Δηλαδή απλά μόνο να μην την μετατρέπουν σε μαρτύριο;
Το να βοηθάει ο ένας τον άλλον δεν λέει κάτι;
Ένα ακόμη χαρακτηριστικό της πρωτόγονης εποχής που ζούμε, είναι η μοναχικότητα. Ο καθένας κοιτάει μόνο το τομάρι του, πολλές φορές κάνει κακό σε βάρος των άλλων, είτε σε συγκεκριμένα άτομα, είτε σε βάρος όλης της κοινωνίας (εξίσου κακό, όπως πχ το μέσο στον στρατό, η κλοπή δημόσιας περιουσίας, κ.α.) και γενικώς, η λέξη που θα χαρακτήριζε τον πλανήτη σήμερα, είναι ΠΑΡΑΣΙΤΙΣΜΟΣ
Ο καθένας έχει αυτοσκοπό να βολευτεί με κάποιον τρόπο, και να περνάει ζωή χαρισάμενη εις βάρους των άλλων, χωρίς αυτός να δουλεύει και να κοπιάζει...
Σε μια ανώτερη κοινωνία, το αίσθημα της συμμετοχής σε μία μεγάλη ομάδα, θα είναι χαρακτηριστικό της ζωής. Υπάρχουν σενάρια ακόμη και για συλλογική συνείδηση. Η χαρά του άλλου θα είναι και χαρά όλων και δε θα νοείται χαρά, όταν κάποιος δίπλα δυστυχεί, όπως συμβαίνει σήμερα.
Γενικώς η σύγχρονη κοινωνία είναι για τον πούτσο.
Το καλό είναι ότι ο πλανήτης ξεχνάει γρήγορα και τις κατσαρίδες που παρασιτούν εις βάρος των άλλων θα τις ξεβρωμίσει αργά η γρήγορα, σβήνοντας κάθε μνήμη της μάταιης και χωρίς καμία ηθική αξία ύπαρξής τους...