Τί ωραίος που θα ήταν ο κόσμος αν γράφαμε έναν νόμο και αποκτούσαμε νέες δυνατότητες.
Δηλαδή, με την δική σου συλλογιστική, η Κίνα μπορεί να πεί: Αυτά τα 30 εκατομύρια άνθρωποι, μου δήλωσαν ότι κατάγονται απο την Ελλάδα, είναι υπήκοοι Ελλάδας και μπήκαν στην Κίνα λαθρεπιβάτες σε πλοία και αεροπλάνα που ξεκίνησαν απο την Ελλάδα. Και μετά η Ελλάδα θα είναι υποχρεωμένη να τους δεχτεί. Αν διαστρέφω τα λόγια σου, εξήγησε μου εσύ την διαφορά.
Απο νόμους έχουμε όσους θέλεις. Όταν σου έρχεται κάποιος απο μία χώρα όπου δελτίο ταυτότητας δεν υπάρχει και σου λέει ότι τον κυνήγησαν απο το χωριό του οι αντάρτες που όλοι ξέρουν ότι υπάρχουν, τι τον κάνεις? Η κυβέρνηση του μπορεί να σου λέει αλήθεια ότι δεν τον ξέρει τον κύριο, πώς το επιβεβαιώνεις και πώς τον στέλνεις πίσω?
Κάνεις λάθος, και κάνεις τα λάθη που όλοι σ' αυτή τη χώρα κάνουμε, κυρίως οι κυβερνώντες βεβαίως. Εξ αιτίας αυτών των λαθών δεν πάει μπροστά η χώρα.
1) Πλατειάζεις.
2) Το ότι κάτι δήλωσαν αυτοί στην Κίνα, δε σημαίνει ότι αυτό που δήλωσαν εμείς εδώ το δεχόμαστε ως αληθές. Τουλάχιστον από το δικό μου κείμενο δεν προκύπτει.
3) Το τι είναι υποχρεωμένο το άλλο κράτος να δεχτεί, είναι ΑΛΛΟ θέμα (στοιχείο του πλατειασμού). Πάντως είναι ΠΙΟ εύκολο τα "άλλα" κράτη να δεχτούν ένα νόμο 183 λέξεων, παρά ένα σύνολο 5.000 νόμων από το οποίο κανείς (ούτε οι δικαστές μας) δεν βγάζουν άκρη.
4) Το τι μπορώ να τον κάνω (τον αλλοδαπό), το λέει ο νόμος που σου 'γραψα. Εγώ θα σε ρωτήσω: Θα υπάρξει διεθνής οργάνωση (αμνηστεία κλπ) που θα χαρακτήριζε έναν τέτοιο νόμο "αντιανθρωπιστικό"?
5) Έχουμε ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΥΣ νόμους, δυσνόητους, συγκρουόμενους μεταξύ τους, που δημιουργούν μια κατάσταση από την οποία μόνο τα στελέχη της διοίκησης έχουν όφελος (και δε μιλάω μόνο για τους νόμους περί μετανάστευσης). Ο λόγος είναι ότι λόγω του νομικού χάους δημιουργούνται "παραθυράκια" τα οποία μόνο αυτοί ξέρουν να εκμεταλεύονται.
6) Η συλλογιστική μου ξεκινάει από τη βάση ότι υπάρχει καλή πίστη μεταξύ των κρατών. Θεωρώ ότι ΟΛΑ τα κράτη μεταξύ τους (επομένως απέναντι και στη χώρα μας) έχουν καλή και ειλικρινή διάθεση. Αν όχι, τότε υπάρχει κλίμα εχθρότητας, και δε μιλάω για τέτοιες περιπτώσεις. Είτε απέναντι μας έχουμε το Αφγανιστάν, είτε την Αλγερία, είτε το Πακιστάν, είτε τη Βιρμανία, είτε όποια χώρα θέλεις, λογικά αυτή θα δεχτεί να παραλάβει αυτόν που δηλώνει ότι κατάγεται από εκεί.
Και εμείς (από την πλευρά μας και στα πλαίσια της καλής πίστης) θα επιτρέψουμε στον εκπρόσωπο της χώρας (αν το επιθυμεί) να εξετάσει τον κρατούμενο πριν τον πακετάρουμε για πίσω. Αν ο Αφγανός εκπρόσωπος μας πει ότι αυτός που του δείξαμε δεν είναι από το Αφγανιστάν αλλά από το Μπλάγκλα Ντες, θα τον δείξουμε στον εκπρόσωπο του Μπάγκλα Ντες.
Δε λέω ότι είναι πανάκεια. Ούτε ότι λύνει ΑΥΤΟΜΑΤΑ το πρόβλημα. Έχουμε μπλέξει, και για να ξεμπλέξουμε χρειάζεται δουλειά (από πλευράς μας).
Λέω ότι η δουλειά με τον τρόπο που γίνεται σήμερα δεν βοηθάει στη λύση του προβλήματος, και πρέπει να οργανωθεί πάνω σε νέα βάση.
Και "νέα βάση"¨σημαίνει κατ' αρχήν "νέοι κανόνες".
Τώρα αν υπάρχουν και μερικοί που "νέα βάση" θεωρούν το να τους βάζουμε σε πλοιάρια και να τα βουλιάζουμε στη Μεσόγειο, συγγνώμη, δεν το δέχομαι σα λύση, και δε θα συνεχίσω τη συζήτηση πάνω σε αυτή τη βάση.
