Μιας και το νήμα πραγματεύεται τις γύφτισσες, θέλω να καταθέσω κι εγώ την εμπειρία μου. Σε κωλόμπαρο της συμπρωτεύουσας, φτωχομάνας, νύμφης του Θερμαϊκού (καταλάβατε για ποια πόλη μιλάω), κερνάω την πρώτη που μου ήρθε. Γυφτοβουλγάρα η τύπισσα αλλά με κάβλωνε, καθ' όσον ήταν καυλομιλφοπούτανο, άνω των 40. Την ρώτησα αν βγαίνει έξω, αν κάνει βίζιτες και μου είπε ότι κάνει σε όποιο ξενοδοχείο θέλω για ένα πενηντάρικο όλη νύχτα.
Εδώ θα κάνω μια μικρή παρένθεση προς τους Σαλονικείς λέγοντάς τους να ΜΗΝ ΜΕ ΖΑΛΙΣΟΥΝ ΣΤΑ ΠΜ. Θα πάρουν τα @@ μου.
Κλείνει η παρένθεση, πάμε παρακάτω. Κανονίζουμε την επόμενη μέρα, πάμε στο ξενοδοχειάκι ημιδιαμονής και μετά από δυο γύρους ακολουθεί ο εξής επικός διάλογος:
Εγώ:-Είσαι τσιγγάνα?
Αυτή:-Ναι που το κατάλαβες?
(Για χάριν συντομίας από εδώ και πέρα όπου Ε σημαίνει Εγώ και όπου Α σημαίνει Αυτή)
Ε:-Από το χρώμα σου και τα χαρακτηριστικά σου.
Α:-Είσαι καλός
Ε:-Θέλω να σε ρωτήσω κάτι
Α:-Τι θες να ρωτήσεις?
Ε:-Είναι αλήθεια αυτό που λένε, ότι αν πηδήξεις τσιγγάνα, καλυτερεύει η τύχη σου?
Α:-Αλήθεια είναι, αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό.
Ε:-Τι άλλο χρειάζεται?
Α:-Θα πρέπει να πάρεις νερό από επτά διαφορετικές πηγές. Μετά θα πρέπει να πας σε επτά εκκλησίες να σου διαβάσουν το νερό. Να ξυπνήσεις εφτά η ώρα το πρωί και να ρίξεις στην είσοδο του σπιτιού σου ζάχαρη. Και τέλος να βάλεις κάτω από το μαξιλάρι σου μια μικρή πέτρα και ένα σκόρδο.
Κάπου εδώ, αγαπητό φιλοθεάμον κοινό του μπου, πήγα για τον τρίτο γύρο.
Βέβαια βαριέμαι να τρέχω σε επτά πηγές και εκκλησιές.
Θα παρακαλούσα λοιπόν, όποιος έχει πάει με γύφτισσα, αν έχει χρόνο και διάθεση να τα κάνει αυτά και κατόπιν να μας ενημερώσει εδώ αν άλλαξε η τύχη του προς το καλύτερο, ή όχι.
Μετά τιμής
rebelos1
θεός, ηγέτης
πρωθυπουργός, νομοθέτης
και οδηγόςΙ.Χ.