Εξαγριωμένοι διαδηλωτές από το φόνο ενός νεολαίου, επιτίθενται κατά κύματα στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης στον δρόμο Γ' Σεπτεμβρίου. Οι επιθέσεις συνεχίζονται μέχρι τις 11 όπου στην 3η κατά σειρά έφοδο οι διαδηλωτές φτάνουν στις εσωτερικές σκάλες του χτίριου. Πυροβολούμενοι όμως από τους πάνω ορόφους αποχωρούν αφήνοντας πολλούς νεκρούς και τραυματίες. Στις διάφορες συγκρούσεις οι διαδηλωτές αρχίζουν να χρησιμοποιούν σποραδικό βόμβες «Μολότωφ». Όπως ισχυρίστηκαν μεταπολιτευτικά τόσο τα κόμματα όσο και οι εφημερίδες της αριστεράς, οι αγωνιστές που επιτέθηκαν ενάντια στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης ήταν προβοκάτορες. Όμως όπως αποδείχτηκε ακόμα μια φορά, οι προβοκάτορες δεν υπήρχαν παρά μόνο στην ταραγμένη τους φαντασία. Στη στημένη δίκη για τους φονιάδες του Πολυτεχνείου, όχι μόνο δεν επιτράπηκε στους μάρτυρες να μιλήσουν και να δώσουν τη σωστή διάσταση του αγώνα του Πολυτεχνείου αλλά το ίδιο έγινε και με τα περισσότερα μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής του Πολυτεχνείου. Εμποδίστηκαν να δώσουν την πραγματική διάσταση της επίθεσης των διαδηλωτών ενάντια στα κτίρια - σύμβολα του καπιταλισμού και ιδιαίτερα στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Είναι αποκαλυπτικές οι καταθέσεις των μαρτύρων Γρηγοριάδη και Μαυρομμάτη καθώς και η κοινή δήλωση των εννέα μαρτύρων μελών της Συντονιστικής επιτροπής: «Μέλη της συντονιστικής επιτροπής και άλλοι φοιτητές καταθέσαμε σήμερα στο Πενταμελές Εφετείο, όπου δικάζονται οι υπαίτιοι για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Δεν μας δόθηκε η δυνατότητα μέσα από το σύνολο της διαδικασίας να δώσουμε μια πλήρη κατάθεση για τον τρόπο με τον οποίο εξελίχθηκε η λαϊκή κινητοποίηση, για τον χαραχτήρα και τους στόχους που είχε. Υποχρεωθήκαμε, με βάση δικονομικά κωλύματα, να καταθέσουμε μόνο για τον φόνο του αγωνιστή Φαμέλου. Πιστεύουμε πως είναι απόλυτα απαραίτητο να κληθούμε για να καταθέσουμε κάθε τι που γνωρίζουμε σχετικό με τα γεγονότα. Και διότι έχουμε άμεση σχέση με αυτό, και διότι έχουμε ηθικό χρέος να δώσουμε την αλήθεια, όπως τη ζήσαμε, για να αποδοθούν οι ευθύνες και να τιμωρηθούν πραγματικά οι ένοχοι. Παππάς Στέλιος, Κουμόνταρος Δημήτρης, Σιδέρης Νίκος, Τσαφαράκης Μανούσος, Δαφέρμος Ολύμπιος, Μαυρογένης Διονύσιος, Παυλάκης Γεώργιος, Λαζαρίδης Χρύσανθος, Γεωργακάκης Γιάννης.»Συμφωνώ για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου. Είναι μια φράση που περιγράφει όσους σκοτώθηκαν από πυρά της αστυνομίας εκείνες τις μέρες. Κάποιοι όπως λες σκοτώθηκαν σε άκυρες περιοχές ,κάποιοι το Σάββατο ,και αυτό είναι ένα έγκλημα που συχνά ξεπερνάμε. Δηλαδή στα θύματα υπήρχαν απλοί πολίτες που σκοτώθηκαν από στρατό και αστυνομία χωρίς όμως να επιτεθούν πρώτοι.
Για την απόπειρα κατάληψης του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης δε γνωρίζω κάτι, δεν έχω λόγο να μη σε πιστέψω.
Παρασκευή βράδυ - Σάββατο χαράματα ,νομίζω καταλαβαινόμαστε.
Το ανωτέρω κείμενο
Όπως και πολλές άλλες πληροφορίες από την πλευρά της ακροαριστεράς θα το δεις στο εξής
Τελευταία τροποποίηση: