Μεγαλο λαθος το να παντρευεσαιμεγαλο λαθος να παντρευεσαι για τα ματια του κοσμου,τι θα λεν οι γονεις οι γειτονες κτλ.
Παντρευτηκα στα 28 μου κοπελα με ηθος, απο πανω ραφι,απο σεβαστη ιερατικη οικογενεια εμφανιση 7, σπουδες τει, μορφωση αφραγκη ομως.
Την στηριξα πολυ, κυρια σε ολα με ταξιδια, σπιτι, αμαξι κτλ.
Οταν διοριστηκε στο δημοσιο σχεδον αυτοματα με χωρισε , με πληρη καλυψη απο τα δικαστηρια οπως γινεται παντα κ κατασυκοφαντιση μου απο κατα τα αλλα ηθκη ιερατικη οικογενεια της.
Παντρευτηκα στα 37 μου για δευτερη φορα απο ακομη ψηλοτερο ραφι. Κοπελα με αρχες, μορφωση αει εμφανιση εντυπωσιακη 8 ,αφραγκη επισης. Με πληρη στηριξη μου κ αγαπη αποκατασταθηκε επαγγελματικα κ σε βαθος χρονου ξεχασε τις αρχες ,αλλαζοντας προσωπο τελειως. Διαζυγιο δευτερη φορα για λογους τιμης κ αξιοπρεπειας .
Εκει αποφασισα πως αν ποτε ξαναπαντρευτω θελω η αλλη να ειναι χαζη κ ασχημη......
Στα 46 πλεον δεν εχω αισθηματα για γυναικες.
Μου εχει βγει το πατρικο ενστικτο ομως.
Με τρομαζει η ιδεα να παρω καποια απο "αξιοπρεπες ραφι" κ μετα απο καποιο καιρο εχοντας κ παιδια να ξαναπερασω τα ιδια διαζυγια με παιδια κτλ.
Εχω γνωρισει ενα αγορακι απο 11 μηνων ,η μανα του ανυπαντρη μητερα. Το παιδακι αυτο με αγαπουσε κ με αγαπαει περισοτερο απ οτι με αγαπανε τα πραγματικα μου παιδια.
Αποφασισα να το υιοθετησω αλλα η μανα του δεν μου τον δινει, ετσι μαλλον θα παρω κ αυτην μαζι.
Χωρις να εχω αγαπη για αυτην παρα μονο συνηθεια.... αλλα καλυτερα, οσο περισσοτερο αγαπας τοσο περισσοτερο πονας στον χωρισμο.
Αυτη πληρει τις προυποθεσεις. Χαζη, αγραμματη, δεν την λες ωραια 5-6, 35 χρ ,σωμα ωραιο, ορφανη (να μην εχει στηριξη της οικογενειας σε καθε μαλακισμενη αποφαση της) γαμιεται συμφωνα με τα ανωμαλα γουστα μου κ θα ειναι τρισχαρουμενη που θα εχει επιτελους σπιτικο ,αντρα να την στηριζει ,κ τον "θειο" που το παιδακι θαυμαζει ,να μενει μαζι του
Στα ρχιδια μου τι λεει ο κοσμος κ ο περιγυρος κ το πανω ραφι μπορει να το βαλει στον κωλο του.
