Καλησπέρα μάγκες και από μένα. Πλησιάζοντας τα 50 και χωρίς να έχω παντρευτεί ή να έχω κάνει παιδί, είμαι πλέον βέβαιος ότι θα ήθελα να κάνω ένα παιδί. Θα ήθελα να κάνω και οικογένεια, αν και σε αυτό το κομμάτι, οκέι, μπορεί κάτι να μην πάει καλά, από οποιαδήποτε πλευρά ή και από τις δύο, και να χωρίσουμε για παράδειγμα. Ας είναι κι έτσι, όπως μου έχει δείξει η ζωή, δεν είναι όλες οι σχέσεις για πάντα, οι πολύ λιγότερες είναι, όπως επίσης και πως οι σχέσεις για δύο, πέντε ή εφτά χρόνια, που μετά για κάποιο λόγο διακόπηκαν, δεν είναι για πέταμα - εκτός κι αν έγινε κάτι... ενοχλητικό, ό,τι κι αν είναι αυτό.
Το θέμα είναι ότι μεγαλώνοντας, αρχίζεις να έχεις και περισσότερες απαιτήσεις - δεν εξετάζω αν αυτό είναι καλό ή κακό, θα έλεγα ότι είναι φυσιολογικό. Για παράδειγμα, θεωρώ τον εαυτό μου καλοστεκούμενο εμφανισιακά και λογικά άνθρωπο γενικά (μη διαβάσετε κριτικές
), υπάρχουν γυναίκες σωστές στον περίγυρο, που θα μπορούσα να κάνω κάτι παραπάνω. Και πρώην μεταξύ αυτών. Αποφάσισα όμως να κάνω το βήμα μόνο αν ερωτευθώ ξανά. Έχοντας την εμπιστοσύνη στον εαυτό μου ότι στην ηλικία μου δεν θα ερωτευθώ μόνο μια εικόνα, μια εμφάνιση, χρειάζομαι και άλλα πράγματα.
Καλή μου τύχη λοιπόν, έχω συναντήσει πολλές γυναίκες στη ζωή μου άξιες για όλα, και αυτές συνήθως, ειδικά αν είναι άνω των 30, δεν κυκλοφορούν ούτε στο ίνσταγκραμ, ούτε είναι συνέχεια στον καθρέφτη, ούτε κοιτάνε πρώτα και μόνο το πορτοφόλι. Έχοντας καταλήξει ότι η οικογένεια είναι κάτι πολύ σημαντικό, προφανώς και επειδή είχα την εμπειρία της δικής μου οικογένειας, θα ήθελα να κάνω οικογένεια, για να απαντήσω και στο ερώτημα.
Τελειώνοντας, να πω ότι οι φίλοι που βλέπουν παντού πουτανάκια, μαλάκες και δεν ξέρω γω τι άλλο, πιθανώς κινούνται σε λάθος μέρη και προφανώς από επιλογή τους. Ας κοιτάξουμε λοιπόν ο καθένας τον εαυτό του και τις επιλογές του πρώτα και μετά να κρίνουμε τους άλλους. Καλή τύχη, λοιπόν, σε όλους σας, ό,τι κι αν επιλέξετε να κάνετε στη ζωή σας :S
