Ετεροφυλική Έχω περάσει πολλά στη ζωή μου!!!

[Velociraptoras]

Τελικά το προηγούμενο Σάββατο δεν πήγα για ποτό. 

Kαι τι εγινε ας το ανεβαζες

 

[podhlaths]

=====40====

Σε 20 μέρες θα είχαμε Χριστούγεννα παρόλα αυτά ο Δήμος Ιωαννιτών είχε φροντίσει να μας πείσει ότι τα Χριστούγεννα θα ήταν σε 2 μέρες. Όλα ήταν έτοιμα. Τόσα πολλά φωτάκια που και ο Δήμαρχος του Παρισιού θα ζήλευε παρόλα αυτά, τίποτα δεν μου αποσπούσε την προσοχή στο Δρόμο. Το μυαλό μου ήταν κολημμένο στην Έλενα. Πάντως το μελαγχολικό τοπίο δίπλα στην Λίμνη οπου βρισκόταν το συγκεκριμένο ξενοδοχείο με την απαλή ομίχλη που είχε αρχίσει να σκεπάζει τα πάντα παρόλο που ήταν απόγευμα ταίριαζε απόλυτα με την διάθεση μου. Ακόμα και το ξενοδοχείο είχε βάλει τα καλά του. Παντού φωτα και στολίδια ενώ ακόμα και στον κήπο ακουγοταν απαλά Χριστουγεννιατικά τραγούδια.
Ο ταξιτζής κύριος. Με άφησε έξω από την πόρτα και με βοήθησε παρόλο που οι συχνές μετακινησεις μου τις τελευταιες μέρες μου είχαν δώσει μια άλλη άνεση. Το πόδι πονούσε λιγότερο και οι πατερίτσες χρησιμοποιούνταν πλεον σωστά. Μπορεί σε όλα αυτά να με βοηθούσε και η ανυπομονησία μου. Πλήρωσα και με γοργές κινήσεις βρέθηκα στο σαλονάκι δίπλα στην ρεσεψιον. Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση ήταν η διακριτικότητα των υπαλλήλων και αμέσως ξεχώρισα στο μυαλό μου την ποιότητα των καλών ξενοδοχείων. Από τον κύριο στην πόρτα μέχρι και τους σερβιτόρους υπήρχε μια ευγένεια που δεν σε προσέβαλαν ούτε έπεφταν πάνω σου να σε βοηθήσουν επείδη έδειχνες ανήμπορος αγκαλιά με ένα ζευγάρι πατερίτσες, αλλά ήταν εκεί να σου προσφέρουν απλόχερα την βοηθεια τους αρκει να έκανες ένα νευμα.
Αφού βολεύτηκα στον καναπέ και ζήτησα ένα espresso που ένοιωθα ότι τον είχα ανάγκη, έβγαλα το κινητό και έστειλα μήνυμα στην Έλενα.
«σε περιμένω στη ρεσεψιόν»
Καφές και Έλενα έφτασαν ταυτόχρονα. Σηκώθηκα χωρίς την πατερίτσα και κοντοστάθηκα για λίγο απλά κοιτώντας την. Ούτε εγώ αλλά ούτε αυτή μίλησε για ένα λεπτό. Μέχρι που μας διέκοψε ο σερβιτόρος.
-Θα πάρει κάτι η κυρία.
-Θα ήθελα ένα Μεταξα 5*.
-Μάλιστα κυρία.

-Τι με κοιτάς Μάρκο? Έχετε πολύ κρύο εδώ πέρα.

Τόσο τα μάτια μου όσο και τα δικά της ήταν θολά. Και χωρίς άλλη καθυστέρηση έπεσε πάνω στην αγκαλιά μου κάνοντας με να χάσω την ισορροπία μου και να πέσω στον καναπέ.
-Μου έλειψες πολύ Έλενα.
-Εμένα να δεις μικρό μου… Κόντεψα να τρελαθώ.
-Μα πως πίστεψες ότι σου έκανα μήνυση?
-Δεν το έβγαλα από το μυαλό μου. Η μήνυση υφίσταται ακόμα.
-Μην ανησυχείς… Το μαλλί γιατί το άλλαξες?
-Μάρκο μετά το ατύχημα έχω αλλάξει πολύ. Ένα θα σου πώ δεν έχω παέι μπουζουκια από τότε. Σοβαρευτηκα… Εμεινα πολύ μόνη μου και σκεφτηκα. Και κατέληξα ότι στην Νεά Έλενα δεν παέι το Ξανθό Μαλλί αλλά το καστανό. Δεν σου αρέσει?
-Εμένα μωρό μου, μου αρέσει η Έλενα όπως και να είναι.
Και την στιχομυθία ακολούθησε μια σφιχτή αγκαλιά τόσο ένθερμη που σερβιτόροι και λοιπό προσωπικό απώλεσαν όση διακριτικότητα είχαν επιδειξει μεχρι στιγμής και μας κοιτούσαν περιέργα.
Και πριν προλάβει η Ελένα να μου προτείνει να πάμε στο δωμάτιο της εμφανίστηκε ο σερβιτόρος αφησε το κονιάκ και είπε:
-Τα ποτά σας είναι κερασμένα από τον κύριο εκεί…

Αμέσως εγω και η Έλενα γυρισαμε τα κεφαλια μας απότομα προς τον κύριο με το κουστούμι στο μπαρ. Ήταν ο πατερας μου… Που ήξερε πάλι που ήμουν? Και τι ήθελε?
Σήκωσε το ποτήρι του και μας έκανε πρόποση από μακριά σχηματίζοντας στο πρόσωπο του το πιο ειρωνικό χαμόγελο του κόσμου. Χαμόγελο που στα 30 μου όλοι μου λένε ότι το έχω πάρει αυτούσιο από τον πατέρα μου.
Αμέσως σηκώθηκα ανήμπορος να κάνω περισσότερα παρα μονο αρχισα να σφιγγω την γροθιά μου και να τρεμω από τα νευρα μου.. Αμέσως μεέπιασε η Έλενα και αφου μου ζήτησε να ηρεμήσω γύρισε προς τον σερβιτόρο καιμεβλεμμα αυστηρό του είπε.
-Ευχαριστούμε πολύ,αλλά δεν δεχόμαστε το κέρασμα. Βάλτα στο δωμάτιο 208…
Και αμέσως μου ζήτησε να πάμε πάνω.

Πιάνοντας το χέρι της μπορούσα να καταλαβω ότι είχε ταραχτεί πάρα πολύ και ας προσπάθουσε να με πείσει για το αντίθετο.
Σε λίγα λεπτά βρεθήκαμε στο δωμάτιο.
Το δωμάτιο ήταν απίστευτο. Παρόλο που είχα έρθει πριν κάποια χρόνια στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο όταν έδινα προφορικά για το Lower από το αγχος μου δεν είχα προσέξει πόσο ωραίο ξενοδοχείο ήταν και πόσο προσεγμένο το δωμάτιο. Και ενώ άφησα τις πατεριτσες και πήγα να βολευτώ στο σαλονακί του δωματίου, ακούσαμε την πόρτα που πριν λίγα δευτερόλεπτα είχε κλείσει να χτυπά…

 

[kostas-mk37]

Αυτα ολα τα εχεις γραψει καπου και τα κανεις copy paste, η τα γραφεις καθε φορα;

 

[Velociraptoras]

=====40====

Σε 20 μέρες θα είχαμε Χριστούγεννα παρόλα αυτά ο Δήμος Ιωαννιτών είχε φροντίσει να μας πείσει ότι τα Χριστούγεννα θα ήταν σε 2 μέρες. Όλα ήταν έτοιμα. Τόσα πολλά φωτάκια που και ο Δήμαρχος του Παρισιού θα ζήλευε παρόλα αυτά, τίποτα δεν μου αποσπούσε την προσοχή στο Δρόμο. Το μυαλό μου ήταν κολημμένο στην Έλενα. Πάντως το μελαγχολικό τοπίο δίπλα στην Λίμνη οπου βρισκόταν το συγκεκριμένο ξενοδοχείο με την απαλή ομίχλη που είχε αρχίσει να σκεπάζει τα πάντα παρόλο που ήταν απόγευμα ταίριαζε απόλυτα με την διάθεση μου. Ακόμα και το ξενοδοχείο είχε βάλει τα καλά του. Παντού φωτα και στολίδια ενώ ακόμα και στον κήπο ακουγοταν απαλά Χριστουγεννιατικά τραγούδια.
Ο ταξιτζής κύριος. Με άφησε έξω από την πόρτα και με βοήθησε παρόλο που οι συχνές μετακινησεις μου τις τελευταιες μέρες μου είχαν δώσει μια άλλη άνεση. Το πόδι πονούσε λιγότερο και οι πατερίτσες χρησιμοποιούνταν πλεον σωστά. Μπορεί σε όλα αυτά να με βοηθούσε και η ανυπομονησία μου. Πλήρωσα και με γοργές κινήσεις βρέθηκα στο σαλονάκι δίπλα στην ρεσεψιον. Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση ήταν η διακριτικότητα των υπαλλήλων και αμέσως ξεχώρισα στο μυαλό μου την ποιότητα των καλών ξενοδοχείων. Από τον κύριο στην πόρτα μέχρι και τους σερβιτόρους υπήρχε μια ευγένεια που δεν σε προσέβαλαν ούτε έπεφταν πάνω σου να σε βοηθήσουν επείδη έδειχνες ανήμπορος αγκαλιά με ένα ζευγάρι πατερίτσες, αλλά ήταν εκεί να σου προσφέρουν απλόχερα την βοηθεια τους αρκει να έκανες ένα νευμα.
Αφού βολεύτηκα στον καναπέ και ζήτησα ένα espresso που ένοιωθα ότι τον είχα ανάγκη, έβγαλα το κινητό και έστειλα μήνυμα στην Έλενα.
«σε περιμένω στη ρεσεψιόν»
Καφές και Έλενα έφτασαν ταυτόχρονα. Σηκώθηκα χωρίς την πατερίτσα και κοντοστάθηκα για λίγο απλά κοιτώντας την. Ούτε εγώ αλλά ούτε αυτή μίλησε για ένα λεπτό. Μέχρι που μας διέκοψε ο σερβιτόρος.
-Θα πάρει κάτι η κυρία.
-Θα ήθελα ένα Μεταξα 5*.
-Μάλιστα κυρία.

-Τι με κοιτάς Μάρκο? Έχετε πολύ κρύο εδώ πέρα.

Τόσο τα μάτια μου όσο και τα δικά της ήταν θολά. Και χωρίς άλλη καθυστέρηση έπεσε πάνω στην αγκαλιά μου κάνοντας με να χάσω την ισορροπία μου και να πέσω στον καναπέ.
-Μου έλειψες πολύ Έλενα.
-Εμένα να δεις μικρό μου… Κόντεψα να τρελαθώ.
-Μα πως πίστεψες ότι σου έκανα μήνυση?
-Δεν το έβγαλα από το μυαλό μου. Η μήνυση υφίσταται ακόμα.
-Μην ανησυχείς… Το μαλλί γιατί το άλλαξες?
-Μάρκο μετά το ατύχημα έχω αλλάξει πολύ. Ένα θα σου πώ δεν έχω παέι μπουζουκια από τότε. Σοβαρευτηκα… Εμεινα πολύ μόνη μου και σκεφτηκα. Και κατέληξα ότι στην Νεά Έλενα δεν παέι το Ξανθό Μαλλί αλλά το καστανό. Δεν σου αρέσει?
-Εμένα μωρό μου, μου αρέσει η Έλενα όπως και να είναι.
Και την στιχομυθία ακολούθησε μια σφιχτή αγκαλιά τόσο ένθερμη που σερβιτόροι και λοιπό προσωπικό απώλεσαν όση διακριτικότητα είχαν επιδειξει μεχρι στιγμής και μας κοιτούσαν περιέργα.
Και πριν προλάβει η Ελένα να μου προτείνει να πάμε στο δωμάτιο της εμφανίστηκε ο σερβιτόρος αφησε το κονιάκ και είπε:
-Τα ποτά σας είναι κερασμένα από τον κύριο εκεί…

Αμέσως εγω και η Έλενα γυρισαμε τα κεφαλια μας απότομα προς τον κύριο με το κουστούμι στο μπαρ. Ήταν ο πατερας μου… Που ήξερε πάλι που ήμουν? Και τι ήθελε?
Σήκωσε το ποτήρι του και μας έκανε πρόποση από μακριά σχηματίζοντας στο πρόσωπο του το πιο ειρωνικό χαμόγελο του κόσμου. Χαμόγελο που στα 30 μου όλοι μου λένε ότι το έχω πάρει αυτούσιο από τον πατέρα μου.
Αμέσως σηκώθηκα ανήμπορος να κάνω περισσότερα παρα μονο αρχισα να σφιγγω την γροθιά μου και να τρεμω από τα νευρα μου.. Αμέσως μεέπιασε η Έλενα και αφου μου ζήτησε να ηρεμήσω γύρισε προς τον σερβιτόρο καιμεβλεμμα αυστηρό του είπε.
-Ευχαριστούμε πολύ,αλλά δεν δεχόμαστε το κέρασμα. Βάλτα στο δωμάτιο 208…
Και αμέσως μου ζήτησε να πάμε πάνω.

Πιάνοντας το χέρι της μπορούσα να καταλαβω ότι είχε ταραχτεί πάρα πολύ και ας προσπάθουσε να με πείσει για το αντίθετο.
Σε λίγα λεπτά βρεθήκαμε στο δωμάτιο.
Το δωμάτιο ήταν απίστευτο. Παρόλο που είχα έρθει πριν κάποια χρόνια στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο όταν έδινα προφορικά για το Lower από το αγχος μου δεν είχα προσέξει πόσο ωραίο ξενοδοχείο ήταν και πόσο προσεγμένο το δωμάτιο. Και ενώ άφησα τις πατεριτσες και πήγα να βολευτώ στο σαλονακί του δωματίου, ακούσαμε την πόρτα που πριν λίγα δευτερόλεπτα είχε κλείσει να χτυπά…

Aυτο τωρα ηταν το τοσο μεγαλο επεισοδιο που εκανες τοσες μερες να το γραψεις πλακα μας κανεις ρε τυπε 

 

[The Kraang]

Αναμένουμε συνέχεια τύπε!

 

[inno60]

θα πας για ποτακι αυριο?

 

[P_a_u_l_i_n_a{24}.gr]

γαμωτο εχω μεινει στα μισα δεν εχω κουραγιο να διαβασω παρολο π εχει ενδιαφερον...
κ. νηματοθετα εχετε ενδιαφερουσα προσωπικοτητα, μπορω να πω και ακρως θελκτικη..ελπιζω να μην αλλαξω γνωμη οταν κ εφοσον διαβασω τη συνεχεια...

 

[kavliaris]

 

[podhlaths]

γαμωτο εχω μεινει στα μισα δεν εχω κουραγιο να διαβασω παρολο π εχει ενδιαφερον...
κ. νηματοθετα εχετε ενδιαφερουσα προσωπικοτητα, μπορω να πω και ακρως θελκτικη..ελπιζω να μην αλλαξω γνωμη οταν κ εφοσον διαβασω τη συνεχεια...

τελικα το διαβασες όλο?

 

[podhlaths]

θα πας για ποτακι αυριο?

Ναι σήμερα έχει ποτάκι... Οπότε ελπίζω να τοέχω έτοιμο πριν βγώ...

 

[inno60]

Ναι σήμερα έχει ποτάκι... Οπότε ελπίζω να τοέχω έτοιμο πριν βγώ...

αντε να δουμε

 

[podhlaths]

ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ

=========41=========
Αυτός είναι είπαμε τρεμάμενη φωνή και κάθε προσπάθεια μου να κρύψω τον φόβο μου έπεσε στο κενό.
Φόβος όχι για μένα, εγώ τον είχα συνηθίσει και πλεον τον αντιμετωπισα ευθέως  λεκτικά όσο για τοαν θα με χτυπούσε δεν το έκανε ποτέ, τώρα θα το έκανε. Ο πάτερας μου είχε έναν τρόπο να σε προσβάλει και να σε φέρνει σε δύσκολη θεση όσο κανενας άλλος. Ήταν άριστος χρήστης του προφορικού λόγου και πολύ καλός ηθοποιός. Πάντα τον θυμαμαι να λέει όταν ψάρωνε καποιον ότι το θεατρο είναι μέρος της δουλειάς του, για αυτό και η εκπροσώπηση του πελάτη από συνηγορο σε δικαστηριο λέγεται παράσταση. Έτσι αυτό που θαύμαζα από παιδί και σε ένα μέρος κληρονόμησα και αντέγραψα είναι η γρήγορη εκφορά λόγου σε συνδυασμό με γκριμάτσες και κινήσεις των χεριών ικανές να πείσουν και τον πιο δύσπιστο ακροατή αλλά σε εκείνη την ηλικία δεν είχα καταλάβει τι όπλο είχα στην φαρετρα μου..
-Ασε θα ανοιξω εγώ είπε η Ελενα και κατευθυνθηκε με αποφασιστηκα βηματα προς την πόρτα κουνώντας τα χέρια της όλο νευρα σα να πηγαίνει σε καβγά. Σα μια λέαινα που ήταν έτοιμη να κατασπαραξει ακομα και το πιο δυνατο λιοντάρι της αγέλης μόνο και μόνο επειδή πείραξε το μικρό της και έδειχνες να αδιαφορούσε εάν αυτό το λιοντάρι ήταν ο πατέρας του μικρού της.
Άνοιξε την πόρτα και τον κοίταξε άγρια. Ήταν όντως ο πατέρας μου. Εγώ έχω σηκωθεί και στέκομαι στο βάθος του δωματίου δείχνοντας αναποφάσιστος για τοαν  θέλω να επεμβω ή όχι.
-Τι θες εδώ Γιάννη?
-εγώ τι θέλω εδώ ή εσύ τι θέλεις εδώ? Θα ξέρεις φανταζομαι ότι δωματιο στο ξενοδοχείο που διαμένω αποτελεί κατοικία μου και δεν έχεις κανενα να διακιωμα να εισέλθεις ούτε να με ενοχλείς. Φύγε σε παρακαλώ γιατι θα καλέσω την ασφαλεια του ξενοδοχείου…
-Δεν ήρθα για σένα Έλενα, δεν ήρθα σε ξενοδοχείο να σε συναντήσω όταν με παρακάλαγες για αυτό και όταν οι ορμόνες μου έβραζαν  λες να το κάνω  τώρα!!!  Και καλό θα ήταν να συμβαδίσεις και εσύ με την ηλικία σου και να ρυθμίσεις επιτέλους τις ορμόνες σου και να κάτσεις λίγο σπίτι σου να σε δουν και τα παιδιά σου.
Αν και η Έλενα στην αρχη έδειξε ψυχραιμία και έκανε προσπάθεια να του μιλήσει  διαχειρίζοντας τον θυμό της έχασε κάθε έλεγχο και όρμησε να τον χτυπήσει. Αμέσως ο πατέρας μου της έπιασε το χέρι στον αέρα και την έσπρωξε με αποτέλεσμα να βρεθεί πεσμένη στην παχιά μοκέτα που κάλυπτε από άκρη σε άκρη όλο το δωμάτιο.
Η έλενα έμεινε στο πάτωμα ανήμπορη να αντιδράσει βάζοντας τα κλάμματα.
Αμέσως έπιασα την πατερίτσακαι αρχισα κουτσαίνοντας να κατευθύνομαι καταπάνω του.
-Μάρκο αγόρι μου θα έρθεις μαζί μου και αμέσως άλλαξε ύφος και ηχοχρωμα στην φωνή του.
-ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΕΔΩΩΩΩΩ φώναξα… Εξαφανίσουδεν θέλω καμια επαφή μαζί σου.
Καλά κάτσε εδώ με την γριά σου. Μπορεί να σου έχει μείνει απωθημένο που δεν γνώρισες γιαγιά είπε… Χαμογέλασε ειρωνικά, κούμπωσε το σακάκι του και αποχώρησε.
Αμέσως πέταξα την πατερίτσα κάτω και έπεσα πάνω στην Έλενα. Έπιασα το κεφάλι της και το έφερα πάνω στα πόδια μου και άρχισα να σκουπίζω τα μάγουλα της. Με το καλό μου πόδι έσπρωξα την πόρτα να κλείσει. Δεν ήταν ωραίο θέαμα όλο αυτό για όποιον πέρναγε.
Έτσι όπως είχα την Έλενα στην αγκαλιά μού περνάγαν διαφορα από το μυαλό μου και σκεφτόμουν ότι ο φόβος μου επιβεβαιώθηκε,  ο σκοπός του πατέρα μου ήταν να ξεφτυλίσει την Έλενα στα μάτια μου.
Έτσι όπως βρισκόμαστε στο πάτωματου ξενοδοχείου πλησίασα την Έλενα την φίλησα στο μάγουλο και της ψυθίρισα στο αυτί, μην ανησυχείς όλα τελειωσαν εγώ είμαι εδώ.
Το φιλί στο μάγουλο έγινε στο στόμα και αμέσως ήμουν έτοιμοπόλεμος. Σε εκείνη την ηλικία ότι και να έχει προηγηθεί ένα πράγμα σκεφτόμουν καιδίχως δεύτερη σκέψη εγώ και η Έλενα γινόμαστε ένα κουβάρι και την παίρνω πάνω στην πολύ μαλακή Μπορντώ μοκέτα…..

 

[inno60]

ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ

=========41=========
Αυτός είναι είπαμε τρεμάμενη φωνή και κάθε προσπάθεια μου να κρύψω τον φόβο μου έπεσε στο κενό.
Φόβος όχι για μένα, εγώ τον είχα συνηθίσει και πλεον τον αντιμετωπισα ευθέως  λεκτικά όσο για τοαν θα με χτυπούσε δεν το έκανε ποτέ, τώρα θα το έκανε. Ο πάτερας μου είχε έναν τρόπο να σε προσβάλει και να σε φέρνει σε δύσκολη θεση όσο κανενας άλλος. Ήταν άριστος χρήστης του προφορικού λόγου και πολύ καλός ηθοποιός. Πάντα τον θυμαμαι να λέει όταν ψάρωνε καποιον ότι το θεατρο είναι μέρος της δουλειάς του, για αυτό και η εκπροσώπηση του πελάτη από συνηγορο σε δικαστηριο λέγεται παράσταση. Έτσι αυτό που θαύμαζα από παιδί και σε ένα μέρος κληρονόμησα και αντέγραψα είναι η γρήγορη εκφορά λόγου σε συνδυασμό με γκριμάτσες και κινήσεις των χεριών ικανές να πείσουν και τον πιο δύσπιστο ακροατή αλλά σε εκείνη την ηλικία δεν είχα καταλάβει τι όπλο είχα στην φαρετρα μου..
-Ασε θα ανοιξω εγώ είπε η Ελενα και κατευθυνθηκε με αποφασιστηκα βηματα προς την πόρτα κουνώντας τα χέρια της όλο νευρα σα να πηγαίνει σε καβγά. Σα μια λέαινα που ήταν έτοιμη να κατασπαραξει ακομα και το πιο δυνατο λιοντάρι της αγέλης μόνο και μόνο επειδή πείραξε το μικρό της και έδειχνες να αδιαφορούσε εάν αυτό το λιοντάρι ήταν ο πατέρας του μικρού της.
Άνοιξε την πόρτα και τον κοίταξε άγρια. Ήταν όντως ο πατέρας μου. Εγώ έχω σηκωθεί και στέκομαι στο βάθος του δωματίου δείχνοντας αναποφάσιστος για τοαν  θέλω να επεμβω ή όχι.
-Τι θες εδώ Γιάννη?
-εγώ τι θέλω εδώ ή εσύ τι θέλεις εδώ? Θα ξέρεις φανταζομαι ότι δωματιο στο ξενοδοχείο που διαμένω αποτελεί κατοικία μου και δεν έχεις κανενα να διακιωμα να εισέλθεις ούτε να με ενοχλείς. Φύγε σε παρακαλώ γιατι θα καλέσω την ασφαλεια του ξενοδοχείου…
-Δεν ήρθα για σένα Έλενα, δεν ήρθα σε ξενοδοχείο να σε συναντήσω όταν με παρακάλαγες για αυτό και όταν οι ορμόνες μου έβραζαν  λες να το κάνω  τώρα!!!  Και καλό θα ήταν να συμβαδίσεις και εσύ με την ηλικία σου και να ρυθμίσεις επιτέλους τις ορμόνες σου και να κάτσεις λίγο σπίτι σου να σε δουν και τα παιδιά σου.
Αν και η Έλενα στην αρχη έδειξε ψυχραιμία και έκανε προσπάθεια να του μιλήσει  διαχειρίζοντας τον θυμό της έχασε κάθε έλεγχο και όρμησε να τον χτυπήσει. Αμέσως ο πατέρας μου της έπιασε το χέρι στον αέρα και την έσπρωξε με αποτέλεσμα να βρεθεί πεσμένη στην παχιά μοκέτα που κάλυπτε από άκρη σε άκρη όλο το δωμάτιο.
Η έλενα έμεινε στο πάτωμα ανήμπορη να αντιδράσει βάζοντας τα κλάμματα.
Αμέσως έπιασα την πατερίτσακαι αρχισα κουτσαίνοντας να κατευθύνομαι καταπάνω του.
-Μάρκο αγόρι μου θα έρθεις μαζί μου και αμέσως άλλαξε ύφος και ηχοχρωμα στην φωνή του.
-ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΕΔΩΩΩΩΩ φώναξα… Εξαφανίσουδεν θέλω καμια επαφή μαζί σου.
Καλά κάτσε εδώ με την γριά σου. Μπορεί να σου έχει μείνει απωθημένο που δεν γνώρισες γιαγιά είπε… Χαμογέλασε ειρωνικά, κούμπωσε το σακάκι του και αποχώρησε.
Αμέσως πέταξα την πατερίτσα κάτω και έπεσα πάνω στην Έλενα. Έπιασα το κεφάλι της και το έφερα πάνω στα πόδια μου και άρχισα να σκουπίζω τα μάγουλα της. Με το καλό μου πόδι έσπρωξα την πόρτα να κλείσει. Δεν ήταν ωραίο θέαμα όλο αυτό για όποιον πέρναγε.
Έτσι όπως είχα την Έλενα στην αγκαλιά μού περνάγαν διαφορα από το μυαλό μου και σκεφτόμουν ότι ο φόβος μου επιβεβαιώθηκε,  ο σκοπός του πατέρα μου ήταν να ξεφτυλίσει την Έλενα στα μάτια μου.
Έτσι όπως βρισκόμαστε στο πάτωματου ξενοδοχείου πλησίασα την Έλενα την φίλησα στο μάγουλο και της ψυθίρισα στο αυτί, μην ανησυχείς όλα τελειωσαν εγώ είμαι εδώ.
Το φιλί στο μάγουλο έγινε στο στόμα και αμέσως ήμουν έτοιμοπόλεμος. Σε εκείνη την ηλικία ότι και να έχει προηγηθεί ένα πράγμα σκεφτόμουν καιδίχως δεύτερη σκέψη εγώ και η Έλενα γινόμαστε ένα κουβάρι και την παίρνω πάνω στην πολύ μαλακή Μπορντώ μοκέτα…..

αντε πετα και το 42 και ασε το ποτο.

 

[Velociraptoras]

ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ

=========41=========
Αυτός είναι είπαμε τρεμάμενη φωνή και κάθε προσπάθεια μου να κρύψω τον φόβο μου έπεσε στο κενό.
Φόβος όχι για μένα, εγώ τον είχα συνηθίσει και πλεον τον αντιμετωπισα ευθέως  λεκτικά όσο για τοαν θα με χτυπούσε δεν το έκανε ποτέ, τώρα θα το έκανε. Ο πάτερας μου είχε έναν τρόπο να σε προσβάλει και να σε φέρνει σε δύσκολη θεση όσο κανενας άλλος. Ήταν άριστος χρήστης του προφορικού λόγου και πολύ καλός ηθοποιός. Πάντα τον θυμαμαι να λέει όταν ψάρωνε καποιον ότι το θεατρο είναι μέρος της δουλειάς του, για αυτό και η εκπροσώπηση του πελάτη από συνηγορο σε δικαστηριο λέγεται παράσταση. Έτσι αυτό που θαύμαζα από παιδί και σε ένα μέρος κληρονόμησα και αντέγραψα είναι η γρήγορη εκφορά λόγου σε συνδυασμό με γκριμάτσες και κινήσεις των χεριών ικανές να πείσουν και τον πιο δύσπιστο ακροατή αλλά σε εκείνη την ηλικία δεν είχα καταλάβει τι όπλο είχα στην φαρετρα μου..
-Ασε θα ανοιξω εγώ είπε η Ελενα και κατευθυνθηκε με αποφασιστηκα βηματα προς την πόρτα κουνώντας τα χέρια της όλο νευρα σα να πηγαίνει σε καβγά. Σα μια λέαινα που ήταν έτοιμη να κατασπαραξει ακομα και το πιο δυνατο λιοντάρι της αγέλης μόνο και μόνο επειδή πείραξε το μικρό της και έδειχνες να αδιαφορούσε εάν αυτό το λιοντάρι ήταν ο πατέρας του μικρού της.
Άνοιξε την πόρτα και τον κοίταξε άγρια. Ήταν όντως ο πατέρας μου. Εγώ έχω σηκωθεί και στέκομαι στο βάθος του δωματίου δείχνοντας αναποφάσιστος για τοαν  θέλω να επεμβω ή όχι.
-Τι θες εδώ Γιάννη?
-εγώ τι θέλω εδώ ή εσύ τι θέλεις εδώ? Θα ξέρεις φανταζομαι ότι δωματιο στο ξενοδοχείο που διαμένω αποτελεί κατοικία μου και δεν έχεις κανενα να διακιωμα να εισέλθεις ούτε να με ενοχλείς. Φύγε σε παρακαλώ γιατι θα καλέσω την ασφαλεια του ξενοδοχείου…
-Δεν ήρθα για σένα Έλενα, δεν ήρθα σε ξενοδοχείο να σε συναντήσω όταν με παρακάλαγες για αυτό και όταν οι ορμόνες μου έβραζαν  λες να το κάνω  τώρα!!!  Και καλό θα ήταν να συμβαδίσεις και εσύ με την ηλικία σου και να ρυθμίσεις επιτέλους τις ορμόνες σου και να κάτσεις λίγο σπίτι σου να σε δουν και τα παιδιά σου.
Αν και η Έλενα στην αρχη έδειξε ψυχραιμία και έκανε προσπάθεια να του μιλήσει  διαχειρίζοντας τον θυμό της έχασε κάθε έλεγχο και όρμησε να τον χτυπήσει. Αμέσως ο πατέρας μου της έπιασε το χέρι στον αέρα και την έσπρωξε με αποτέλεσμα να βρεθεί πεσμένη στην παχιά μοκέτα που κάλυπτε από άκρη σε άκρη όλο το δωμάτιο.
Η έλενα έμεινε στο πάτωμα ανήμπορη να αντιδράσει βάζοντας τα κλάμματα.
Αμέσως έπιασα την πατερίτσακαι αρχισα κουτσαίνοντας να κατευθύνομαι καταπάνω του.
-Μάρκο αγόρι μου θα έρθεις μαζί μου και αμέσως άλλαξε ύφος και ηχοχρωμα στην φωνή του.
-ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΕΔΩΩΩΩΩ φώναξα… Εξαφανίσουδεν θέλω καμια επαφή μαζί σου.
Καλά κάτσε εδώ με την γριά σου. Μπορεί να σου έχει μείνει απωθημένο που δεν γνώρισες γιαγιά είπε… Χαμογέλασε ειρωνικά, κούμπωσε το σακάκι του και αποχώρησε.
Αμέσως πέταξα την πατερίτσα κάτω και έπεσα πάνω στην Έλενα. Έπιασα το κεφάλι της και το έφερα πάνω στα πόδια μου και άρχισα να σκουπίζω τα μάγουλα της. Με το καλό μου πόδι έσπρωξα την πόρτα να κλείσει. Δεν ήταν ωραίο θέαμα όλο αυτό για όποιον πέρναγε.
Έτσι όπως είχα την Έλενα στην αγκαλιά μού περνάγαν διαφορα από το μυαλό μου και σκεφτόμουν ότι ο φόβος μου επιβεβαιώθηκε,  ο σκοπός του πατέρα μου ήταν να ξεφτυλίσει την Έλενα στα μάτια μου.
Έτσι όπως βρισκόμαστε στο πάτωματου ξενοδοχείου πλησίασα την Έλενα την φίλησα στο μάγουλο και της ψυθίρισα στο αυτί, μην ανησυχείς όλα τελειωσαν εγώ είμαι εδώ.
Το φιλί στο μάγουλο έγινε στο στόμα και αμέσως ήμουν έτοιμοπόλεμος. Σε εκείνη την ηλικία ότι και να έχει προηγηθεί ένα πράγμα σκεφτόμουν καιδίχως δεύτερη σκέψη εγώ και η Έλενα γινόμαστε ένα κουβάρι και την παίρνω πάνω στην πολύ μαλακή Μπορντώ μοκέτα…..

Με το τσιγκελι στα βγαζουμε βαλε κανα ακομα ρε τυπε 

 

[dude33]

Kαι αν κανετε παραθεση το ποστ θα γραψει πιο γρηγορα;

 

[Tmac1]

Παιζει να εχεις τηλεφωνακι για τη Μυριαμ;;

 

[θάνατος]

καμιά φώτο της μανδάμ Έλενας θα δούμε να γουστάρουμε?

 

[inno60]

καμιά φώτο της μανδάμ Έλενας θα δούμε να γουστάρουμε?

αυτος δεν ανεβαζει το 42 και εσυ θελεις και φωτο

 

[inno60]

σαββατο αυριο!!! θα γραψεις τιποτα?

 

[podhlaths]

Σχεδόν έτοιμο!! αυριο ανεβαινει!!