Και ήρθε η ώρα να σας περιγράψω το πως και το γιατί χωρίζονται τα διαμερίσματα σε δύο.
Θα είναι μακρύ το σεντόνι και ίσως να σας κουράσει λίγο, είναι όμως μια πολύ όμορφη ιστοριούλα που δείχνει ότι τα λεφτά, τα πολλά λεφτά δεν βγαίνουν με κόπο αλλά με τρόπο και αξίζει να το δείτε.
Ηταν μια ωραία εποχή που το κυβερνών κόμμα ψαχνότανε για τις επικείμενες εκλογές. Βρήκε λοιπόν ένα πόλεμο κάπου εκεί στη σοβιετία και μεγάλο αριθμό ομοεθνών πιθανά ψηφαλάκια έτσι βάλθηκε να τους επαναπατρίσει. Μας ήρθανε λοιπόν οι Ρωσοπόντιοι. Στείλαμε και βαπόρια για να τους φέρουμε.
Και καλά τους φέραμε, έτσι θα τους αφήσουμε. Ένα μικρό χαρτζιλήκι τρία χιλιάρικα για τα πρώτα έξοδα και φυσικά μα βεβαίως βεβαίως τελωνειακή ατέλεια για την οικοσκευή τους ως επαναπατριζομένων που περιελάμβανε και αυτοκίνητο για τον καθένα. Ήταν η εποχή που πήξαμε στις κόκκινες πινακίδες αφού και η γιαγιά δικαιούται μια μερτσέντες. Βγήκαν πολλά λεφτά εκεί αλλά ψίχουλα συγκριτικά με το πρόγραμμα στεγαστικής αποκατάστασης.
Αφού λοιπόν τους στοιβάξανε σε κονταίηνερ στο Καποτα στο Μενίδι, στην Γκορυτσά στον Ασπρόπυργο και σε άλλα μέρη βγήκε φιρμάνι για δάνεια εξήντα χιλιάρικα για αγορά και βελτίωση σπιτιών η τριάντα για αγορά οικοπέδου με την εγγύση του Ελληνικού Δημοσίου και με επιδότηση επιτοκίου χωρίς προσημείωση, μάλιστα χωρίς προσημείωση του ακινήτου. Μερικά τσακάλια βρήκαν την τρύπα και τρέξανε όσο υπήρχε γιατί έκλεισε μετά από ενάμιση χρόνο.
Τι κάνανε λοιπόν, βήμα πρώτον. βόλτα στην Γκορυτσά στον Ασπρόπυργο και στο Καποτά στο Μενίδι, τσίμπημα έναν Ρωσοπόντιο άνεργο κατά κανόνα του χώσαν κάτιτις και βουρ στο συμβολαιογράφο. Φτιάξιμο ειδικού πληρεξουσίου για αγορά και πώληση ακινήτου υποβολή δικαιολογητικών σε Περιφέρεια για έγκριση χρηματοδότησης και σε τράπεζα για αίτημα δανείου.
Βήμα δεύτερο. Έχουνε λοιπόν το πληρεξούσιο και διαλέγουνε επαρχιακή πόλη για πεδίο δράσης.
Βρήκαν γκαρσονιέρες των 25 η 30 τετραγωνικών κατα κανόνα υπόγεια και στον ακάλυπτο τα αγόραζαν με το πληρεξούσιο στο όνομα του κακομοίρη για εννιά άντε δέκα χιλιάρικα παίρνανε ακόμα ένα πληρεξούσιο από τον πωλητή για την είσπραξη εκταμίευσης δανείου και βούρ στην Τράπεζα. Το φιρμάνι δεν έλεγε πουθενά για νομικό και τεχνικό έλεγχο αν αξίζει τα λεφτά του και με το παραθυράκι της βελτίωσης του ακινήτου και ένα δωράκι στο προσωπικό της Τράπεζας μια κολώνια ένα ουίσκι χτυπάγανε το δανειάκι εξήντα χιλιαρικάκια.
Πρώτη κατοικιά ήτανε εφορία γιόκ και προϊόντος του χρόνου το σκοτώνανε για κανά τάλληρο να γίνουν αποθήκες γιατί μόνον για αποθήκες κάνανε.
Και εδώ έκλεινε ο κύκλος.
Έλα όμως που τελειώσανε οι γκαρσονιέρες, και ερχόμαστε στο θέμα μας, αυτό του διαχωρισμού διαμερίσματος όπου οι φίλοι μας κτυπάνε τώρα τα δυάρια στα δεκαπέντε η είκοσι χιλιάρικα και τα χωρίζουν σε δύο γκαρσονιέρες στα χαρτιά μόνον. Δεν κάναν γκρεμίσματα κτισίματα, μόνον στα χαρτιά. Τους έβαζε σε περισσότερα έξοδα μελέτης μηχανικού σύστασης νέου κανονισμού πολυκατοικίας και τρέξιμο στο Δήμο και την Πολεοδομία αλλά πάλι άξιζε τον κόπο. Αυτές ήταν οι περιπτώσεις που σας έχω αναφέρει ότι γνωρίζω, πρώτο χέρι, δεν μου το είπε φίλος, μελέτησα τους φακέλους.
Η αποθέωση ήταν κάτι οικόπεδα μεγαλούτσικα εντός οικισμού αλλά σε κωλοχώρια που δεν τα ήξερε ούτε ο μητροπολίτης αφού δεν είχαν καν μια εκκλησιά. Αυτά ήταν πιό εύκολο και πιο αποδοτικό αφού ήθελε μόνον ένα συμβόλαιο και ένα φτηνό τοπογραφικό να χωριστούν σε δύο τρία η περισσότερα άρτια οικοδομήσιμα την τριακοσίων τετραγωνικών για δάνειο μια τριαντάρα το τεμάχιον που παίρναν και την κάνανε.
Επίλογος. Με το που κοκκινίζαν τα δάνεια οι Τράπεζες στείλαν γράμματα στους δανειολήπτες που δεν είχαν ιδέα για το φονικό και στην συνέχεια στραφήκανε κατά του εγγυητή, το Ελληνικό Δημόσιο για τα λεφτά τους και τα πήρανε. Από σένα και εμένα δηλαδή.
Έλεγχος σε ένα μικρό επαρχιακό τραπεζικό κατάστημα βρήκε 135 τέτοια δάνεια που δεν εξυπηρετούνται φυσικά, έχουν γίνει βαθυκόκκινα, από τα οποία τα ενενήντα δάνεια είχαν τον ίδιο πληρεξούσιο. Τα υπόλοιπα σαρανταπέντε είχαν έναν άλλο μοναδικό πληρεξούσιο. Συμπτωματικά με το ίδιο επώνυμο. Αυτά σε μία μικρή επαρχιακή πόλη σε μία μόνο τράπεζα.
Αν το πιστέψετε ότι έτσι έγινε η ότι έχω οργιώδη φαντασία δεν έχει καμία σημασία. Απλά γουγλίστε “Δάνεια Παλιννοστούντων” και κάντε την αριθμητική σας.
Παρεμπιπτόντως το κόμμα που λέγαμε τις πήρε τις εκλογές.
Ελπίζοντας να σας διασκέδασα κλείνουμε με το συμπέρασμα.
Συμπέρασμα. Για την κομπίνα όλα γίνονται αφού γίνονται μόνον στα χαρτιά. Για να γίνουν όμως στα ντουβάρια είναι τέτοια η δαπάνη και η βαβούρα του κερατά που όχι μόνον δεν αξίζει αλλά και τεχνικά δεν γίνεται βρε αδελφέ, δεν γίνεται.