Δεν ξέρεις τίποτε ...
Η αλήθεια για τη μονη μαχη τής Αμφιλοχίας
Απο τόν κ. Σπ. Γκότση
Μέ πολύ ενδιαφέρον παρακολούθησα την ανταλλαγή απόψεων, μεταξϋ τών κ. Ιωάννη Βουλτεψη καί Θεμη Μαρίνου στην Εφημερίδα σας, απο 28)7 - 30.8.84, για τη μάχη τής Αμφιλοχιας. Είμαι γιος τού φονευθέντος από τόν ΕΛΑΣ. ανθ)στού τής Χωροφυλακής Γκότση Δημητρίου, στή μάχη της Αμφιλοχίας τήν 13,7.1944, τήν οποία καί έζησα,
Απορω μέ τους ισχυρισμούς του κ. Βουλτεψη. πού ως δημοσιογράφος θα πρέπει νά ερευνά σέ βάθος καί ν αποκαθιστά τήν ιστορική αλήθεια καί όχι νά επιρρίπτει τήν ευθύνη στή «μία πλευρα>> μόνον, γιά τό -λάθη- τής άλλης πλευράς, τό οποίο σήμερα δημοσίως μια μεγάλη μερίδα της έχει αναγνωρισει-
Η μάχη τής Αμφιλοχίας κυριο σκοπο είχε τήν <<εκπόρθηση τού κάστρου>> τοϋ οπλαρχηγού τοϋ ΕΔΕΣ κ. Στ. Χούτα καί τήν εξόντωση τών εκεί διαμενόντων στελεχών του, ως καί τό φρόνημα τών κατοίκων, πράγμα ποϋ σχεδόν τό επέτυχαν. Ποιο νόημα ή σκοπό είχε ο φόνος ή τό καψιμο γερόντων γονέων (Συνελλήνων στελεχών τοϋ ΕΔΕΣ; (Τσιρογιαννη Ελισσάβετ. 80 ετών, Τριανταφϋλλη Αγγελική, 80 ετών. Φλώρου Δημητρίου, 80 ετών -καί άλλων νεωτέρων). Ποια «εθνικη αντισταση» εξυπηρετούσε ο εμπρησμός τών οικιών τών αγωνιστών του ΕΔΕΣ;
Στό περιφραγμένο με μανδρότοιχο -σπίτι τοϋ κ. Χούτα που διαμέναμε (για νά μή τό καψουν οι Ιταλοί όταν ως οπλαρχηγός έφυγε στο βουνό), από τίς πρώτες ώρες τής μάχης είχον τοποθετηθεί δυο ένοπλοι του ΕΛΑΣ, για νά μάς Επιτηρούν, Αυτό ανησύχησε τή μητέρα μου, ή οποία περί τήν 10.00" ώρα τής 13,7.44, μοζι μέ τό δύο αδέλφία μου, με οδήγησε κρυφα σέ παρακείμενο φιλικο σπίτι, όπου καί κρυφτήκαμε. Την επομένη,-γειτόνισσα μάς πληροφόρησε, οτι τις μεσημβρινές ώρες ένοπλοι εισήλθαν στό σπιτι και οργισμένοι πού δέν μας ευρήκαν ρωτούσαν πού είμεθα, διότι είχαν εντολή να μή γλυτώσει η οικογένεια τοϋ Διοικητοΰ. Μέ αυτά τα απλά λόγια σας γνωρϊζω, ότι είμεθα σημερα στή Ζωή. Τόν κ.Βουλτεψη ερωτώ, τί είδους εθνική υπηρεσία θά προσέφερε ο ΕΛΑΣ, άν είχε φονεύσει καί εμάς; Τό σπϊτι μας γιατί τό λεηλάτησαν καί μείναμε μόνο μέ τό θερινό πουκάμισακια πού φορούσαμε;
Ο πατέρας μου μέ τους τέσσαρες χωροφυλακές πού εφόνευσαν, δέν αποτελούσαν «μιά από τις τελευταϊες γερμανικές αντιστασεις» τοϋ κ, Βουλτεψη, διότι όλα τά κεντρικά κτίρια τής παράλιας, όπου είχαν καταφύγει οι Γερμανοί, δέν κατελήφθησαν από τόν ΕΛΑΣ, Δεδομένου, ότι η Υποδιεύθυνση ήταν στό χώρο τής παραλίας, στον περι τήν 13η, ώρα ενεπρήσθη, μπορούσαν μέ πλήρη ασφαλεια οι εν συνεχεία φονευθέντες να μεταβούν στούς Γερμανούς καί νά σωθούν. Δέν τό έεπραξαν όμως, σκριβώς για να μή χαρακτηρισθούν συνεργάτες τών Γερμανών, αλλα απεκρύβησαν σέ παρακείμενη οικία, όπου συνελήφθησαν μετά προδοσία καί εκτελέσθηκαν. Για τό γεγονός αυτο υπάρχει η μαρτυρία διασωθέντος χωροφύλακος. Αυτά για τις δήθεν προσκλήσεις τών ανταρτών να παραδοθούν <<γιά νά μή χυθεί ελληνικό αίμα>>. Καί φέρω σέ γνώση του κ. Βουλτεψη, ότι καί τό έμβρυο τής φονευθείσης εγκύου συζύγου του χωροφύλακος, Μαρίας Μακρυμανωλάκη, εξήγαγον μέ λόγχη καί τό γεννητικό όργανο τοϋ πατέρα μου απέκοψαν.
Νά γνωρίσω καί κάτι σημαντικό στόν κ. Βουλτεψη. Κανείς άνδρας,έστω καί αριστερός, δέν συνελήφθη απο τή χωροφυλακή καί δεν παρεδόθη στούς Γερμανούς. Απεναντίας, υπάρχουν μάρτυρες,πού οσάκις οι Γερμανοί Ζητούσαν τή συνδρομή της για τη συλληψή
των ο πατερας μου κρυφά τους ειδοποιούσε, μέ αποτελεσμα να διασωθούν
Στό σύγγραμμα του καθηγήτου τοϋ Πανεπιστημίου Αθηνών Απ. Δασκαλάκη <<Ιστορία τής Χωροφυλακής» πολλά έκ τών ανωτέρω περιγράφονται.
Αυτά γιά τήν ιστορικη αποκατασταση των θυσιασθέντων ανδρών τής Χωροφυλακής, στην ανωτέρω μάχη. Γιά τά υπόλοιπα δέν ενδιαφέρομαι, και ουδόλως μέ απασχολούν οι σκοπιμότητες.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ Δ ΓΚΟΤΣΗΣ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1984