Έλλη-Πρόεδρος

[halls75]

Μήτρους δηλαδής?

Δεν σε κατάλαβα. Εννοείς αν είναι άντρας; Ναι, είναι.

 

[stavros51]

Δεν σε κατάλαβα. Εννοείς αν είναι άντρας; Ναι, είναι.

Μήτρους ρε πιδίμ, πως του λέν? Όπους λέμι "Βρασίδας"..., "Κώτσους"...

 

[paok]

η προεδρος ειναι αντρας??????????

 

[stavros51]

η προεδρος ειναι αντρας??????????

Τώρα πια όχι.

 

[Albert Speer]

επίκαιρη η συζήτηση περί προέδρων...χαχα

 

[blo]

http://www.e-tipos.com/newsitem?id=29875

Αρωματισμένα όνειρα πίσω από τα κόκκινα φανάρια
Σάββατο, 22.03.08

Το μοναδικό σύμπλεγμα ιστορίας και χαλασμάτων, χαλασμάτων και ζωής, ζωής και ιστορίας, τ’ απομεινάρια του παλιού ιστού της πόλης, φτιαγμένο από ξύλο και πέτρα, η επιθυμία μου να πηγαίνω σε μακρινές γετονιές, μου έδιναν την εντύπωση ότι ένας “δεύτερος κόσμος” ήταν σχεδόν έτοιμος να πάρει θέση αγάπης...

Οπως τα παιδικά μου χρόνια κατέφευγα σε αυτόν το κόσμο, στον κόσμο της φαντασίας...».
Πόσες και πόσες φορές δεν διάβασε αυτό το απόσπασμα από το βιβλίο του Ορχάν Παμούκ «Ισταμπούλ, πόλεις και αναμνήσεις». Πόσες και πόσες φορές, εκεί, στα σπίτια με τα κόκκινα φώτα και τους ξεχασμένους βασιλείς και τους παλιούς καθρέφτες κρεμασμένους στους άσπρους τοίχους, η κ. Δήμητρα Κανελλοπούλου δεν ταξίδευσε με ένα βιβλίο σε άλλους κόσμους; Τι και αν ανήκει στο ΣΕΠΕ(Σωματείο Εκδιδομένων Προσώπων Ελλάδας) και το υπηρετεί από την θέση του προέδρου, έχει μάθει να ξεκλέβει λίγο χρόνο και να διαβάζει, να ζει και να χαίρεται αυτό που είναι.

Ανάσες...ζωής. Ενα σύμπλεγμα κοινών και ...προσωπικών ιστοριών. Να τις βιώνει με χαμόγελο, επιθετικό χιούμορ και λίγο θράσος. Και να φιλοσοφεί: «Διατηρούμε την ελαστικότητα του κοινωνικού ιστού και εξυπηρετούμε τα ψυχοσωματικά των αντρών». Εκεί στην Αχαρνών η κ. Κανελλοπούλου έχει στήσει τον κόσμο της. Σε ένα παλιό ψηλοτάβανο αρχοντικό συνεχίζει την παράδοση...«Από το 1955 λειτουργεί ως πορνείο. Πριν, σ’αυτό το σπίτι, έμενε ο διοικητής της Εθνικής Τραπέζης. Μεγαλεία...» Ανεβαίνοντας τις στενές ξύλινες σκάλες με το κόκκινο να πέφτει απαλά, μια ηλικιωμένη κυρία πίσω από την βαριά πόρτα ελέγχει. «Εμείς δεν βάζουμε αλλοδαπούς.

Δεν έχουμε τίποτα με τους ανθρώπους, αλλά είναι η αρχή μας αυτή. Από το 1990. Τότε δεν ήξερες τι ήταν, αν είχε χαρτιά, αν...Επρεπε να προστατεύσουμε τα κορίτσια...». Στο μικρό δωμάτιο μια καφετιέρα, ένα σκυλάκι που μπλέκεται στα πόδια σου, ένα τραπέζι με αρώματα, αλοιφές, προφυλακτικά. Σε μια παλιά πολυθρόνα μια ξανθιά ψηλή γυναίκα μέσα στα διάφανα. «Τα έχουμε και τα δείχνουμε» απαντάει, χωρίς να περιμένει ερώτηση. Καμία σχέση με τις «θλιμμένες αυστηρές πουτάνες», χαμογελαστή (όχι απόμακρη), χωρίς πολλά φτιασίδια, χρυσαφικά περιμένει πελάτες.
Κάθε χώρου, κάθε επαγγέλματος, κάθε ηλικίας. «Εδώ έχουμε μόνιμους πελάτες. Πια γνωριζόμαστε καλά. Ξέρεις πόσες φορές βρεθήκαμε πρόσωπο με πρόσωπο σε σπίτια ή σε ταβέρνες; Πλάκα έχουν οι άντρες. Κοκκινίζουν και προσποιούνται τους αδιάφορους. Ετσι όπως όλοι οι ...καθωσπρέπει άνθρωποι. Προσποιούνται. Και καλά κάνουν. Ο κοινωνικός ιστός που λέγαμε».

Για χάρη της ...κοινωνικής ισορροπίας δεν τους επιτρέπεται να παντρευτούν. «Είναι αυτό που λέει ο ποιητής: μια πόλη χτίσαμε μαζί και ακόμα ζω στο νοίκι. Σκέψου, τόσοι άντρες, παλιά σε μια βάρδια περνούσαν 80 άτομα, και εμείς να είμαστε (θεωριτικά) μόνες. Αλλα μη σκεφτεί κανείς ότι περνάμε και άσχημα. Εχουμε τη ζωή μας. Εχουμε τους φίλους μας, έχουμε τις σχέσεις μας». Η κ. Κανελλοπούλου, ως πρόεδρος των εκδιδομένων γυναικών, φωτογραφίζεται, δίνει συνεντεύξεις, υπερασπίζεται το επάγγελμά της. «Η δημοσιότητα σε βοηθάει να διεκδικήσεις καλύτερα τα δικαιώματα σου. Τι και αν σε αναγνωρίζουν στον δρόμο. Κάνουμε μια δουλειά. Και ‘μεις, έτσι όπως έχει γίνει η ζωή έχουμε και ρόλο ψυχολόγου. Το τι έρχονται και μας λένε...

Οχι, δεν ντρεπόμαστε για αυτό που κάνουμε. Αντέχουμε. Εξυπηρετούμε τους πάντες. Δεν μας ενδιαφέρει ο καθωσπρεπισμός. Δεν υποκρινόμαστε. Δεν μας ενδιαφέρει η δική σας σεμνοτυφία. Εδώ στο δωμάτιο είμαστε έγω και ο πελάτης. Δεν μας χωρίζει τίποτα.Ούτε τάξεις, ούτε επαγγέλματα. Τα έχουμε όλα καταργήσει. Εχουμε το δικό μας ιδιότυπο αναρχικό κόσμο που μπορεί να περιβάλλεται με χαμηλό κόκκινο φως, αλλά έχει και πολύ άσπρο».

Τα ελληνικά της άριστα. «Τι σημασία έχει αν σπούδασα, τι σπούδασα και τι έκανα πριν. Εδώ μιλάμε σε ενεστώτα χρόνο. Οταν κάποτε ήμουν στην Γερμανία πήγαινα σε συναυλίες των “Σκόρπιονς”.
Ακουγα τζαζ και ροκ. Εχουμε και ‘μεις τις στιγμές μας. Ονειρευτήκαμε και ονειρευόμαστε και ας περνάμε πολλές ώρες στο κόκκινο, τους καθρέφτες, τα τσιγάρα και τις ανάσες των πελατών...»

Η παράνομη πορνεία και οι κίνδυνοι για την υγεία
Διακόσιοι δέκα οίκοι ανοχής λειτουργούν επίσημα στην Αθήνα. (Ο αριθμός που επιτρέπεται δεν ξεπερνά τους 230). Σε αυτούς δουλεύουν 1.100 γυναίκες νόμιμα, ενώ το βοηθητικό προσωπικό πλησιάζει τις 2.000. Το μεγάλο πρόβλημα είναι οι αδήλωτες. «Είναι κινδυνος-θάνατος. Είναι περίπου 20.000 χωρίς χαρτιά, χωρίς ταυτότητα, χωρίς ιατρική παρακολούθηση. Οπως καταγγέλλει ο σύλλογος των εκδιδομένων προσώπων, οι γυναίκες αυτές, ξένες και Ελληνίδες, δουλεύουν με προστάτες, σε χώρους περίεργους. Και το χειρότερο, ανάμεσά τους υπάρχουν και ανήλικα κορίτσια. «Να προχθές στη Φυλή πιάσανε ένα κοριτσάκι, ήταν δεν ήταν 16 χρονών. Τραγωδίες». Κάθε επίσκεψη μπορεί να κοστίζει 30 ευρώ («εμείς είμαστε οι πουτάνες των φτωχών και των πολλών»), αλλά τα έσοδα είναι ικανοποιητικά και ας έχει μειωθεί η κίνηση. «Ας μας βάλουν και πορνικό τέλος όπως στην αρχαιότητα (το πιο αρχαίο επάγγελμα, που λέτε), αλλά να γίνει ένας έλεγχος. Να μπει μια τάξη. Εδώ υπάρχει χάος. Κίνδυνος για την δημόσια υγεία και ό,τι αρνητικό μπορεί να κρύβει η παράνομη πορνεία και όσοι βεβαίως στήνουν μαγαζάκια πίσω από γυναίκες, οι οποίες αναγκάζονται πολλές φορές με την βία να πηγαίνουν με πελάτες». Κάθε δεκαπέντε μέρες οι γυναίκες εξετάζονται από γιατρό, μια διαδικασία απαραίτητη, όπως λένε, για τη τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας. «Εμείς εντάξει, αλλά έχει πάει κανείς νύχτα στην Ευριπίδου, στη Σωκράτους και όπου αλλού για να δουν τι γίνεται;»

«Εδώ, έτσι ήταν πάντα...»
Η κυρία Κατερίνα έχει συμπληρώσει σχεδόν δεκαπέντε χρόνια στη δουλειά. «Από τον περασμένο αιώνα». Ειναι η ταμίας του συλλόγου των εκδιδομένων γυναικών. Φίλη της κ. Κανελλοπούλου, επίσης με ενδιαφέροντα και ανησυχίες, αλλά λίγότερο όπως λέει τολμηρή. Οχι δεν θέλαι να φανεί το πρόσωπό της στη φωτογραφία.

Οχι, δεν έχω πρόβλημα. Δεν κρύβομαι. Οι πελάτες κρύβονται. Εμείς όχι. Αλλα δεν θέλω. Υπάρχουν και οι συγγενείς και οι φίλοι που δεν αντέχουν να μάθουν την αλήθεια. Εγώ την αλήθεια μου την καταθέτω κάθε μέρα και όχι μόνο στο σπίτι όπου δουλεύω αλλά και στην εφορία. Δηλώνω το επάγγελμά μου. Και στον φίλο μου έχω πει την αλήθεια».

Εκεί στην Αχαρνών η κ. Κατερίνα ζει τον κόσμο του πληρωμένου έρωτα. Πώς και γιατί το αποφάσισε είναι θέμα δικό της. «Για κάποιο λόγο. Εδώ μιλάμε μόνο σε ενεστώτα χρόνο (όλες επαναλαμβάνουν την φράση της προέδρου τους).

«Ερχεται κάποια στιγμή στη ζωή σου που πρέπει να αποφασίσεις με τι θα ασχοληθείς. Οταν μπαίνεις σε αυτόν το χώρο ξεχνάς το παρελθόν. Κοιτάς πάντα μπροστά. Μετά ερχεται και η συνήθεια». Και πως να συνηθίσει κανείς μια εντελώς παράταιρη πελατεία; «Το συνηθίζεις. Εντάξει υπάρχουν και οι δύσκολες στιγμές. Ισως όταν έρχονται κάποια άτομα με ειδικές ανάγκες. Ε, το συνηθίζεις. Και μόλις τελειώσει η βάρδιά σου βγάζεις από πάνω σου το κόκκινο του δωματίου, τα αρώματα που σε φρεσκάρουν, τις αλοιφές και κλείνεις πίσω σου την πόρτα. Και μετά σινεμά, ταβέρνα, μπαράκι. Ετσι είναι η ζωή. Πάντα έτσι ήταν».

Πάντα. Ακόμα και τότε που η Αχαρνών ήταν χωματόδρομος και υπήρχαν αυλές. Τότε που η νύχτα δεν σε τρόμαζε και κυκλοφορούσες άνετα στην Αχαρνών, στη Φυλής, στους παράδρομους μιας περιοχής που τα «κόκκινα φανάρια» έμειναν ανοιχτά ώρες πολλές. Σήμερα η κ. Κατερίνα είναι «νέα και εμπορεύσιμη». Ναι, αλλά τα νιάτα περνάνε. «Και τι με αυτό; Εμείς δεν είμαστε άλογα για να μας σκοτώσουν. Υπάρχει δουλειά για όλες. Μέχρι τη σύνταξη. Εκτός και αν παντρευτούν και τα παρατήσουν. Ε, κάποια στιγμή ο γάμος είναι λύση. Τότε γυρίζεις σελίδα. Οπως κάθε φυσιολογικός άνθρωπος».

ΜΠΑΪΛΗΣ ΠΑΝΟΣ

Ελεύθερος Τύπος

 

[ntemis07]

Μήπως ξέρει κανείς που είναι το μπουρδέλο της Δήμητρας Κανελλοπούλου προέδρου του Σωματείου Εκδιδομένων Προσώπων Ελλάδας ?

 

[marki]

Αν θυμαμαι καλα Αχαρνων 104

 

[xilnik]

ακριβως,και ελαχιστα μετρα διπλα απ το 106 το studio

 

[paok]

αυτη παιδια δουλευει ακομα ?

 

[timothymcveigh]

αυτη παιδια δουλευει ακομα ?

λιγες φορες ποια, ψιλοσπανια τη βρισκεις αν και βεβαια ειναι και αρκετα μεγαλη ποια σε ηλικια για τη φαση και μονο να πας με τη προεδρο λεει
Τελευταια φορα πριν κατι μηνες ειχα δει στο μπουρδελο της μια σωματοδης ξανθια trans

 

[geodr]

αγαπητοι συναγωνιστεσ. μηπσω ξερει κανεισ να μου πει. τι βαρδιεσ δουλευει συνηθωσ η ελλη (προεδροσ εκδιδωμενων προσωπων ελλαδοσ). στο αχαρνων 104α γιατι θελω να την τιμισω, αλλα δεν την πετυχαινω ποτε.

edit_antisthenis: το thread συγχωνεύτηκε.

 

[CHEYENNE]

Βραδυνες, αλλα οχι ολες τις ημερες.
Τις Κυριακες συνηθως δουλευει, αν δεν κανω λαθος.

 

[lolipop]

Τελικα

1) η προόεδρος δουλευει ακόμα?

2) Ειναι οντως τρανσεξουαλ ?

????????????

 

[redmanftw]

ουτε τζαμπα

 

[actionathens]

η κυρια προεδρος ποιο μαγαζι εχει?
την ειχε παρει κανενας παλια?

παντως στην tv οταν βγανει εχει την πλακα της!

 

[mikrosgr]

http://www.bourdela.com/oikoi-anoxhs/athina/axarnwn-104a/

 

[actionathens]

πως και δεν εχει δικο της μαγαζι τοσα χρονια προεδρος?

 

[observer(1)]

Η  προεδρος εδω  ως οδηγος   του δημοσιογραφου  --     και   σε  αυτό το σπιτι  (της)  γινεται η   ..συζητηση με Sandra   love κλπ
σε  αυτην την εκπομπή - έχει και  θρεντ
-->

http://www.alphatv.gr/shows/informative/aftopsia/webtv/aytopsia-230512

====

http://www.bourdela.com/forum/index.php?topic=195457.msg5295603#new

 

[Iceman_82]

η κυρια προεδρος ποιο μαγαζι εχει?
την ειχε παρει κανενας παλια?

παντως στην tv οταν βγανει εχει την πλακα της!

Της τον δίνω για ένα τσιμπούκι