Δεν ξέρω τι συμβαίνει σε άλλα όπλα, αλλά εγώ θα σας πώ ποια ήταν η εμπειρία μου από το Πολεμικό Ναυτικό.
Κατ' αρχήν και στις δύο μονάδες που υπηρέτησα, είχε πολλές υπαξιωματικούς: κελευστές, επικελευστές, αρχικελευστές, ανθυπασπιστές. Επίσης, λίγες οικονομικούς αξιωματικούς.
Επρόκειτο για κάθε καρυδιάς-καρύδι. Μικρές και μεγάλες. Όμορφες και άσχημες. Σέξυ και σεμνές. Αριστοκρατικές και λαϊκές. Καλλιεργημένες και "τούβλα". Πρόσχαρες και στριμμένες. Παντρεμένες και ελεύθερες. Διαθέσιμες και μη διαθέσιμες.
Με βάση τα παραπάνω, είναι κατανοητό ότι όπως βλέπεις λογιών-λογιών γυναίκες έξω στην καθημερινότητά σου, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τις υπαξιωματικούς (και αξιωματικούς) όταν υπηρετείς.
Με βάση την εμπειρία μου, να σας δώσω κάποιες σκόρπιες κατευθύνσεις:
- Η υπαξιωματικός - πουτάνα, είναι όντως μύθος και φαντασίωση. Σπάνια θα δοκιμάσει κάποια που έχει βολευτεί στο Δημόσιο και τρώει ψωμί, να της βγεί το όνομα και να έχει και μπελάδες. Τόσο στην πρώτη μονάδα που υπηρετούσα, όσο και στη δεύτερη, υπήρχαν υπαξιωματικοί που τους είχε βγεί το όνομα. Ότι χαριεντίζονταν, χαμουρεύονταν, ή ακόμη και πηδιόντουσαν εντός και εκτός μονάδας. Ουδέποτε αποδείχτηκε κάτι τέτοιο. Ήταν απλά άνετα, πρόσχαρα, λαϊκά κορίτσια που είχαν άνεση στη σχέση και τη συμπεριφορά τους, τόσο με τους συναδέλφους τους (ή και τους ανωτέρους τους) όσο και με τους στρατευσίμους. Ενδεχομένως, ένας-δύο μαλάκες βρέθηκαν κοντά τους, είτε για πλάκα, είτε στο -δήθεν- πιο σοβαρό και δεν είχαν τη στοιχειώδη παιδεία και ευγένεια να προστατεύσουν την υπόληψή τους.
- Πράγματι υπάρχουν υπαξιωματικοί που ψάχνουν για μία σοβαρή σχέση, η οποία θα μπορούσε να αποκτήσει μακροπρόθεσμα και προοπτική γάμου.
Οι λαϊκές ψάχνουν συνάδελφό τους υπαξιωματικό. Το όνειρό τους είναι πάντα αξιωματικός. Δε λένε όχι σε ένα τίμιο παλικάρι, στρατεύσιμο, που θα δεχόταν να τις "καπελωθεί" για μία ολόκληρη ζωή. Αν είναι κανένας δικηγοράκος, ακόμη καλύτερα. Το απόλυτο της επιτυχίας τους θα είναι γιος ενός καλά κρατημένου οικονομικά μπαμπά. Γιο κανενός σουπερμαρκετζή, εργολάβου, μαντρά αυτοκινήτων κ.ο.κ.
Οι πιο αριστοκρατικές, που προέρχονται από ευκατάστατες οικογένειες, ή είναι κόρες στρατιωτικων ή επιστημόνων, είναι ανοιχτές μόνο σε αξιωματικούς, ή και στρατευσίμους που συνδυάζουν μόρφωση, ή κοινωνικό εκτόπισμα ή οικονομική άνεση, ή όλα ή κάποια από τα προηγούμενα μαζί.
- Για να κάνει κάποιος στρατύσιμος "παιγνίδι", πρέπει να είναι ευφυής και πρόσχαρος, ευγενής και άνετος, να διαθέτει προσωπικότητα που τον κάνει να ξεχωρίζει ανάμεσα στην ομοιομορφία του στρατεύματος και κυρίως, να είναι εχέμυθος και διακριτικός. Τα δύο τελευταία, τα εκτιμούν όλες οι γυναίκες. Οι στρατιωτικοί, ακόμη περισσότερο.
- Μην κάνει κανείς ποτέ τη μαλακία να ανοιχτεί εντός μονάδας. Θα το πληρώσει ακριβά, είτε με τον ένα τρόπο, είτε με τον άλλο. Κράξιμο από συναδέλφους, κουτσομπολιό από υπαξιωματικούς και πολιτικούς υπαλλήλους, στόχευση από αξιωματικούς και ιδίως τα λεγόμενα "πιλάφια", είναι καταστάσεις που θα μοιάζουν από ένα σημείο και πέρα αναπόφευκτες. Αρκεί ένα διακριτικό φλερτ, το οποίο, αν βρεί ανταπόκριση, μπορεί να συνοδευτεί από μία πρόταση "να τα πούμε πιο άνετα, κάπου έξω, με ένα ποτό, ή φαγητό".
- Μιλώντας για προσωπικότητα που ξεχωρίζει από την ομοιομορφία του στρατεύματος, να πώ ότι είναι πολύ βασικό να μην επιτρέψεις να σε συμπαρασύρει η καφρίλα των φαντάρων. Μία υπαξιωματικός, δύσκολα θα εντυπωσιαστεί από κάποιον μαλάκα που χαβαλεδιάζει, βρίζει, κάνει και δέχεται καψώνια, φτύνει, μιλάει για γκόμενες και μπάλα, βρωμάει ιδρωτίλα και ποδαρίλα. Η σοβαρότητα στη συμπεριφορά και η φροντίδα στην εμφάνιση είναι κάτι που μπορεί να έχει ένας στρατεύσιμος. Δεν σου απαγορεύει κανένας κανονισμός να είσαι πλυμμένος, να φοράς μία διακριτική αντρική κολώνια, να είσαι ωραία κουρεμένος, να φοράς ένα κομψό (όχι απαραίτητα ακριβό) ρολόι και να είσαι gentleman. Σημείωση: Ποτέ, κανείς gentleman πάει χαμμένος.
- Είναι απαγορευτικό να είσαι πομπώδης και φανφαρόνος. Με την ίδια άνεση που διαφημίζεις το βύσμα που σε βόλεψε, με την ίδια άνεση που φιγουράρεις το αμάξι που σου πήρε ο μπαμπάς, ή το τρελό clubbing με την παλιοπαρέα που έκανες χθές βράδυ, με την ίδια άνεση θα αφήσεις να γίνει γνωστό, ή θα υπαινιχθείς πώς κάτι-τρέχει με την Λοχία Βίκυ ή την Επικελευστή Γιώτα. Έτσι θα σκεφτούν τουλάχιστον, οι φανταστικές Βίκυ και Γιώτα.
- Καταλήγοντας, θα σας πώ ότι ανεξαρτήτως των παραπάνω παρατηρήσεων-οδηγιών, με τις υπαξιωματικούς και τις σχέσεις τους με συναδέλφους, ανωτέρους, ή στρατευσίμους anything goes. Κοινώς, τα πάντα γίνονται. Έχω δεί...
Υπαξιωματικό να τα φτιάχνει με στρατεύσιμο, να διατηρούν σχέση, η οποία να έχει γίνει από ένα σημείο και κάτω διακριτικά γνωστή μές στη μονάδα και να παντρεύονται.
Υπαξιωματικό παντρεμένη να παρεξηγεί την άνεση και το flerty-mood συναδέλφου στρατευσίμου και να έχουμε από πιέσεις για σχέση και δεσμεύσεις ότι είναι έτοιμη να χωρίσει μέχρι και τον άντρα της, μέχρι και κλάμματα, υστερίες, αναρρωτικές άδειες γιατί ήταν κοντά στο να προβεί σε ακρότητες κ.α.
Υπαξιωματικό παντρεμένη που εκτελεί χρέη Αξιωματικού Φρουράς (ΑΦ), πολύ σοβαρή και μετρημένη, σαραντάρα MILF, να κάνει εφοδείες σε σκοπιές με μόνους φαντάρους, χωρίς να θέλει να συνοδεύεται από τον βοηθό Αξιωματικό Φρουράς (ΒΑΦ), ούτε και από βάρδια περιπόλου. Δεν έδινε κανένα δικαίωμα η MILF, αλλά ήταν απορίας άξιον να διερωτάσαι μές στο άγριο σκοτάδι, ενός απέραντου στρατοπέδου, τι στην ευχή ερχόταν στη σκοπιά σου μονάχη της. Και να είναι και γλυκιά στη συμπεριφορά της και ανεκτική στο να αμφισβητείς με χιούμορ στο εάν και κατά πόσο ήταν ικανή να σε ελέγξει αν κάνεις σωστά τη σκοπιά σου, ή να δοκιμάσει το βαθμό πειθαρχίας σου απέναντι στην εξουσία που κατείχε.
Ιστορίες, ιστορίες, ιστορίες...
Πάντως, σε αυτό το θέμα που θίγεται, ένα είναι το θέμα: δεν υπάρχουν αρχές, κανόνες και στερεότυπα, που δε δέχονται αμφισβήτηση ή ανατροπή. Και όποιος υποστηρίξει το αντίθετο, είναι εκτός θέματος.
