Ενας "εφιάλτης της δημοκρατίας" λιγότερος
Κάποτε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, θέλοντας να δικαιολογήσει το γεγονός ότι οι συντάξεις των απόμαχων της δουλειάς βρίσκονται στα τάρταρα (ο ίδιος πάντως λάμβανε 3 συντάξεις, -μία ως πρώην βουλευτής, μία ως πρώην δικηγόρος και μία ως πρώην εκδότης- όσα και τα γεύματα που εξασφάλιζε ημερησίως –κατά δική του δήλωση- στην κατοχή) είχε πει το αμίμητο: «Δυστυχώς ζούμε πολύ».
Και πραγματικά, ο ίδιος έζησε σχεδόν ένα αιώνα, 99 χρόνια για την ακρίβεια, μέχρι που άφησε την τελευταία του πνοή σήμερα το πρωί.
Και επειδή για μας δεν ισχύει το χριστιανικό «ο νεκρός δεδικαίωται» να θυμίσουμε ότι ο «εφιάλτης της δημοκρατίας», - όπως ευφυώς είχε χαρακτηρίσει τον Μητσοτάκη ένας άλλος αστός πολιτικός που έμεινε στην ιστορία με το προσωνύμιο «παπατζής». (Αναφερόμαστε φυσικά στον μακαρίτη Γ. Παπανδρέου).- έχει σημαδέψει με το όνομα του τις πιο μαύρες περιόδους της σύγχρονης ιστορίας.
Δεν θα κάνουμε αναδρομή στο παρελθόν αλλά θα αναφέρουμε μόνο κάποια σχετικά πρόσφατα γεγονότα.
Ηταν ο μόνος πρωθυπουργός της μεταπολιτευτικής Ελλάδας που σε βάρος του υπήρξε ένορκη κατάθεση – του καπιταλιστή Αριστείδη Αλαφούζου- η οποία ανάφερε ότι «λαδωνόταν» με εκατοντάδες εκατομμύρια για να πηγαίνουν πρίμα η μπίζνες του πλουτοκράτη. (Το ότι κι αυτή την περίπτωση την έφαγε το σκοτάδι, δεν πρέπει να μας εντυπωσιάζει).
Ηταν ο μόνος πολιτικός που, ούτε λίγο ούτε πολύ, ζητούσε να διαταχθούν οι μπάτσοι να ανοίξουν πυρ στους διαδηλωτές που θα πολιορκούσαν το κοινοβούλιο –την εποχή της ψήφισης του πρώτου μνημονίου- και να υπάρξουν και νεκροί!!! (Ας μην ξεχνάμε ότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε πει απευθυνόμενος στους μπάτσους: «το κράτος είστε εσείς»).
δημοκρατες αντιβασιλικοι κι ετσι εχουμε τους βασιλικους ταφους χορταριασμένους και βρωμικους.
τον εριξε λογω κοκκαλη,
