Όπως υπάρχουν πολλοί αποτυχημένοι γάμοι έτσι υπάρχουν και επιτυχημένοι.
Γενικά έχω προσέξει τα εξής σε γάμους που δεν έχουν διαλυθεί:
Υπάρχει μια σχετική οικονομική άνεση.
Παιδιά. Συνήθως όταν και οι δυο βλέπουν το θέμα παιδί και οικογένεια αλτρουστικά, δηλαδή σκοπός είναι να φέρω έναν άνθρωπο στον κόσμο και να τον βοηθήσω να κάνει κάτι καλύτερο από εμένα. Όσοι το βλέπουν εγωιστικά, δηλαδή να έχουν να λένε πως έγινα πατέρας ή μητέρα ο γάμος έχει ημερομηνία λήξης.
Διαφορά ηλικίας υπέρ του άντρα. Όλοι μας έχουμε καλομάθει με πιπίνια ή στον αγοραίο οπότε από ένα σημείο και μετά μια φακλανίζουσα γυναίκα είναι κάπως. Βέβαια γούστα είναι αυτά. Την φακλανοποίηση την ξεπερνάς αν έχεις παιδιά γιατί είσαι πλέον σε άλλο level αλλά ....
Cool χαρακτήρες και οι δυο με διάθεση να προσαρμοστούν στο χαρακτήρα του άλλου και όχι να προσπαθούν να κάνει ο ένας τον άλλο σαν τα μούτρα του. Ιδιάιτερα ο χαρακτήρας παίζει μεγάλο ρόλο και μπορεί να κάνεις γαργάρα άλλα πράγματα όπως εμφάνιση.
Το πρόβλημα είναι πως οι family oriented γυναίκες σε νεαρή ηλικία με δουλειά κτλ είναι λίγες και τις τσιμπάνε κατευθείαν. Από την άλλη όσο μεγαλώνουν δεν τις θέλουμε εμείς.
Την απάντηση στο αν αξίζει να κάνεις παιδιά τη δίνουν οι πλούσιοι, που όλοι έχουν από δυο και τρεία.
Για εμάς που δεν έχουμε εκατομμύρια στην τράπεζα θέλει προσπάθεια και συμβιβασμούς και από τους δύο και να καταλάβουν οι γυναίκες πως ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός τους.
,
Παρεπιπτόντως αυτή είναι η ηλικιακή πυραμίδα της Ελλάδας.
Από 40αρες και πάνω βρομάει ο τόπος. Βέβαια οι πιο πολλές έχουν μείνει στα αζήτητα ή με κανα δυο διαζύγια