Όλες αυτές οι προσδοκίες έχουν δημιουργηθεί από το περιβάλλον θερμοκηπίου που όλοι μεγαλώσαμε στον πλανήτη Ελλάδα. Αντικειμένικα τόσα χρόνια καταναλώνουμε δυσανάλογα από το προϊόν που παράγουμε. Με όρους εικονικής πραγματικότητας, δημιουργήθηκε η εντύπωση, πως ο καθένας μπορεί να έχει ένα επίπεδο ζωής, πολλές φορές καλύτερο από Δυτ. χώρας, χωρίς βιομηχανία, εξαγωγές, υπηρεσίες, αλλά με το 1/3 του εργατικού δυναμικού ΔΥ(προιόν 0), ασφαλιστικά ταμεία χρεωκοπημένα, μικρομεσαίες επιχειρήσεις φθίνουσες και εξωτερικό δανεισμό.
Επειδή υπάρχει κάτι που λέγεται Ισοζύγιο Συναλλαγών, δείχνει αρκετά, τον πλούτο μιας χώρας. Οι "Κινέζοι" δουλέυουν σαν "Κινέζοι" αλλά έχουν αυτό που παράγουν. Εδώ υφίσταται η κατάσταση να θεωρείται αυτονόητο η κατοχή ΙΧ, σπιτιού, διακοπών κλπ.Η οικονομική κατάσταση της χώρας μακροοικονομικά είναι χειρότερη από το '81. Όσοι μεγαλύτεροι, γνωρίζουν ότι πριν αυτής της εποχής, το αμάξι θεωρούταν είδος πολυτελείας, διακοπές ήταν στα χωριά και οι έξοδοι λελογισμένοι.
Η διεθνής πραγματικότητα έχει φέρει νέες καταστάσεις στις οποίες ο πλούτος είναι αλληεξαρτώμενος και όχι κρατικά οριζόμενος. Μπορεί κάποιος να θέλει με 8 ώρες δουλεία και 700€ να έχει τα πάντα, αλλά αυτό δεν μπορεί να υφίσταται σε μια χώρα μεταπράτη.
Οι Έλληνες Ι.Υ. είναι από τους πιο σκληρά εργαζόμενους. Διότι πέραν του δικού τους προϊόντος, έχουν να παράξουν και των άλλων. Αυτοί που ψήφισαν, ξανά τα δύο μεγάλα κόμματα, υπαίτια για τη σημερινή κατάσταση της οικονομίας 60 χρόνια - κλέψιμο ταμείων, έλλειψη υποδομών, κατασπατάληση ευρωπαικών πόρων, χρηματιστήριο - δεν είναι αυτόι που θα δουλεύουν 65 ώρες;