Τα πρώτα του γενέθλια γιορτάζει σήμερα στην Ελλάδα και στη Θεσσαλονίκη ο Έκτορ Ραούλ Κούπερ. Ο τεχνικός οδηγός του Άρη γίνεται 54 χρόνων(16-11-1955) και το μόνο που θέλει -όσο τίποτα άλλο- είναι του χρόνου τέτοιο καιρό να γίνει ο αγαπημένος των φιλάθλων του Άρη πετυχαίνοντας όλα όσα δεν πέτυχε κανείς προκάτοχός του τα τελευταία 39 χρόνια, να χαρίσει στον «κίτρινο λαό» τη χαμένη του περηφάνια και να εμπλουτίσει την προπονητική του καριέρα με ένα τίτλο, τον τίτλο του κυπελλούχου Ελλάδας.
Για να συμβεί βέβαια κάτι τέτοιο, πρέπει να λειτουργήσουν πολλά πράγματα μαζί. Ο ίδιος είναι αποφασισμένος για όλα και ξέρει τι πρέπει να κάνει. Όμως, δεν αρκεί μόνο αυτό. Για να γεννηθεί και να ανθίσει η μεγάλη αυτή υπέρβαση μέσα στη φετινή χρονιά χρειάζεται να τα δώσουν όλα και οι ποδοσφαιριστές, να δείξουν διάθεση και να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια και φυσικά να κάνει το …χρέος του και ο παράγων τύχη.
Ο Κούπερ ξεκίνησε ήδη από τον εαυτό του. Εδώ και επτά μέρες δουλεύει και με τους παίκτες. Όλα τα άλλα έρχονται…
Εγωιστής, αγέλαστος, δουλευταράς
Με αφορμή τα σημερινά του γενέθλια καλό είναι να θυμηθούμε ή καλύτερα να «φιξάρουμε» μερικά από τα δυνατά στοιχεία, τα ακαταμάχητα προσόντα που συγκεντρώνει ο Αργεντινός, σύμφωνα πάντα με τους ανθρώπους που τον έχουν ζήσει από κοντά. Πρόκειται για έναν άνθρωπο, λένε οι πιο πολλές γνώμες, θιασώτη της δημοκρατίας του ενός. Πιστεύει όσο λίγοι στην προπόνηση, στη δουλειά και στην πειθαρχία. Το τρίπτυχο αυτό τον χαρακτηρίζει από την πρώτη στιγμή που «βγήκε στην πιάτσα» ως προπονητής, στις επιτυχίες αλλά και στις αποτυχίες. Κι αν πάμε και λίγο πιο πίσω από τότε που αγωνιζόταν σαν ποδοσφαιριστής στην αγαπημένη του Ουρακάν. Αν και μικρόσωμος σχετικά είχε μεγάλες ικανότητες στο ψηλό παιχνίδι και δεν ήταν λίγοι αυτοί που τον αποκαλούσαν «μεγάλο κεφάλι». Δουλευταράς από τότε , έκανε τα αδύνατα δυνατά για να ανέβει και ανέβηκε. Το ίδιο απαιτεί-αδιαπραγμάτευτα- και από τους ποδοσφαιριστές όλα αυτά τα χρόνια..
Δύο άλλα χαρακτηριστικά του(πέρα από την εργατικότητα), ότι είναι εγωιστής και αγέλαστος, ειδικά όταν βρίσκεται σε ώρα υπηρεσίας.
Η προπόνηση είναι ο καθρέφτης
Πολλοί λένε ότι ο καθρέφτης του ποδοσφαιριστή είναι το γήπεδο. Ό,τι δείξει μέσα στον αγώνα είναι αυτό που μετράει περισσότερο. Ο ίδιος ο Κούπερ πιστεύει ότι «στην προπόνηση πρέπει να κάνεις , να δοκιμάζεις και να επαναλαμβάνεις τα πάντα. Για να σου βγει κάτι στον αγώνα πρέπει να το δουλέψεις πρώτα στην προπόνηση και μια και δύο και πάρα πολλές φορές. Εκεί μπορείς να διορθωθείς, εκεί μπορείς να βελτιωθείς, εκεί μπορείς να προοδεύσεις».
Κι αν πολλοί είναι υπέρμαχοι του ταλέντου ο Κούπερ είναι φανατικός οπαδός της δουλειάς. Γι’ αυτό τον βλέπουμε να πηγαίνει πρώτος στις βοηθητικές εγκαταστάσεις και να φεύγει τελευταίος. Είναι επειδή του αρέσει υπερβολικά αλλά και επειδή θέλει να δείξει το καλό παράδειγμα και στους ποδοσφαιριστές, να αγαπούν , να θέλουν και να ζουν για την προπόνηση.
Κυνηγάει το αποτέλεσμα όσο τίποτα άλλο
Μερικά πράγματα έχουν «σφηνωθεί» για τα καλά στο μυαλό του Αργεντίνου και δεν λέει φυσικά να τα αποχωριστεί με τίποτα. Κυνηγάει όσο τίποτα την ουσία και το αποτέλεσμα και αδιαφορεί για όλα τα άλλα. Προτιμά να έρχονται τα αποτελέσματα και να νικούν οι ομάδες του και αδιαφορεί για το κόστος, μικρό ή μεγάλο. Του αρέσει, φάνηκε άλλωστε και από τις πρώτες του παρουσίες στις εγκαταστάσεις του Ν. Ρυσίου, να παίζει 4-4-2 και να δίνει αυξημένες αρμοδιότητες στα δύο ακραία μπακ, από τα οποία ζητάει να κατεβάζουν τη μπάλα γρήγορα, να πλαγιοκοπούν και να βγάζουν τις απαραίτητες σέντρες. Όσο για το ύφος του; Θα τον δείτε όρθιο στον πάγκο, βλοσυρό και απρόσιτο, σκληρό και απόμακρο. Δεν γελάει παρά μόνο ελάχιστα.
γεννημενος βιαστης πουλερικων