Toν Ξανθοπουλο δεν ειχε τυχει να τον δω ποτε απο κοντα. Τον θαυμαζα στις ταινιες του. Εβλεπα συχνα τον φιλο και συμπρωταγωνιστη του Ανεστη Βλαχο να περπαταει στην Αχαρνων, αφου ηταν κατοικος στη περιοχη.
Δεν νομιζω να εχει ακουστει τοσα χρονια κατι αρνητικο για αυτους. Πολυ σημαντικο, γιατι η ζωη δεν ειναι μονο στην οθονη, αλλα και εξω απο αυτην. Πως φερονται στους αλλους ανθρωπους.
Οσο για τις ταινιες του Ξανθοπουλου-Βλαχου, δεν συμφωνω οτι δεν βλεπονται ακομη και σημερα.
Τα καναλια προβαλουν ξενα σηριαλ, ισπανικα, γαλλικα, ιταλικα, ρωσικα παλιοτερα, μεχρι Μπολυγουντ απο την Ινδια. Το ελληνικο κοινο τους γυρισε την πλατη. Αντιθετα τα τουρκικα σηριαλ εχουν τεραστια επιτυχια. Που προβαλουν οικογενεια, αξιες, ιδανικα, σεβασμο, φτωχεια, ακριβως οπως οι ταινιες του Ξανθοπουλου.
Μελο, οπως ειπαν καποιοι. Μονο που αυτο το ειδους το θεαμα, φυσικα εχει το κοινο του. Και θα το εχει παντα.