κάτι άσχετο
μεσημεριανή ώρα της δεκάτης εβδόμης του τρέχοντος μηνούς (δεν θέλω να φανώ ανυπόμονος αλλά ναι, για σήμερα μιλάω)
σου παρέδωσα έναν φρέντο εσπρέσσο με ολίγη μαύρη, έξτρα ζαχαρίνη εντός, έξτρα ζαχαρίνη εκτός (για την περίπτωση που δεν επαρκούσε η εντός)
με φυτική κρέμα και κανέλα σε στικ διότι η τριμένη έχει χάσει τα αρώματα της
ξέρω, μην το πεις, καλή μου
εσύ έναν φρέντο εσπρέσσο σκέτο ζήτησες, εγώ πήρα την πρωτοβουλία για τα παρελκόμενα
θεωρώ, ίσως παρασυρόμενος από τα όποια αισθήματά μου αλλά όχι αβάσιμα
ότι υπήρξε μια επαφή των ματιών πιο μακρόσυρτη από την επαφή της κάρτας με το pos
η οποία δεν δικαιολογείται από μία απλή συναλλαγή ευγενείας
θα έπαιρνα το γραφείο για να ρωτήσω αν με θυμάσαι αλλά δεν είναι τα 160 ευρώ το θέμα
το θέμα είναι ότι δεν έχω κάρτα
θα ήθελα να ξέρεις ότι όταν ο ήλιος με βαράει κατακέφαλα στο παπί, κάνω στην άκρη, χώνομαι σε έναν ίσκιο και ονειρεύομαι ότι είμαι πάλι μικρούλης και κάνω αναρρίχηση στην πλαγιά του χωριού μόνο που αυτήν την φορά έχει άσπρες ρίγες ημιξεχειλωμένες σαν το μπραζιλιοστριγκάκι σου
αν δεις το μήνυμά εδώ, στείλε
θα ανέβαζα αγγελία και σε λίφο/αθενς βόις δεν είναι για τον κόπο απλώς δεν έχω κάρτα και θα χάσει και τον ρομαντισμό του
υγ
δεν είμαι ο ντελίβερυ του κίτρινου καφέ, εμείς βάζουμε μαύρο πλαστικό
αλλά όλες ίδιες είστε, το χετε δίπορτο και μίνιμουμ αυτό