ε αμα δε βρισκω κατι που με ικανοποιει, μενω μονη μου. δεν 'εγκλωβιζομαι' σε μια μετρια σχεση που με φθειρει απλα για να εχω λιγο σεξ και γαμημενη ψυχολογια..
Αντιληπτο ότι εκφράζεις προσωπική άποψη, αλλά μάλλον δεν αντιλαμβάνεσαι τί συμβαίνει με τόσες γυναίκες που κρατούν με νύχια και δόντια μέτριες σχέσεις για να μην τις πουν ανέραστες, αγάμητες, μόνες κλπ, ακόμα και όταν ο τύπος τους το λέει κατάμουτρα ότι τέλος, τέρμα. Ή δεν έχεις δει τα τσούρμα γυναικών που συναγελάζονται στα σκυλάδικα μόνες τους, γιατί είναι "άτυχες" και γιατί οι άντρες είναι "γουρούνια", ή ότι όλοι πλέον οι άντρες, ωραίοι, ασχημοι, πλούσιοι άνεργοι, νεοι ή όχι τόσο νέοι δεν έχουμε "χώρο" για φλερτ (πόσο μάλλον για σχέση) και περνάμε interview από την κριτική επιτροπή των φιλενάδων. Ταξιδεύω συχνότατα, αλλά αυτή η τάση της "γυναικοπαρέας" δεν απαντάται πουθενά αλλού στην Ευρώπη σε βαθμό κοινωνικής παθολογίας. Θα μου πεις για τις αντροπαρέες τώρα. Το ένα κακό φέρνει το άλλο. Και άν δεν το φέρνει καταλήγουμε στο λιγότερο ψυχοφθόρο (λέμε τώρα) αγοραίο...