Καλησπέρα σε όλους
συγνώμη που επαναφέρω ένα παλιό thrend στην επιφάνεια πάλι, αλλά διαβάζοντάς στο μου ξύπνησαν μνήμες και εικόνες για πολύ ωραίες στιγμές, μάλλον ώρες καλύτερα, που είχα περάσει την δεκαετία του 90. Η περιπέτειες μου στον αγοραίο έρωτα ξεκίνησαν το 92 όπου νέο παιδί από την επαρχία βρέθηκα στην Αθήνα να σπουδάσω (όχι τίποτα βαρβάτο αλλά πιτσιρικάς αγάμητος να έρθω Αθήνα ήταν δώρο ζωής), αφού ατύχησα στην συγκατοίκηση με έναν συμπατριώτη (πολύ μαλάκας τελικά), βρέθηκα να συγκατοικώ με έναν συμφοιτητή Λαρισαίο που λέτε ρε παιδιά, στην φυλής, όταν μου το πρότεινε τρελάθηκα είπα ναι και εδώ είμαστε (οι δικοί μου να δείτε πως τρελάθηκαν, μόνο νοσοκομεία που δεν είχαμε). Ο τυπάς αποδείχτηκε πολύ μούρι δεν κόλονε πουθενά σε όλα μέσα ήτανε εκεί στα πέρυξ, μέσα σε ένα μήνα μου είχε μάθει τα πάντα, τι ώρα αλλάζουνε οι τάνες, τι ώρα αλλάζουν σεντόνια τα πάντα λέμε αλλά το κυριότερο σε πιο σπίτι και πότε φθάνει νέο αίμα, τότε οι αλλαγές ήταν συχνές λόγω των προβλημάτων στα βαλκάνια και το άνοιγμα συνόρων μα αλβανία. Τέλος πάντων επειδή βγήκα off topic αξέχαστες στιγμές αλλά για λίγο, σε δέκα μήνες παρατάω ξαφνικά την αθήνα και πίσω επαρχία, το κολλητό όμως δεν τον έχασα.
'Οποτε κατέβενα Αθήνα με ένα τηλέφωνο είχα όλες της πληροφορίες χαρτί και καλαμάρι. Έτσι λοιπόν εν έτη 1994 τον παίρνω τηλέφωνο και μου λεέι ε΄να πράγμα μόνο: Οδός Κέλσου στην Δάφνη,
- τι ειναι αυτό ρε σύ? του λέω
- μικρέ μεγάλωσες τώρα έχεις και φραγκάκια οπότε ήρθε η ώρα να πάς για μασαζ ! μου λέει
- ρε θα με τρελάνεις να γαμήσω θέλω δεν έχω αρθητικά
- έχεις δεν έχεις εκεί και όλα θα σου περάσουν και όλα θα τα κάνεις ρε βλαχάκο, και μην κολόσεις πουθενά κάντα όλα μην ντραπείς
Τον τύπο λοιπόν του είχα τυφλή εμπιστοσύνη και βούρ λοιπόν από το κτελ την επόμενη μέρα κατευθείαν με το σακβουαγιαζ στην οδό κέλσου 6 αν θυμάμαι και το νούμερο καλά, μία κλασική μονοκατοικία, ντιν ντον το κουδούνι και μου ανοίγει μια κυρία (η τσατσά), ευγενικότατη με περνάει στο σαλόνι με κερνάει και αρχίζει η παρέλαση.
Από εκείνη την στιγμή άρχισα να χάνω το μυαλό μου, δεν ήξερα πιά να προτοδιαλέξω και πια να αποκλείσω, όλα καλά λέω στην τσατσά αλλά τι θα κάνω με τις κοπέλες? Μου εξηγεί τα προγράμματα και πέρνω το φούλ με χαμάμ υδρομασάζ λαδομασαζ και 3 πιστολιές , δεν θυμάμαι πόσο είχε στοιχήση αλλά ίσως και να με έπιασε κότσο η τσατσά αλλά δεν έχει σημασία γιατί ήταν τόσο καλά που δεν το σκέφτηκα καθόλου, διαλέγω και μιά πιτσιρίκα (αδύνατη μακρί μαύρο μαλί και 2,5 βυζάκι με τουρλοτώ κόλο) χωρίς ιδιαίτερα κριτίρια έτσι που ήταν όλες τους μόνο 2 από τις 7-8 απέκλεισα γιατί είχαν λίγο παραπάνω κιλάκια.
Με πήρε από το χέρι η πιτσιρίκα με έβαλε στα ενδότερα με έγδυσε και μπήκαμε για ντουζάκι όλο γελάκια και τσαχπινιές "ποπο τι μεγάλος και έτοιμος που είναι, χαχα καλα θα περάσουμε" και άλλα τέτοια ψιλοχαζά, επόμενη στάση στους ατμούς όπου της παρέδωσα το 1ο φορτίο στο στόμα με πίπα, μετά πάμε στο τζακούζι που εγώ μόνο στην τιβι είχα δεί τέτοιο, με βάζει μέσα ανοίγει όλα τα κομφόρ και φεύγει, εγώ κοίταγα γύρω μου και σκεφ΄τομουνα ότι είμουν στον παράδεισο, εππιστρέφει λοιπόν με μπυρίτσες και αρχίζει πάλι τα κολοτριψίματα και τα χαζολογάκια, 2ο φορτίο σε πισωκολητό με τις μπουρμπολήθες να μου χαιδέυουν τα @@, επόμενη στάση μασαζοκρέβατο όπου πολύ απλά μου έκανε λύση άρμωση, μου άλλαξε τα φώτα (με την καλή ένοια), το καλύτερο μασάζ ever όχι επειδή ήταν το πρώτο μου αλλά γιατί δεν μου έχουν κάνει καλύτερο ποτέ από τότε, πολύ ώρα και στην αρχή δυνατό, όσο πέρναγε η ώρα γινότανε και πιο αισθησιακό όσπου αρχίσαμε το πάλεμα, ότι στάση μπορώ να θημηθώ την κάναμε αλλοτε έντονα και άλλοτε σιγά όσπου ξεφόρτωσα το 3ο με αυτήν απο πάνω.
Όταν έφυγα περπατούσα και πετούσα δεν είχα ξανανιωσει τόσο ξεκούραστος και ξεκαυλωμένος, κοίταξα την ώρα και έιχαν περάσει 2 ώρες και ένα τέταρτο από την ώρα που μπήκα πολύ πάνω από την μίαμιση που μου είχε πεί η σερίφισα (πλέον σερίφισα γιατί είχα αλλάξει επίπεδο από τα μπουρδέλα). Παρακάτω στην Βουλιαγμένης από ένα καρτοτηλέφωνο πήρα τον κολλητό και του παρέδωσα τα διαπιστευτήρια μου.
Δεν κατάφερα να κατέβω άλλη φορά για να πάω, και μετά από κάτι μήνες άκουσα στις ειδήσεις ότι κάποιο τράβαγαν βίντεο και εκβίαζαν πελάτες και έδειξαν αυτό το σπίτι, δεν ξέρω άν είναι αλήθεια, αλλά όποτε περνάω από τα γύρω μέρη ρίχνω καμιά ματιά αλλά μέχρι πρίν από κανα 2 χρονια εγκαταλειμμένο έδειχνε.
Δοκίμασα και άλλα, δεν βρήκα όμως τέτοια εξυπηρέτηση, ούτε από το κατάστημα ούτε από κοπέλα.
Τώρα και κάποιους μήνες που βρήκα εσάς ελπίζω σε κάποιο ταξίδι μου να ξαναπεράσω έτσι φίνα.
Συγνώμη για την ανάσυρση παλιού thrend, για το μακροσκελές κείμενο, και το off topic στην αρχή, γράψτε και κανένας άλλος για το συγκεκριμένο κατάστημα.
