Το... σύστημα Φέργκιουσον
Ακολούθησε την ίδια συνταγή. Εμπιστοσύνη σε νεαρούς ποδοσφαιριστές από τα "φυτώρια" της ομάδας και όχι μόνο. Οι Φλέτσερ, Ρίτσαρντσον, Μπάρντσλεϊ ήταν μερικοί από αυτούς, ενώ στο μεταγραφικό "παζάρι" κινήθηκε δυναμικά αποκτώντας ότι πιο "καυτό" κυκλοφορούσε στην αγορά της Αγγλίας, τον Γουέιν Ρούνεϊ. Ένα χρόνο νωρίτερα είχε αποκτήσει τον καλύτερο νεαρό Πορτογάλο, τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Η νέα φουρνιά ταλαντούχων παικτών, άρχισε να δημιουργεί μία νέα εποχή για τον σύλλογο.
Τα πρωταθλήματα ήταν αδύνατη περίπτωση, αφού η Τσέλσι ήταν "άτρωτη", ωστόσο το Λιγκ Καπ του 2006 ήταν ένα τρόπαιο στο οποίο θα μπορεί να βασιστεί το νέο εγχείρημα. Στην Ευρώπη, βέβαια, ήρθε το μεγάλο "χαστούκι" του Τσάμπιονς Λιγκ, αφού για πρώτη φορά η ομάδα έμεινε εκτός συνέχειας από τη φάση των ομίλων, ενώ δεν συνέχισε ούτε στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Οι Ρόι Κιν και Ρουντ φαν Νίστελροϊ αποχώρησαν από την ομάδα και αντ’ αυτών, αγωνίζονται οι Μίκαελ Κάρικ και Λουίς Σαχά.
Ο "Φέργκι" στα 65 του δεν αλλάζει απόψεις. Επιμένει στα νιάτα, που τη σεζόν 2006/07 τον δικαίωσαν απολύτως. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κατάφερε να ρίξει από το θρόνο της την Τσέλσι του Ζοζέ Μουρίνιο, κατακτώντας το πρωτάθλημα, ενώ στο Τσάμπιονς Λιγκ έφτασε μέχρι τα ημιτελικά (αποκλείστηκε από τη μετέπειτα κάτοχο του τίτλου Μίλαν), συντρίβοντας μεταξύ άλλων με 7-1 τη Ρόμα.
Στις 31 Δεκεμβρίου, ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον συμπληρώνει 66 χρόνια ζωής. Παρ’ όλα αυτά, δεν έδειχνε διατεθειμένος να αποχωρήσει από το ποδόσφαιρο. "Είναι σκανδαλώδες που ορισμένοι θεωρούν ότι πρέπει να αποσυρθώ", δηλώνει ο ίδιος, έχοντας στην πλάτη του 33 συναπτά έτη στους πάγκους, είκοσι εκ των οποίων στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Η επιμονή τον ανταμείβει και πάλι. Πρωτάθλημα στο τέλος της περιόδου, έστω και την τελευταία αγωνιστική με αντίπαλο στην κούρσα την Τσέλσι. Οι "μπλε" είναι αντίπαλός του και στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Για ακόμα μία φορά δραματικό τέλος. Για ακόμα μία φορά η Μάντσεστερ κερδίζει. Στα πέναλτι αυτή τη φορά, με τον Φέργκιουσον να κάνει το 4/4 σε ευρωπαϊκούς τελικούς (ένας με Αμπερντίν, τρεις μέ Μάντσεστερ).
Σε αυτό το χρονικό διάστημα έχει καταφέρει να συγκρίνεται με "ογκόλιθους" της προπονητικής στο Νησί, όπως ο Μπιλ Σάνκλι, ο Ματ Μπάσμπι ή ο Μπράιαν Κλαφ. Εχοντας καταφέρει να δημιουργήσει μία δεύτερη υπερ-ομάδα που φαίνεται πως διαρκέσει μία δεκαετία, δεν θα τίθεται θέμα σύγκρισης: είναι με διαφορά ο πρώτος των πρώτων...
Το παλμαρέ του με τη Γιουνάιτεντ
Πρωταθλήματα (10): 1993, 1994, 1996, 1997, 1999, 2000, 2001, 2003, 2007, 2008
Κύπελλα (5): 1990, 1994, 1996, 1999, 2004
Λιγκ Καπ (2): 1992, 2006
Σούπερ Καπ (7): 1990*, 1993, 1994, 1996, 1997, 2003, 2007
Τσάμπιονς Λιγκ (2): 1999, 2008
Κύπελλο Κυπελλούχων (1): 1991
Διηπειρωτικό (1): 1999
Σούπερ Καπ Ευρώπης (1): 1992
* Το 1990 η Μάντσεστερ μοιράστηκε το Σούπερ Καπ με την Λίβερπουλ, αφού ο αγώνας τελείωσε με σκορ 1-1 και δεν υπήρχε διαδικασία πέναλτι.
*** Ανακηρύχθηκε Κορυφαίος Προπονητής το 1994, το 1996, το 1997, το 1999, το 2000, το 2003, το 2007 και το 2008
Με τους Βολιβιανούς έπιασες κουβέντα?
