Είμαι βαθύτατα βυζοσυγκινημένος...
:'(
Ξερόχυσα
Η οβύζεια ενός ξεριζωμένου
Επέστρεψε ο piderof από την εσπερία,
να γράψει εγκυκλοπαίδεια για τη μακρομαστία.
Με όπλο τη ρομφαία του πουλέντα να δικάσει
και τους χασάπηδες γιατρούς να τους καταδικάσει.
Βυζολογίας καθηγητής στον κόσμο ξακουστός,
εκείνος είναι του μαστού ο Κατακουζηνός.
Στον Άγιο τον Δομίνικο είχε κατασκηνώσει,
όποια λατίνα ήθελε την έκανε να ενδώσει.
Μα η ιερή του αποστολή ήταν η Miosotis,
σοκολατένιος πειρασμός με στήθος α' ποιότης.
Και πάνω που ενόμιζε πως να τη βρει ήταν άτοπο,
στο βλέμμα του υπέπεσαν δύο βυζιά με άνθρωπο.
Η πούτσα του τεντώθηκε, της λέει ¿cómo estás?
μα ¡que tetοnas! μάνα μου, σουτιέν πώς τα βαστάς;
Με νόημα χαμογέλασε διακρίνοντας τη στύση,
στο σπίτι της τον κάλεσε για να την εγαμήσει.
Μπροστά του η δικαίωση για κείνον και για μας,
για τούτη ζούσε τη στιγμή, ή ταν ή επί τας.
Μάχη έδωσε αδυσώπητη στα γαλατένια αλώνια,
του είχαν δώσει δύναμη τα πέτρινα τα χρόνια.
Το ρωμαλέο πέος του έγινε ωσάν κολόναν,
ο Όλυμπος κι ο Κίσσαβος τα δυο βυζιά μαλώναν.
Τα έχυσε κραυγάζοντας σα να'ταν ο Ταρζάν,
της έδωσε και να φορά το σήμα του ΒΥΖΑΝ.
Κι αφού την εκατέκτησε του έφυγε το βάρος,
στο θρεντ του ξαναγύρισε να γίνει πάλι ο φάρος.
Μα πάντα στον Δομίνικο θα τρέχει ο λογισμός του,
όταν θα βλέπει ξωτικά με δύο πλάτες μπρος του.