Να πω καιτην δικη μου εμπειρα. Ψαχνομουν για μεταμοσχευση μαλλιων πριν περιπου 10 χρονια. >Ειχα και τα λεφτα και την διαθεση, και επισης εναν φιλο πουειχ εκανειτοτε στην Τουρκια με αυτα τα ολοκληρωμενα πακετα και ενω ηταν ιδιος σαν εμενα τοτε (εντονη καραφλα στην κορυφη και κροταφοι μπασμενοι) ειχε πολυ καλο αποτελεσμα.
Ρωτησα εναν συγγενη δερματολογο και 2 αλλους εμπιστοσυνης, που ομως δεν ειχαν σχεση - ουτε ομως και συμφεροντα σε ζητηματα μεταμοσχευσης, και ολοι μου ειπαν να μην το κανω διοτι παιζειπολυ χημικο (μιλαμε προ 10ετιας) και ότι το αποτελεσμα ειναι κυμαινομενο. Δεν πας, βαζεις και τελειωσες.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: δεν εκανα τιποτα και παλεψα με τον εαυτο μου να συμβιβαστω με την ιδεα οτι θα ειμαι και επισημως καραφλας. Πηγα γυμναστηριο, εκανα διαιτα, αγορασα καινουρια ρουχα πιο μοντερνα, αρωματα , γενικως ξοδεψα χρημα για την εμφανιση μου.
ΤΕΛΙΚΩΣ: αφου εριξα κ κανα δυο καλες γκομενες στο κρεβατι μου, μυστηριωδως χωρις να το καταλαβω επαψα να κοιταζομαι συνεχεια στον καθρεφτη, να μετραω ποσες τριχες εχασα στο λουσιμο, να βαζω το κινητο ψηλα να δω αν αραιωσε κ αλλο το μαλλι, να τεντωνω το λαιμο μου στα ασανσερ για να δω διαστασεις καραφλας, να βαζω καπελο στον ισκιο για να μη φαινεται ο γλομπος κλπ. Μολις δηλαση εχασα το πολυ μαλλι, μού εφυγε ολο το κομπλεξ και ο λογος ηταν οτι εγω πρωτος τα βρηκα με τον εαυτο μου και ξεπερασα το κομπλεξακι. Δεν ηταν ευκολο, αλλα δεν ηταν δυσκολο. Η στροφη της στιγμης ηταν. Το πήρα αποφαση και ειπα θα πολεμησω με ο,τι οπλο εχω.
ΣΗΜΕΡΑ: ο φιλαρακος που σας ειπα, πηγαινει στανταρ καθε 2-3 χρονια για νεες μεφυτευσεις, διαρκως αραιωνει το κανονικο τριχωτο και πρεπει να γεμιζει, το μαλλι του ειναι οκ αλλα δεν ειναι κ οτι ομορφυνε κ πολυ, και τελικα τα εφτιαξε με μια πολυ γκομεναρα (αν κ ελαφρως γκαου αυτη) κ του ειπε οτι τονγουσταρει με ξυρισμενο κεφαλι γιατι του πηγαινει κ δειχνει πιο ματσο κ αλητης.
Εγω διανυω περιοδο με τις μεγαλυτερες γκομενοεπιτυχιες της ζωης μου, εχω πληρη αποδοχη της καταστασης μου και δεν με νοιαζει καθολου, πηδαω τακτικοτατα και διαφορετικες (συχνακις και μπαζακια, αλλα μου αρεσουν κ αυτα) κανω καμακι ή φλερτ ακομπλεξαριστος και τακτικα πιανει και πριν κανα μηνα βρεθηκαμε με παλια συμφοιτητρια και μου ειπε οτι εχω ομορφυνει κιολας απο τη σχολη (20 χρονια πισω και βαλε) και οτι μου παει το χωρις μαλλι.
Δεν τα λεω ολα αυτα για να παρηγορησω κανεναν ή για να πουλησω μουρη σε κανεναν (αλλωστε αγνωστος ειμαι και γραφω σε σαιτ που δεν κυκλοφορει ουτε θηλυκια γατα), αλλά ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ πιστευω οτι εχασα αρκετα χρονια απο τη ζωη μου με ολο αυτο το ιδιοτυπο κομπλεξ της καραφλας και του να κανω κατι και να δω αν εχασα και αλλα μαλλια και να δω μην πει κανενας τιποτα που θα με κατατασσει στους καραφλες κλπ, και να βαλω καπελο για να μη δειχνει πολυ κλπ, ενω αν ειχε κατσει καποιος κ μου ειχ επει πειστικα οσα τωρα γραφω εδω, ισως να ειχα γλιτωσει ολο αυτον τον εσωτερικο πολεμο και να ειχα απολαυσει την φυσιολογικη ταση των τριχων μου να πεφτουν με χιουμορ και οχι με κομπλεξ, αμηχανια, αγχος και απαισιοδοξια.
Χωρις υπερβολη αδερφια μου καραφλες, καραφλιζοντες ή μέλλοντες καραφλοκένταυροι: κοψτε κοντο το μαλλακι να σας συνηθισουν ολοι, παψτε τις γελοιες μοντες με τα ζελε και τις χωριστραρες που καλυπτουν τις γυαλιστερες χαραδρες, καντε δυο τρεις κινησεις να σας ανεβει το ηθικο (αδυνατισμα, ρουχαλακια, αρωματακι, κολοντυμενοι παντα να βγαινετε εξω εστω και για εφημεριδα) και απολαυστε το.
Οσο για τις γκομενες ενα θα πω: εχουν κεραιες και καταλαβαινουν σε χρονο μηδεν ποιος ειναι ανασφαλης, ποιος εχει το κομπλεξακι του, ποιος κοιταζεται στους καθρεφτες και αγωνια και ετσι ή ξενερωνουν ή σε κατατασσουν μια βαθμιδα χαμηλοτερα.
Αν αποκτησεις αυτοπεποιθηση και ανεση σε βαθμο σταρχιδισμου, ουτε και εσευ δεν θα πιστευεις ποσο ευκολα σου πεφτουν στο χερι για μαρκαλεμα.
Ολα τα ανωτερω τα λεω φιλικα και ειλικρινα, διοτι περασα το "λουκι" και μολις το προσπερασα λυπηθηκε που εχασα τοση ορεξη, διαθεση, ηρεμια και αυτοπεποιθηση για μερικες τριχες που εφυγαν. Στο διαβολο να πανε, αν θελουν να φυγουν μια, εγω θελω εκατο...