Ότι σοδομίζεται η λογική είναι δεδομένο...
Κυρίως από αυτούς που αυτοανακηρύσσονται υπέρμαχοί της.
Προσωπικά δεν δίνω μεγάλη βάση στις μαρτυρίες ακριβώς διότι όπως πολύ σωστά είπες είναι υποκειμενικές και σπανιώς περιορίζονται στα γεγονότα αλλά εμπεριέχουν αξιολογικές κρίσεις που επηρρεάζουν και αυτήν την αφήγηση - περιγραφή των γεγονότων...
Το ζήτημα είναι να βλέπεις τη μεγάλη εικόνα- το δάσος και όχι το δέντρο...
Όταν πχ το ΚΚΕ από την ίδρυσή του υποστήριζε ότι Μακεδονία - Θράκη κακώς είναι στο ελληνικό κράτος, θέση που επανέλαβε απροκάλυπτα στην 5η ολομέλεια, είναι λίαν πιθανό ένα στέλεχός του και μάλιστα φανατικό να υποστήριζε αυτή τη θέση. Οι όποιες μαρτυρίες προσθέτουν κομμάτια στο παζλ αν και εν προκειμένω η εύρεση της εφημερίδας του 1943 που αναδημοσιεύεται ο λόγος, θα έβαζε τέλος στη συζήτηση, όπως και ένα ποινικό μητρώο του 1943 θα έβαζε τέλος στη συζήτηση αν το ποινικό μητρώο του κλάρα που δημοσιεύτηκε είναι γνήσιο ή όχι...
Και επισημαίνω: Η ταύτιση ενός ανθρώπου που θέλει να λέγεται αριστερός και προοδευτικός με το ζαχαριαδικό κκε και η αποθέωση ωμοτήτων τύπου φενεού και μελιγαλά εν έτει 2010 είναι ο υπέρτατος σοδομισμός της λογικής.
Το να βασιστεί κάποιος σε μαρτυρίες είναι ο μόνος τρόπος να γράψει ιστορία (ειδικά όταν η ιστορία αφορά θέματα για τα οποία δεν υπάρχουν προηγούμενες πηγές).
Αναγκαστικά θα τις συμπεριλάβει κάποιος στην προσπάθειά του να ανακαλύψει την αλήθεια.
Η διαφορά είναι ότι είτε αυτός είναι ιστορικός, και υπάρχει μία κάποια πιστότητα στα λεγόμενά του, οπότε τον "εμπιστευόμαστε" ότι έλεγξε, διασταύρωσε τις πηγές του (μαρτρίες εν προκειμένω), είτε είναι κάποιος επιτήδειος-φαιδρός, που στέκεται σε πέντε μαρτρίες όλες κι όλες και βγάζει γενικό συμπέρασμα.
Για τα ρέστα, το ΚΚΕ έχει κάνει λάθη. Λάθη πολλά, λάθη μεγάλα και λοιπά και λοιπά.
Υπήρχε κάτι άλλο τότε? ΟΧΙ.
Αυτό υπήρχε. Κι εδώ είναι το δάσος κι όχι το δέντρο κύριε ίσιε. Μέσα στα λάθη του, έκανε ένα μεγάλο "σωστό". Υπήρχε! Ήταν εκεί. Με αποτέλεσμα βέβαια να απορροφούνται οι περισσότεροι από τους αγωνιστές στους κύκλους του.
Το αν ο Ζαχαριάδης ή ο Σιάντος ήταν αρχίδια του κερατά, το έκρινε η ιστορία. Το αν θα επέτρεπαν οι αγωνιστές να κάνουν τα όποια όνειρά τους πραγματικότητα είναι άλλη ιστορία. Δυστυχώς (ή ευτυχώς) για κάποιους δεν το μάθαμε ποτέ.
Τώρα για όσους θεωρούν ότι ο Άρης πολέμησε τους Γερμανούς γιατί το είπε η πολιτική ηγεσία, πολέμησε τους Ταγματασφαλίτες γιατί το είπε η πολιτική ηγεσία, ήταν έτοιμος να πολεμήσει τους Άγγλους γιατί το είπε (ή θα το έλεγε) η πολιτική ηγεσία, αλλά ΔΕ θα πολεμούσε τα τανκς του Στάλιν ΕΑΝ αυτά ερχόντουσαν τελικά, γιατί δε θα τον άφηνε η πολιτική ηγεσία, τότε ώρα καλή....
Το ποιος ταυτίζεται με τι, είναι άλλο καπέλο.
Ανάγκη ταύτισης υπάρχει. Ανάγκη του να κοινωνεί ο καθένας αυτά που πιστεύει κι αυτά για τα οποία μάχεται υπάρχει.
Καλώς ή κακώς αυτή τη στιγμή εντός Βουλής, μόνο το ΚΚΕ υπάρχει που διατηρεί αριστερές πεποιθήσεις. Στραβά, σκατά, ανάποδα, αλλά όπως τότε, έτσι και τώρα, αυτό υπάρχει. Εάν κάποιος δε θέλει να ταυτιστεί με αυτό, είτε δεν το ψηφίζει, είτε το ψηφίζει κατανοώντας πλήρως για ποιους λόγους το ψηφίζει (είχε πει κι ο Πανούσης ένα πετυχημένο "Σε γαμώ και σε υποστηρίζω" για την Αλέκα στο ομώνυμοο τραγούδι του).
Στα εκτός Βουλής, υπάρχουν πολλές λύσεις ως γνωστόν. Αλλά εκεί είτε μπαχαλάκιας θα θεωρηθεί κάποιος, είτε εξωκοινοβουλευτικός γενικά για να τελειώνουμε.
Υπάρχει σαφώς και η επιλογή να μας ξινίζουν τα πάντα, και να παρακολουθούμε εκ του μακρόθεν τα γεγονότα, μέεεεεχρι να βρούμε που υπαγόμαστε πλήρως και χωρίς ίχνος διαφωνίας. Περίπτωση για κάτι τέτοιο θεωρώ πως δεν υπάρχει.
Κλείνοντας ξαναλέω: Οι βάσεις είναι που καθορίζουν την όποια ιδεολογία, τα όποια πιστεύω, τις όποιες οπτικές γωνίες. Εάν δεν υπάρχουν αυτές, χαιρετίσματα στην εξουσία και στο Βασίλη.
Ο καθένας οφείλει να προσδιορίζει τη θέση του ορμώμενος (αλλά και μέσα από) τις θεωρίες στις οποίες βρίσκει την αλήθεια. Εάν δεν το κάνει αυτό, τότε κατ'εμέ, κάνει απλώς μια ανέξοδη κριτική που ουδεμία αξία και κανένα νόημα δεν έχει.
)
