Παιδιά ,υπάρχει μια ανάρτηση που υποστηρίζει την αθωότητα του Βεργή
για τα κτήματα στον Μαραθώνα !
Ας μας φωτίσουν οι Δικηγόροι !
ΥΠΟΘΕΣΗ ΜΑΡΑΘΩΝΑ
ΚΑΤΑΠΑΤΗΤΕΣ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ Ή ΑΛΛΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΚΟΤΗΤΑ;
ΝΕΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΥΠΟ ΕΡΕΥΝΑ
Ποινή κάθειρξης 37 ετών και 6 μηνών, χωρίς αναστολή, επέβαλε στον πρόεδρο των Ελλήνων Οικολόγων Δημοσθένη Βεργή το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων, για υπόθεση καταπάτησης
ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ ΠΟΥ ΒΑΖΕΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ:
Τα κτήματα έχουν συνολική αξία πολύ μικρότερη από 120 χιλιάδες ευρώ και έτσι ΔΕΝ είναι κακούργημα ( αναπροσαρμόστηκε με το αρ. 25 του ν. 4055/2012 το κακούργημα από 73 χιλ. σε 120 χιλ .ευρώ. ) .Έχουν πολύ μικρή αξία διότι απέχουν λιγώτερο από 1500 μέτρα από τη ΛΙΜΝΗ ΜΑΡΑΘΩΝΑ και με βάση τις Υγειονομικές Διατάξεις για το Νερό στα ΦΕΚ 720 / Β713-12-1983 και ΦΕΚ 891/Β713-12-1988 και ΦΕΚ 1744/Β 713-12-2005, βλέπε στο Ιντερνέτ, στο σάϊτ της ΕΥΔΑΠ
, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να κτισθούν και απαγορεύεται οποιαδήποτε εργασία ! Τα κτήματα έτσι είναι ΑΧΡΗΣΤΑ ! Δεν επιτρέπεται η περίφραξή τους ,για να μην εμποδίζονται τα οχήματα της πυροσβεστικής Τι να τα κάνει να τα αγοράσει κανείς ; Ούτε να τα περιφράξει δεν μπορεί.
Έχουν ΜΗΔΕΝ αξία , είτε είναι Δασικά είτε όχι ,ΔΕΝ ΚΤΙΖΟΝΤΑΙ ! Ούτε επιτρέπεται ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΕΡΓΑΣΙΑ , βλ,προηγ. φεκ.
Εκκρεμεί η απόφαση για το αστικό ! Έχει εκδοθεί η προδικαστική απόφαση 203 /2013 του Εφετείου Αθηνών και αναμένεται η οριστική. Πως αποφάσισε το ποινικό Δικαστήριο ότι είναι κτήματα του Δημοσίου ; Τα κτήματα αγοράστηκαν από Χοτζέτικο ταπί ,με την έγκριση πώλησης της επιτροπής Οθωμανικών κτημάτων , 583/14 Ιουλίου 1838 ,που ΜΕΤΑΓΡΑΦΤΗΚΕ στο Υποθηκοφυλακείο Μαραθώνα στον ΤΟΜΟ Γα και ΑΡΙΘΜΟ 183 ,από τον Υποθηκοφύλακα την 9η Ιουλίου 1868 .
Η απόφαση της επιτροπής Οθωμανικών κτημάτων αναγράφει ότι το έγγραφο 1255 της 10ης Ιανουαρίου 1838 του Οικονομικού επιτρόπου Αττικής,αναφέρει ότι το Δημόσιο δεν έχει ουδεμία απαίτηση !
Το έγγραφο αυτό το έχει και ο κ. Βεργής και είναι προσαρτημένο στο συμβόλαιο 6579 του συμβ. Αθηνών Βασ. Λαχανά που φυλάσσεται στο αρχειοφυλάκιο του Συμβολαιογραφικού συλλόγου Αθήνας .
Επομένως τα κτήματα ΔΕΝ ανήκουν στο Δημόσιο .
Κοιτάξτε και απόφαση Εφετείου Αθ. 4153/2007 για χρησικτησία Δημοσίων κτημάτων πριν το 1915.
Για την ΕΥΔΑΠ ΑΕ , όπως και την προϋφιστάμενη Ελληνική Εταιρεία Υδάτων, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις , αρ.42 ν.3316/1925 [ΦΕΚ A 100/1925], αρ. 28 ν. 1068/1980 [ΦΕΚ A 190 /1980 ], άρθρο 1 και 4 ν. 2744/1929 [ΦΕΚ A 222/1999 ], την αιτιολογική (εισηγητική ) έκθεση του ν. 2414 /1996 [ΦΕΚ A 135/1996] επί του κοινωνικού χαρακτήρα τους ως ΔΕΚΟ ,την αιτιολογική (εισηγητική ) έκθεση του ν.3429/2005 [ΦΕΚ A 314 / 2005 ] και ιδίως την αναφορά επί του άρθρου 4 στη έκθεση σχετικά με τον έλεγχο της χρηστής διοίκησης των ΔΕΚΟ ,καθώς και το άρθρο 17 του Συντάγματος ,όπως ισχύει από το 1911 ,αλλά και τις συναφείς με τις ανωτέρω διατάξεις , προκύπτει ότι :
Τα αναγκαία ακίνητα για την λειτουργία των έργων της ΕΥΔΑΠ και τις εγκαταστάσεις της απαλλοτριώθηκαν και απαλλοτριώνονται και δεν επιτρεπόταν .ούτε επιτρέπεται να καταλαμβάνει αυθαιρέτως n ΕΥΔΑΠ εκτάσεις που δεν έγουν απαλλοτριωθεί ( ούτε επιτρεπόταν αυτό για την προϋφιστάμενη Ελληνική Εταιρεία Υδάτων ) . Εξάλλου ,αν δεν καταβληθεί αποζημίωση στους δικαιούχους εντός της νόμιμης προθεσμίας ,η απαλλοτρίωση αίρεται αυτοδικαίως σύμφωνα με το ν.δ. 797/1971 [ ΦΕΚ A 1/1971 , Διορθ. Ημαρτημένων 38/1971 ] ,όπως τροποποιήθηκε με τον. 2882/2001 [ ΦΕΚ A 176/2001 ].
Εξάλλου, με βάση τον ως άνω ν. 3316/1925 περί της σύμβασης μεταξύ της Αμερικανικής Εταιρείας ULEN ( που κατασκεύασε το φράγμα της Λίμνης του Μαραθώνα ) και του Ελληνικού Κράτους, και ειδικότερα το άρθρο 42 όριζε ότι« ( …) αι αναγκαίαι γαίαι (…) θα απαλλοτριωθώσιν (…). Όσον αφορά εν τούτοις τας αναγκαιούσας μόνον υπό τύπον προσωρινότητος γαίας , η Κυβέρνησις δύναται είτε δια συμβιβασμού μετά των ιδιοκτητών ,είτε δι’ οιουδήποτε άλλου μέσου να επιτύχη την υπό της Εταιρείας προσωρινήν κατά την διάρκειαν των έργων κατάληψιν, χωρίς να απαλλοτριώση ταύτα. Εάν τοιούτος συμβιβασμός είναι αδύνατος και αν η Κυβέρνησις αναγκασθή να απαλλοτριώση αυτάς, αύται θα επιστραφώσιν εις την Κυβέρνησιν μετά την αποπεράτωσιν των έργων » . Η σύμβαση του Κράτους με την Εταιρεία ULEN με τον ως άνω ν. 3316/1925 ήταν ως γνωστόν μια σύμβαση Δημοσίου Δικαίου και οι διατάξεις του ανωτέρω νόμου είναι περιοριστικές .Κατά συνέπεια για τις εκτάσεις για τα έργα και τις εγκαταστάσεις της Εταιρείας ULEN που χρειαζόταν προσωρινά η Εταιρεία, μόνο το Κράτος επιτρεπόταν να προβεί στις κατάλληλες
ενέργειες για να παραδοθούν στην Εταιρεία προσωρινά προς χρήση και ΔΕΝ επιτρεπόταν να καταλάβει αυθαιρέτως η Εταιρεία ULEN οποιαδήποτε έκταση . Συνεπώς δεν νοείτο χρησικτησία έκτασης με νομέα την Εταιρεία ULEN . Περαιτέρω με βάση τις ως άνω διατάξεις η ΕΥΔΑΠ ΑΕ ( και η προϋφιστάμενη ΕΕΥ ) ήταν και είναι χρήστης των εκτάσεων που απαλλοτριώθηκαν και όγι νομέας ,αφού οι εκτάσεις ανήκαν στο Κράτος είτε στο ΝΠΔΔ « Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ ». Εξάλλου το Κράτος ,μετά το Σύνταγμα του 1911,με το αρ.
17, δεν επιτρεπόταν ,ούτε επιτρέπεται να καταλάβει μια ιδιωτική έκταση χωρίς αποζημίωση του ιδιοκτήτη της, ούτε βέβαια μπορούσε με έκτακτη χρησικτησία να αποκτήσει την κυριότητα μιας ιδιωτικής έκτασης . Αυτό ισχύει και για τα ΝΠΔΔ σαν αποκεντρωμένα όργανα του Κράτους και άλλωστε δεν προβλέπεται από τις διατάξεις λειτουργίας τους ,που σαν διατάξεις δημοσίου δικαίου είναι περιοριστικές . Εξάλλου η ΕΕΥ ήταν 100 % Κρατική και η ΕΥΔΑΠ ήταν 100 % Κρατική μέχρι το 1999 .Δεν νοείται ούτε επιτρέπεται μια 100 %
Κρατική Εταιρεία, και μάλιστα με κοινωνικό χαρακτήρα ,να καταπατά ιδιωτικές εκτάσεις .Τούτο θα ήταν παραβίαση του αρ. 17 του Συντάγματος από το Κράτος, που ήταν ο αποκλειστικός μέτοχός τους. Περαιτέρω ,μετά την μερική ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ,το Κράτος παρέμεινε ο πλειοψηφικός μέτοχος με 63 % . Το ΔΣ της ΕΥΔΑΠ υποχρεούται να προστατεύει τα συμφέροντα του βασικού μετόχου που είναι το Κράτος και θεμελιώδες συμφέρον του Κράτος είναι η τήρηση του Συντάγματος και τασσόμενη από αυτό προστασία της ιδιοκτησίας με βάση το αρ. 17 Σ. Κατά συνέπεια ,με βάση και την προαναφερθείσα αρχή της χρηστής διοίκησης που πρέπει κατά νόμο να διέπει την λειτουργία των ΔΕΚΟ , ούτε τώρα που η ΕΥΔΑΠ έχει μερικά ιδιωτικοποιηθεί, νομιμοποιείται το ΔΣ της ΕΥΔΑΠ να καταλαμβάνει εκτάσεις που δεν έχουν απαλλοτριωθεί για τους σκοπούς της ή δεν έχει την κυριότητά τους η ΕΥΔΑΠ .Η αυθαίρετη κατάληψη έκτασης δεν προβλέπεται από το καταστατικό της ,αλλά και δεν επιτρέπεται κατά ανωτέρω ( αφού και σήμερα ισχύει για τη λειτουργία της το αρ. 28 ν. 1068/1980 περί απαλλοτριώσεων, με βάση το αρ.4 του ν. 2744/1999) ,αφού εξάλλου από το 1999 η ΕΥΔΑΠ ΑΕ είναι μόνο χρήστης των εκτάσεων που ανήκουν στο ΝΠΔΔ « Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ »και δεν επιτρέπεται να είναι « νομέας » μιας έκτασης που δεν ανήκει στην ίδια ή στο ανωτέρω ΝΠΔΔ ,την οποία έκταση κατέλαβε αυθαιρέτως.
Η Δικαιοσύνη θα βρει την αλήθεια..
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ