Ετεροφυλική Έχω περάσει πολλά στη ζωή μου!!!

[podhlaths]

=======47======
-Ομερτα?
Ομερτά λένε τον όρκο που δίνουν οι μαφιόζοι στην Ιταλία που αν κάποιος τον σπάσει τον περιμένει Θάνατος. Και την λέξη θάνατος την τόνισε με μια μαύρη χροιά,  γουρλώνοντας τα μάτια του και πλησιάζοντας το πρόσωπο του στο δικό μου. Και πριν προλάβει να μου δημιουργήσει έστω και το παραμικρό συναίσθημα φόβου με σκούντηξε και άρχισε να γελά δυνατά.
Τον κοίταζα περίεργα. Αρνιόμουν να πιστέψω ότι ο μεσήλικας κουνιάδος μου ζητάει να βγούμε για καμάκι. Και όχι μόνο αυτό! Αλλά να μου ζητάει ο ίδιος να μην πω τίποτα στην αδερφή του.
Κάποιο λάκο έχει η φαβα σκέφτηκα και για να μην πέσω στην παγίδα ακολούθησα την παλιά αλάνθαστη τεχνική να μην πω τίποτα και απλά να τσουγκρίσω το ποτήρι.
Εκείνο το βράδυ κυλούσε περίεργα. Τσιμπόυσαμε σιγά σιγά τους μεζέδες που η Μήτσος έβγαζε από την φωτιά και πίναμε κρασί. Και πίναμε πολύ κρασί. Έτσι όσο περνούσαν οι ώρες η παρέα έπεφτε ψυχολογικά. Το κρασί έχει την μαγική ιδιότητα να εντοπίζει κάθε πρόβλημα που έχεις καλά κρύψει μέσα σου ή που προσπαθείς να ξεχάσεις να το μεγεθύνει, να το φέρνει μπροστά σου και να σε εξαναγκάζει να το μοιραστείς. Πάντα σε μια παρέα την αρχή κάνει ο πιο ευάλωτος και στην συνέχεια ακολουθούν όλοι. Πολλές φορές τα προβλήματα δεν εχουν καμια σχεση μεταξύ τους. Κάποια είναι ασήμαντα αλλά όλοι πρεπει να αποδείξουν ότι κατι τους απασχολεί.
Έτσι και εμείς.
-Σου άρεσε το φαι μικρε?
-Ναι είναι ότι πιο ωραίο εχω φάει. Και να ξέρετε κύριε Μήτσο η μανα μου μαγειρεύει πολύ καλά. Αλλά και το κρασί σας είναι εξαιρετικό.
-Για το κρασί δεν σε ρωτησα μικρέ. Ξέρω τι κρασί βγάζω.
-Λοιπόν θα σε μάθω να ψήνεις. Δεν διανοείται Αντρας να μην ξέρει να χειρίζεται την φωτιά και το κρέας πάνω σε αυτή.
Και τα μάτια του βούρκωσαν.
-Πάντα ήθελα ένα γιο. Ένα παιδί να του μάθω όσα ξερω. Αλλά η μοιρα δεν μου το έδωσε.
Και γύρισε το πρόσωπο του προς την φωτιά κρατώντας στο δεξί του χέρι την μασιά και ανακατεύοντας την φωτιά.
Προσπάθησα πολύ με την πρώτη μου γυναίκα να κάνω παιδί. Μέχρι που κάναμε εξετάσεις για να καταλήξουμε ότι εγώ δεν μπορώ να κάνω παιδιά. Από εκείνη την μέρα η σχέση μας δεν ήταν ποτέ ίδια. Μετά από λίγους μήνες χωρίσαμε, με δική μου απόφαση. Αυτή τώρα έχει 2 παιδιά. Και εγώ από τότε χαίρομαι τα ανιψιά μου, τα παιδιά της Έλενας και έγινα κολομπαράς. Δεν ήθελα να ξαναπαντρευτώ. Αφού δεν θα έχω παιδιά γιατί να φορτωθώ την ίδια γυναίκα για πάντα.
Μετά ήρθε η σειρά μου.
Του είπα για τον πατέρα μου, για την μάνα μου, για τις σπουδές που ποτέ δεν έγιναν, για το πώς γνώρισα την Έλενα και πως κατέληξα μαζί του εκεί. Και πριν το καταλάβω με πήρε ο ύπνος εκεί στον καναπέ κοντά στο τζάκι. Ο κύριος Μήτσος φρόντισε λίγο την φωτιά μάζεψε τα βασικά και πήγε για στο σπίτι του για ύπνο.

 

[Iakwvos]

Ποδηλάτη διάβασα όλο το thread από την ώρα που ανέβασες το τελευταίο μέρος της ιστορίας σου!!! Δεν θα μπω στο τρυπάκι να εξετάσω αν είναι αληθινή ή μουσαντένια πάντως είναι πολύ άρρωστη και έχω πορωθεί άσχημα προσωπικά !!! Εύχομαι να γράφεις πιό συχνά για να υπάρχει μια ροή μέσα στο μυαλό μας και να μην ξεχνάμε τα προηγούμενα !!!! 

 

[inno60]

=======47======

το 48 θα το γραψεις μεσα στο 2017? καλη χρονια!!!

 

[podhlaths]

Είναι λίγο στεναχωρη η συνέχεια και δεν μου βγαίνει εύκολα. Καλή χρονιά.

 

[gavelos]

ζωη ποδηλατο εκανε ο ποδηλατης

 

[belum]

Τι μαλακια τιτλος είναι αυτος!!! σιγα ρε βασιλακη να σου φτιαξουμε καμια ταινια ρεεεε !!!! Καθαριζες και παπούτσια μηπως?  

 

[podhlaths]

========48=======
Κοιμήθηκα καλά και σίγουρα βοήθησε και το κρασί σε αυτό! Ξυπνησα το μεσημεράκι και αυτό εξαιτίας της κυρίας Μέλπως που ήρθε να μου φτιάξει πρωινό και να καθαρίσει το σπίτι.
Σε ότι μου έλεγε της έλεγα ναι. Αυτό συνέβαινε για δυο λόγους. Πρώτον δεν είχα και πολύ όρεξη να κουβεντιάσω και δεύτερον  την ντρεπόμουν ακόμα. Όσο αυτή μου ετοίμαζε πρωινό εγω άρχισα να ψάχνω για το κινητό μου. Τo είχα απο χθες το μεσημέρι κλειστό.  Θα μπορούσε να με έψαχνε η Έλενα.
Άνοιξα το κινητό και αμέσως μου ήρθε μήνυμα.
22 κλήσεις. Απο την μάνα  μου. Καμία απο τον πατέρα μου και το χειρότερο καμία απο την Έλενα.

Αμέσως κάλεσα την μάνα μου.

-Μάρκο αγόρι μου είσαι καλά? Είπε με τρεμάμενη απο την αγώνια αλλά και την συγκινηση φωνή της.
- Καλά είμαι ρε μάνα.
-Που είσαι?
- Δεν εχει σημασία.
-Το μόνο που έχει σημασία είναι ότι περνάω πολυ καλά και δεν θέλω να ανησυχείς. Θα σε παίρνω εγω τηλέφωνο όταν πρέπει.
-Το πόδι σου είναι καλα?
-Μια χαρά. Γειά μάνα πρέπει να κλείσω…

Και πριν προλάβει να με χαιρετήσει είχα ήδη τερματίσει την κλήση.

Έφαγα το πρωινό μου και έμεινα στον καναπέ σκεπασμένος με μια κουβέρτα να χαζεύω τηλεόραση.

Όσο πιο χαζό αυτό που παρακολουθούσα τόσο πιο πολύ ξεχνούσα τα προβλήματα μου, έτσι έλυσα και την απορία μου ποιοι παρακολουθούν αυτά τα προγράμματα. Υπάρχει εκεί έξω κόσμος με πολλά προβλήματα που είχε ανάγκη να ξεχαστεί. Που έχει ανάγκη να νοιώσει σημαντικός βλέποντας κάποιον σε χειρότερη μοίρα από αυτόν. Ήταν οι εποχές που εκπομπές τοθ Μικρούτσικου και της Τατιάνας Στεφανίδου μονοπωλούσαν το ενδιαφέρον.

Ξαφνικά χτύπησε το τηλεφωνο μου, ήταν η Έλένα.
Ήθελε να με ενημερώσει ότι ο άντρας της έπαθε έμφραγμα και μπήκε εσπευσμένα στο Νοσοκομείο και δεν μπορούσε να έρθει.

-Έτσι ξαφνικά?
-Έτσι είναι αυτά Μάρκο. Το έμφραγμα δεν προειδοποιεί Απλά αργήσαμε να τον βρούμε και έμεινε αρκετή ώρα αναίσθητος. Οι γιατροί είναι επιφυλακτικοί.
-Τι να πω ρε Έλενα? Περαστικά να είναι….

Κλείσαμε το τηλέφωνο και έμεινα σκεπτικός.
Που έχω μπλέξει πάλι? Μένω στο εξοχικό της πρώην του πατέρα μου. Η οποία είναι στην Αθήνα και προσέχει τον ετοιμοθάνατο σύζυγό της. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά εγώ μιλάω στο τηλέφωνο μαζί της και της εύχομαι να γίνει το συντομότερο δυνατό καλά.
Και όμως αυτη ήταν η αλήθεια. Ο άνθρωπός δεν μου έφταιξε σε κάτι, άσε που εκείνη την στιγμή άρχισα να συνειδητοποιώ ότι η Έλενα με ενδιέφερε καθαρά εγωιστικά και όχι συναισθηματικά.  Ήμουν με την Έλενα για να την πω στον Πατέρα μου. Παράτησα τα πάντα για να αποδείξω ότι μπορώ να ζήσω και μόνος μου.
Όλα αυτά γύριζαν στο μυαλό μου ενώ το χέρι μου κολλημένο στο τηλεκοντρολ άλλαζε διαρκώς τα κανάλια.
Ξαφνικά χτύπησε το κουδούνι!

Σηκώθηκα πλησίασα την πόρτα και ρώτησα ποιος είναι?

-ο Μητσάρας είναι άνοιξε μικρέ!

Αμέσως άνοιξα την πόρτα και μπήκε ο κύριος Μήτσος.
Με κοίταξε με ένα βλέμμα απο πάνω μεχρι κατω που και ο καλύτερος αξονικός τομογράφος θα ζήλευε και μου λέει μια χαρά σε βλεπω σήμερα μικρέ!! Είδες που η μαγειρική και το κράσι του κυριου Μήτσου κάνει Θαύματα.

-Ναι είμαι λίγο καλυτερα είπα και αμέσως χαμήλωσα το βλέμμα μου γιατί είχα καταλάβει ότι με κορόιδευε
-Λοιπόν μικρέ έχω ένα ευχάριστο και ένα δυσάρεστο νεο να σου πω απο πιο να ξεκινήσω?
Απο το δυσάρεστο απάντησα και έκατσα στον καναπέ.

-Το δυσάρεστο νεο είναι ότι πριν λίγο πέθανε ο άντρας της Έλενας
-Τι? Μα πριν λίγο…
-Μόλις τώρα με πήρε και μου το είπε!! Έτσι είναι η ζωη μικρέ!! Σήμερα είσαι αυριο δεν είσαι.

Δεν είπα τίποτα. Ξάπλωσα στον καναπέ και τράβηξα την κουβέρτα να με σκεπάσει λίγο.
-Και το ευχάριστο νέο μικρέ είναι ότι πλέον θα έχεις καλοριφέρ!!

Τον κοίταξα και απόρησα πως μπορεί να είναι τόσο αναίσθητος?

 

[mkce12]

Αρχιζει η αγωνια..... Παμε και στο επομενο !!!!!!!!

 

[Velociraptoras]

Ποδηλατη μη κανεις παλι κανα χρονο παλι να ανεβασεις τη συνεχεια

 

[Mandrik]

ωραίος ο ποδηλάτης. συνέχισε φίλε μου, σε διαβάζουμε

 

[podhlaths]

=====49=====
Δεν σου κρύβω μικρέ ότι τον γαμπρό μου δεν τον πήγαινα καθόλου. Ούτε αυτός με πήγαινε. Η αντιπάθεια μας ήταν αμοιβαία. Ο λόγος που δεν ήξερε πως είναι καν αυτό το σπίτι είμαι εγώ. Πρόσπαθησε να πάρει και την αδερφή μου μακριά μου. 
Αυτός μεγαλοπιανόταν πάντα και δεν  μπορούσε να χωνέψει ότι ο αδερφός της γυναίκας του ήταν ένας υδραυλικός στην επαρχία. Με έκρινε από το επάγγελμα μου. Δεν ήμουν όπως λέει του κύκλου του. Ακόμα γελάω όταν βρέθηκα απέναντι του, σε ένα τουρνουά τένις στο Club της Εκάλης και έχασε. Και έχασε από τον υδραυλικό. Ακόμα θυμάμαι όταν πήγαμε να δώσουμε τα χέρια στο τέλος του αγώνα με κοίταξε όλο μίσος και δεν μου το έδωσε.
Αλλά περασμένα ξεχασμένα.
Εγώ δεν είμαι τέτοιος τύπος και θα παρευρεθώ στην κηδεία του.
-Θα φύγω σήμερα το βράδυ με το βραδινό αεροπλάνο.
-καλώς κύριε Μήτσο.
-επειδή θα λείψω κάνα δυο μέρες θέλεις κάτι άλλο από μένα?
-Όχι είμαι μια χαρά.
-Λεφτά έχεις?
-Κάτι έχω δεν νομίζω να χρειαστώ άλλα!! Ούτως ή άλλως εδώ μέσα θα είμαι.
Και πριν ολοκληρώσω την φράση μου έβγαλε από την τσέπη του 150 ευρω.

Ο κύριος Μήτσος ήταν λεφτάς, αλλά ήταν ωραίος λεφτάς. Ήξερε ότι δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή να δίνει λεφτά, εγώ να μην τα παίρνω και να μπαίνουμε σε μια ατέρμονη διαδικασία χωρίς λόγο. Έτσι με έναν διακριτικό και καθόλου προσβλητικό τρόπο τα ακούμπησε πάνω στο τραπέζι και τα πλάκωσε με το κρυστάλλινο τασάκι που βρισκόταν εκεί.

-Ότι άλλο θες θα είναι η Μέλπω εδώ.

Όλα αυτά τα γεγονότα σε συνδυασμό με την κλεισούρα στο σπίτι και με τα Χριστούγεννα που θα ήταν σε 2 μέρες ένοιωθα το σπίτι να με πνίγει. Ήθελα να ανοίξω την πόρτα και να τρέξω, να δω κόσμο να με χτυπήσει λίγο ο αέρας. Αλλά επρεπε να συμβιβαστώ στην ιδέα ότι και μια βόλτα στη γειτονιά χωρίς πατερίτσες ήταν μια παρακινδυνευμένη ενέργεια.
Σηκώθηκα έκανα μπάνιο ξυρίστηκα φόρεσα μια αθλητική φόρμα και ένα βαρύ μπουφάν που είχα και αποφάσισα να παω σιγά σιγά να βρώ ένα κομμωτήριο για να κουρευτώ. Σε 2 μέρες θα είχαμε χριστούγεννα. Και βαθιά μέσα μου πιστευα ότι η Έλενα θα τα περάσει μαζι μου.
Πήρα μαζί μου τα κλειδιά και την κάρτα του ΑΤΜ. Δεν ήθελα να πειράξω τα λέφτα του Κυρίου Μήτσου. Ξεκίνησα δειλα δειλα να κατεβαινω την σκάλα και προσπάθησα να προσανατολιστώ που είναι το κέντρο του της πόλης. Βγαίνοντας απέξω απομνημονευσα την διευθυνση μήπως και γυρίσω με ταξί και ξεκίνησα σιγά σιγά να περπατώ μέχρι να βρω μια ALPHA BANK.
Δεν χρειάστηκε να περπατήσω πολύ. Ρώτησα κάποιους ντόπιους για την τράπεζα και για ένα καλό κομμωτήριο.
Όταν πήγα στην τράπεζα με περίμενε μια έκπληξη...

 

[Velociraptoras]

Περιμενουμε και το επομενο ποδηλατη

 

[kamilieris]

Άντε ρε δικε μου γρηγορα τη συνεχεια...

 

[podhlaths]

======50=====
Πατούσα και ξαναπατούσα τον Κωδικό μέχρι που το μηχάνημα μου κράτησε την κάρτα και με ενημέρωσε με μήνυμα ότι θα μπορέσω να την παραλάβω πρωινές ώρες από το κατάστημα. Αμέσως κατάλαβα ότι κάποιο λάκκο είχε η φάβα και ότι πίσω απο όλα αυτά κρυβόταν για άλλη μια φορά ο πατέρας μου.
Ηδη τα νευρα είχαν αρχίσει να με κυριεύουν και τραβηξα δυο τρεις γροθιές πάνω στο ATM λες και μου έφταιγε το μηχανημα.
Αμέσως έβγαλα από την τσέπη μου το κινητο και κάλεσα τον πατέρα μου.
-Βρε βρε καλώς τον. Τι κάνεις αγόρι μου?
-Καλά είμαι. Να σε ρωτήσω. Προσπαθώ να βγάλω λεφτά και έχω πρόβλημα στο ATM γνωρίζεις εσυ κάτι για αυτό?
-Α ναι. Απλά είχα πολλές δουλειές και ξέχασα να σε πάρω τηλέφωνο.
-Τι α ναι? Τι έγινε δηλαδή?
-Ακύρωσα τον λογαριασμό αυτό και έχω φτιάξει έναν καινούριο.
-Γιατί τον ακύρωσες?
-Τίποτα Μάρκο ήταν απλά διαδικαστικό. Άκου προσεχτικά. Υπάρχει νεος λογαριασμός στο ονομά σου με συνδικαιούχο εμένα. Επίσης υπάρχει πάγια εντολή κάθε 1η του μήνα να πιστώνονται στον λογαριασμό 1000€. Ούτε ένα παραπάνω ούτε ένα παρά κάτω. Και αυτό μέχρι να γίνεισ 22 χρονών μετά βλέπουμε. Οπότε καλείς όποτε έχεις χρόνο την γραμματέα μου και της δίνεις την ακριβή διευθυνση σου για να σου αποστειλουμε την νέα κάρτα ΑΤΜ.
Καλά να περνάς και καλά Χριστούγεννα. Α και να μην το ξεχάσω τα συλληπητηρια μου.

Και πριν προλάβω να πω κουβέντα μου έκλεισε το τηλέφωνο.

Εαν μέχρι εκείνη την ημέρα απο το 1 μεχρι το 10 τον μισούσα 9 πιστευώ ότι εκέινη την στιγμή απο το 1 μέχρι το 10 τον μισούσα 20.

Για άλλη μια φορά βρήκε τρόπο για να μάθει που ακριβώς μένω. Όπως και κάθε μήνα μέσω απο το πιο ΑΤΜ θα κάνω ανάληψη θα έχει μια άποψη για το που είμαι.
Δεν μπορεί σκέφτηκα όλα και κάποια λύση θα υπάρχει.
Περπάτησα και πήγα στην κεντρική πλατεία του νησιου. Παρόλο τον κρυο καιρό έιχε αρκετο κόσμο. Κάθισα στο μοναδικό άδειο παγκακι και άρχισα να σκέφτομαι.

Εκείνη τη στιγμή πολλά περάσανε απο το μυαλό μου. Το βρήκα σκέφτηκα Θα βάζω την μάνα μου να μου κάνει ανάληψη τα χρήματα και θα τα μου τα καταθέτει σε έναν καινούριο λογαριασμό που θα έχω ανοίξει στο όνομα μου. Σε εκείνον τον λογαριασμό θα είμαι ο μοναδικός διακιούχος οπότε ο πατερας μου δεν θα μπορεί να παρακολουθεί τις κινήσεις.
Πήρα αμέσως τηλέφωνο την μάνα μου.
-Έλα μάνα εχω πρόβλημα.
-Τι πρόβλημα αγόρι μου?
-Ο πρωην σου μου ακύρωσε τον τραπεζικό λογαριασμό?
- Ποιος πρωην μου? Ο πατέρας σου?
- Είχες κιαλλους?
-Μάρκο ντροπή σου…
-Καλά καλά.
-Και έμεινα πλεον με λίγα λεφτά στην τσέπη.
-Εγινε κατι άλλο? Μιλήσατε?
-Τον πήρα πριν λίγο. Λέει ότι μου έφτιαξε καινούριο λογαριασμό με συνδικαιούχο τον ίδιο και ότι θα μου καταθέτει κάθε μήνα 1000 ευρώ.
-Ωραία που είναι το προβλημα? Αμα δε σου φτάνουν αυτά θα σου βάζω εγω αγόρι μου!!! Έτσι θα σε αφηνε η Μανούλα?
-Το πρόβλήμα ρε Μάνα είναι ότι όλο αυτό έγινε για να με κατασκοπεύει.
-Αγόρι μου παρεκτρέπεσαι!!! Να σε κατασκοπεύει ο ίδιος σου ο πατέρας?
-Θέλει να ξέρει ανα πάσα ώρα και στιγμή που είμαι!
-Κοίτα Μάρκο είσαι υπερβολικός. Και δεύτερον πατέρας σου είναι θα πρέπει να ξέρει που είσαι και τι κάνεις.
-Καλά, καλά!
-Μάρκο πές μου απο μένα τι θες? Θές να σου στείλω λεφτά?
-Λές να μην θέλω ρε μάνα! Σου λέω δεν έχω. Απλά ο μπαμπάς θέλει να του στείλω την διευθυνση μου για να μου στείλει την κάρτα του ΑΤΜ.
-οκ.
-Άκου όμως τι σκέφτηκα. Θα πας θα πάρεις την κάρτα. Θα κάνεις κάθε μήνα αναληψη τα 100 ευρώ και θα τα καταθέτεις σε ένα καινούριο λογαριασμό που θα είναι μόνο στο ονομα μου.
-Αγόρι μου και αν νευριάσει ο πατερας σου και δεν μου δώσει την κάρτα. Ή αν νευριάσει και δεν σου ξαναβάλει τα 1000 ευρώ. Τι τρέλες είναι αυτές που σκέφτεσαι? Στο κάτω κάτω με τις γνωριμίες που έχει ο πατέρας σου στις τράπεζες πιστεύεις ότι θα μένει τίποτα κρυφό? Ακόμα και αν δεν είναι συν δικαιούχος στο λογαριασμό.
-Καλά ασε με να σκεφτώ και μιλάμε.

Η μάνα μου είχε δίκαιο. Ήταν μονόδρομος Όμως από τη στιγμή που αποδεχόμουν τα λεφτά αυτά ξεπουλούσα τα προσωπικά μου δεδομένα και ήταν μια κίνηση υποταγής στον πατέρα μου.
Δεν θα το αφήσω έτσι όμως….

 

[podhlaths]

=====51====

Πετάχτηκα πάνω και άρχισα να περπατάω με κατεύθυνση προς  το σπίτι μου. Θα χρειαζόμουν τα λεφτά του του Μήτσου που είχε αφήσει στο σαλόνι. Λίγο τα νεύρα μου λίγο ο εκνευρισμός λίγο οι ορμόνες μου ξέχασα τελείως το πόδι. Αν κάποιος με κοιτούσε θα με έβλεπε να περπατάω κανονικά και δεν θα πίστευε ότι πριν εναμιση μήνα είχα κάνει εγχείρηση Σχεδόν στο μισό χρόνο από ότι έκανα για να κατέβω είχα φτάσει στο σπίτι. Μπήκα βιαστικά μέσα πήρα τα χρήματα και κατέβηκα πάλι στην πόλη. Μπήκα στο κομμωτήριο που μου είχαν συστήσει.
-Καλησπέρα σας.
-Καλησπέρα σας κύριε και χρόνια πολλά. Καλά Χριστούγεννα Είπε η νεαρή κοπέλα που βρισκόταν στην ρεσεψιόν του κομμωτηρίου.
-Έχετε ραντεβού?
-βασικά όχι. Υπάρχει πρόβλημα.
-Μισό λεπτό. Όχι θα περιμένετε 10 λεπτά και όλα οκ. Περάστε καθίστε.
-Ευχαριστώ.
Πέρασα έβγαλα το μπουφάν και στην προσπάθεια μου να καθίσω το πόδι μου με πόνεσε υπερβολικά. Φαίνεται το είχα κουράσει υπερβολικά. Άρχισα να σκέφτομαι ότι το παράκανα και ότι μπορεί να προκάλεσα ζημιά στο μόσχευμα.
-Θα πιείτε κάτι?
Αν και ντρεπόμουν δεν μπορούσα να αντισταθώ σε ένα ωραίο καφέ. Άσε που είχα πάλι πολύ περπάτημα.
-ένα διπλο εσπρεσο αν είναι εύκολο.
-Φυσικά!! Ζάχαρη?
- όχι ευχαριστώ.

Και η κοπέλα απο τη ρεσεψιον ενώ απομακρυνόταν άρχισε να λικνίζει τον κώλο της αισθησιακά ακροβατώντας πάνω στις ψηλοτάκουνες μπότες. Είχε απίστευτα πόδια και απίστευτη κωλάρα Ιδανική επιλογή για αυτή την θέση αν και όπως την έκοβα είχε όλα τα προσόντα για  γραμματέας σε δικηγορικό γραφείο. Αν κρίνω απο τα προσόντα που κοιτάει ο πατερας μου.
¨εχω έρθει στο καλύτερο μέρος σκέφτηκα για να ξεχαστώ και άρχισα να επεξεργάζομαι το χώρο.
Πόλυ μεγάλο κομμωτήριο σκέφτηκα για ένα μικρο νησί. Και πολύ ώραίες κομμωτριες και το μάτι μου σκάναρε μια,μια όλες τις κοπέλες που δουλεύαν εκεί μέσα. Επίσης το μάτι μου έπεσε και στον μοναδικό άντρα που όπως κατάλαβα στην συνέχεια δεν ήταν και πολύ άντρας. Εχω παρατηρήσει ότι κάθε κομμωτηριο που σέβεται τον ευατό του έχει έναν πόυστη,κάτι σαν τις αμερικάνικες ταινίες που υπάρχει πάντα ένας μαύρος.
Έφτασε ο καφές μου και η κοπέλα απο την ρεσεψιόν δεν έχασε ευκαιρία.
-Μέχρι να πιείτε τον καφέ σας θα έχει έρθει η σειρά σας.
-Σας ευχαριστώ.
-Απο εδώ είστε?
-Δεν σας έχω ξαναδεί.
-Η αλήθεια είναι ότι δεν κουρεύομαι συχνά….
-Χααχαχα. Δεν εννοούσα στο κομμωτήριο. Εννοώ και έξω.
-Που να με δείς είναι μεγάλο το νησί και χανόμαστε…
-χαχαχαχαχαχα έχεις πολύ πλάκα...και άρχισε να γελά με ένα σπαστικό γέλιο που απο τις γκριμάτσες των συναδέλφων της κατάλαβα ότι σε καμία δεν άρεσε.
-Μόλις μετακόμισα στο νησί.
-Φοιτητής.
-Ναι φοιτητής της απάντησα για να τελειώσει εκεί η κουβέντα.

Δεν ήξερα ότι η Ζάκυνθος είχε Σχολές. 

Ήρθε η σειρά μου να κουρευτώ. Το χειρότερο απο όλα ήταν ότι με κούρεψε ο πούστης. Σε ένα κομμωτήριο που μέτρησα 5 μουνιά το ένα καλύτερο απο το άλλο με κούρεψε ο πούστης.

Εκέι καταλαβα ότι δεν ήταν η μέρα μου και καλά θα ήταν να μην δοκιμάσω άλλο την τύχη μου και να επίστρέψω στο σπίτι. Ενώ συνειδητοποίησα ότι δεν είχα πάρει τηλέφωνο την Έλενα για να την συλλυπηθώ. Και την στιγμή που είπα συλλυπηθώ αντηχησε στο μυαλό μου η τελευταια φράση του πατέρα μου. “Α και να μην το ξεχάσω τα συλλυπητήρια μου”

Πως το είχε μάθει?

Γύρισα σπίτι κάθισα στον καναπέ και πήρα το κινητό μου να καλέσω την Έλενα….

 

[mkce12]

Αρχιζει η πλοκη αποτι φανταζομαι!!!!!

 

[Velociraptoras]

Αντε βαλε και το επομενο

 

[podhlaths]

Σας έχω κουράσει λίγο αλλά αυτές οι λεπτομέρειες είναι απαραίτητες.

 

[gavelos]

Αρχιζει η πλοκη αποτι φανταζομαι!!!!!

τι τραβαει και αυτος ο ποδηλάτης,μυθιστορημα εχει γραψει

 

[inno60]

5 μερες περασαν, αντε.