και πιο κάτω, οπότε σκέψου ανάλογα το τι και αν θα μπορούσες να κάνεις κουβέντα με κάποιον/α που έχει τα μισά σου χρόνια ;)
Αυτάααααααα λοιπόοοοοον!
BiteMeIaMfresH
Μέλος
- Εγγρ.
- 22 Οκτ 2006
- Μηνύματα
- 8.901
- Like
- 15
- Πόντοι
- 66
τα μισα σου χρονια κ πιο κατω εχει η φιλη μου που βρισκεται τωρα διπλα μου χαχαχα
τωρα για την κουβεντα... εγω μπορω να κανω κουβεντες με ολους κ κανω δλδ, γιατι απλα δεν εχω ποτε τις αξιωσεις να αλλαζω μυαλα σε κανενα.. οποια ηλικια κ αν εχει
σεβομαι καθε αποψη, δεν την δεχομαι βεβαια
αυταααααααααααααααααααααααααααα ναι
τωρα για την κουβεντα... εγω μπορω να κανω κουβεντες με ολους κ κανω δλδ, γιατι απλα δεν εχω ποτε τις αξιωσεις να αλλαζω μυαλα σε κανενα.. οποια ηλικια κ αν εχει
σεβομαι καθε αποψη, δεν την δεχομαι βεβαια
αυταααααααααααααααααααααααααααα ναι
Δεν ειναι δικο μου.
Καλά τα λες φίλε, αλλά είσαι λίγο ανάγωγος.
Διακόπτεις το φλογερό chat (που είναι και στο θέμα του topic)
δεν τον μαντρωσα τον καημενο... μην ανησυχεις... ειναι παρεα με αλλους κ πινουν μπυρες.. ολ δε ταιμ
αλλα τωρα να παω να κανω ανηθικη προταση σε ολους.. δεν λεει... ας κανω σ αυτον που νιωθω κ ανετα
Χαρακτηριστικό φαινόμενο "παρέα".
PATHFINDER
Μέλος
- Εγγρ.
- 24 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 2.435
- Κριτικές
- 4
- Like
- 32
- Πόντοι
- 16
Φιλοι και φιλεναδες δεν καταλαβενω ολες τις κοντρες που διαβαζω εδω!Μια κοπελα που τα πινει ειναι πουτανα και μια που τα φτυνει ειναι κυριλε?Τι ειναι αυτα ρε παιδια?Αν δηλαδη η μανα σας πινει του πατερα σας τι ειναι?Δεν τα καταλαβενω αυτα!Καλα κανουν οι γκομενες που τα πινουν αν γουσταρουν και καλα κανουν και αυτες που δεν τα πινουν αν ετσι γουσταρουν!Προσωπικα το καλο που τους θελω ειναι με εμενα να τα πινουν!!!Ειναι το ιδανικο τελειωμα και η επιβραβευση ενος καλου πουτσου!Αν εχεις γαμησει καλα τοτε κατα 95% θα τα πιει αν παλι οχι πανε στον νιπτηρα!Γαματε λοιπον καλα μαγκες για να τα ριχνετε στο στομαχακι και να τρεμουν και οι πατουσες απο την καυλα! 
Φιλοι και φιλεναδες δεν καταλαβενω ολες τις κοντρες που διαβαζω εδω!Μια κοπελα που τα πινει ειναι πουτανα και μια που τα φτυνει ειναι κυριλε?Τι ειναι αυτα ρε παιδια?Αν δηλαδη η μανα σας πινει του πατερα σας τι ειναι?Δεν τα καταλαβενω αυτα!Καλα κανουν οι γκομενες που τα πινουν αν γουσταρουν και καλα κανουν και αυτες που δεν τα πινουν αν ετσι γουσταρουν!Προσωπικα το καλο που τους θελω ειναι με εμενα να τα πινουν!!!Ειναι το ιδανικο τελειωμα και η επιβραβευση ενος καλου πουτσου!Αν εχεις γαμησει καλα τοτε κατα 95% θα τα πιει αν παλι οχι πανε στον νιπτηρα!Γαματε λοιπον καλα μαγκες για να τα ριχνετε στο στομαχακι και να τρεμουν και οι πατουσες απο την καυλα!
Ορθή τοποθέτησις.
νομιζω οτι καποτε πρεπει εμεις οι αντρες να σταματησουμε αυτο το θεμα με τις πουτανες η οχι!Ξερω ειναι δυσκολο και για μενα αλλα απο τη μια την θελουμε κυρια και απο την αλλη στο κρεβατι να μας κανει τα γουστα ε δεν γινοντε αυτα!μια μεση λυση και χαλαρωτητα ειναι η λυση!Ουτε καραπουτανα ουτε του παρθενα κατι στην μεση.Στο φιναλε και εμεις τι κανουμε?τι ειμαστε λοιπον πουτανοι?Αλλα πριν αρχισουν καποιοι εξυπνακηδες να λενε μαλακιες να πω πρωτος οτι ειναι λιγο δυσκολο να ξερεις οτι η γκομενα σου πριν κανα 3 μηνο τα επινε του πρωην της!Αλλα ετσι ειναι η ζωη μαγκες...και η δικια σας πρωην εχει παει αλλου και τα πινει τωρα...Οποτε απο το να καθομαστε και να χανουμε τον χρονο μας με το ποια ειναι πουτανα και ποια οχι...καλυτερα να βγουμε εκει εξω και να μαθουμε με την πραξη ποια μας κανει και ποια οχι!Πολυ θεωρια και κοκο λιγο!
Σωστος!
Ναι ετσι ειναι!!!Χαχαχα και εμενα παντα ο πρωτος ειμαι...και οι φιλοι μου παντα πρωτοι ειναι!Το καλυτερο ειναι ομως οταν εχουν γαμησει δυο φιλοι την ιδια και ειναι και οι δυο "πρωτοι"!!!!
Τισ εχουμε κομπλαρει τοσο πολυ και απο τον φοβο να μην τις πουμε πουτανες ολα μαλακιες λενε και καταληγουν να τις λεμε μαλακισμενες!
ΕΚΘΕΣΗ
του μαθητή ΣΝΙΦσνιφ
Θέμα: Η πρώτη φορά που μου τα ήπιε γυναίκα.
Στα 20 μου, με πολύ κόπο είχα πάει με μόλις πέντε θηλυκά (τότε ήμουν ακόμα "καλό παιδί") κατηγορίας φοιτήτριας.
Όλες ήταν γύρω στην ηλικία μου, εκτός από μία που μου έριχνε τρία χρόνια και ήταν μεταπτυχιακή και ασκούμενη δικηγόρος.
Πέραν των κλασικών σπασαρχιδικών καταστάσεων ("εγώ δεν κάνω σεξ, κάνω έρωτα", "θέλω σχέση", "εγώ δεν τα κάνω αυτά, δεν είμαι πουτάνα"), ειδικώς το θέμα της πίπας ήταν εξόχως προβληματικό (εκτός από "καλό παιδί", τότε ήμουν και του διαλόγου, αντί να σπρώχνω το κεφάλι επί του πούτσου, χωρίς πολλά-πολλά). Για χύσιμο στο στόμα... ούτε λόγος.
Μέχρι που... ένας πολύ καλός φίλος (σήμερα γνωστός ηθοποιός), αρκετά μεγαλύτερός μου... μου γνώρισε την Τ. Ετών 38.
Τον ευγνωμονώ ακόμα. Γιατί αυτή η γυναίκα άλλαξε τη ρότα μου.
Μετά την πρώτη αναγνωριστική συνάντηση σπίτι μου (παρουσία και του φίλου που μας σύστησε) ήρθε η πρόσκληση για διήμερο στο πατρικό της στην Πάτρα.
Συνάντηση, μπάνιο σε κείνη την παραλία με τους αμμόλοφους, τα γνωστά ψιλομαλακισμένα πασαλείμματα με αντηλιακά, φαγητό με φιλικό της ζευγάρι (μάλλον με επεδείκνυε), απογευματινό μπάνιο, επιστροφή σπίτι της.
Και καλά φίλοι.
(Τι φίλοι μπορούν να είναι μια 38χρονη καθηγήτρια λυκείου κι ένας 20χρονος φοιτητής).
Σπίτι της.
Με τα μαγιό και τα αλάτια.
Λέμε να φτιάξουμε καφέ.
Πάμε στην κουζίνα.
Κορμιά κολλητά. Μασάζ. Γυρνάει. Γλωσσίδια. Τράβηγμα στην κρεβατοκάμαρα, τα μαγιό βγαίνουν. Πέφτουμε στο κρεβάτι.
Ενθουσιάζομαι: Επιτέλους! Δεν χρειάστηκε να κάνω διαπραγματεύσεις! Δεν χρειάστηκε να πληρώσω με σχέση. Απλά... αμοιβαία καύλα!
(Παρένθεση: Ήταν πολύ όμορφο θηλυκό, τόσο που αισθανόμουν πολύ λίγος για την κλάση της. Και είχα συνείδηση ότι στα 38 της θα είχε ταϊστεί καλά. Οπότε...)
Επί τρεισήμιση ώρες γίνομαι εργάτης. Δίνω το 110%, σκεφτόμενος ότι πρέπει να είμαι πολύ καλός, αν θέλω να την ξαναδώ. Αισθησιασμός. Κοπανημα. Μπινελίκια. Ξύλο (ήταν η πρώτη που μου ζήτησε). Και γαμήσι. Πολύ γαμήσι. Και γλείψιμο. Πολύ.
Κάποιες στιγμές ένιωθα σαν μηχανή. Αλλά έπρεπε. Διάολε, ήταν 38, σίγουρα θα είχε γαμηθεί καλά κι έπρεπε να τα δώσω όλα.
Δεν θυμάμαι πόσες φορές έχυσε. Πρέπει να ήταν πάνω από τρεις, γιατί θυμάμαι ότι είχα πει στον εαυτό μου να μη σταματήσω αν δεν χύσει τρεις φορές.
Μετά το γαμήσι δεν είπε τίποτε.
Ντυθήκαμε και βγήκαμε για βράδυ παρέα με το ζευγάρι του μεσημεριού. Δίπλα της ντρεπόμουν. Διάβολε, ήταν τόσο εντυπωσιακή. Ένιωθα ένα ανοικονόμητο παιδάκι πλάι της.
Κατά τις τρεις γυρνάμε σπίτι.
Μου ζητά να ξαπλώσω ανάσκελα γυμνός κι αυτή πάει στο μπάνιο.
Σε λίγο έρχεται στο κρεβάτι γυμνή.
Πάω να την αγκαλιάσω.
Με σπρώχνει πίσω.
"Άσε με", μου λέει. "Εγώ κάνω παιχνίδι τώρα" (ποπό ακόμα τη θυμάμαι τη φράση).
Τότε μονάχα κατάλαβα ότι τελικά τα είχα πάει καλά στο απογευματινό γαμήσι.
Κι αρχίζει ένα γλείψιμο που κράτησε ως τα ξημερώματα.
Από φιλί σε λαιμό... από ώμους σε ρώγες... από πλευρά σε λαγόνια... από πόδια σε γόνατα... γύρω από το πέος... ανάπνεε πάνω του... πλησίαζε.... δάγκωνε γύρω... απομακρυνόταν...
Π-Ο-Ν-Ο-Υ-Σ-Α από την καύλα της προσμονής. Τιναζόμουν. Ήθελα να την αρπάξω. Αλλά με έσπρωχνε πίσω. Μέχρι που το πήρα απόφαση κι αφέθηκα ολοκληρωτικά.
Δεν ξέρω πόση ώρα κράτησε αυτό.
Αλλά, όταν βούτηξε το κεφάλι της πάνω στον πούτσο (που είχε πρηστεί και οι φλέβες πέταγαν έτοιμες να σπάσουν, χωρίς καν να τον έχει αγγίξει μέχρι τότε), υπήρχε μια αίσθηση... πώς να το πω... απομύζησης. Σαν κάτι απάνθρωπο... εντομοειδές... να είχε προσγειωθει πάνω στον πούτσο και να ρουφούσε με τη δύναμη φυσικού φαινομένου.
Και μ' έκοβε. Ακριβώς πριν φτάσω στο point of no return.
Και μετά ξανάρχιζε.
Η γυναίκα αυτή ΜΟΥ ΓΑΜΟΥΣΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΗΣ.
Ώσπου... άρχισε. Το χύσιμο.
Σαν να έσπασαν τα νερά. Έκρηξη. Διαρροή. Ανεξέλεγκτη πλημμύρα.
Κι εκείνη... σαν τον αστροναύτη που δένει τη ζώνη του κι ετοιμάζεται για την εκτόξευση του πυραύλου... σταματά αμέσως την παλινδρομική κίνηση του κεφαλιού... ακινητοποιεί τα χείλη της στη βάση του πέους μου και συσπειρώνει το κορμί της για να δεχτεί την έκρηξή μου.
Κι όπως άρχισα να χύνω... άρχισε η ΑΠΟΜΥΖΗΣΗ.
Δεν τα δεχόταν απλά στο στόμα της.
Τα απομυζούσε.
Πώς είναι όταν μια ηλεκτρική σκούπα σου ρουφάει το δάχτυλο; Επί δέκα.
Ήταν η πρώτη μου φορά.
Η έξαψη ήταν τέτοια που ξέχασα ακόμα και τον στιγμιαίο ενθουσιασμό στη σκέψη "θα μου τα πιει! θα μου τα πιεί!".
Ένιωθα ότι βρίσκομαι σε άλλη διάσταση, σε αστρική προβολή.
Ένιωθα το πέος μου να ξεζουμίζεται, καθώς τα μάγουλά της έκαναν λακάκια, ενώ ρουφούσε.
Μετά τις δύο πρώτες βολές... η αίσθηση της απομύζησης προχώρησε στο υπογάστριό μου.
Δεν ρουφούσε πια τον πούτσο μόνο.
Καθώς έχυνα, ένιωθα μαζί με τα χύσια να φεύγουν τα σωθικά μου.
Ν' αδειάζω από τη ζωή. Να πεθαίνω.
Η λεκάνη μου άρχισε να τινάζεται ρυθμικά και παλινδρομικά της γαμούσα αυτόματα το κεφάλι, ενώ εκείνη ήταν πάντα εκεί, πάντα κολλημένη στον πούτσο και απομυζούσε δίχως σταματημό.
Δεν υπήρχε καύλα πια για μένα. Υπήρχε οδύνη. Βαμπιρισμός.
Άρχισα να ουρλιάζω και να γρονθοκοπώ το πάνω μέρος του κρεβατιού και τον τοίχο, για να μη γρονθοκοπήσω εκείνη.
...
Όταν τελείωσε η τελετή (γιατί μόνο έτσι μπορώ να τη χαρακτηρίσω) έβγαλε το πεθαμένο καυλί από το στόμα της, ακούμπησε το πρόσωπο πάνω του και με κοίταξε με μιαν έκφραση γαλήνια που μου έλεγε "τώρα δεν σου χρωστάω πια, είμαστε πάτσι". Κι αποκοιμήθηκε επάνω στο καυλί.
...
Το άλλο βράδυ, πριν φύγω από την Πάτρα, επανέλαβε την τελετή...
Θυμάμαι ακόμα ότι είχα μιαν αίσθηση ομίχλης, μαστούρας ακόμα κι όταν σηκώθηκα από το κρεβάτι, ακόμα κι όταν με πήγαινε με το αυτοκίνητο στο λιμάνι, ακόμα κι όταν μπήκα στο φέρρυ μπόουτ (τότε δεν υπήρχε ακόμα η γέφυρα Ρίου Αντιρρίου).
Μονάχα στα μισά της διαδρομής Ρίο-Αντίρριο κι ενώ ήμουν στο σαλόνι του πλοίου, ξαφνικά τινάχτηκα και ξύπνησα από τη θολούρα κι άρχισα ν' ακούω τις φωνές των επιβατών και να μυρίζω τον καπνό των τσιγάρων και να βλέπω το κίτρινο φως.
Ύστερα από αυτό, δεν ξαναγύρισα να κοιτάξω συνομήλικη φοιτήτρια.
Και για τα επόμενα 9-10 χρόνια κυνήγησα συστηματικά γυναίκες με δύο χαρακτηριστικά:
α)Ηλικία 28-40 (με έπαιρνε πολύ εύκολα καθότι τότε ήμουν το νεαρό τεκνό και όχι ο γαμπρός).
β)Και λατρεία στην κατάποση σπέρματος.
Η Τ. μου άνοιξε τα μάτια.
Μου έδειξε ότι μέχρι τότε δεν ήξερα στ' αλήθεια τι είναι γυναίκα.
Μου έδειξε ότι μέχρι τότε ζούσα απλά στη μετριότητα.
Και με δίδαξε για πρώτη φορά τι κατακλυσμική εμπειρία μπορεί να γίνει ο οργασμός για έναν άντρα. Αρκεί η παρτενέρ του να είναι γυναίκα. Όχι μουνοφόρο κρυόμπλαστρο.
Τ., όπου και νά 'σαι τώρα... καλή σου ώρα.
Όσο γι' αυτές που δεν τα καταπίνουν... δεν τις κατηγορώ... απλά τις λυπάμαι.
Γιατί ποτέ τους δεν θα μαγέψουν ολοκληρωτικά έναν άντρα.
του μαθητή ΣΝΙΦσνιφ
Θέμα: Η πρώτη φορά που μου τα ήπιε γυναίκα.
Στα 20 μου, με πολύ κόπο είχα πάει με μόλις πέντε θηλυκά (τότε ήμουν ακόμα "καλό παιδί") κατηγορίας φοιτήτριας.
Όλες ήταν γύρω στην ηλικία μου, εκτός από μία που μου έριχνε τρία χρόνια και ήταν μεταπτυχιακή και ασκούμενη δικηγόρος.
Πέραν των κλασικών σπασαρχιδικών καταστάσεων ("εγώ δεν κάνω σεξ, κάνω έρωτα", "θέλω σχέση", "εγώ δεν τα κάνω αυτά, δεν είμαι πουτάνα"), ειδικώς το θέμα της πίπας ήταν εξόχως προβληματικό (εκτός από "καλό παιδί", τότε ήμουν και του διαλόγου, αντί να σπρώχνω το κεφάλι επί του πούτσου, χωρίς πολλά-πολλά). Για χύσιμο στο στόμα... ούτε λόγος.
Μέχρι που... ένας πολύ καλός φίλος (σήμερα γνωστός ηθοποιός), αρκετά μεγαλύτερός μου... μου γνώρισε την Τ. Ετών 38.
Τον ευγνωμονώ ακόμα. Γιατί αυτή η γυναίκα άλλαξε τη ρότα μου.
Μετά την πρώτη αναγνωριστική συνάντηση σπίτι μου (παρουσία και του φίλου που μας σύστησε) ήρθε η πρόσκληση για διήμερο στο πατρικό της στην Πάτρα.
Συνάντηση, μπάνιο σε κείνη την παραλία με τους αμμόλοφους, τα γνωστά ψιλομαλακισμένα πασαλείμματα με αντηλιακά, φαγητό με φιλικό της ζευγάρι (μάλλον με επεδείκνυε), απογευματινό μπάνιο, επιστροφή σπίτι της.
Και καλά φίλοι.
(Τι φίλοι μπορούν να είναι μια 38χρονη καθηγήτρια λυκείου κι ένας 20χρονος φοιτητής).
Σπίτι της.
Με τα μαγιό και τα αλάτια.
Λέμε να φτιάξουμε καφέ.
Πάμε στην κουζίνα.
Κορμιά κολλητά. Μασάζ. Γυρνάει. Γλωσσίδια. Τράβηγμα στην κρεβατοκάμαρα, τα μαγιό βγαίνουν. Πέφτουμε στο κρεβάτι.
Ενθουσιάζομαι: Επιτέλους! Δεν χρειάστηκε να κάνω διαπραγματεύσεις! Δεν χρειάστηκε να πληρώσω με σχέση. Απλά... αμοιβαία καύλα!
(Παρένθεση: Ήταν πολύ όμορφο θηλυκό, τόσο που αισθανόμουν πολύ λίγος για την κλάση της. Και είχα συνείδηση ότι στα 38 της θα είχε ταϊστεί καλά. Οπότε...)
Επί τρεισήμιση ώρες γίνομαι εργάτης. Δίνω το 110%, σκεφτόμενος ότι πρέπει να είμαι πολύ καλός, αν θέλω να την ξαναδώ. Αισθησιασμός. Κοπανημα. Μπινελίκια. Ξύλο (ήταν η πρώτη που μου ζήτησε). Και γαμήσι. Πολύ γαμήσι. Και γλείψιμο. Πολύ.
Κάποιες στιγμές ένιωθα σαν μηχανή. Αλλά έπρεπε. Διάολε, ήταν 38, σίγουρα θα είχε γαμηθεί καλά κι έπρεπε να τα δώσω όλα.
Δεν θυμάμαι πόσες φορές έχυσε. Πρέπει να ήταν πάνω από τρεις, γιατί θυμάμαι ότι είχα πει στον εαυτό μου να μη σταματήσω αν δεν χύσει τρεις φορές.
Μετά το γαμήσι δεν είπε τίποτε.
Ντυθήκαμε και βγήκαμε για βράδυ παρέα με το ζευγάρι του μεσημεριού. Δίπλα της ντρεπόμουν. Διάβολε, ήταν τόσο εντυπωσιακή. Ένιωθα ένα ανοικονόμητο παιδάκι πλάι της.
Κατά τις τρεις γυρνάμε σπίτι.
Μου ζητά να ξαπλώσω ανάσκελα γυμνός κι αυτή πάει στο μπάνιο.
Σε λίγο έρχεται στο κρεβάτι γυμνή.
Πάω να την αγκαλιάσω.
Με σπρώχνει πίσω.
"Άσε με", μου λέει. "Εγώ κάνω παιχνίδι τώρα" (ποπό ακόμα τη θυμάμαι τη φράση).
Τότε μονάχα κατάλαβα ότι τελικά τα είχα πάει καλά στο απογευματινό γαμήσι.
Κι αρχίζει ένα γλείψιμο που κράτησε ως τα ξημερώματα.
Από φιλί σε λαιμό... από ώμους σε ρώγες... από πλευρά σε λαγόνια... από πόδια σε γόνατα... γύρω από το πέος... ανάπνεε πάνω του... πλησίαζε.... δάγκωνε γύρω... απομακρυνόταν...
Π-Ο-Ν-Ο-Υ-Σ-Α από την καύλα της προσμονής. Τιναζόμουν. Ήθελα να την αρπάξω. Αλλά με έσπρωχνε πίσω. Μέχρι που το πήρα απόφαση κι αφέθηκα ολοκληρωτικά.
Δεν ξέρω πόση ώρα κράτησε αυτό.
Αλλά, όταν βούτηξε το κεφάλι της πάνω στον πούτσο (που είχε πρηστεί και οι φλέβες πέταγαν έτοιμες να σπάσουν, χωρίς καν να τον έχει αγγίξει μέχρι τότε), υπήρχε μια αίσθηση... πώς να το πω... απομύζησης. Σαν κάτι απάνθρωπο... εντομοειδές... να είχε προσγειωθει πάνω στον πούτσο και να ρουφούσε με τη δύναμη φυσικού φαινομένου.
Και μ' έκοβε. Ακριβώς πριν φτάσω στο point of no return.
Και μετά ξανάρχιζε.
Η γυναίκα αυτή ΜΟΥ ΓΑΜΟΥΣΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΗΣ.
Ώσπου... άρχισε. Το χύσιμο.
Σαν να έσπασαν τα νερά. Έκρηξη. Διαρροή. Ανεξέλεγκτη πλημμύρα.
Κι εκείνη... σαν τον αστροναύτη που δένει τη ζώνη του κι ετοιμάζεται για την εκτόξευση του πυραύλου... σταματά αμέσως την παλινδρομική κίνηση του κεφαλιού... ακινητοποιεί τα χείλη της στη βάση του πέους μου και συσπειρώνει το κορμί της για να δεχτεί την έκρηξή μου.
Κι όπως άρχισα να χύνω... άρχισε η ΑΠΟΜΥΖΗΣΗ.
Δεν τα δεχόταν απλά στο στόμα της.
Τα απομυζούσε.
Πώς είναι όταν μια ηλεκτρική σκούπα σου ρουφάει το δάχτυλο; Επί δέκα.
Ήταν η πρώτη μου φορά.
Η έξαψη ήταν τέτοια που ξέχασα ακόμα και τον στιγμιαίο ενθουσιασμό στη σκέψη "θα μου τα πιει! θα μου τα πιεί!".
Ένιωθα ότι βρίσκομαι σε άλλη διάσταση, σε αστρική προβολή.
Ένιωθα το πέος μου να ξεζουμίζεται, καθώς τα μάγουλά της έκαναν λακάκια, ενώ ρουφούσε.
Μετά τις δύο πρώτες βολές... η αίσθηση της απομύζησης προχώρησε στο υπογάστριό μου.
Δεν ρουφούσε πια τον πούτσο μόνο.
Καθώς έχυνα, ένιωθα μαζί με τα χύσια να φεύγουν τα σωθικά μου.
Ν' αδειάζω από τη ζωή. Να πεθαίνω.
Η λεκάνη μου άρχισε να τινάζεται ρυθμικά και παλινδρομικά της γαμούσα αυτόματα το κεφάλι, ενώ εκείνη ήταν πάντα εκεί, πάντα κολλημένη στον πούτσο και απομυζούσε δίχως σταματημό.
Δεν υπήρχε καύλα πια για μένα. Υπήρχε οδύνη. Βαμπιρισμός.
Άρχισα να ουρλιάζω και να γρονθοκοπώ το πάνω μέρος του κρεβατιού και τον τοίχο, για να μη γρονθοκοπήσω εκείνη.
...
Όταν τελείωσε η τελετή (γιατί μόνο έτσι μπορώ να τη χαρακτηρίσω) έβγαλε το πεθαμένο καυλί από το στόμα της, ακούμπησε το πρόσωπο πάνω του και με κοίταξε με μιαν έκφραση γαλήνια που μου έλεγε "τώρα δεν σου χρωστάω πια, είμαστε πάτσι". Κι αποκοιμήθηκε επάνω στο καυλί.
...
Το άλλο βράδυ, πριν φύγω από την Πάτρα, επανέλαβε την τελετή...
Θυμάμαι ακόμα ότι είχα μιαν αίσθηση ομίχλης, μαστούρας ακόμα κι όταν σηκώθηκα από το κρεβάτι, ακόμα κι όταν με πήγαινε με το αυτοκίνητο στο λιμάνι, ακόμα κι όταν μπήκα στο φέρρυ μπόουτ (τότε δεν υπήρχε ακόμα η γέφυρα Ρίου Αντιρρίου).
Μονάχα στα μισά της διαδρομής Ρίο-Αντίρριο κι ενώ ήμουν στο σαλόνι του πλοίου, ξαφνικά τινάχτηκα και ξύπνησα από τη θολούρα κι άρχισα ν' ακούω τις φωνές των επιβατών και να μυρίζω τον καπνό των τσιγάρων και να βλέπω το κίτρινο φως.
Ύστερα από αυτό, δεν ξαναγύρισα να κοιτάξω συνομήλικη φοιτήτρια.
Και για τα επόμενα 9-10 χρόνια κυνήγησα συστηματικά γυναίκες με δύο χαρακτηριστικά:
α)Ηλικία 28-40 (με έπαιρνε πολύ εύκολα καθότι τότε ήμουν το νεαρό τεκνό και όχι ο γαμπρός).
β)Και λατρεία στην κατάποση σπέρματος.
Η Τ. μου άνοιξε τα μάτια.
Μου έδειξε ότι μέχρι τότε δεν ήξερα στ' αλήθεια τι είναι γυναίκα.
Μου έδειξε ότι μέχρι τότε ζούσα απλά στη μετριότητα.
Και με δίδαξε για πρώτη φορά τι κατακλυσμική εμπειρία μπορεί να γίνει ο οργασμός για έναν άντρα. Αρκεί η παρτενέρ του να είναι γυναίκα. Όχι μουνοφόρο κρυόμπλαστρο.
Τ., όπου και νά 'σαι τώρα... καλή σου ώρα.
Όσο γι' αυτές που δεν τα καταπίνουν... δεν τις κατηγορώ... απλά τις λυπάμαι.
Γιατί ποτέ τους δεν θα μαγέψουν ολοκληρωτικά έναν άντρα.
Άλλα thread (τυχαίες επιλογές)
