=========46========
Φάγαμε, ήπιαμε, γελάσαμε, γνωριστήκαμε καλύτερα. Αλλά κάτι μέσα μου με έτρωγε. Κάτι δεν με άφηνε να χαρώ την στιγμή, ή το πιο πιθανό τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς όπως τα είχα φανταστεί.
Είναι αυτό το αναθεματισμένο προαίσθημα. Πάντα ένιωθα έναν κόμπο μέσα μου, πάντα ένοιωθα κάτι να με πνίγει, όταν τα πραγματα έπαιρναν περιέργη τροπή, όταν βρισκόμουν σε μια κατάσταση ρευστή. Αυτό το προαίσθημα είναι ευχή και κατάρα. Από την μία σε προειδοποιεί από την άλλη δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Κάθεσαι και περιμένεις, αδρανής, στερούμενος την χαρά του να ζείς το παρόν, να συμβεί αυτό που φοβάσαι, αυτό που εύχεσαι να μη συμβεί.
Και έτσι κάθε φορά που τσουγκρίζαμε τα ποτήρια και ο κύριος Μητσος φωναζε δυνατά «ΥΓΕΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ» κανοντας πολλές φορές τις 3-4 παρέες που είχε το μαγαζί να μας κοιτάνε περίεργα, εγω από μέσα μου ευχόμουν όλα να πάνε καλά, ευχομουν να πήρα την σωστή απόφαση.
Αφου γυρίσαμε σπίτι βολευτήκαμε στο σαλόνι στον μεγάλο καναπέ δίπλα στο τζάκι για την πρώτη μέρα μέχρι να αποκτήσει θέρμανση όλο το σπίτι.
Η Έλενα ταχτοποίησε μικρές εκκρεμότητες στο σπίτι και ήρθε να ξαπλώσει δίπλα μου. Έκει μου ξεφούρνισε τα μαντατα:
-Μάρκο πρέπει να φύγω αύριο για αθήνα.
-κιολας?
-ναι εχω μια δουλεία που δεν γίνεται να αναβληθεί. Αλλά θα είμαι πίσω την άλλη βδομάδα που είναι Χριστούγεννα. Θα τα γιορτάσουμε τα δυο μας. Δεν είπαμε πολλά. Κάναμε έρωτα και εγώ έμεινα αρκετές ώρες ξύπνιος χαζεύοντας την μισοσβησμένη φωτιά στο τζάκι σκεπτόμενος όλα όσα είχαν συμβεί μέχρι τώρα στην ζωή μου. Σκεπτόμενος πως από την απόλυτη χαρά πριν λίγους μήνες βασιλιάς στην Αθήνα, βρέθηκα στην ξενιτιά χωρίς λεφτά και μακριά από τους γονείς μου.
Ξημέρωσε η επόμενη μέρα χαιρετηθήκαμε με την Έλενα και με αφησε σπίτι με την Μέλπω. Η κύρια αυτή ενώ στην αρχή μου φάνηκε απλά μια υπηρέτρια στην συνέχεια κατάλαβα ότι ήταν η σχέση του Μήτσου.
Παρόλο την προχωρημένη του ηλικία ήταν πολύ ενεργός. Και δεν εννοώ μόνο σεξουαλικά. Το πρόγραμμα του ξεκινούσε από πρωί με δουλειά, μπανακί στην θάλασσα χειμώνα καλοκαίρι, και κάθε απόγευμα τέννις.
Το τένις ήταν η ζωή του. Τον έβλεπες όταν μιλούσε για αυτό το προσωπό του έλαμπε. Ήταν από τους πρώτους παίχτες στην Ελλάδα και όπως λέει ο ίδιος ο πρώτος υδραυλικός που έπαιξε τενις, αφού το σπορ αυτό ακόμα και τώρα αφορούσε την καλή κοινωνία, πόσο μάλλον πριν 25 χρόνια.
Αφού έχω αράξει σπίτι στον καναπέ και κοιτάζω τηλεόραση, χτύπησε η πόρτα. Σηκώθηκα πλέον χωρίς πατερίτσα και σιγά, σιγά ανοιξα την πόρτα. Ήταν ο κύριος Μήτσος.
-Σου έλειψα μικρέ? Έμαθα η τρελή η αδερφή μου σε παρατησε κιολάς. Αλήθεια δεν ξέρω τι της βρίσκεις?
Τον κόιταζα με απορία και δεν έλεγα τίποτα όσο αυτός μονολογούσε.
Ακου μικρέ σε έχω συμπαθήσει πάρα πολύ. Και να ξέρεις ο μητσαρας δεν συμπαθεί έυκολά κόσμο. Σήμερα την μέρα θα την περάσουμε οι δυο μας.
Δεν θέλω να σε τρομάξω αλλά και όλο το χειμώνα μαζί θα τον περάσουμε.
Αλλά δεν θέλω να μου αγχώνεσαι θα περάσουμε πολύ ωραία. Αμέσως έβγαλε από την τσέπη του το κινητό του τηλεφωνο και τηλεφώνησε στην Μέλπω.
-Έλα Μέλπω, είμαι με τον Μάρκο, ανοιξε το ψυγειο πάρε κάτι κρεατα που έχω ετοιμασει, κανα δυο μπουκαλια από το κρασι μου, και φερτα γρηγορα εδώ. Α και πήγαινε σήμερα να δεις την μάνα σου, είναι αντρική υπόθεση η μαγειρική σήμερα.
Μάρκο, σήμερα θα έχεις την τιμή να δοκιμάσεις τις μαγειρικές ικανότητες του Μητσου και ακομη καλύτερα να πιεις το κράσι μου.
-Πίνεις κρασί ε?
- Δεν τρελαίνομαι..
-με αυτό θα τρελαθείς.
Αμέσως έφερε στο τζακι κατι σχαρες και λοιπά σύνεργα και άρχισε να ετοιμάζει το μπαρμπεκιου.
Όλα ήταν πεντανόστιμα.. Αλλά αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν η παρέα και η κουβέντα που είχαμε.
Κοίτα Μάρκο μόλις μου πεις ότι μπορείς να περπατήσεις κανονικά θα σε κυκλοφορήσω κανονικά. Να δεις πως περνάμε εμείς τον χειμώνα εδώ.
Τι με κοιτάς ρε. Όμερτα μεταξύ μας. Δεν θα πεις τίποτα εσύ στην Μέλπω. Δεν θα πω τίποτα εγώ στην Έλενα……