brabus67
Σπουδαίος
- Εγγρ.
- 9 Οκτ 2010
- Μηνύματα
- 33.567
- Like
- 14.325
- Πόντοι
- 2.606
ερωτας στα χρονια της χολερας τυπεαπο ποιο βιβλιο το πηρες ?
ερωτας στα χρονια της χολερας τυπεαπο ποιο βιβλιο το πηρες ?
Νομιζω δεν εχεις κατανοησει καλα το ονομα του σιτε.. ΟΥΤΕ ΤΟ ΤΑΜΑ ΔΕΝ ΣΕ ΣΩΖΕΙ ΚΟΥΚΛΑΡΑ ΜΟΥ!!!Θα στο χαλασω, γτ η ιστορια ειναι παλια, προ Μπου!
Για να βρω ενα τετοιο ανδρα εδω μεσα θα πρεπει να εχω κανει ταμα πρωτα!
ισως το πιο πιθανοερωτας στα χρονια της χολερας τυπε
Ρε εσύ ... πολλές σάλτσες και για το γαργαλιάτσο του τίποτε !
Πάλι κανέναν ποντικομικρούλη περιγράφεις ;;;
Κάνένας των 4.5cm είναι ;;;
Τυχεροι ειστε εσεις.. αχ και να ειμουνα ελλαδα τωρα θα αναστεζαν οι πουτανεςTo χω παθει με ενα call girl τυπε. Ειχαμε τελειωσει και ειχα ακομα ωρα, οπότε την ειχα παρει αγκαλιτσα και τη χαϊδευα μεχρι να τελειωσει η ωρα. Σε καποια φαση ακουω ενα μικρο χρρρρ που μετα εγινε ΚΡΡΡΡΡΡ... ειχε αρχισει το ροχαλητο... αλλα παραδοξως μου αρεσε, το θεωρησα πολυ γλυκο την ολη φαση... την αφησα να κοιμαται στην αγκαλια μου μεχρι που εφθανε η ωρα για το τελος της ωρας... τη φιλησα στο κεφαλι και ξυπνησε...
Αντιδραση κολλητου οταν του περιεγραψα το σκηνικο: "Μαλακα, τωρα τις πληρωνεις και για να κοιμουνται?"
Γεια σου μαρακι με τα ωραια σου!Δε το περιμενα ποτε να γνωρισω έναν αγνωστο μεταξυ αγνωστων. Εκεινη την εποχη μολις ειχα τελειωσει μια σχεση τριων χρονων, ισως η δυνατοτερη συναισθηματικα μεχρι εκεινη τη στιγμη. Το τελος ηταν οδυνηρο αλλα επρεπε να προχωρησω. Συναιθηματικα ημουν ρακος με καθημερινα κλαματα και αυτοκαταστροφικες τασεις.
Και καπου εκει επεσα πανω του. Ηταν ενας ανδρας απολυταρχικος μα συναμα τοσο δημοκρατικος. Αρχικα ο λογος του με απωθουσε, μεχρις οτου ελαβα το φως. Ηταν στο φως των θεοφανειων που μου φανερωθηκε. Τοτε, ηταν που μιλησαμε ουσιαστικα για πρωτη φορα. Τοτε ηταν που τον ενιωσα. Ενιωσα μια καρδια να παλλεται, ενιωσα έναν ανδρα που με αφηνει να χαιρετισω το μικρο παιδι που εχει μεσα του κι αυτό ηταν μαγικο, μαγικο και πρωτογνωρο. Περασαμε ολη τη μερα και τη νυχτα κουβεντιαζοντας, εκεινος θελησε να μου σταθει, να με συμβουλευσει και με το τροπο του να διωξει τη θλιψη απτα ματια μου. Αυτό εγινε και την επομενη μερα, και τη μεθεπομενη. Αυτή η απροσμενη συναντηση μετατραπηκε σε καθημερινοτητα. Μετατραπηκε σε κατι ομορφο. Δυο κοσμοι εκ διαμετρου αντιθετοι, ενωθηκαν και αυτό μονο κατι καλο θα μπορουσε να δημιουργησει. Με το καιρο αυτή η επαφη εγινε μια ομορφη συνηθεια και μια αναγκη που και οι δυο απολαμβαναμε. Τη μερα κρατουσαμε ο ενας στον άλλο συντροφια, και τα βραδια ακουγαμε μουσικη, γελουσαμε, βλεπαμε ταινιες και όταν πια η ωρα ειχε περασει του διαβαζα παραμυθια για να κοιμηθει. Αλλοτε παλι, καθομουν απλα και ακουγα την ανασα του, ακουγα το ροχαλητο του που μου προκαλουσε τοση ευδαιμονια. Ηξερα ότι ενιωθε ότι ειμαι κοντα του, και ηξερε ότι ενιωθα ότι αυτό με γεμιζει ομορφα συναισθηματα. Τη σχεση αυτή κανεις δε μπορουσε να την οριοθετησει η να της δωσει ονομα. Δεν ειχε σημασια αλλωστε. Ηταν μια σχεση που ελαμψε όταν ο ενας χρειαζοταν τον αλλον. Κανεις δεν ηξερε την εκβαση της κι όμως δεν μας ενοιαζε.. σημασια ειχε αυτή η ανθρωπινη επαφη, αυτό το αγγιγμα ψυχης που ολοι μας αναζητουμε.
Μοναχα γιατι τα ματια σου με κοιταξαν..
με τη ψυχη στο βλεμμα..
περηφανα στολιστηκα το υπερτατο της υπαρξης μου στεμμα..
μονο γιατι τα ματια σου με κοιταξαν…
Το μαρακι ειναι σοβαρη γυναικα δεν κανει τετοια πραγματα.
Ειπα εγω οτι ειναι παρθενες;Οι σοβαρές δηλαδή είναι παρθένες ;;;
Αφού σκούπισε με ευλάβεια τα δάκρυα που έτρεχαν στα μάτια του από το πολύ σφίξιμο, γύρισε το βλέμμα του στην λεκάνη της τουαλέτας, αντίκρισε την τεράστια κουράδα που είχε με κόπο αφοδεύσει, και αφού σταυροκοπήθηκε απορώντας, σκούπισε τον κώλο του και τράβηξε το καζανάκι.
Αφού σκούπισε με ευλάβεια τα δάκρυα που έτρεχαν στα μάτια του από το πολύ σφίξιμο, γύρισε το βλέμμα του στην λεκάνη της τουαλέτας, αντίκρισε την τεράστια κουράδα που είχε με κόπο αφοδεύσει, και αφού σταυροκοπήθηκε απορώντας, σκούπισε τον κώλο του και τράβηξε το καζανάκι.
Ειπα εγω οτι ειναι παρθενες;
Θα στο χαλασω, γτ η ιστορια ειναι παλια, προ Μπου!
Για να βρω ενα τετοιο ανδρα εδω μεσα θα πρεπει να εχω κανει ταμα πρωτα!
Δε το περιμενα ποτε να γνωρισω έναν αγνωστο μεταξυ αγνωστων. Εκεινη την εποχη μολις ειχα τελειωσει μια σχεση τριων χρονων, ισως η δυνατοτερη συναισθηματικα μεχρι εκεινη τη στιγμη. Το τελος ηταν οδυνηρο αλλα επρεπε να προχωρησω. Συναιθηματικα ημουν ρακος με καθημερινα κλαματα και αυτοκαταστροφικες τασεις.
Και καπου εκει επεσα πανω του. Ηταν ενας ανδρας απολυταρχικος μα συναμα τοσο δημοκρατικος. Αρχικα ο λογος του με απωθουσε, μεχρις οτου ελαβα το φως. Ηταν στο φως των θεοφανειων που μου φανερωθηκε. Τοτε, ηταν που μιλησαμε ουσιαστικα για πρωτη φορα. Τοτε ηταν που τον ενιωσα. Ενιωσα μια καρδια να παλλεται, ενιωσα έναν ανδρα που με αφηνει να χαιρετισω το μικρο παιδι που εχει μεσα του κι αυτό ηταν μαγικο, μαγικο και πρωτογνωρο. Περασαμε ολη τη μερα και τη νυχτα κουβεντιαζοντας, εκεινος θελησε να μου σταθει, να με συμβουλευσει και με το τροπο του να διωξει τη θλιψη απτα ματια μου. Αυτό εγινε και την επομενη μερα, και τη μεθεπομενη. Αυτή η απροσμενη συναντηση μετατραπηκε σε καθημερινοτητα. Μετατραπηκε σε κατι ομορφο. Δυο κοσμοι εκ διαμετρου αντιθετοι, ενωθηκαν και αυτό μονο κατι καλο θα μπορουσε να δημιουργησει. Με το καιρο αυτή η επαφη εγινε μια ομορφη συνηθεια και μια αναγκη που και οι δυο απολαμβαναμε. Τη μερα κρατουσαμε ο ενας στον άλλο συντροφια, και τα βραδια ακουγαμε μουσικη, γελουσαμε, βλεπαμε ταινιες και όταν πια η ωρα ειχε περασει του διαβαζα παραμυθια για να κοιμηθει. Αλλοτε παλι, καθομουν απλα και ακουγα την ανασα του, ακουγα το ροχαλητο του που μου προκαλουσε τοση ευδαιμονια. Ηξερα ότι ενιωθε ότι ειμαι κοντα του, και ηξερε ότι ενιωθα ότι αυτό με γεμιζει ομορφα συναισθηματα. Τη σχεση αυτή κανεις δε μπορουσε να την οριοθετησει η να της δωσει ονομα. Δεν ειχε σημασια αλλωστε. Ηταν μια σχεση που ελαμψε όταν ο ενας χρειαζοταν τον αλλον. Κανεις δεν ηξερε την εκβαση της κι όμως δεν μας ενοιαζε.. σημασια ειχε αυτή η ανθρωπινη επαφη, αυτό το αγγιγμα ψυχης που ολοι μας αναζητουμε.
Μοναχα γιατι τα ματια σου με κοιταξαν..
με τη ψυχη στο βλεμμα..
περηφανα στολιστηκα το υπερτατο της υπαρξης μου στεμμα..
μονο γιατι τα ματια σου με κοιταξαν…