Το γήρας είναι η κατάρα των όμορφων. Έχουν πολλά να χάσουν σε αντίθεση με τον υπόλοιπο πληθυσμό του πλανήτη μας. Έχω έναν τεράστιο ανυπέρβλητο ζωώδη φόβο απέναντι στα γηρατειά λόγω του αναπόφευκτου του. Πιστεύω πως είναι το πιο εξελιγμένο βασανιστήριο.... να κοιταζεσαι στον καθρέπτη και να βλέπεις μέρα με την μέρα να μαραίνεται η φρεσκάδα και η δροσιά της επιδερμίδας σου. Κοιτάζω στα μάτια του συντρόφου μου όταν με γδυνει και ψάχνω απογοήτευση στα μάτια του. Απογοήτευση για το σώμα μου.
Εσείς φοβάστε να αντιμετωπίσετε τα γεράματα;
Δεν νομίζω ότι υπάρχει μόνο μια απάντηση σε αυτό το θέμα.
Πρώτα από όλα,σίγουρα η ομορφιά παρέρχεται με το πέρασμα των χρόνων καθώς δεν γίνεται να μείνουμε αναλλοίωτοι εμφανισιακά.Κατάρα θεωρώ ότι είναι μόνο για όσους στηρίζονται στην ομορφιά τους για επιτυχία σε διάφορα επίπεδα και δεν έχουν αναπτύξει κάποιο άλλο χαρακτηριστικό,επαναπαυόμενοι αποκλειστικά σε αυτήν.
Βέβαια αυτό δεν αναρεί ότι μπορείς να φροντίσεις την εμφάνιση σου όσο γίνεται και να διαθέτεις ένα εξωτερικό ελκυστικό πακέτο.Παράδειγμα γυναίκες άνω των 40,που κρατιούνται πολύ καλά.Όλο αυτό όμως προυποθέτει και αποδοχή της κατάστασης,δηλαδή αποδέχεσαι ότι ο χρόνος περνάει αλλά δεν το αφήνεις να σε καταβάλλει.
Όσο για τον σύντροφο σου,αν δεν του αρέσεις,πήγαινε για άλλα.
Αν φοβάμαι να αντιμετωπίσω τα γεράματα?Απολαμβάνω την νιότη μου προς το παρόν και προσπαθώ να συνειδητοποιήσω πως κάποτε θα έρθουν και αυτά.
