Γάμος μετά τα 40+

[Callgirlcowboy]

Από τη δική μου εμπειρία ζωής παραθέτω τα συμπεράσματα μου:

- Οι ελεύθερες γυναίκες μόλις πατήσουν τα 30 ψάχνουν να βρουν το μαλάκα που θα παντρευτούν και θα τους κάνει κανένα παιδί. Φυσικά και ρίχνουν τα στανταρντ. Μια γυναίκα που ούτε θα κοίταγε κάποιον στα 25 της, στα 35 θα το σκεφτεί.
- Οι άντρες δεν καίγονται τόσο για γάμο αλλά και αυτοί ρίχνουν τα στανταρντ για να μη μείνουν μια ζωή μπακούρια
- Όλες οι σχέσεις μετά από 5-7 χρόνια καταλήγουν σε συμβατική συγκατοίκηση. Τα ζευγάρια είναι απλά συγκάτοικοι και λιγότερο σύντροφοι.
- Ο άντρας είναι πολυγαμικό ον και θα κερατώσει ακόμα και αν τα έχει με τη πιο όμορφη γυναίκα.
- Το ιδανικό για κάθε ηλικία και ανεξαρτήτως αν πρόκειται για άντρα ή γυναίκα είναι να αλλάζει σύντροφο κάθε 5 χρόνια εκτός αν βρεθεί η εξαιρετικά σπάνια περίπτωση όπου ταιριάζει απόλυτα ο ένας με τον άλλον.

Και για να απαντήσω στο αρχικό ερώτημα του φίλου για το γάμο μετά τα 40:

Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Μπορεί να τύχει να γνωρίσεις ένα άτομο με το οποίο να γουστάρεις τρελά στην ηλικία 35+ ή 40+ οπότε και να το προχωρήσεις και σε γάμο. Σίγουρα όμως το 95% των περιπτώσεων μετά τα 35 συμβιβάζονται με κάτι μέτριο που σε νεότερη ηλικία θα το προσπερνούσαν αδιάφορα.

 

[sotos71]

Υπαρχει καποια επισημη ερευνα για αυτο; Οτι πχ τα παιδια με γονεις μεγαλυτερους ειναι πιο δυστυχισμενα; Η ειναι απλες εικασιες; Γιατι υπαρχουν και (πολυ) μεγαλυτερες δυστυχιες απο το να ειναι μεγαλος ο γονιος

To πρόβλημα δε βρίσκεται καθ' αυτού στα παιδιά. Βέβαια τα παιδιά την 'πληρώνουν'.
Το θέμα είναι ότι ένας μεγάλος γονέας, θα ασχοληθεί λιγότερο και δε θα νιώσει τόσο κοντά. Παράδειγμα, βάλε ένα πενηντάρη με κοιλιές και περιττά κιλά, να κάνει τσουλήθρα με το παιδί του ή άλλες δραστηριότητες.
Έχει περάσει ο καιρός που τα παιδιά μεγάλωναν μόνα τους, πλέον θεωρείται must το να ασχολείσαι με τα παιδιά.

 

[Διαγραμμένο μέλος 192601]

To πρόβλημα δε βρίσκεται καθ' αυτού στα παιδιά. Βέβαια τα παιδιά την 'πληρώνουν'.
Το θέμα είναι ότι ένας μεγάλος γονέας, θα ασχοληθεί λιγότερο και δε θα νιώσει τόσο κοντά. Παράδειγμα, βάλε ένα πενηντάρη με κοιλιές και περιττά κιλά, να κάνει τσουλήθρα με το παιδί του ή άλλες δραστηριότητες.
Έχει περάσει ο καιρός που τα παιδιά μεγάλωναν μόνα τους, πλέον θεωρείται must το να ασχολείσαι με τα παιδιά.

Πιο must απο το να γεννηθει;

 

[Spieler]

Υπαρχει καποια επισημη ερευνα για αυτο; Οτι πχ τα παιδια με γονεις μεγαλυτερους ειναι πιο δυστυχισμενα; Η ειναι απλες εικασιες; Γιατι υπαρχουν και (πολυ) μεγαλυτερες δυστυχιες απο το να ειναι μεγαλος ο γονιος

Δε γράφω αυτό που λες όμως. Λέω ότι δεν είναι ό,τι καλύτερο να μην αφιερώνει χρόνο ο πατέρας στο παιδί γιατί είναι πολυάσχολος.
Και ότι (από αυτά που έχω δει) συνήθως οι 50+ που έχουν 30ρες συζύγους είναι πετυχημένοι άνθρωποι με λίγο χρόνο για childbearing. Δεν έχω δει 30ρα με άνδρα 50ρη υπάλληλο ΕΥΔΑΠ που γυρνάει σπίτι το μεσημέρι για φαγητό π.χ.
Για το ότι η παρουσία του πατέρα του ωφελεί ψυχολογικά το παιδί υπάρχουν πολλές έρευνες.
Ψάξτο σε μία abstract database τύπου scopus και θα βρεις ένα σωρό, είμαι σίγουρος.
Αν και είναι κάτι simple logic, δε θέλει ιδιαίτερη επιστημονική τεκμηρίωση.

 

[papaphilips]

Έχεις παντρευτει μωρη και τα λες αυτα?
Γιατί αν δεν εχεις παντρευτει δεν εισαι σε θεση να πέις αποψη.
Στα 40 καλα γεράματα? Στα 40 ενας αντρας και να παντρευτει μπορει και να φτιάξει οικογένεια, μη κοιτατε να τον τελειώσετε εσεις πριν την ωρα του.

ανεστακο πεσμας οτι εχεις παντρευτει κιολας... να ανεβεις λεβελ

 

[Διαγραμμένο μέλος 192601]

Δε γράφω αυτό που λες όμως. Λέω ότι δεν είναι ό,τι καλύτερο να μην αφιερώνει χρόνο ο πατέρας στο παιδί γιατί είναι πολυάσχολος.
Και ότι (από αυτά που έχω δει) συνήθως οι 50+ που έχουν 30ρες συζύγους είναι πετυχημένοι άνθρωποι με λίγο χρόνο για childbearing. Δεν έχω δει 30ρα με άνδρα 50ρη υπάλληλο ΕΥΔΑΠ που γυρνάει σπίτι το μεσημέρι για φαγητό π.χ.
Για το ότι η παρουσία του πατέρα του ωφελεί ψυχολογικά το παιδί υπάρχουν πολλές έρευνες.
Ψάξτο σε μία abstract database τύπου scopus και θα βρεις ένα σωρό, είμαι σίγουρος.
Αν και είναι κάτι simple logic, θέλει ιδιαίτερη επιστημονική τεκμηρίωση.

Συμφωνω σε ολα οσα λετε. Ομως τιποτε δεν πειθει πως ειναι προτιμοτερο να μη γεννηθει το παιδι.

Στην τελικη, ας ρωτησουν 1000 παιδια με μπαμπα 50+ οταν το εκανε, και να δουνε τις απαντησεις τους οταν ενηλικιωθουν, αν προτιμουν να μην ειχαν γεννηθει η οχι

Οι απαντησεις θα εκπληξουν. Η ζωη εχει τη δικη της δυναμικη, περα απο μικροπροκαταληψεις

 

[papaphilips]

θα σου πω γιατι επιμένω στην ενεργεια ,,,,πες οτι εισαι 50 χρονων με καριερα και ολα καλα.. Τα υλικα αγαθα εχει αποδηχθει οτι δεν φτιαχνουν απο μονα τους προσωπικότητες και το να μεγαλωνει το παιδι σου αλλος εκτος απο εσενα μεγαλη αποτυχία σαν γονέας...τα παιδια μεχρι τα 13 θελουν τρομερη ενεργεια για να μεγαλωνετε παρεουλα ωστε οταν μεγαλωσει να μην εισαι ενα πορτοφολι για αυτα ...
Ο γαμος επισεις θελει ενεργεια δραστηριοτητες,στοχους ,ταξιδια κοινα ονειρα...
Σορυ αλλα στα 40 ξεκιναει η προετοιμασια για καλα γεραματα ..Οσοι κανανε τα πραγματα στην ωρα τους τα 40 ειναι η ποιο ωραια ηλικια και απολαμβανεις πολυ ποιο χαλαρα την ζωη...

1η παραγραφος συμφωνω.
2η μικρη θα πω απο 45 και μετα κυριως για αντρες. για γυναικες ειναι πιο νωρις.
δηλαδη 45-50 ταβανι καρατραβηγμενο οσο δεν παει για αντρες και 40 μαξ για γυναικες (επειδη εχουμε και καποια αστροπελεκια). με την προϋποθεση να κρατιουνται ηλικιακα ακομα βεβαια.
40 ειναι ακομα λιγο "σκληρο-αυστηρο" οπως το γραφεις, αλλα οντως βαδιζεις για τις "τελευταιες σου ευκαιριες" - σημαντικο κουδουνι, για το πως θα πορευτεις απο εκει και επειτα.

 

[Spieler]

Συμφωνω σε ολα οσα λετε. Ομως τιποτε δεν πειθει πως ειναι προτιμοτερο να μη γεννηθει το παιδι.

Στην τελικη, ας ρωτησουν 1000 παιδια με μπαμπα 50+ οταν το εκανε, και να δουνε τις απαντησεις τους οταν ενηλικιωθουν, αν προτιμουν να μην ειχαν γεννηθει η οχι

Οι απαντησεις θα εκπληξουν. Η ζωη εχει τη δικη της δυναμικη, περα απο μικροπροκαταληψεις

Ρε αδελφέ, τα σκέφτεσαι κάπως δραματικά τα πράγματα.
Για να απαντήσει κάποιος ότι θα προτιμούσε να μην έχει γεννηθεί πρέπει να του έχουν συμβεί πολύ άσχημα πράγματα στη ζωή.
Το να έχεις ένα μεγάλο σε ηλικία πολυάσχολο πατέρα θα σου στερήσει κάποιες ευχάριστες εμπειρίες που έχουν τα πιο πολλά παιδιά αλλά δεν είναι κάτι τραγικό.

 

[Easy Rider]

ναυάγια του Μπου (και εγώ μέσα) , οι περισσότεροι που γράφουμε εδώ είμαστε ανύπαντροι και άτεκνοι. Ότι γουστάρει θα κάνει ο καθένας σε ότι ηλικία θέλει, λογαριασμό θα μας δώσει;

 

[skatastamoutratous]

Η ηλικία δεν είναι αμετακίνητο κριτήριο... κι εγώ συμφωνώ ότι η καλύτερη ηλικία για να αποκτήσει ο άντρας παιδί είναι 30-40 αλλά αυτό από μόνο του δεν λέει τίποτα.
Πολλοί αποκτήσανε 1ο παιδί (και συνήθως ένα και μοναδικό) στα 45φεύγα και πήγε μια χαρά όπως και πολλοί κάνανε 1-2 ακόμα και πριν τα 30 και τα έκαναν θάλασσα.
Όπως επίσης η ηλικία δεν επηρεάζει το ίδιο όλους. Υπάρχουν 40άρηδες που είναι μια χαρά και δεν τους φαίνεται η ηλικία τους και υπάρχουν άλλοι που είναι παρατημένοι και σαν να τους ξέρασε φάλαινα...
Πάντως σαν προτιμητέα κατάσταση ισχύει για τον άντρα 1ο παιδί 30-40 και για την γυναίκα 25-35...

 

[lespec]

ναυάγια του Μπου (και εγώ μέσα) , οι περισσότεροι που γράφουμε εδώ είμαστε ανύπαντροι και άτεκνοι. Ότι γουστάρει θα κάνει ο καθένας σε ότι ηλικία θέλει, λογαριασμό θα μας δώσει;

 

[Magi]

Έχεις παντρευτει μωρη και τα λες αυτα?
Γιατί αν δεν εχεις παντρευτει δεν εισαι σε θεση να πέις αποψη.
Στα 40 καλα γεράματα? Στα 40 ενας αντρας και να παντρευτει μπορει και να φτιάξει οικογένεια, μη κοιτατε να τον τελειώσετε εσεις πριν την ωρα του.

Εάν δεν είχα γνώση και εμπειρία δεν θα έλεγα την άποψη μου ....
Τα 40 είναι προετοιμασία για τα γεράματα δεν είπα ότι είναι γεράματα...
Να διαβάζεις με ηρεμία....

 

[Magi]

Αρα εχεις παντρευτεί ή δεν εχεις παντρευτεί?

Ζαπάτα εδώ δεν είναι η Ανίτα Πάνια πάρε πούλο καλό μου...

 

[giovanni845]

Εγώ παντρεύτηκα στα 39 και μια χαρά εμφάνιση είχα και οκ είμαι επαγγελματικά. Πιο πριν και σχέσεις είχα και εμπειρίες, ευχαριστημένος είμαι απο αυτά που πέρασα.Παντρεύτηκα ξένη βέβαια αλλα πήρα κάποια που να πληρεί τα δικά μου γούστα/κριτήρια.
Επίσης δεν ήταν αυτοσκοπός μου να παντρευτώ, καλά είμουν και μόνος. Απλά έκατσε.
Πιο πριν δε θα ήθελα με τίποτα να παντρευτώ και το ίδιο θα συμβούλευα και κάποιον πιο νέο ΑΝ το θέλει τότε απο 38-39 και μετά να το σκεφτεί. Πιο πριν με τίποτα.

 

[Magi]

Μωρή εσυ βλέπεις αντρα και θες να τον στραποναρεις μη μας λες οτι εισαι παντρεμενη και παπαρια μεντολες.
Εσυ μπες απο εκει με τα στραπον να πεις εμπειρίες

Κάνε μια εξπερματωση έχεις στρες άσχημο.....έχεις μπαχαλεψει ολόκληρο νήμα και ήρθες και από εδώ ....γυρνα στο μαντρί και θα έρθω από εκεί...εδώ οι άνθρωποι δεν σου φταίνε

 

[giovanni845]

Ο αντρας κανει κινησεις πανικου αν νομιζει πως εχει ξοφλησει.
Καποιοι μπορει να γεννηθηκαν ξοφλημενοι οποτε παντρευονται οτι μπαζο τους κατσει, συνηθως μετα απο προξενιο.

Το χω δει πάμπολλες φορές αυτό.

 

[flyman29]

Το να είσαι άνδρας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Πρέπει να προσέχεις τον εαυτό σου για να μη σε σουτάρουν οι γυναίκες και το βασικότερο να κερδίζεις λεφτά, όχι να είσαι πλούσιος αλλά ικανοποιητικά. Αν όλα πάνε καλά στη ζωή σου αυτά έρχονται μετά τα 30. Αν τα καταφέρεις ακόμα και στα 40 και στα 50 πολύ δύσκολα δέχεσαι να συμβιβαστείς με μία γυναίκα που δεν είναι στο ίδιο επίπεδο με εσένα.
Αν έχεις κολλήσει στα 800 ευρώ στα 40 τότε ναι, παντρεύεσαι την πρώτη που θα σου κάτσει στα ίδια κυβικά να βγαίνουν τα έξοδα αλλά αν όχι δεν αξίζει. Δεν έτρωγες μια ζωή στην πίεση για να στα φάει ένα περίσσευμα.

Προσωπικά μου είναι αδύνατο να κρατήσω σχέση με γυναίκα που είναι σε περιβάλλον εργασιακής ανασφάλειας ή δεν υπάρχει η προοπτική απόκτησης παιδιών λόγω ηλικίας. Δοκίμασα αλλά πραγματικά δεν μου έβγαινε.
Εξάλλου και οι γυναίκες που είναι φτασμένες νεώτερους θέλουν δεν είναι μυστικό.

Αν είσαι ΟΚ με τον εαυτό σου και την τσέπη σου και βρεθεί η κατάλληλη γυναίκα αξίζει να δοκιμάσεις και να αποκτήσεις παιδιά ακόμη και στα 50-55 που λέει ο λόγος. Αλλιώς δεν αξίζει. Μοναχός σου χόρευε και όσο θέλεις πήδα.

 

[Ψωλίνιο ντε Καυλέιρα]

Εγώ παντρεύτηκα στα 39 και μια χαρά εμφάνιση είχα και οκ είμαι επαγγελματικά. Πιο πριν και σχέσεις είχα και εμπειρίες, ευχαριστημένος είμαι απο αυτά που πέρασα.Παντρεύτηκα ξένη βέβαια αλλα πήρα κάποια που να πληρεί τα δικά μου γούστα/κριτήρια.
Επίσης δεν ήταν αυτοσκοπός μου να παντρευτώ, καλά είμουν και μόνος. Απλά έκατσε.
Πιο πριν δε θα ήθελα με τίποτα να παντρευτώ και το ίδιο θα συμβούλευα και κάποιον πιο νέο ΑΝ το θέλει τότε απο 38-39 και μετά να το σκεφτεί. Πιο πριν με τίποτα.

αν επιτρέπεται τι εθνικότητας ;

 

[Backpacker]

Εγώ παντρεύτηκα στα 39 και μια χαρά εμφάνιση είχα και οκ είμαι επαγγελματικά. Πιο πριν και σχέσεις είχα και εμπειρίες, ευχαριστημένος είμαι απο αυτά που πέρασα.Παντρεύτηκα ξένη βέβαια αλλα πήρα κάποια που να πληρεί τα δικά μου γούστα/κριτήρια.
Επίσης δεν ήταν αυτοσκοπός μου να παντρευτώ, καλά είμουν και μόνος. Απλά έκατσε.
Πιο πριν δε θα ήθελα με τίποτα να παντρευτώ και το ίδιο θα συμβούλευα και κάποιον πιο νέο ΑΝ το θέλει τότε απο 38-39 και μετά να το σκεφτεί. Πιο πριν με τίποτα.

Σύμφωνω. Και εγώ στα 38 μου με μια σχέση εξ αποστάσεως με μια 29χρονη μπουμπούκι απο δυνατή οικογένεια το σκέφτομαι σοβαρά πλέον. Αν δεν το κανω μεσα στην επόμενη διετία δεν θα το κάνω ποτέ.
Θέλω να γυρίσω λίγο ακόμα...να στρώσω πιο σταθερά και κάποια επαγγελματικά που θα μου επιτρέψουν να μη δουλεύω ουσιαστικά για τα λεφτά αλλά να δουλεύουν αυτά για μένα ώστε να έχω χρόνο και για οικογένεια αλλά για κάποιες πιο χαλαρές καταστάσεις (ταξιδια/γουστα)

Εκεί στα τέλη των 30s είναι η ιδανική ηλικία πιστεύω ώστε να έχεις χορτάσει τα πάντα...να έχεις φτιαχτεί οικονομικά τέλεια και μετά να το στήσεις ωραία για να κρατήσει για πάντα.
Φυσικά χρειάζεται και η τύχη, η εμπειρία και η ικανότητα να βρεις την κατάλληλη σε αυτό το ηλικιακό timing.

 

[Easy Rider]

Προτείνω το παρόν νήμα να γίνει ΣΤΙΚΙ, ώστε να το διαβάζουμε μετά από 10 - 20 - 30 χρόνια και να λέμε τι μαλακίες έλεγα/λέγαμε, ποιά μέλη τα υπολόγιζαν αλλιώς και ότι τα ήξεραν όλα και ναυάγισαν και αυτά, ποιά ναυάγια βρήκαν μια σανίδα σωτηρίας και κατάφεραν να βγουν πάλι στην επιφάνεια, και ποιά ναυάγια έμειναν εκεί που ήταν, να γεμίζουν κοράλια και φύκια.

Οι μελλοντικοί υποψήφιοι μπαλαδόροι, θα βλέπουν και θα αποκτούν πολύτιμες γνώσεις και να αποφασίζουν, χωρίς να διακινδυνεύουν ιδιαίτερα.