Μεγάλε εδώ δεν μιλάμε για το να φάνε απλώς.Καλά έκαναν και έτρωγαν.
Αλλά μιλάμε για διώξεις σε βάρος των μη-πρασίνων χειρότερες από αυτές που υπεστησαν οι κομμουνιστές τη δεκαετία του '50 , οι οποίοι ωστόσο είχαν βαμμένα τα χέρια του με αίμα από την περίοδο 1943-1949.
Εγώ στο Πανεπιστήμιο ήμουν σπασίκλας. Δεν μπορούσαν να με ενοχλήσουν , γιατί όπου κι αν έδινα εξετάσεις, όση κι αν ήταν η ύλη , θα κοιμόμουν 2 ώρες το 24ώρο και θα έγραφα για να περάσω. Έτσι αν και βαμμένος φασίστας , δεν μπορούσαν να με καθυστερήσουν στις σχολές. Ήμουν όμως εξαίρεση.
Αυτό που με βαραίνει, είναι ότι έχω έναν ξάδελφο, 2 χρόνια μικρότερο από μένα με το ίδιο ονοματεπώνυμο. Το άτομο είχε την ατυχία να περάσει Οδοντιατρική, από την οποία είχα ξεκινήσει κι εγώ. Από την αρχή στιγματίστηκε ως ο "πρώτος ξάδελφος του φασίστα". Δεν είχαμε σχέσεις, ελάχιστες φορές μιλάγαμε , αλλά ο τύπος κάηκε, επειδή είχε την ατυχία να έχει το ίδιο όνομα με εμένα. Αυτός ήταν νορμάλ φοιτητής και με το νορμάλ διάβασμα τον είχαν καταδικάσει να είναι αιώνιος φοιτητής. Με το ΠΑΣΟΚ δεν θα έπαιρνε ποτέ πτυχίο, γιατί ήταν σε μαύρη λίστα , ως "ξάδελφος φασίστα". Αν δεν κάνω λάθος, είχε μπει γύρω στο 93 και μέχρι που έπεσε το ΠΑΣΟΚ το 2004 έδινε μαθήματα και δεν τον άφηναν να πάρει πτυχίο. Μόλις έπεσε , οι γαλάζιοι έσκισαν τις μαύρες λίστες των πράσινων και πηρε πτυχίο , αλλιώς θα ήταν ακόμη φοιτητής.
Ειλικρινά , το έχω βάρος στη συνείδησή μου, αλλά δεν έφταιγα κι εγώ.
