Το τίμημα τού να `σαι ΑΡΗΣ
Στην ποδοσφαιρική Ελλάδα της μίζας, της παράγκας, της κουμπαριάς και της διαπλοκής, κάθε τόσο έρχεται ένα γεγονός που επιβεβαιώνει τη διαχρονική στοχοποίηση του ΑΡΗ έναντι των υπολοίπων ομάδων. Στοχοποίηση που τα γεγονότα πολλάκις έχουν αποδείξει ότι είναι υπαρκτή και προφανώς σχετίζεται με το μένος που έχουν συγκεκριμένοι μεγαλοπαράγοντες-παραγκάρχες εναντίον της ομάδας μας, αλλά και με το γεγονός ότι ο ΑΡΗΣ επέλεξε για τον εαυτό του το δρόμο της αξιοπρέπειας και της αυτονομίας, δρόμο μοναχικό, δύσβατο, ανάδελφο.
Πριν 6 χρόνια, ίδια συμβάντα με αυτά που έγιναν σε γειτονικό γήπεδο, ώθησαν τον ΑΡΗ σε υποβιβασμό. Πριν 6 χρόνια ένας διαιτητής, προφανώς εκτελώντας άνωθεν εντολές, αποφάσισε ότι είναι επικίνδυνο να συνεχισθεί ένας αγώνας σε άδειο (!!!) Κλεάνθης Βικελίδης, το οποίο άδειασε με την υπόσχεση ότι ένας αγώνας που έκρινε ουσιαστικά μια κατηγορία θα συνεχισθεί μόλις εκκενωθεί το γήπεδο, υπόσχεση που φυσικά δεν τηρήθηκε ποτέ!
Χθες, ένας άλλος διαιτητής (τα σφυρίγματα του οποίου δεν θα κρίνουμε, είναι γνωστές οι διαιτητικές και όχι μόνο συμπάθειες που συγκεντρώνει η ομάδα του συστήματος και των κουμπάρων) αποφάσισε να λήξει έναν αγώνα πριν την ώρα του, κλείνοντας τα μάτια σε φωτοβολίδες που έπεφταν τριγύρω του και τραυμάτισαν ποδοσφαιριστή, μη δίνοντας καν εντολή εκκένωσης του γηπέδου, αγνοώντας τους τύπους με τις κουκούλες και τους λοστούς που σουλατσάριζαν πέριξ του αγωνιστικού χώρου και άλλα πολλά.
Πριν 6 χρόνια ο ΑΡΗΣ τιμωρήθηκε με μηδενισμό, αφαίρεση 3 βαθμών, ποινή 6 αγωνιστικών κεκλεισμένων των θυρών και πρόστιμο 100.000 ευρώ. Όλα αυτά πριν 6 χρόνια. Χθες, τα τηλέφωνα προφανώς πήραν φωτιά, οι εντολές αστραπιαία έφτασαν στα αποδυτήρια, και ο αγώνας συνεχίστηκε κανονικά με σκοπό να προστατευθεί από τα χειρότερα η αγαπημένη, βολική, ομάδα του συστήματος και των υπουργών.
Πριν μόλις 15 ημέρες, κάποιοι οπαδοί του ΑΡΗ εισέβαλαν 10 λεπτά μετά τη λήξη ενός ποδοσφαιρικού αγώνα, στον αγωνιστικό χώρο του Κλ. Βικελίδης. Το συμβάν φυσικά δεν θα είχε καμία μα καμία συνέχεια, ωστόσο η Αστυνομία, εκτελώντας προφανώς και αυτή εντολές άνωθεν, εμφανίστηκε στον αγωνιστικό χώρο του Βικελίδης με 2 διμοιρίες των ΜΑΤ, τα οποία θεώρησαν σκόπιμο να προκαλέσουν με την παρουσία τους και να αναζωπυρώσουν μια ένταση η οποία έβαινε προς αποκλιμάκωση.
Χθες, σε χειρότερα περιστατικά που στόχευαν αντίπαλους ποδοσφαιριστές, με αποτέλεσμα να λαμπαδιάσουν έναν αντίπαλο ποδοσφαιριστή, να μπουν στον αγωνιστικό χώρο, να πετάξουν πυρσούς στη φυσούνα των αποδυτηρίων, να καταστρέφουν ότι μπορούν πέριξ του αγωνιστικού χώρου, τα ΜΑΤ και η Αστυνομία γενικότερα απουσίαζαν.
Προφανώς σ’ αυτήν την απουσία της Αστυνομίας καταλυτικό ρόλο παίζουν οι μακροχρόνια καλές σχέσεις της ομάδας του μαχαλά παλιότερα με τα σώματα ασφαλείας και σήμερα με την αστυνομία. Άλλωστε δεν πρέπει κανείς να ξεχνάει ότι υπεύθυνος ασφαλείας στην ομάδα του μαχαλά είναι ένας πρώην υψηλόβαθμος αξιωματικός της Ελληνικής αστυνομίας. Συμπάθειες είναι αυτές και δεν κρύβονται.
Δυο μέτρα και δυο σταθμά και συχνά τρία μέτρα και τρία σταθμά. Ξεδιάντροπα, εκφυλιστικά, δόλια με στόχο πάντοτε την προστασία των ημετέρων. Αυτή είναι η ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα και εξελίσσεται χρόνια τώρα μέχρι να φτάσει στα παρακμιακά και βρομερά που συμβαίνουν σήμερα.
Ένα δρόμο αντίθετο, λυσσαλέα αντίθετο, αποφασίσαμε στον ΑΡΗ. Ένα δρόμο δύσβατο και επίπονο, δίχως φιλίες, χορηγίες, κουμπαριές, εξαρτήσεις, υποσχέσεις, ανταλλαγές, «επίσημα» - φιλικά που βγάζουν μάτια, παραγκάρχες, αφανείς χρηματοδότες και προσκείμενους διαιτητοπατέρες.
Έτσι διαμορφώνεται σήμερα η κατάσταση στο Ελληνικό ποδόσφαιρο και το βιώνουμε. Και πληρώνουμε το τίμημα. Είναι επιλογή μας ωστόσο, επιλογή περήφανη που τιμά το όνομα και την ιστορία της ομάδας μας. Όσοι αντέχουν το τίμημα είναι ευπρόσδεκτοι στην μοναδική ανεξάρτητη και περήφανη ομάδα της πόλης του Θεού.