Έχετε πάει με γυναίκα αξιωματικό/υπαξιωματικό στο στρατο;

[oldboy]

το 1996 οταν υπηρετουσα σαν ΔΕΑ ΠΒ στο ΓΕΣ (1ο γραφειο) ειχα κανει σχεση για ενα μηνα με μια υπαξιωματικό (λοχια) ΠΒ η οποία μαλιστα μου εριχνε και 3 χρονακια.δεν ηταν κατι το ιδιαιτερο. μουφα στο κρεββατι με καμμια πρωτοβουλία.  

 

[papacool]

Και εγώ ΔΕΑ ήμουν και στους 23 μήνες που υπηρέτησα πέρασα και από μονάδες και από γραφεία. Υπήρχαν αρκετά θηλυκά και κοριτσάκια και ώριμες γυναίκες, αλλά το κλίμα ήταν σχετικά "δύσκολο", (πρακτικά για εμένα τουλάχιστον δεν υπήρχε κίνδυνος αλλά πολύ κουτσομπολιό). Οι περισσότερες ήταν πολύ χαζές πάντως.

Δύο περιπτώσεις θυμάμαι: Τη μία με μία λοχία όταν υπηρετούσα στην επαρχία. Ήμασταν στο ίδιο γραφείο, (της μονάδας), και το έπαιζα κάπως σαν προϊστάμενός της. Πολύ διακριτικά της τα έριχνα χωρίς πολλά πολλά όμως. Μια μέρα μου λέει "Ξέρεις εμένα το όνειρό μου δεν ήταν να πάω στο στρατό". Όπα λέω εγώ, ωραία κουβέντα. "Και ποιό ήταν το όνειρό σου;" τη ρωτάω. "Να πάω στην αστυνομία"!!! Ξενέρωσα εντελώς και δεν ασχολήθηκα ξανά μαζί της.

Η δεύτερη περίπτωση ήταν εδώ στην Αθήνα με μια επιλοχία σαρανταφεύγα, παντρεμένη με δύο παιδία. Ήμουν ένα είδος διαχειριστή και είχα στην κατοχή μου κάποια τόπια ύφασμα για τις στολές τους. Μιλάμε για εντελώς ακατάλληλο ύφασμα για οποιοδήποτε άλλο ρούχο πλην στρατιωτικής στολής. Και όμως μου την έπεσε να μου κάτσει για κάποια μέτρα ύφασμα παραπάνω. Ξενέρωσα και της έδωσα το έξτρα ύφασμα χωρίς να ζητήσω αντάλλαγμα.

ʼλλες εμπειρίες δεν είχα γιατί δεν πολυψαχνόμουν αλλά πιστεύω ότι στην Αθήνα, τουλάχιστον οι δόκιμοι μπορούσαν να κάνουν κατάσταση.

 

[specialguy]

Για να καταθεσω και την δικη μου εμπειρια.... ο στρατος ηταν σεξουαλικα η ποιο καυτη περιοδος τις ζωης μου...

Στη ΣΣΞΓ και μετα στην ποιο μαχιμη μοναδα του εβρου.... γνωρισα 2 πολυ γλυκες κοπελιτσες με μια μιλαω ακομα.... φωτια και οι δυο περασαμε πραγματικα υπεροχα η μια λοχιας(ΦΔΒ) η αλλη επιλοχιας(ΤΧ)

 

[pisoxostis]

Γεια σας καυλιαρηδες. Ανοιγω αυτο το θεμα επειδη ειμαι τωρα φανταρος στο ΚΕΤΘ Αυλώνα και εχουμε κατι καλες λοχίες που εμενα προσωπικα με εχουνε καυλωσει και θα ηθελα καλιστα να τους τιναξω τα μπουρια. Υπαρχει καποιος που να εχει τετοια εμπειρια?

Οσο εισαι φανταρος ξεχνα το.

 

[LEFTY2]

Οσο εισαι φανταρος ξεχνα το.

Σωστο κρατανε τουπε τα κοριτσια.Μετα ομως μονο δυσκολες δεν ειναι.Εχω πολυ ζεστες εμπειριες.

 

[yannodm]

specialguy πότε υπηρέτησες ΣΣΞΓ? ήμουν και εγώ 2005

 

[LEFTY2]

Ως γνωστον, σε ολα τα στρατοπεδα υπαρχει ο μυθος της επιλοχία που τσιμπουκωνει τα παλληκαρια της σκοπιας...

Το ειχα φαει και εγω το παραμυθι και εκανα ονειρα για μια επιλοχια αλλα με τα ονειρα εμεινε.Τσιμπουκωνε μεν αλλα μονιμους

 

[hunter1000]

Μπορώ να καταθέσω και εγώ την γνώμη μου μετά από 34 χρόνια υπηρεσία στο ΠΝ
Παντού είναι η ίδια κοινωνία οι ίδιοι άνθρωποι και συμβαίνουν τα πάντα

Συνήθως το παιχνίδι παίζεται μεταξύ των μόνιμων και τις περισσότερες φορές οι στρατεύσιμοι δεν περνούν χαμπάρι ,

Υπάρχουν  μόνιμες που είναι επιρρεπείς στο γλίστρημα  λόγο πίεση από το σπίτι η λόγο κούτρας  ( αν δεν το έχει η κουτρά σου ) Αλλά είναι αρκετά προσεκτικές για να μην καρφωθούν  , αλλά ευτράπελα συμβαίνουν και κωμικές κατάστασης ( δυο μια αρχικελευστινα  έφαγε τον γκόμενο της ανθυπασπιστινας και έγινε το έλα να δεις και καταλήξανε στον υποδιοικητή το γέλιο της αρκούδας ) και υπάρχουν κάποιες  που είναι κύριες και ότι κάνουν το κάνουν στο Χαϊδάρι μακριά από τα αδιάκριτα μάτια των συνάδελφων .

Προσωπικά είχα ένα ψιλό νταλαβέρι όταν ήμουν μικρός αλλά δεν έκατσε δεν ήθελα γιατί ήμουν κουμπωμένος παντός ξανά υπηρετήσαμε μαζί ήταν εξαίρετη και όλοι οι συνάδελφοι είχαν να που μια καλή κουβέντα και εγώ να πιστεύω πως μάλλον έκανα λάθος αλλά στα παλιά χρόνια  υπήρχε που ρατσισμός και οι περισσότεροι ήταν κουμπωμένοι γιατί στην αρχή δεν είχαν έλθει και οι καλλίτερες ( μια από την πρώτη σειρά του ναυτικού ήταν Τραγουδιαρα??    σε ένα σκυλάδικα  μεγάλου νησιού του Αιγαίου  ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ  ότι όλα τα πληρώματα των Θηρίων  την γνωρίζανε

βέβαια με τα χρόνια το επίπεδο έχει ανέβει και σήμερα οι περισσότερες είναι εξαίρετες αλλά πάντα υπάρχουν οι εξαιρέσεις στον κανόνα .

 

[casio26]

Σε μια βάρδια ήμουνα με μια μουνάρα μόνιμη και την είχα φωνάξει γιατί είχε χαλάσει το φωτοτυπικό. Έσκυψε και τούρλωσε τη κωλάρα της να το φιάξει και μου'χε γίνει πύραυλος. Κι είμασταν και τελείως μόνοι μας δεν υπήρχε άλλος στη μονάδα. Δεν έκανα κίνηση ο μαλάκας. Το τι θα γινότανε δε ξέρω. Αλλά μιλάμε για πολλές καύλες. Πάντως κάποιος αν έχει το τρόπο και βρει και σωστή γκόμενα σίγουρα υπάρχουν ευκαιρίες για άγρια ξεσκίσματα. Έτσι νομίζω τουλάχιστον.

 

[dimitrisathina]

αγαπητε HUNTER τα σεβη μου κατ αρχας,

34 χρονια σημαινει οτι αν δεν εχεις φυγει, εισαι ΠΛΩΤ αν εχεις φυγει εισαι μια χαρα !!!  Δεν γραφω συχνα καθοτι 27 μερες το μηνα ζω στο εξωτερικο. λοιπόν, αφου ξερεις και μπορείς να το επιβεβαιώσεις, εγώ ως πρώην βάτραχος μονο κακά δεν πέρασα στο συγκεκριμένο θέμα. Η βατραχοπουλάδα όπως και να το κανουμε πουλάει...  ειδικά σε κάτι διοπίνες-κελευστίνες...  πέρασα θαύμα με τα κορίτσια της ΔΝΕ, του ΠΑΛΑΣΚΑ και του ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ....  μεχρι και χυλόπιτες έριχνα γιατι δεν προλάβαινα.... βέβαια υπήρχαν τα ξεκωλάκια που δεν μάσαγαν να κανουν το κατιτίς τους και εντός υπηρεσίας αλλα εχω να συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες πως οι καλές τα καλά ( και τα πολλά ) τα εκαναν εκτός...  αυτο το VIP HOTEL του σκαραμαγκά το ξέρω γωνιά-γωνιά....

και παλι τα σέβη μου.....
( και αν δε μας κυνήγαγε τοτε ο Ντάνυ..  και ο Στάθης, θα κάναμε ρωμαικα όργια εκει μεσα...)

 

[hunter1000]

φιλε dimitrisathina ειχα δυο κλιρουχες μου στην ΜΥΚ και γνωριζω ?
καλα περναγατε αν και τρωγατε χοντρο παλουκι μεχρι να βγητε

 

[lambros]

YΓ2 Τι εχεις σπουδασει παιδί μου
    Οικονομίκα
    ωραια θα σε βάλω στο κυλικειο
  Οταν στην μεταθεση παρακάλεσα να πάω στο κυλικειο με προυπηρεσια κυλικιτζη μου ειπαν
  τι σχεση εχουν τα οικονομικά με τους καφέδες 
   

Α, μην κομπλαρεις! Και τον Αλογοσκουφη τον ειχαν βαλει στο κυλικειο στο Ναυτικο που υπηρετουσε και... το "εριξε εξω"!!!!!
Μεχρι να απολυθει ειχε τεραστιο ελειμμα!!!!!

 

[teras1956]

λοιπόν συναγωνιστές το 1983 παρουσιάστηκα στην δοξασμένη Πολεμική Αεροπορία σε ηλικία 27 ετών (ναι ρε μάγκες ακόμη ζώ). Μετατέθηκα σε μονάδα στα σύνορα (Ελλάδος-Πελοπονήσου δηλαδή Ελευσίνα). Εκεί ήταν μαζεμένες όλες οι τότε υπαξιωματικίνες (πρώτες σειρές που πήρανε) και η αρχαιοτέρα εξ αυτών ήταν 26 χρόνων.

Τι να κάνω ο καημένος.. μεγαλούτσικος (για τα μέτρα των στρατευμένων) ήμουν, καλοβαλμένος και αθλητικός και με αρκετά γεμάτη τσέπη (ελέω εργασίας επί διετίαν στα εξωτερικά) και επιπλέον διέθετα και μουνοπαγίδα (δηλαδή αυτοκίνητο οχι κάτι σπουδαίο ένα Βόλβο του 64 το οποίο το διατηρώ  και σήμερα).

Δεν μπορώ να πώ.. μέσα σε 24 μήνες που κάθησα εκεί (όχι καθημερινά γιατί λόγω ειδικότητας και γνώσεων είχα τον διοικητή από τα α@@δια) έγραψα σκόρ 11 διαφορετικών τεμαχίων εκ των οποίων 3 στρατευμένες και οι υπόλοιπες εκ του πολιτικού προσωπικού..

το πρόβλημα παρουσιάστηκε με την υπ αριθμόν 11.. την παντρεύτηκα..(δεν ανήκε στην κατηγορία των στρατευμένων)

πάντως υποψιάζομαι ότι το σκόρ αυτό οφείλεται στους ακόλουθους παράγοντες
(α)

 

[teras1956]

(α) το οτι ήμουν 27 χρόνων (δηλαδή υποψήφιος γαμπρός)
(β) το ότι είχα την τσέπη γεμάτη
(γ) το ότι διέθετα μουνοπαγίδα σε συνδυασμό με το (β)
(δ) συνδυασμός των ανωτέρω

 

[ADMIRAL GR]

Γεια σου Τεράστιε Ξάδερφε που άλλαξες τα φώτα στις Ένοπλες Δυνάμεις!!!!!

 

[dimitrisathina]

φίλε HUNTER το παλούκι ήταν απεριορίστου μεγέθους... ειδικά επί Θεοφανίδη...
μετά όμως περνάγαμε σχετικά καλά. την είχες ακούσει τη φάση που ένας δικός μας γάμησε μια διοπίνα της ΔΝΕ που ήταν κόρη ενός πλοιάρχου που ήταν διευθυντής ΝΚ του Παλάσκα και είχε γίνει της πουτάνας εκεί ; ήταν το ζευγάρι μου....  τι γέλιο είχε πέσει... ο μαλάκας ο πλοίαρχος απαιτούσε να τιμωρηθεί ο δικός μας για ανάρμοστη συμπεριφορά ( επειδή γάμησε εντός στρατοπέδου !!!) και γυρνάει σε μια ομάδα αξιωματικών στη ΔΝΕ μπροστά στο ναύαρχο και λέει : " δεν έφερα εγώ την κόρη μου στο ναυτικό να μου τη γαμάνε οι ΟΥΚΑΔΕΣ...."  λες και τη γάμησε με το ζόρι. και του λέει τότε ο θεοφανίδης : " έλα αυριο στην αναφορά να τους ευνουχήσουμε όλους" !!!!!!!!!!!  χαχαχαχαχα  τι γέλια είχαμε κάνει....  κατι διασπορες με τις ΤΠΚ συρο και κέρκυρα...  τι ωραια χρόνια...

 

[ADMIRAL GR]

Την ξέρω κι εγώ τη φάση..Όπως και με την κόρη ενός Αντχου πιλαφά -δε λέω περισσότερα γιατί είναι λίγοι-που είχε υπηρετήσει κάπου στον Πειραιά κι όταν τη ρώτησα πώς πέρασε το βράδυ της βάρδιας της μου απάντησε τελείως άνετα:"Πηδιόμουνα με τη ένδον!!!!!"Και το πιο ωραίο?Ήμουν ΕΓΩ Α/Φ...

 

[hunter1000]

Καλα ο Ντανυ ηταν μεγαλη φαση ημουν στο ΔΝΕ ΤΟ 90 και ξερω πολυ φαει.
Και στο ΔΝΕ ειχαμε κατι πουτανακια αλλα ?αλλα οταν εισαι Οπλονομος και εχεις Ναυαρχο τον ΔΕΜΕΣΤΙΧΑ - ΦΟΥΣΤΙΕΡΗ εχεις το Νου σου

 

[dimitrisathina]

τον θυμασαι τον αξκο ΓΚ του παλασκα ? τον λεγανε jack daniels...  χαχαχαχα  ρε τον αθανασιου , τι μου θυμισες....
τον ειχανε δεσει ενα βραδυ στο οπλονομειο στην καρεκλα που κοιμοτανε λιωμα απ το ουισκυ κατι βατραχοι....  κι αυτος ο οπλονομος του παλασκα τοτε, τι μαλακας...    ο περιστερο...  παντως η ΔΝΕ ειχε καλα μωρα.... και το ΚΕΦΝ ειχε καλα. ειχα γαμησει γκομενα μονο με την παραλλαγη και την πουλαδα, ουτε ονοματα δεν ανταλαξαμε. και ουτε και ξαναβρεθηκαμε ( αν κι εκεινη με εψαχνε...)

 

[stavros51]

Α ρε ένδοξο ΠΝ!

Ιστορία πρώτη: Πως ΔΕΝ πήδηξα την ΜΠΥ:

Ναύτης Γ’ εγώ, ΜΠΥ αυτή. Μεγάλος εγώ (28) – εξ αναβολών λόγω σπουδών.
Μεγάλη όμως κι αυτή 28~32 αν θυμάμαι καλά. Petite στην εμφάνιση, ΠΟΛΥ καλή στη δουλειά της, σεμνή, νόστιμη, δεν είχα και γκόμενα τότε, μου γυάλισε...
Αλλά που να τολμήσω να κάνω κίνηση, η απειλή του ξεμπροστιάσματος και του ποινολογίου ήταν πολύ έντονη. Ά, να πω ότι είμαστε σε ένα εκ των τριών (που υπήρχαν τότε) ΝΝ- να μη πω σε ποιό, γιατί ο κόσμος είναι μικρός. ΝΝΑ, ΝΝΠ, ΝΝΣ.
Εκδήλωνε όμως κάποια συμπάθεια... Το καταλάβαινα αυτό.

Ξαφνικά, μετάθεση στην Κρήτη εγώ.
Χαιρετούρες, και με την εν λόγω (απελευθερωμένος κάπως λόγω επικείμενης αναχώρησης) κάπως πιο ζεστά. Λέω:
«Κοίτα ρε παιδί μου πως έρχονται τα πράματα καμιά φορά! Τώρα που μπορώ να σου πω αυτό που θέλω, τώρα ο λόγος που μπορώ είναι και που κάνει να μην έχει πια νόημα να στο πω».
(Δηλαδή τώρα που φεύγω και στ’ αρχίδια μου τι θα πουν εδώ αν στην πέσω, φεύγω όμως!).
Η γκόμενα το κράτησε.
Έφυγα, πήγα στην Κρήτη (πέρασα ΤΕΛΕΙΑ, διακοπές 1 χρόνο – αν τό ‘ξερα θα είχα πάει απ την αρχή), σε ένα χρόνο απολύθηκα. Καμία επαφή με την ΜΠΥ αυτό το διάστημα. Γύρισα στην Αθήνα πολίτης.
Ξαναπήγα στο ΝΝΤάδε και τη βρήκα. Τρομερή χαρά έκανε. Πολίτης πλέον, είπα «Να βγούμε». Προθυμότατη.
Ένα σινεμαδάκι, μια ταβερνίτσα την άλλη μέρα, την τρίτη μέρα ήρθε η ώρα: «Πάμε σπίτι μου?» (έμενα μόνος). Άμεση ανταπόκριση «Πάμε».

Άρχισε το μπαλαμούτι, κάποια στιγμή ήρθε η ώρα να προχωρήσει ο Πέτρος προς τα μέσα. Ενώ το ήθελε, κοντοστεκότανε. «Ξέρεις, θέλω να σου πω ότι ίσως δεν είμαι καλή σ’ αυτό...» (το μόνιμο πρόβλημά τους).
«Γιατί?»
«Γιατί δεν το έχω ξανακάνει...» (Τριαντάρα, το επαναλαμβάνω).
Φλασιά μου ήρθε. ΚΙ ΑΛΛΗ ΠΑΡΘΕΝΑ ρε πούστη μου, σκέφτηκα.
Αν προχώραγα, θα ήταν η τέταρτη στη σειρά που «θα έχανε ότι πολυτιμότερον είχε» από μένα. Σταμάτησα ο,τιδήποτε, και άρχισα να σκέφτομαι.
Στο μυαλό μου ήρθαν όλες οι σκηνές που είχα ζήσει με τις δυο απ τις τρεις προηγούμενες παρθένες της ζωής μου (η μιά ήταν πολύ εν τάξει παιδί), και αποφάσισα ότι δε θα τα ξαναζούσα αυτά. Ιδίως με μια τριαντάρα (που θα ήθελε και αποκατάσταση κατά πάσα πιθανότητα).
Σηκώθηκα και είπα: «Σήκω και ντύσου».
Έγιναν διάφορα «Μα γιατί...» και τέτοια, αλλά ήμουν κάθετος.
Δε την ξαναείδα ποτέ.

Η άλλη ιστορία σε άλλο post.