Δημιουργία οικογένειας -Αξίζει ή όχι;

[diogenis_c]

Μερικοί φίλοι εδώ μέσα μας παρουσιάζουν στατιστικά που λένε ότι αυξάνονται τα διαζύγια κλπ για να δικαιολογήσουν το γεγονός ότι δεν έχουν οικογένεια. Εντάξει, αυξάνονται τα διαζύγια. Το θέμα είναι,αν όχι γάμος τότε τι; Μια ζωή πουτάνες; Σχέση χωρίς παιδιά;(ποια νορμάλ γυναίκα το θέλει αυτό;), μοναστήρι; Ποιο είναι το πλάνο αν όχι γάμος;

Κοιτάς την υγεία σου και τα οικονομικά σου, να υπάρχει κάτι, να έχουν λόγο να σε κοιτάξουν ανίψια, οικιακη βοηθός, νεότερη σύζυγος, ή ότι άλλο βρεθεί στα 60-70 σου. Εφικτός στοχος αφού έχεις ελέυθερο χρόνο για τον εαυτό σου και δεν ξοδεύεις χρήμα για οικογένεια.

Αν παντρευτείς υπογράφεις εξαρχής ότι η περιουσία που θα βγάλεις στην υπόλοιπη ζωή σου ανήκει σε άλλους. Είναι θέμα τύχης μετά αν θα σε παρατήσουν στους 5 δρόμους άφραγκο. Δεν υπάρχει πλέον καμία κοινωνική ή νομική πίεση που να προστατεύει τους κόπους μιας ζωής που έκανες όπως ήταν παλιότερα.

 

[diogenis_c]

,και αυτός δουλεύει 14 ώρες την ημέρα για να τα βγάλουν πέρα

Άλλος ένας λόγος που η οικογένεια δεν είναι για όλους. Αν δεν βγαίνετε οικονομικά (που κατά 90% καμία οικογένεια πλεον δεν "βγαίνει", είναι ατέλειωτες οι απαιτήσεις) το βάρος θα πέσει σε εσένα να δουλέψεις του θανατά. Μόλις πας 60-65 εμφανίζεται κάποια ασθένεια λόγω της αναγκαστικής παραμέλησης της υγείας σου και η προηγούμενη παρομοίωση γίνεται πραγματικότητα.
Αν δεν βρίσκεις και μαγειρευτό φαγητό και "στρωμένο" σπίτι τουλάχιστο όταν γυρνάς από το 14ωρο ... χαιρέτα μας τον ράδικο.

 

[Α-Ω]

ο γάμος είναι μια βεβιασμένη επιβολή μονογαμίας για 2 ανθρώπους που δεν είναι φτιαγμένοι για αυτό το σκοπό.
Τώρα, δεν υπάρχει καμία φόρμουλα για επιτυχία κι ο λόγος είναι ότι οι μεταβλητές είναι συνεχώς σε κίνηση. Υπάρχουν σημεία σταθμοί ίσως, αλλά κι αυτοί οι σταθμοί είναι σταγόνες σε έναν ωκεανό αλλαγών.
Για επίδοξους γαμπρούς, να γνωρίζετε ότι το manual στο τέλος που συνήθως έχει το troubleshooting παρουσιάζει κενό, οι σελίδες είναι κομμένες, αχαρτογράφητα νερά. Παίξτε υπεύθυνα.

 

[Διαγραμμένο μέλος 192601]

Ο γαμος πρωτιστως ειναι μια επιχειρηση ανατροφης παιδιων. Οποιος το δει διαφορετικα, ας ειναι ετοιμος για εκπληξεις.
Καλο και το συναισθημα κλπ αλλα πρωτο με χαοτικη διαφορα μελημα στο γαμο ειναι το φαγητο, υπνος, ενδυση, εκπαιδευση, ψυχαγωγια, σωστη ανατροφη, δεξιοτητες, κλπ των παιδιων. Ολα τα αλλα ειναι σε 378η μοιρα...

 

[argyrotoxos]

ε σιγα καθε ποτε βρίσκεσαι και συ με θειαδες και τα συναφη? καθε μερα?Αντε εκει μια φορα στις γιορτες και τελος,θα σου πουν μια δυο μαλακιες..

Αυτή είναι η νορμάλ φάση...φαντάζεσαι να τις έχεις στην γειτονιά σου στο χωριό και να στα πρήζουν συχνά;

 

[james tiberius kirk]

Τα έχουμε ξαναπεί. Παντρεύονται μόνο όσοι θέλουν σώνει και καλά να παντρευτούν ή όσοι δεν ξέρουν να τηγανίσουν ένα αυγό. Δηλαδή από εσωτερική επιθυμία ή κατάντια. Άφθονα τα παραδείγματα. Όλοι στην πορεία γινονται δυστυχισμένοι. Δεν έχουμε βρει ούτε έναν να είναι χαρούμενος. Μάλιστα για να υπήρχε κινητρο θα έπρεπε να βρίσκαμε πολλούς κι όχι έναν (που δεν τον βρήκαμε ούτε αυτόν). Ούτε οι πουτάνες αποδίδουν χαρά. Κάθεσαι σαν μαλάκας στην ουρά να γαμήσεις μια άχρηστη που παρέχει άθλιο πρόγραμμα στα στημένα. Ημίμετρα του κώλου. Άρα έμειναν τα μουνιά έξω. Οπότε βρίσκεις γαμάς και αυτό είναι όλο. Όσο πάει. Μια χαρά πλανο που λειτουργεί.
Μόλις στενεψει το πράγμα, τραβάς αραουτ και πας παρακάτω. Ο γάμος δεν συμφέρει. Σε περιορίζει σε όλα. Είναι μόνο χασουρα και νομική δέσμευση.

Για αυτό και ο Donald Duck δεν παντρεύτηκε ποτέ τη Daisy. Το θέμα είναι γιατί δέχτηκε ο μαλάκας να μεγαλώνει τα ανίψια του...

 

[james tiberius kirk]

ΣΩΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ
Βήμα 1ο: βρίσκεις γυναίκα γιατί θες σεξ και συντροφικότητα.
Βήμα 2ο: τα πατε καλά και πιστεύεις ότι μπορείς να επενδύσεις μακροπρόθεσμα.
Βήμα 3ο: παντρεύεσαι

ΛΑΘΟΣ ΒΗΜΑΤΑ
Βήμα 1ο: θες να παντρευτείς γιατί μεγάλωσες, όλοι είναι παντρεμένοι, νιώθεις μη αποδεκτός από την κοινωνία, έχεις στο μυαλό σου την εικόνα της τέλειας ευτυχισμένης οικογένειας.
Βήμα 2ο: βρίσκεις γρήγορα κάποια που φαίνεται να ψιλοκάνει.
Βήμα 3ο: παντρεύεσαι
Βήμα 4ο: ξεκινούν τα προβλήματα γιατί και αυτή σε παντρεύτηκε για το γάμο.
Βήμα 4ο: επιστρέφεις στις πουτάνες
Βήμα 5ο: χωρίζεις, πληρώνεις διατροφή, βλέπεις τα παιδιά Σαββατοκύριακο και αυτόματα χάνεις το παιχνίδι να κάνεις καλή σχέση γιατί είσαι χωρισμένος με παιδιά.

Επιλέγεις και παίρνεις.

Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να παντρευτείς αν θες σεξ και συντροφικότητα σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα

 

[james tiberius kirk]

Θα φέρω δύο αληθινά παράδειγμα 1) παράδειγμα : έχω φίλο παιδικό παντρεμένος 10 χρόνια έχουν ένα κοριτσάκι 8 ετών οικονομικά είναι οκ ,σεξ με την γυναίκα του είναι κομμένο εδώ και 3 χρόνια δεν θέλει η γυναίκα αυτός μόνο ούτε call girl 2) παράδειγμα: ο αδελφός μου δεν είχε πολλές εμπειρίες με γυναίκες μια -δυο παντρεύτηκε κάποια που ήξερε χρόνια τον σπιτωσε η κυρία καθετε σπίτι με τα δύο παιδιά άντε να κάνει κάνα μεροκάματο δυο- τρείς φορές την εβδομάδα ,και αυτός δουλεύει 14 ώρες την ημέρα για να τα βγάλουν πέρα ούτε τα παιδιά του δεν βλέπει του μένει μια Κυριακή ,τι θέλω να πω ότι και η δύο περιπτώσεις ήθελαν οικογένεια ο ένας την έχει απλά για παρέα και ο άλλος σκλάβος ,εγώ είμαι υπέρ της οικογένειας αλλά να υπάρχουν προϋπόθεσης!

Υπάρχουν λύσεις τύποι.
Παρένθετη μητέρα, μονογονεϊκή οικογένεια μόνο με μπαμπά και από σεξ γαμάς πουτάνες.

 

[james tiberius kirk]

Μερικοί φίλοι εδώ μέσα μας παρουσιάζουν στατιστικά που λένε ότι αυξάνονται τα διαζύγια κλπ για να δικαιολογήσουν το γεγονός ότι δεν έχουν οικογένεια. Εντάξει, αυξάνονται τα διαζύγια. Το θέμα είναι,αν όχι γάμος τότε τι; Μια ζωή πουτάνες; Σχέση χωρίς παιδιά;(ποια νορμάλ γυναίκα το θέλει αυτό;), μοναστήρι; Ποιο είναι το πλάνο αν όχι γάμος;

Τίγκα στην προκατάληψη και τα στερεότυπα είσαι τύπε μου

 

[james tiberius kirk]

Βρες μία γυναίκα που να μη θέλει παιδιά, να θέλει σεξ, να τα βρίσκετε γενικά, να έχετε κοινά χόμπι και αν έχετε χρήμα και ελεύθερο χρόνο, απολαύστε τη ζωή.
Βέβαια εγώ τα λέω εκ του ασφαλούς, ως παντρεμένος, αλλά αυτό θα έκανα αν ξεκινούσα από την αρχή.

Έχω βρει τέτοιες γυναίκες τύπε. Ξέρεις ποιο είναι το πρόβλημα;
Οι γυναίκες αυτές σκέφτονται και λειτουργούν ΣΑΝ ΑΝΤΡΕΣ.
Βαριούνται εύκολα.
Δεν είναι μονογαμικές.
Δεν μπορούν ή δε θέλουν να επενδύσουν συναισθηματικά.

 

[james tiberius kirk]

Φίλε, μόνον οι θεοί δεν έχουν κενά. Αρα όλοι έχουμε κενά και σε μας τα αγοράκια τα καλύπτει η μαμά μας. Δεν θεωρώ ότι σε ηλικία 60 χρονών ή όταν πάρεις σύνταξη είναι εύκολο να ζεις χωρίς κανένα δικό σου άνθρωπο και ο πιο δικός σου άνθρωπος είναι τα δικά σου παιδιά. Ρωτάς αν έχει νόημα. Ναι έχει, γιατί κάνεις παιδιά δικά σου. Η απόφαση να παντρευτείς είναι δύσκολη και φοβίζει. Περιλαμβάνει μεγάλους συμβιβασμούς, πρέπει να διαλέξεις σωστά, αλλάζει εντελώς η ζωή σου.
Άποψη μου είναι ότι δεν γίνεται αλλιώς. Αλλιώς έχουμε έναν 40χρονο, 50χρονο ... με μυαλό 15χρονου. Απλά Δεν παίζει. Προχώρα, πέσε στη θάλασσα και κολύμπα. (Ρίξε και κανέναν εκτός γάμου- δεν πειραζει).

Δυστυχώς βλέπετε την απόκτηση παιδιών ως απόκτηση "κτημάτων", ιδιοκτησίας.
Δεν τη βλέπετε ως μια ιδιότητα: είστε ΠΑΤΕΡΑΣ.
Δεν "ΕΧΕΤΕ" απλώς παιδιά.

 

[genesis]

Δυστυχώς βλέπετε την απόκτηση παιδιών ως απόκτηση "κτημάτων", ιδιοκτησίας.
Δεν τη βλέπετε ως μια ιδιότητα: είστε ΠΑΤΕΡΑΣ.
Δεν "ΕΧΕΤΕ" απλώς παιδιά.

Τα παιδιά αποτελούν συνέχεια μας, όπως και εμείς των γονέων μας και αν το δει κανείς έτσι απαλύνεται ο φόβος του θανάτου, τα κενά που λέγαμε παραπάνω. Συνχέετε την έννοια δικά μου με την έννοια της ιδιοκτησίας. Ιδιοκτησία σημαίνει και δικαιώματα επί του αντικειμένου,πράγμα που δεν υφίστανται στο προκείμενο, ούτως ή άλλως τα παιδιά- ο άνθρωπος, δεν είναι αντικείμενο.
Δικά μου παιδιά σημαίνει ότι είναι δικά μου και όχι του γείτονα. Όπως λεει κανείς: το παιδί μου(κτητική αντωνυμία) έτσι και το παιδί λέει: ο πατέρας μου.
Αυτά.

 

[argyrotoxos]

Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να παντρευτείς αν θες σεξ και συντροφικότητα σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα

Το δέλεαρ του γάμου κάνει την γυναίκα να μην θέλει να σε αφήσει ώστε να εξακολουθείς να έχεις σεξ και συντροφικότητα.
Η μέση κομπλεξαρα δεν θα κάτσει μαζί σου χωρίς προοπτική"αποκαταστάσεως" γιατί ξέρει πολύ καλά ότι από τα τριάντα και μετά αρχίζουν να χτυπάνε καμπανάκια συναγερμού .
Εξαίρεση φυσικά χωρισμένες που ήδη έχουν περάσει από το σταδιο της "αποκατάστασης" και τώρα απλά το έχουν απομυθοποιήσει.

 

[Rand0m1]

Μερικοί φίλοι εδώ μέσα μας παρουσιάζουν στατιστικά που λένε ότι αυξάνονται τα διαζύγια κλπ για να δικαιολογήσουν το γεγονός ότι δεν έχουν οικογένεια. Εντάξει, αυξάνονται τα διαζύγια. Το θέμα είναι,αν όχι γάμος τότε τι; Μια ζωή πουτάνες; Σχέση χωρίς παιδιά;(ποια νορμάλ γυναίκα το θέλει αυτό;), μοναστήρι; Ποιο είναι το πλάνο αν όχι γάμος;

Γιατί πρέπει να υπάρχει πλάνο, ρε τύπε;

Όποια δε θέλει σχέση χωρίς παιδιά, στο καλό.

 

[Rand0m1]

Τα παιδιά αποτελούν συνέχεια μας, όπως και εμείς των γονέων μας και αν το δει κανείς έτσι απαλύνεται ο φόβος του θανάτου, τα κενά που λέγαμε παραπάνω.[/B]

Εσύ τύπε φοβάσαι λιγότερο τον θάνατο επειδή έχεις παιδιά; Πως σου προέκυψε αυτό;

 

[argyrotoxos]

Εσύ τύπε φοβάσαι λιγότερο τον θάνατο επειδή έχεις παιδιά; Πως σου προέκυψε αυτό;

Ξέρει ότι ένα μέρος του γενετικού υλικού του θα ζει μετά από αυτόν...είναι μια παρηγοριά.

 

[diogenis_c]

Οι γυναίκες αναρωτιούνται, με αγαπάει τώρα αυτός ή κάνει υπομονή για να γαμήσει;
Οι άντρες αναρωτιούνται για τη γυναίκα αν κάνει υπομονή για να με παντρευτεί;

 

[diogenis_c]

Ξέρει ότι ένα μέρος του γενετικού υλικού του θα ζει μετά από αυτόν...είναι μια παρηγοριά.

Παλιότερα τα θεωρούσαν τα παιδιά "mini-me", τα έσπρωχναν να γίνουν ότι αυτοί δεν έγιναν, να βγουν στο καφενείο να περηφανευτούν κλπ.
Τώρα τέλος αυτά, ξυπνάνε γρήγορα τα παιδιά. Ή τα κάνεις ανιδιοτελώς ή έμπλεξες. Το ίδιο και για τη γυναικα, τέρμα το σεξ και η μαγειρική.

Μόνο να πληρώνεις και να βλέπεις σαν τα λουλούδια δεν κάνουνε πλέον καρπούς.

 

[sotos71]

Έχω βρει τέτοιες γυναίκες τύπε. Ξέρεις ποιο είναι το πρόβλημα;
Οι γυναίκες αυτές σκέφτονται και λειτουργούν ΣΑΝ ΑΝΤΡΕΣ.
Βαριούνται εύκολα.
Δεν είναι μονογαμικές.
Δεν μπορούν ή δε θέλουν να επενδύσουν συναισθηματικά.

Πάντως προτιμώ μία γυναίκα που έχει μυαλό άντρα και μπορώ να συνεννοηθώ, παρά μία γυναίκα που πρέπει μόνιμα να μαντεύω τι σκέφτεται.
Και ας φύγει στο τέλος.

 

[Rand0m1]

Ξέρει ότι ένα μέρος του γενετικού υλικού του θα ζει μετά από αυτόν...είναι μια παρηγοριά.

Αυτό λέγεται legacy και είναι πολύ δυνατό συναίσθημα, καμία αντίρρηση.

Αλλά όπως ερχόμαστε, έτσι και φεύγουμε. Μόνοι.