1. Το Ελληνικό Δημόσιο αναγνωρίζει ότι μέχρι το 1939 οπότε εκδόθηκε ο αναγκαστικός νόμος 1731/1939 απέκτησε εκκλησιαστική περιουσία έναντι ανταλλάγματος που υπολείπεται της αξίας της.
2. Το Ελληνικό Δημόσιο αναγνωρίζει ότι ανέλαβε τη μισθοδοσία του κλήρου, ως με ευρεία έννοια, αντάλλαγμα για την εκκλησιαστική περιουσία που απέκτησε.
3. Το Ελληνικό Δημόσιο και η Εκκλησία αναγνωρίζουν ότι οι κληρικοί δεν θα νοούνται στο εξής ως δημόσιοι υπάλληλοι και ως εκ τούτου διαγράφονται από την Ενιαία Αρχή Πληρωμών.
4. Το Ελληνικό Δημόσιο δεσμεύεται ότι θα καταβάλλει ετησίως στην Εκκλησία με μορφή επιδότησης ποσό αντίστοιχο με το σημερινό κόστος μισθοδοσίας των εν ενεργεία ιερέων, το οποίο θα αναπροσαρμόζεται ανάλογα με τις μισθολογικές μεταβολές του Ελληνικού Δημοσίου.
5. Η Εκκλησία αναγνωρίζει ότι μετά τη Συμφωνία αυτή παραιτείται έναντι κάθε άλλης αξίωσης για την εν λόγω εκκλησιαστική περιουσία.
6. Η ετήσια επιδότηση θα καταβάλλεται σε ειδικό ταμείο της Εκκλησίας και προορίζεται αποκλειστικά για τη μισθοδοσία των κληρικών, με αποκλειστική ευθύνη της Εκκλησίας της Ελλάδος και σχετική εποπτεία των αρμόδιων ελεγκτικών κρατικών αρχών.
7. Με τη Συμφωνία διασφαλίζεται ο σημερινός αριθμός των οργανικών θέσεων κληρικών της Εκκλησίας της Ελλάδος, καθώς και ο σημερινός αριθμός των λαϊκών υπαλλήλων της Εκκλησίας της Ελλάδος.
8. Πιθανή επιλογή της Εκκλησίας της Ελλάδος για αύξηση του αριθμού των κληρικών δεν δημιουργεί απαίτηση αύξησης του ποσού της ετήσιας επιδότησης.
9.Το Ελληνικό Δημόσιο και η Εκκλησία της Ελλάδος αποφασίζουν τη δημιουργία Ταμείου Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Περιουσίας.
10. Το Ταμείο αυτό θα διοικείται από πενταμελές διοικητικό συμβούλιο. Δύο μέλη του Ταμείου θα διορίζονται από την Εκκλησία της Ελλάδος, δύο μέλη θα διορίζονται από την Ελληνική Κυβέρνηση, ενώ ένα μέλος θα διορίζεται από κοινού.
11. Το Ταμείο Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Περιουσίας θα αναλάβει τη διαχείριση και αξιοποίηση των από το 1952 και μέχρι σήμερα ήδη αμφισβητούμενων μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και Εκκλησίας της Ελλάδος περιουσιών, αλλά και κάθε περιουσιακού στοιχείου της Εκκλησίας που εθελοντικά η ίδια θα θελήσει να παραχωρήσει στο εν λόγω Ταμείο προς αξιοποίηση.
12. Τα έσοδα και οι υποχρεώσεις του ΤΑΕΠ επιμερίζονται κατά ίσο μέρος στο Ελληνικό Δημόσιο και την Εκκλησία της Ελλάδος.
13. Τα ανάλογα ισχύουν και για τις περιουσίες των επιμέρους Μητροπόλεων, ήτοι των αμφισβητούμενων περιουσιών, αλλά και όσων οι Μητροπόλεις εθελοντικά παραχωρήσουν στο ΤΑΕΠ.
14. Η ήδη συσταθείσα με τον Ν.4182/2013 Εταιρεία Αξιοποίησης Ακίνητης Εκκλησιαστικής Περιουσίας μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών εντάσσεται επίσης στο ΤΑΕΠ και διοικείται με το σημερινό κατά νόμο καθεστώς.
15. Οι παραπάνω δεσμεύσεις των δύο μερών θα ισχύουν υπό την προϋπόθεση τήρησης της Συμφωνίας στο σύνολό της.
Λοιπόν για να δούμε λίγο την συμφωνία που κατά την ταπεινή μου γνώμη αποτελεί έναν σοδομισμό άνευ σάλιου στον Τσίπρα
Τα άρθρα 1 και 2 κατοχυρώνουν την εκκλησία διότι επίσημα αναγνωρίζεται ότι η μέχρι στιγμής ένταξη των κληρικών στο δημόσιο αποτελεί συμφωνία μεταξύ κράτους-εκκλησίας και αντιπαροχή έναντι περιουσίας της εκκλησίας που απαλλοτριώθηκε ανευ ανταλάγματος από το δημόσιο.
Τι σημαίνει αυτό ? Οτι σε περίπτωση ενεργοποίησης του αρθρου 15 (δηλαδή αθέτησης της συμφωνίας εκ μέρους του κράτους) η εκκλησία έχει ένα πολύ ισχυρό χαρτί στο χέρι της για δικαστική διεκδίκηση της αναλογούσας αποζημίωσης από το δημόσιο έναντι όλων των ακινήτων που έδωσε στα πλαίσια των αναγκαστικών νόμων. Ουσιαστικά απέκτησε ένα ακόμη όπλο (και μάλιστα τελευταίας τεχνολογίας) για την διεκδίκηση
Το άρθρο 3 βολεύει τον Αλέξη διότι έτσι μπορεί να μειώσει χωρίς να ανοίξει μύτη τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων κατα 10.500 περίπου. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι μπορεί εύκολα να προσλάβει άλλους γιατί τα 210 μύρια τον χρόνο (που κοστίζει η μισθοδοσία των κληρικών) θα συνεχίσει να τα δίνει εσαεί και μάλιστα αυξανόμενα κατά τις αυξήσεις του μισθοδοτικού κόστους του δημοσίου. Εδώ σκούζουν οι κληρικοί γιατί είναι άλλο να είσαι δημόσιος υπάλληλος (που σημαίνει μονιμότητα κλπ κλπ κλπ) και άλλο υπάλληλος ιδιωτικού δικαίου και να κρέμεσαι από τα παπάρια του μητροπολίτη
Το άρθρο 4 βολεύει την εκκλησία διότι έτσι εξασφάλισε 210 μύρια τον χρόνο έσοδα άκοπα να τα μοιράζει όπως αυτή γουστάρει μεταξύ των κληρικών
Το άρθρο 5 είναι ακόμη ένα όπλο στα χέρια των παπάδων σε περίπτωση που ενεργοποιηθεί για κάποιο λόγο το άρθρο 15 από καμμιά μαλακία του Αλέξη ή των όποιων διαδόχων του στην κυβέρνηση. Δηλαδή τους δίνει ακόμη ένα πάτημα να διεκδικήσουν αποζημίωση για την περιουσία αυτή και ένα ακόμη νομικό όπλο
Το άρθρο 6 είναι αδιάφορο γιατί με το που θα φύγουν οι παππάδες από δημόσιοι υπάλληλοι τότε θα γίνει διαφορετικό μισθολόγιο για τους κληρικούς το οποίο θα μπορεί να διαφέρει από μητρόπολη σε μητρόπολη και φυσικά να υπάρχουν και διαφοροποιήσεις για συγκεκριμένους κληρικούς υπό μορφήν μπόνους κλπ κλπ κλπ
Το άρθρο 7 είναι χοντρή πουστιά του αρβανίτη... οι επίσημες οργανικές θέσεις κληρικών είναι 8.500 ενώ οι υπηρετούντες κληρικοί είναι 10.500 περίπου... συνεπώς μπορεί εύκολα να ξεφορτωθεί τους ανεπιθύμητους χωρίς να σπάει την συμφωνία
Το άρθρο 8 είναι το μόνο λογικό αλλά σε συνδυασμό με το άρθρο 4 και το άρθρο 6 πάλι λειτουργεί σε όφελος των παπάδων
Τα άρθρα 9-10 είναι περιγραφικά του ΤΑΕΠ. Σημείο πονηρό το πρόσωπο που θα διορίζεται κατόπιν κοινής συμφωνίας και το οποίο 100% πάντα θα είναι της επιρροής των παππάδων
Το άρθρο 11 είναι η πεμπτουσία του σοδομισμού του Αλέξη από τον αρβανίτη. Στο ταμείο περνάνε τα διεκδικούμενα από την εκκλησία ακίνητα του δημοσίου (ή άλλων φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα) μόνον και μάλιστα μόνον αυτά για τα οποία εγέρθησαν διεκδικήσεις από το 1952 και μέχρι σήμερα. Δηλαδή εξαιρούνται ακίνητα για τα οποία είχαν εγερθεί από την εκκλησία διεκδικήσεις πρό του 1952 (ναι υπάρχουν και τέτοια) ή ακίνητα για τα οποία μελλοντικά θα εγείρει η εκκλησία διεκδικήσεις (σε απλά ελληνικά αν του χρόνου φέρει ο Ανθιμος ένα χοτζέτι ή χρυσόβουλο με το οποίο διεκδικεί τον Λευκό Πύργο αυτό εξαιρείται από το ταμείο και η διεκδίκηση προχωρά κανονικά δικαστικά). Με δεδομένο ότι τα διεκδικούμενα ακίνητα είναι στην κυριοτητα σήμερα του δημοσίου (και τα διεκδικεί η εκκλησία) αυτό σημαίνει ότι κατά 50% περνάνε στην κυριότητα των παπάδων ... μιλάμε για πούτσα που του βγήκε από το στόμα του Αλεξούκου μας... και μην μου πει κανένας ότι θα δώσει η εκκλησία κάποιο ακίνητο για αξιοποίηση για το οποίο έχει τίτλους κυριότητας γιατί θα τον φαπώσω...
Το άρθρο 12 είναι συμπληρωματικό του 11 και επισφραγίζει το 11 και την παράδοση περιουσίας του δημοσίου κατά 50% (τουλάχιστον και θα εξηγήσω το γιατί) στους παπάδες
Γιατί λέω "τουλάχιστον". Γιατί απλά αν στην περιουσία αυτή υπάρχει ένα ακίνητο που σήμερα χρησιμοποιεί το δημόσιο (πχ ένα κτίριο που στεγάζει μια υπηρεσία) στα πλαίσια της αξιοποίησης θα πρέπει να δίνει νοίκι το οποίο κατά 50% θα πηγαίνει στους παπάδες...
Το άρθρο 13... μία από τα ίδια με το άρθρο 11
Το άρθρο 14... ανευ ουσίας γιατί ο Ν 4182/2013 δεν έχει ενεργοποιηθεί
Το άρθρο 15.. πεμπτουσία της κατά κράτος νίκης του αρβανίτη... αν τυχόν ξεφύγει ο Αλέξης ή κάποια άλλη μεταγενέστερη κυβέρνηση από την συμφωνία αυτή παύει να ισχύει και τα πάντα επανέρχονται στην προτεραία κατάσταση. Με κάποιες όμως διαφορές ... το δημόσιο έχει πλέον αποδεχθεί τις διεκδικήσεις των παπάδων και η διεκδικούμενη περιουσία περνά εύκολα στα χέρια τους... χώρια που όλοι οι παπάδες (όσοι υπηρετούν εκείνη την στιγμή που μπορεί να είναι πολλοί περισσότεροι από σήμερα γιατί με το νέο μισθολόγιο που θα κάνουν οι παπάδες το μισθολογικό κόστος θα είναι μικρότερο άρα τα 210 μύρια μπορούν να δίνονται σε περισσότερους από δαύτους) γίνονται και πάλι δημόσιοι υπαλληλοι...
Είπατε τίποτε ?
Αυτά παθαίνεις όταν κάνουν διαπραγματεύεσεις άχρηστα τομάρια επιπέδου Καρανίκα
Το θέμα είναι οικονομικό & όχι θεσμικό.Μιλάμε για αύξηση κόστους μισθοδοσίας δημοσίου κατά 10.000 υπαλλήλους τη στιγμή που η οικονομία ακόμα ματώνει... όλο μαλακίες από τους κυβερνώντες....
