Αν ο Μπένι καταφερει και δωσει θετικο προσημο σε αυτο το μαγαζί, με αυτήν την πολιτικη που εφαρμόζουν και με ορους πραγματικής οικονομίας (κι οχι μαγειρεματα στοιχείων )
Δε ξέρω ποιός είναι ο Χουντίνι, αλλά ξέρω τα εξής:
1) Το μαγείρεμα στοιχείων τελείωσε. Αν κάτι γίνει σε αυτό το επίπεδο θα πρέπει να γίνει συνηδητά (από όλους της ζώνης), και το μόνο που μπορεί να γίνει είναι το ίδιο που θα έκανε και η "εθνική" κυβέρνηση κάθε κράτους που αντιμετωπίζει πρόβλημα ρευστότητας: Θα τύπωνε χαρτονόμισμα να ξεκολλήσει το πράμα, και ας πάει να γαμηθεί το νόμισμα σε λίγο καιρό. Πράμα που γινόταν εδώ τη δεκαετία του 80, και που κάνει τώρα και ο Obama, και ποιός ξέρει και πόσες άλλες χώρες που δεν έχουν "κοινό" νόμισμα αλλά αποφασίζουν μόνες τους για το τι θα κάνουν με το δικό τους.
2) Εδώ, πρέπει να συφωνήσουν 17 για να τυπωθεί νόμισμα. Πως να συμφωνήσουν? Ο ΓΑΠ ρισκάρει το τομάρι του (το να τον πάρουν με τις πέτρες όπως ο ίδιος έλεγε είναι το λιγότερο που μπορεί να του συμβεί), αλλά οι υπόλοιποι 16 ούτε έχουν διάθεση, ούτε σκοπεύουν να μπουν σε τέτοια θέση. Οπότε ξεχάστε το τύπωμα, επί του παρόντος τουλάχιστον. Άλλωστε, στην ΕΕ δεν υπάρχει έλλειψη ρευστού ΣΥΝΟΛΙΚΑ, η έλλειψη παρουσιάζεται προς τα νότια, με εμάς επικεφαλής, και τους άλλους porky pig να ακολουθούν. Άρα, γιατί Γερμανοί, Ολλανδοί, Φιλανδοί, Αυτριακοί κλπ να θέλουν να γαμήσουν το νόμισμά τους? Για πάρτη μας? Δεν υπάρχει λόγος. ΔΕ θα τυπώσουν.
3) Ακόμα κι αν τύπωναν, η μοιρασιά του πλεονάσματος θα πήγαινε ΣΕ ΟΛΟΥΣ, όχι σε μας μόνο.
4) Να πάει ο νέος χοντρός τα νούμερα σε θετικά πρόσημα, ΠΩΣ? Μάγος είναι? Μάγος θα γίνει? Αφού τα νούμερα είναι τέτοια ρε παιδια που δε βγαίνουν ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ, πως να τα "γυρίσει" ο χοντρός σε θετικά?
Εγώ πιστεύω ότι το παιχνίδι με ΓΑΠ και χοντρό παίζεται ως εξής:
Επειδή ο χοντρός ήταν ο φυσικός διάδοχος του ΓΑΠ στην ηγεσία (μη ξεχνάτε ότι παιζόταν το αποτέλεσμα στην εκλογή Προέδρου όταν έγινε), αυτό σημαίνει ότι αν για οποιοδήποτε λόγο ο ΓΑΠ αναγκαστεί να τα παρατήσει (είτε κάνοντας "παλληκαρισμό", είτε γιατί βαρέθηκε, είτε γιατί αρρώστησε, είτε, είτε, είτε...), ο χοντρός θα ερχόταν ως "φυσικό επακόλουθο" στην ηγεσία της παράταξης, και με πολύ τράτο μέχρι να αρχίσει και η δική του αμφισβήτηση, μη φθαρμένος ων.
Και αυτό θα σήμαινε ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ της δυναστείας των Παπανδρέου από τα πράματα, για πολύ καιρό.
Δεν ξέρω τι άλλους Παπανδρέου κρύβει το μπαούλο, (αδέρφια, γιούς, κόρες, ανήψια, εξώγαμα κλπ) αλλά όσο ζει, η Queen Margarette δε θέλει να δει αυτή τη δυναστεία να χάνεται. Επένδυσε τη ζωή της πάνω της, επένδυσε τη ζωή των παιδιών της πάνω της, των εγγονιών της, βλέπετε τι έχει κάνει στη χώρα (σπρώχνοντας τον moron να γίνει πρωθυπουργός), ΜΕ ΝΥΧΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΔΟΝΤΙΑ θέλει να κρατηθεί η δυναστεία στα πράματα.
Ο διορισμός του χοντρού στο υπουργείο (στη θέση του φουκαρά του Παπακωσταντίνου) έχει πολλά στοιχεία ΠΕΡΑ από το της φθοράς του χοντρού λόγω του ότι με τις συνθήκες που υπάρχουν και παίζονται μόνο δυσάρεστος μπορεί να γίνει στον κόσμο:
1) "Θέλεις να αναδειχτείς? Έλα εδώ και τράβα κουπί!" ήταν η πρώτη κίνηση του ΓΑΠ.
2) "Θα πάω, και θα τα βγάλω πέρα" θα ήταν η σκέψη του χοντρού αν ΔΕΝ έχει εικόνα της κατάστασης.
3) "Θα πάω και θα τους τουμπάρω επ' ωφελεία μου" θα ήταν μια άλλη σκέψη, αν έχει μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό του.
Η γνώμη μου είναι ότι ο χοντρός ΔΕΝ θα καταφέρει τίποτα. Για δυό λόγους, ο πρώτος είναι αυτός που προείπα, ότι δηλαδή τα νούμερα είναι τέτοια που δεν ανατρέπονται, και ο δεύτερος είναι ότι το ποσοστό των ανθρώπων που λένε "Ας τους να τα φτιάξουν, ξέρει αυτός" όλο και μειώνεται. Δε πα να 'σαι ο Μπένυ, δε πα να 'σαι ο ΓΑΠ, δε πα να 'σαι ο θεός ο ίδιος, άμα το παιδί σου δε βρίσκει δουλειά, σου κόβουν τη σύνταξη με την οποία το βηθούσες, σου κόβουν τα φάρμακα, σου κόβουν, σου κόβουν, σου κόβουν, στο τέλος θα βγεις στο δρόμο να τους ανοίξεις τα κεφάλια. Και μια τέτοια κατάσταση (προς την οποία φαίνεται ότι πάμε), δε την σταματάει ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΠΕΝΥ.
Λέτε ο χοντρός να είναι τόσο πονηρός (είναι πονηρός αλλά δε ξέρω αν είναι τόσο) που να πείσει τους κουτόφραγγους να του τα χώσουν? Μάλλον θα πρέπει να ξεπουλήσει ό,τι έχει και δεν έχει αυτή η χώρα για τα επόμενα 200 (διακόσια) χρόνια, και όχι για είκοσι.
Πέρα απ' όλα αυτά, οφείλω να ομολογήσω (για χθες που τον έβλεπα με τον Παπαχελά λέω) ότι έχει μια διαφορά ποιότητας από τον προκάτοχό του. Ο φουκαράς ο Παπακ. ήταν σα μαθητούδι μπροστά στον χοντρό. Έχει ο φούστης χάρισμα στο χειρισμό του λόγου, δε μπορούμε να του το αρνηθούμε αυτό.
Το θέμα είναι ότι ΟΥΤΕ με αυτό το χάρισμα μπορεί να μας πείσει ότι "selective default" σημαίνει "επιλεκτική άρνηση".
Default είναι χρεωκοπία,
Άρνηση είναι denial, χοντρέ.
Καλός είσαι, αλλά πέντε αγγλικά τα ξέρουμε και μεις.