kappa_fi
Μέλος
- Εγγρ.
- 30 Ιουν 2018
- Μηνύματα
- 1.745
- Like
- 281
- Πόντοι
- 36
Ας δούμε λοιπόν, κείμενο γραμμένο από τα αρμόδια χέρια, τι θεωρείται Αίρεση.
Ο Μέγας Βασίλειος λέγει εν προκειμένω «Οι παλαιοί ονόμασαν αιρέσεις μεν τους παντελώς αποσπασμένους και κατά την ίδια την Πίστη αποξενωμένους· σχίσματα δε αυτούς που διαφοροποιήθηκαν για κάποιες εκκλησιαστικές αιτίες και μεταξύ τους ζητήματα, θεραπεύσιμα» 2.
Αξιοσημείωτη είναι και η εξής διάκριση: «Για να στοιχειοθετηθεί [κατά τους ι. Κανόνες] το αδίκημα της αιρέσεως, απαιτείται η άρνηση ή διαστροφή των κανόνων, ήτοι 1) να εκδηλωθεί εξωτερικώς, είτε εγγράφως (δια συγγράμματος κ.λπ.), είτε προφορικώς (δια κηρύγματος κ.λπ.), είτε εμπράκτως (δια παραλείψεως ή προσθήκης φράσεων ή συμβολικών κινήσεων στο τελετουργικόν της Θ. Λειτουργίας κ.λπ.),
Με λίγα λόγια. Τη στιγμή που ΕΓΓΡΑΦΩΣ δηλώνεις ότι ενώ γνωρίζεις ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ότι το σεξ εκτός γάμου θεωρείται ΠΟΡΝΕΙΑ από την Ορθόδοξη Εκκλησία, επί της ουσίας διαστρέφεις τους κανόνες της. Αιρετικός λοιπόν, σύμφωνα με την επισυναπτόμενη Ορθόδοξη Σελίδα. Θα ιδωθούμε στην Κόλαση. πηγή
Αυτό κι αν είναι ενδιαφέρον!
Αξίζει (κατά την άποψή μου) να σημειωθεί ότι, αν αφήσουμε κατά μέρος τη στοιχειοθέτηση της αίρεσης, κάτι που χρειάζονταν, αν δεν απατώμαι, οι αρμόδιες αρχές, αν την αφήσουμε λοιπόν στην άκρη στο βαθμό που δεν εκπροσωπούμε κάποιες, οποιεσδήποτε, αρχές,
τότε μας μένουν δύο μοναχά λεξούλες:
Αποσπασμένοι, και
Αποξενωμένοι ("κατά την ίδια την Πίστη").
Και ρωτάω τώρα ο αφελής: τι μπορεί να σημαίνει αποσπασμένος στο πλαίσιο των τοτινών συμφραζομένων; Κάποιος που η εσωτερική προσοχή του αποσπάται, και αν ναι, ποια ακριβώς είναι αυτή η εσωτερική προσοχή, σε τι χρησιμεύει στους πιστούς κατά την άσκηση των θρησκευτικών καθηκόντων (τι κακή λέξη),
είναι εν τέλει αυτό που νομίζουμε σε πρώτη άποψη όλοι, όπως για καλή ώρα εγώ, που βιάστηκα, ο προπετής, να καρφώσω το νόημα ανασύροντάς το απ' τους βυθούς των σκοτεινότατων βυζαντινών αιώνων, εγώ το ξεφτέρι,
ή μήπως δεν είμαι παρά ένας απλός βλαξ που σκέφτεται σύμφωνα με τα μέτρα και τα σταθμά μιας άλλης, τελείως άγνωστης στον Μέγα Βασίλειο, μελλοντικής εποχής;
Θέλει πολύ διάβασμα το πράγμα, αν και τίποτα δεν αποκλείει την απλή, προφανέστατη ερμηνεία αυτού του "αποσπασμένου".
Με τους Πατέρες δεν παίζουμε πάντως, αυτό είναι σίγουρο.