Τα ομορφα παιδικα χρονια μου τα περασα σε μια γειτονια προσφυγικων σπιτιων σε εναν λοφο καπου στην Αθηνα.....
Δεκαετια `70 , και θυμαμαι ακομη τον αποηχο απ`τις ερπυστριες των τανκς τις νυχτες του πολυτεχνειου........ :'(
Υπηρχε το απαραιτητο μικρο μαγαζακι της γειτονιας που ηταν λιγο απ`ολα .Μπακαλικο , ψιλικα ,γαλακτοπωλειο , μαναβικο......
....και τρυπωναμε καμποσα πιτσιρικια για να παρουμε τα πασιγνωστα τοτε παγωτα γρανιτα "μπομπονελλα" , και ξαφριζαμε τα μεταλλικα κουτια με τα μπισκοτα πτι-μπερ και μιραντα του κακομοιρη κυρ-Σπυρου , ο οποιος ηξερε οτι θα εχει ετσι κι αλλιως απωλειες απ`τις κλεψιες μας .Που να ελεγξει τοσα πιτσιρικια ταυτοχρονα .
Μετα πηγαιναμε στο σπιτι της γρηας μαγισσας , ενα μισοερειπωμενο χαλασμα πανω στον λοφο σε μια στροφη , και την κατασκοπευαμε που εφτιαχνε μαγικο φιλτρο
σ`ενα μεγαλο καζανι που εβραζε στην μικρη αυλη της .Αργοτερα , διαπιστωσαμε πως εβραζε τα ρουχα της γι`απολυμανση......
Ειχαμε κανει διαγωνισμο , ποιος θα μαζεψει τις περισσοτερες γατες μεσα σ`ενα αδειο βαρελι πετρελαιου, το οποιο φυλαγαμε σ`ενα σκοτεινο υπογειο και κλειναμε με καπακι , ωσπου μετα απο μερικες μερες , αρχισαν οι νυκοκυραιοι να ψαχνουν τα γατια τους .....
Αρπαξαμε το ξυλο της αρκουδας απο τους πατεραδες μας ,
και οι γατες βρωμοκοπαγαν πετρελαιο για εναν μηνα .Δεν μας ξαναπλησιασαν παντως , ειδικα οταν βαλαμε φωτια σε μερικες απ`τις ουρες τους !
Τα τουρνουα ποδοσφαιρου μ`εκεινες τις υποτιθεμενες μπαλες απο πανια και δερματα , μεχρι που καποιοι πατεραδες μας αγορασαν "κανονικες" απ`το μοναστηρακι, και η σκονη στα στενα δρομακια απο τα σουτ και τα φαουλ , σηκωνοταν συννεφο.....
Φωναζαν οι μαμαδες για τις μπουγαδες τους....
Καποιες φορες, πηγαιναμε αργα το βραδυ και κλεβαμε τις γλαστρες απο τις αυλες , και τις βαζαμε κατα μηκος του δρομου.....
Οπου βρισκαμε μπουγαδα με κυλοτες και μεγαλα σουτιεν
, τα απλωναμε και αυτα στον δρομο , και το επομενο πρωι κατεβαιναν ολες οι γυναικες μικρες και μεγαλες βριζοντας και ψαχνοντας η καθε μια τα δικα της
Οι μαχες με την κατω , αλλα και την απο πανω γειτονια ηταν σε καθημερινη βαση απαραιτητες για την διατηρηση της καλης μας σωματικης και νοητικης υγειας !
Αλλοτε με πετρες , φυσοκαλαμα , αλλα και με ντοματες ,αυγα και πατατες..
Το τι ξυλο ειχαμε φαει για τα καθε τοσο σπασμενα τζαμια , δεν περιγραφεται..
Το τι κολπα σκαρφιζομαστε για να περνανε ασχημες ωρες οι τοτε σπασικλες γεροι της γειτονιας που φωναζαν την αστυνομια οποτε παιζαμε στον δρομο μπαλα , ηταν ανεπαναληπτα....
Μια φορα μπηκαμε στην τουαλεττα του κυρ-χαφιε/πετρου (εξωτερικη σε αυλη), και του βαλαμε στο μπουκαλι με το οινοπνευμα που εβαζε μετα το ξυρισμα ,.....ακοαφορτε !
Τα ουρλιαχτα του ακουστηκαν μεχρι και 10 τετραγωνα μακρυα...
Αυτα ολα κρατησαν για 10-12 χρονια , και μετα αρχισαμε σαν παλικαρακια και μεις να ερωτευομαστε τις πιτσιρικες της γειτονιας , να κανουμε φαλτσες κανταδες και ν`ακουμε μπινελικια απο τις μαναδες τους , αρχισαμε και τις μπουρδελοτσαρκες , τις κοπανες απ`το σχολειο, και κρυφες επισκεψεις στο κοντινο τσοντοσινεμα , την περιοδο που ο μεγιστος Γκουζγκουνης ηταν στις δοξες του.....
Εκεινες οι ταινιες καθως και οι ατακες που ακουγονταν απο παρεες ηταν ολα τα λεφτα !
Μιλαμε για ποοοολυ γελιο !
Σημερα προσπαθω στα παιδια μου να παρεχω τα αναγκαια , και τα μαθαινω να ειναι αυταρκη και να μην εξαρτωνται απο οτιδηποτε αχρηστο.....
Παιζω μαζι τους εκεινα τα παιχνιδια που επαιζα τοτε , και τα μαθαινω ν`αγαπουν την φυση.....
Ειναι το ελαχιστο που μπορω να κανω....
δουλειά για το σπίτι...και το σπυράκι σύννεφο..ρε χέστε με με αυτά που θυμάμαι και έχω πιεί και 1/4 μπουκαλιού τσίπουρο---πάλι--- και είμαι λίγο ....χικ...άντε για τέλος ραντεβού με κοπελιά στις 8 το βράδυ για 5 λεπτά στο σκοτάδι και με δικαιολογία στους γονείς της ότι πάει στο ψιλικατζίδικο να πάρει ξύστρα...ετών 15 και οι δύο....ένα φιλί στα γρήγορα και μέσα πάλι....επιστημονική φαντασία για την σημερινή νεολαία.....χικ....
