Η κρίση της δημοκρατιας της Βαιμαρης, με την εξαθλίωση των Γερμανών, οδήγησε στη γιγαντωση του Ναζισμού. Η αστικη τάξη στη Γερμανία, προτιμησε τη ναζιστική εκτροπή, από την κομμουνιστική ας πουμε, για να γινει η εξοδος απο την κριση. Ουσιαστικα ο Χιτλερ “προσκλήθηκε” στην εξουσία από το κατεστημένο, που καταλαβε οτι η ρητορική του, δεν απειλούσε την οικονομική τους διαιώνιση.
Τώρα, ερχομενος στην εξουσία ο Χίτλερ και με το γιγαντιο πολεμικο εξοπλισμό της Γερμανίας, έδωσε μια τεράστια ώθηση στην οικονομία (πρακτικά έκανε κι αυτος ένα ανομολόγητο New Deal, αλλά όχι σε δημόσια έργα και κοινωνική πολιτική , όσο σε πολεμικη προπαρασκευή), έδωσε σταθερότητα στην οικονομία, μια εύκολη ιδεολογική προσεγγιση των προβλημάτων (για ολα φταινε οι Εβραιοι και οι Αγγλοι - εμείς θα τους εκτοπισουμε και θα κυριαρχίσουμε) και μια σιδερένια πειθαρχία - δικτατορία.
Το ότι ο Χίτλερ θα έβγαινε στον πόλεμο εναντίον των αγγλοσαξονων, είναι απόλυτα σίγουρο.
Μην ξεχνατε ότι το μοντελο του καπιταλισμού εως τότε ήταν ο ιμπεριαλισμός - αποικιοκρατια : καταλαμβανω όσα μεγαλύτερα κομματια του 3ου κόσμου μπορω, για να απομυζώ τις πλουτοπαραγωγικες πηγες τους και να στηριζω την δικη μου παραγωγή-ευημερία.
Εφοσον οι Αγγλοσαξονες κατειχαν σχεδόν ολο το γνωστο 3ο κόσμο, η συγκρουση μαζι τους ηταν αναπόφευκτη.
Άλλωστε και το οικονομικο θαυμα του χιτλερ ήταν προσκαιρο, ως ποτε θα εφτιαχναν κανονια και πλοια ; Δεν ειχαν πετρελαιο και πρωτες υλες - άρα,παλι ο πολεμος ήταν η λύση. Αλλιώς θα επρεπε να αρκεστουν σε δορυφορική κατασταση περι τις ΗΠΑ-ΗΒ, κάτι που δεν ήταν αποδεκτο ! Όπως ακριβως αναγκάστηκαν κι οι Ιαπωνες.