Kurtinaitis
Μέλος
- Εγγρ.
- 12 Μαΐ 2010
- Μηνύματα
- 2.910
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
Kάνεις ένα σαφές μεθοδολογικό λάθος.
Κολλημένη στον τοίχο είναι η χώρα (εμείς όλοι), η κοινωνία, ενδεχομένως και η κυβέρνηση που οφείλει να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα.
Η δεξιά όμως, ως ιδεολογική κυριαρχία, βρίσκεται για πρώτη φορά στην μεταπολιτευτική περίοδο μπροστά από την αριστερά πάνω από 10 μονάδες.
Για να βοηθώσω λίγο θα κατατάξω (σχηματικά ομολογώ, αλλά δεν γίνεται αλλιώς)
1. Στην δεξιά την : Ν.Δ. την Χ.Α. και τους ΑΝ.ΕΛ. (το ότι η ηγεσία των δυο τελευταίων είναι για τα πανηγήρια δεν σημαίνει πως η ιδεολογία των ψηφοφόρων τους δεν είναι δεξιά)
2. Στο κέντρο το ΠΑΣΟΚ και την ΔΗΜ.ΑΡ. και
3. Στην αριστερά το ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ.
Απλές προσθέσεις μας βγάζουν αθροίσματα
Δεξιά : 38%
Κέντρο : 13%
Αριστερά : 27%
(Υπάρχουν βάβαια και τα μικρότερα κόμματα και πρωτίστως η αδιευκρίνιστη ψήφος)
Η πολιτική αδυναμία ωστόσο της αριστεράς στο να κυβερνήσει καθίσται ακόμα πιο έκδηλη διότι το ένα από τα δύο κόμματα (το ΚΚΕ) έχει ήδη δηλώσει πως δεν επιθυμεί να συνεργαθεί σε τέτοιες κυβερνήσεις, το δε άλλο έχει καταφέρει να κόψει κάθε δυνατότητα επικοινωνίας με τα αμέσως παρακείμενα του προς τα δεξιά κόμματα του "κέντρου", εκτός αν υποθέτει κάποιος πως ο Βενιζέλος ας πούμε θα συμφωνούσε σε συνεργασία με το Αλεξάκο. Ή ακόμα κι ο κυρ Φώτης.
Πιθανώς δε γι αυτό σε μια ακόμα επίδειξη πολιτικής ανωριμότητος ο Άλεξ προσπάθησε να "προσεγγίσει" τον υπερατλαντικό σύμμαχο (Να υποθέσω πως το "Αμερικάνοι, φονιάδες των Λαών" δεν ισχύει πλέον επειδή το χρώμα του δέρματος του εκεί προέδρου σκούρηνε;) ποιος ξέρει τάζοντας τί; Μήπως το να γίνει ο Ευρωπαϊκός "Δούρειος Ίππος"; (Λες ρε σύ γι αυτό να ήταν και η Δούρου μαζί; Για να πιάσει το υποννοούμενο ο Ομπάμα; )
Πλην όμως από τα αγγλικά του και μόνον υποθέτω πως θα έχει ήδη απορριφθεί η αίτηση!
Οι προηγούμενοι μας πρωθυπουργοί που ήταν "υπάλληλοι" της κυβέρνησης των ΗΠΑ, μιλούσαν τουλάχιστον καλά Αγγλικά.
Σε μια στιγμή κρίσης ρε παιδί μου, μην γίνει και καμιά παρανόηση...
Oταν θα καταλάβεις και θα κατανοήσεις γιατί βγήκε ο Ομπάμα στην Αμερική τότε θα συνειδητοποιησεις και το λόγο που όλα αυτά που γράφεις είναι ανοησίες.
Πρόχειρα και παρακολουθώντας αρκετές μελέτες για την επικράτηση του Ομπάμα ήταν σαφές ότι ο Μαύρος εξελέγη απο την εκστρατεία τεράστιων ομάδων υποστηρικτών του να πείσουν ανθρώπους στην αμερική που ήταν πλήρως απογοητευμένοι, στο περιθώριο ή που δεν είχαν ποτέ ψηφίσει πιστεύοντας ότι τίποτε δεν αλλάζει διαχρονικά να πάνε να ψηφίσουν την υποψηφιότητα Ομπάμα.
Η επιλογή της καμπάνιας YES WE CAN είχε αυτό ακριβώς το στοιχείο.
ΟΙ δημοσκοπήσεις ή οι εκλογές στην ελλάδα αντιπροσωπεύουν ένα δείγμα πολιτών -μεγάλο μεν- όχι αντιπροσωπευτικό δε, της πραγματικής εικόνας που παρουσιαζει αυτή τη στιγμή η ελληνική κοινωνία.
Συνοπτικά και για μάθεις και ολίγη πολιτική ιστορία, στην Αμερική η δεξιά επικράτησε γιατί κατανόησε η άρχουσα και αριστοκρατική τάξη ότι με σκλάβους και εκμετάλλευση η κατάρρευση έρχεται αργά ή γρήγορα.
Γι αυτο και το Αμερικανικό μοντέλο στηρίχθηκε βασικά σε ένα πυλώνα κομμουνιστικής προέλευσης όπου η μικροαστική τάξη ζει πλουσιοπάροχα στην πλειοψηφία της και κατ επέκταση δεν έχει κανένα απολύτως λόγο να αλλάξει το σύστημα.
Στην Ευρώπη αντιθέτως του σήμερα συνθλίβεται βίαια, βάναυσα και με ταχείς ρυθμούς εκείνη ακριβώς η τάξη που θα μπορούσε κάλλιστα να υποστηρίζει δια της αδιαφορίας και της έμμεσης στήριξης, το πιο ακραίο καπιταλιστικό και δεξιό/νεοφιλελεύθερο μοντέλο. Η μικρο/μεσοαστική δηλαδή.
Η φτωχοποίηση του βασικού υποστηρικτή της δεξιάς συντήρησης σε μια κοινωνία, δλδ του μικρο/μεσοαστικού έχει με βάση όλα τα ιστορικά δεδομένα οδηγήσει σε μεγάλες επαναστάσεις και ανατροπές, οι οποίες ουδέποτε παρατηρήθηκαν στις ΗΠΑ για τον απλούστατο λόγο ότι η συντρηπτική πλειοψηφία των μικρομεσοαστών δεν είχε κανένα απολύτως λόγο να αμφισβητήσει την αριστοκρατία και την πλουτοκρατία.
Μπορείς τώρα να συνεχίσεις αδιάλλειπτα να αναλύεις εσωτερικά εκλογικά και δημοσκοπικά αποτελέσματα.