Το 1071 μια χαρά ήταν η αυτοκρατορία.
Αν νικούσε στο Ματζικέρτ
ο κόσμος θα ήταν διαφορετικός σήμερα.
Και το λογικό ήταν να νικήσει.
Οι πρόδότες όμως
άλλαξαν τη φυσική ροή των πραγμάτων
και της ιστορίας.
Τα περί δεύτερης και τρίτης ευκαιρίας
είναι κάποιος κανόνας της γεωμετρίας που αγνοώ,
όπως ότι από δεδομένο σημείο περνά μόνο μία ευθεία παράλληλη προς άλλη ;;
Που τον βρίσκω τον κανόνα ;;;
Τύπε, απορώ που δε βρήκες καποιον εβραιομασονο, κομμουνιστή πράχτορα των Γερμανών, πίσω απο την ήττα στο Ματζικέρτ !
Επί της ουσίας τώρα : οι τάσεις - πολιτισμικές, θρησκευτικές, στρατιωτικές που διαμορφώνονται σε μια αυτοκρατορία προδιαγράφουν και την πορεία-τέλος της !
Για την παρακμή του Βυζαντιου συνέβαλαν τα μαλα ο παθητικός, διεφθαρμένος, σφόδρα συντηρητικός Χριστιανισμός και οι απαρχαιωμένες παραγωγικές δυνάμεις που μαραζωναν στα πλαίσια της φεουδαρχικής κοινωνίας.
Από τη στιγμή που ο βυζαντινός στρατός αφελληνίστηκε-απορωμαϊστηκε (δεν ξερω αν υφισταται ο ορος...) κι έγινε κυρίως μισθοφορικός, ξένων και βαρβάρων, το Βυζάντιο έχασε τη μαχητικότητα και την ακμή του.
Οι κάτοικοι που άλλοτε θα επάνδρωναν το στρατο των θεματων, βούλιαξαν ακομη περισσοτερο στη μοιρολατρία και στις δεισιδαιμονίες του παπαδαριού, ενώ η σκληρη εκμεταλλευση των δυνατών τους στερησαν καθε διαθεση συστρατευσης.
Από την άλλη η εκχωρηση εμπορικών προνομίων στους αρχικα συμμαχους Βενετους, απο τη Μακεδονικη δυναστεία, κατεστησε τους τελευταιους ουσιαστικα αφεντικα της Ανατολικης Μεσογειου και εκπορθητες του Βυζαντιου το 1204.
Έτσι πανευκολα χαθηκαν ολοκληρες επαρχιες (Αιγυπτος- ο σιτοβολώνας του Βυζαντιου, Συρία κτλ) που συχνα αλλαξοπιστούσαν κι όλας, προς το λιγότερο καταπιεστικό και περισσοτερο μαχητικο-ακμαίο Ισλάμ εκείνης της εποχής. Το αποτελεσμα ηταν η πλαστιγγα γεωστρατηγικα να γειρει εναντίον του Βυζαντιου σε βαθος χρόνου.
Αν δεν ήταν το Ματζικέρτ, θα ήταν πολυ συντομα κάτι άλλο !
