Νέα

16 Ιουνίου: Επέτειος της δολοφονίας του Άρη Βελουχιώτη

  • Μέλος που άνοιξε το νήμα pornopapos
  • Ημερομηνία ανοίγματος
  • Απαντήσεις 2K
  • Εμφανίσεις 66K
  • Tagged users Καμία
  • Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)

lucky_striker

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
12 Μαΐ 2008
Μηνύματα
3.783
Κριτικές
13
Like
4
Πόντοι
616
Ρε Πάπια, είδα και πριν ότι έγραψες για τα πετρέλεια... πώς κολλάνε?  :think: :think: :think: :think: :think:

Γιατί αυτά που λέει ο Στόκον πως κολλάνε???

Το παλικάρι ψάχνει κουβέντα:

-Τι μέρα είναι?

-Τρεις παρά είκοσι!

Εγώ το λέω και δεσμεύομαι! Είναι τόσο ζαβός που θα τον διώξουν μέχρι και οι χρυσαυγίτες! Μέχρι και γι'αυτούς λίγος είναι!
 

memosan

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
26 Οκτ 2006
Μηνύματα
12.218
Like
4
Πόντοι
166
:birdman: :birdman: :birdman:

Από την άλλη, o «Άρης Βελουχιώτης» δεν έχαιρε ιδιαίτερης εκτιμήσεως εκ μέρους της ηγεσίας του ΚΚΕ, από της εποχής της εγγραφής του στο Κόμμα. Τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε. θεωρούσαν τον Θανάση Κλάρα ως άνθρωπο αναξιόπιστο, γκρινιάρη, κακομοίρη, δύστροπο, άθλιο και ελεεινό και γι’ αυτό του είχαν προσδώσει τον υποτιμητικό χαρακτηρισμό του «Μιζέρια». Αυτό το γνώριζε και ο ίδιος, αφού με την προσωνυμία αυτήν τον αποκαλούσαν πάντοτε, περιφρονητικά, οι «σύντροφοι» του.

O «Ριζοσπάστης», εμμέσως πλην σαφώς, του απέδωσε τα εγκλήματα που είχε διαπράξει και στις 3 Απριλίου 1945 είχε γράψει:

Έγινε ένα κίνημα, που όλοι αναγνωρίζουν, ότι δεν έπρεπε να γίνει, ότι έπρεπε να είχε αποφευχθεί. Και δυστυχώς κατά το κίνημα αυτό έγιναν, όσα έγιναν, εναντίον αμάχων και αθώων

Ο Άρης Βελουχιώτης, συν τοις άλλοις, κατηγορείται ευθέως ως μέθυσος, σαδιστής και ανώμαλος (κίναιδος). Για τα ελαττώματά του αυτά, μιλούν πολλοί και μάλιστα αρκετοί εκ προσωπικής αντιλήψεως, ως και «σύντροφοί» του και στενοί συνεργάτες του.
Ο αριστερός συγγραφέας Ανδρέας Κέδρος ,ο οποίος αναφερόμενος στις σεξουαλικές διαστροφές του Άρη Βελουχιώτη, γράφει στην σελίδα 160, του βιβλίου του «Η Ελληνική Αντίσταση», τόμος Α’, τα εξής:

…Κυκλοφορούσε γι’ αυτόν η φήμη πως ήταν ομοφυλόφιλος. Βασιζόταν η φήμη στο ότι τον συνόδευε πάντοτε ένας υπασπιστής, «όμορφο παλικάρι με ρόδινα μάγουλα…». Ο Άρης, απευθυνόμενος προς τους αντάρτες του, είπε μια ωμή φράση που αξίζει να αναφερθεί: «Βρε, πάρτε το χαμπάρι, την ψωλή εδώ παν’ θα την έχουμε μόνο για κατούρμα»! (σ.σ.: Ήταν έντονη η φήμη, πως ο Βελουχιώτης δεν ήθελε οι άντρες του να συναναστρέφονται και να έχουν ερωτικές σχέσεις με γυναίκες)

Το κομμουνιστικό περιοδικό «Ιδεοδρόμιο», το 1980 δημοσιεύει μία φωτοσύνθεση που παρουσιάζει τον Άρη Βελουχιώτη να φορά γυναικεία εσώρουχα και την οποία αναδημοσίευσε το μηνιαίο περιοδικό «Ντοκουμέντα 1940-1949» του «Ινστιτούτου Σπουδής της Ιστορίας», α’ τόμος, σελίδα 74, ενισχύοντας έτσι τα περί σεξουαλικών διαστροφών.
Μία εικόνα του χαρακτήρα του «Άρη Βελουχιώτη» και του τρόπου με τον οποίον επιβαλλότανε επί των «συντρόφων» του, δίνει και ο υπογράφων ως «Καπετάν Νικήτας» του Ε.ΛΑ.Σ. (Γεώργιος Σπυρόπουλος). Αυτός, σε δημοσιευθείσα την 26η Φεβρουαρίου 1988 επιστολή του στην εφημερίδα «Αυριανή», αποκαλεί τον Άρη «κοινό δολοφόνο αθώων συναγωνιστών» και γράφει μεταξύ άλλων:

Ο Άρης Βελουχιώτης ήταν σκληρός στους αδυνάτους και δειλός στους δυνατούς. Ήθελε να είχε αυτός πάντοτε το βέτο, το προβάδισμα, ήθελε να είχε την ηγεσία αυτός μόνον της Εθνικής Αντίστασης. Γι’ αυτό όσους από τους συναγωνιστές μας θεωρούσε ύποπτους ανατροπής του, τους δολοφονούσε ο ίδιος εν ψυχρώ. Με πολύ πόνο αναφέρω τη δολοφονία πολλών παλικαριών αγωνιστών, που δολοφόνησε ο ίδιος ο Βελουχιώτης και άλλους που εξόντωσε με βασανιστήρια το πρωτοπαλίκαρο του Άρη, ο Καραλίβανος, με προσωπική εντολή του Βελουχιώτη… Ο Άρης Βελουχιώτης υπήρξε κοινός δολοφόνος αθώων συναγωνιστών μας… Ο Άρης Βελουχιώτης υπήρξε αρνητικό στοιχείο στον ταξικό αγώνα. Υπήρξε ύπουλος και δόλιος, σκληρός και αδίστακτος. Είχε μεγάλη εγωπάθεια και αλαζονεία. Όποιος από τους αγωνιστές μας είχε ορισμένες αντιρρήσεις, εδολοφονείτο επί τόπου, σαν αντιδραστικός και εχθρός του λαϊκού αγώνα.

Ο Οργανωτικός Γραμματεύς της Ε.Π.Ο.Ν. Ηπείρου 1942-1945 και μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Ε.Π.Ο.Ν. Κώστας Καλυβιώτης γράφει στην εφημερίδα «Καθημερινή της Κυριακής», της 18ης Ιανουαρίου 1998, διαμαρτυρόμενος «δια τον καιγόμενο τελευταίως λιβανωτό εις τον Άρη Βελουχιώτη», από ορισμένους, όπως τους χαρακτηρίζει, όψιμους ιστορικούς συγγραφείς. Απευθυνόμενος προς τους ταπεινά και εξευτελιστικά κολακεύοντας αυτόν, σημειώνει, με σαφή υπονοούμενα, περί της υφισταμένης «σχέσεως», μεταξύ των διαβόητων «μαυροσκούφηδων» και του «Άρη Βελουχιώτη», τα εξής:

Αν κάποιος από εσάς που γράφετε – όπως γράφετε – την ιστορία του Άρη, θελήσει να ερευνήσει «τον βίο και την πολιτεία» των 18-20 «παλικαριών» που είχε έμπιστους γύρω του ο Άρης, θ’ αναγκαστεί να ανακαλέσει ό,τι έχει γράψει.

Ο Γεώργιος Καϊμάρας, στην σελίδα 38 του βιβλίου του «Εθνική αντίσταση του 5/42 Σ.Ε. Ψαρρού 1941-1944», αναφερόμενος και αυτός στις σαδιστικές μεθόδους και τα φρικιαστικά βασανιστήρια, μέσω των οποίων ο «Άρης Βελουχιώτης» επιβαλλότανε, τόσον επί των κατοίκων της υπαίθρου, όσον και επί των ανταρτών του, γράφει και τα εξής:

Κατά την Κατοχή, λόγω της μειονεκτικής του θέσεως, έναντι της ηγεσίας του Κ.Κ.Ε., του μεγάλου κομματικού φανατισμού και πόθους, ο Άρης Βελουχιώτης παρουσιαζότανε ως άτομο εγωπαθές και θηριώδες, στερούμενο ανθρωπισμού και ευγενών αισθημάτων. Δια τον αγώνα του, η ανθρωπινή ζωή δεν είχε ουδεμία αξία… Ουδέποτε τον συγκίνησε η ανθρωπινή ζωή ή ο πόνος, δι’ αυτό βασάνιζε, κακοποιούσε και εκτελούσε, πολλάκις δια των ιδίων του χειρών, ανθρώπους και δια μικροπαραπτώματα ακόμη (π.χ. κλοπή προβάτου ή κυψέλης κλπ.). Ήταν ανελέητα σκληρός και δεν δίσταζε να λέει ότι αν είναι να γλιτώσει ένας ένοχος, ας πάνε και εννιά αθώοι, όπως τον περιγράφει ο καπετάν Νικηφόρος (Δ. Δημητρίου) του Ε.ΛΑ.Σ., εις την εφημερίδα «Τα Νέα» της 23.9.1975.

Για την σαδιστική εξ άλλου συμπεριφορά του «Άρη Βελουχιώτη», μιλάει ο άλλοτε υπαρχηγός του Κ.Κ.Ε. Γιάννης Ιωαννίδης. Γράφει τα εξής ανατριχιαστικά, ως προς τον τρόπον ψυχαγωγίας του «Πρωτοκαπετάνιου»:

Έπιανε ένα παιδί, λόγου χάρη τσοπανόπουλο. Του έλεγε: «Στάσου εκεί!». Αυτό, φοβισμένο, στεκόταν. Τραβούσε ο Άρης το πιστόλι και μπαμ μια πιστολιά κοντά στο αυτί του παιδιού. Όχι βέβαια για να το σκοτώσει. Και ύστερα: Χα, χα, ο Άρης μπροστά στους αντάρτες του. Πόσα άλλα τέτοια δε μου είπε τότε ο Σιάντος, που τα είχε μαζεμένα. Έ, μπορούσες έναν τέτοιο άνθρωπο να τον κρατάς επικεφαλής του αντάρτικου, επικεφαλής ενός μαζικού στρατού, όπως σκεπτόμασταν από τότε ακόμα ότι θα γινόταν ο Ε.ΛΑ.Σ. και προσπαθούσαμε να τον κάνουμε; («Αναμνήσεις», σελίδα 160).

Ο Βρετανός συνταγματάρχης σύνδεσμος μετά του Ε.Λ.Α.Σ. Νίκολας Χάμοντ, ο οποίος γνώρισε προσωπικά τον Άρη Βελουχιώτη, στην σελίδα 136 του βιβλίου του «Με τους αντάρτες 1943-44» γράφει γι’ αυτόν τα εξής:

Ο Άρης, ο πρώτος «καπετάνιος» του ΕΛΑΣ, ήταν διάσημος για την γενναιότητα αλλά και την σκληρότητά του. Αιμοβόρος και σαδιστής, διεκπεραίωνε τη «βρώμικη δουλειά» του κομμουνιστικού αγώνα. Είχε δολοφονήσει πολλούς συμπατριώτες του… Αντιπροσώπευε τον, βασικά, τουρκικό τύπο του τραμπούκου στην ελληνική του εκδοχή.

Ο Βρετανός λοχαγός Ντένις Χάμσον, στις σελίδες 77 και 78 του βιβλίου του «Με τους Έλληνες στο Γοργοπόταμο», γράφει τα εξής:

Η πρώτη μου εντύπωση από τον Άρη -ο οποίος αργότερα θα ήταν τόσο φιλικός μαζί μου όσο δεν ήταν ποτέ με οποιοδήποτε ξένο- ήταν δυσάρεστη. Μέσα σ’ εκείνες τις στιγμές κατάλαβα κάπως το ποιόν του -ήταν κάποιος που δεν σεβόταν ανθρώπους, ένας σκληρός, ψυχρός άντρας. Νομίζω πως ήταν ο πιο αδίστακτος άντρας που γνώρισα ποτέ, ο πιο σκληρός, ο πιο ψύχραιμος. Ήταν ένας πρώην δάσκαλος, που είχε καταδικαστεί στην Ελλάδα για ομοφυλοφιλικά αδικήματα… Ένας έξυπνος, ικανός άντρας, χωρίς καρδιά, χωρίς ανθρώπινη συμπόνια, ένας θαυμάσιος ψυχολόγος, ένας φανατικός αρχηγός. Αργότερα, όταν τον γνώρισα καλύτερα, δεν είχα καμία αμφιβολία πως μετά από οινοποσία μαζί μου μιας ολόκληρης μέρας, μέσα στην πιο φιλική ατμόσφαιρα, θα με είχε κυριολεκτικό γδάρει ζωντανό αν νόμιζε πως αυτό τον συνέφερε.

Ο διατελέσας βοηθός του Αμερικανού Στρατιωτικού Ακολούθου στην Ελληνική Πρεσβεία Ουΐλιαμ Μακνήλ γράφει, επίσης, στην σελίδα 55 του βιβλίου του «Το ελληνικό δίλημμα, πόλεμος και επακόλουθα», μεταξύ πολλών άλλων και τα εξής:

Ο Άρης Βελουχιώτης ήταν κομμουνιστής και σαδιστής… Η ομάς του απέκτησε φήμη δι’ απεριόριστη απανθρωπιά και τόλμη. Συχνάκις υπηρέτησε εις ειδικό εκτελεστικό απόσπασμα, το οποίον βασάνισε και φόνευσε άνδρας καταδικασθέντες υπό των λαϊκών δικαστηρίων.

Ο Νεοζηλανδός λοχαγός Ουίλλιαμ Τζόρνταν, στο εκδοθέν βιβλίο του με τον τίτλο: «Η αλήθεια περί της Ελλάδος», αποκαλεί τον Άρη Βελουχιώτη: «Ο κόκκινος φύρερ της Ελλάδος» και υποστηρίζει ότι:

…διώχτηκε νέος από το πατρικό του σπίτι, που το είχε ατιμάσει με τις αποτρόπαιες και αναίσχυντες εκδηλώσεις της σεξουαλικής του διαστροφής…
…Έφθασε στην ομοφυλοφιλία και ήταν εκ γενετής διεστραμμένος και σαδιστής…προ παντός όμως ήταν εγκληματίας. Ένας από τους απαισιώτερους εγκληματίες που γέννησε ποτέ, σε ώρα συμφοράς για τους ανθρώπους, η φύση. Ήτανε κάτι χειρότερο από εγκληματίας. Ήτανε κακούργος σαδιστής… Και πρέπει να ομολογήσουμε πως ο Αθανάσιος Κλάρας ήταν αναντίρρητα κορυφή στην επιστήμη των βασανιστηρίων… το μαστίγωμα ήταν η αβρότερη από τις εκδηλώσεις του προς εκείνους που είχανε τη δυστυχία να τον δυσαρεστήσουν… Το αγαπημένο μαρτύριο του Άρη, η μεγαλύτερή του διασκέδαση, ήτανε να χαράζει βαθιά το κορμί των θυμάτων του και να χύνει καυτό λάδι μέσα στις πληγές. Συχνά για ποικιλία προτιμούσε να παραγεμίζει τις τομές με αλάτι. Ένα άλλο από τ’ αστεία του ζωηρού αυτού παιδιού ήτανε να κόβει τους μαστούς των γυναικών ή να ξεριζώνει τ’ αυτιά των δημάρχων και των προέδρων κοινοτήτων, των χωριών που δεν είχαν εκδηλώσει μεγάλο εαμικό ενθουσιασμό…

Ο κομμουνιστής καθηγητής Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος ,διατελέσας και βουλευτής της Ε.Δ.Α. σε συνέντευξή του στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» της 5ης Μαρτίου 1980 παραδέχεται ότι:

Άσχετα προς τα αίτια, όμως, της παθήσεως (σ.σ.: Πρόβλημα ανδρικής ανικανότητας), συνάγεται πως ο ελαττωματικός «πρωτοκαπετάνιος» θανάτωνε, για να επιδεικνύει τον ανδρισμό του ή για να εκδικείται το ελάττωμά του». «Σαν τελικό συμπέρασμα που μπορώ να πω, είναι ότι ο αρχικαπετάνιος του Ε.Λ.Α.Σ. ήταν μια δυνατή, αλλά διχασμένη προσωπικότητα (σ.σ.: σχιζοφρενής). Υπέφερε από ψυχικά τραύματα, π.χ. από ισχυρό πλέγμα μειονεξίας, λόγω της διαγραφής του από το Κ.Κ.Ε., εξαιτίας μιας «δηλώσεως μετανοίας» που είχε κάνει στο απώτερο παρελθόν. Υπέφερε ακόμη και από άλλα, ειδικής φύσεως απωθημένα, δημιουργημένα από ορισμένη λειτουργική ανεπάρκεια, που του είχε προκαλέσει ο παρατεταμένος βασανισμός του με πάγο, που τον είχαν υποβάλει, κατά την ομολογία του ίδιου… Εξάλλου, η λειτουργική ανεπάρκειά του, για την οποία μου είχε μιλήσει ο ίδιος, του προκαλούσε αντισταθμιστική ψυχική αντίδραση και τότε φαίνεται ότι γινότανε ένας επιθετικός, σκληρός και αδυσώπητος άνθρωπος, όπως κυκλοφορούσε η φήμη στο αντάρτικο και στον πληθυσμό…

Αξίζει να αναφερθεί και η μαρτυρία (παρ’ ότι μπορεί να θεωρηθεί «ελέγξιμη») του Στρατηγού Ναπολέοντος Ζέρβα, ο οποίος στα απομνημονεύματά του έγραψε ότι ο Βελουχιώτης, σε ένα ορεινό χωριό της Φθιώτιδος έσφαξε με τα χέρια του ένα 12χρονο κοριτσάκι επειδή σύμφωνα με το αρρωστημένο του μυαλό ήταν… πράκτορας των Γερμανών!

Μια γνωστή (και δυστυχώς αδιαμφισβήτητη) θηριωδία του, αποτέλεσε η δολοφονία, κοντά στο χωριό Κολοκυθιά, του δεκατριάχρονου Γεώργιου Μαραθέα, που είχε απαγάγει δυο μήνες νωρίτερα. Ο πατέρας Μαραθέας είχε το τσιφλίκι του πριν εγκατασταθούν οι πρόσφυγες στο Νέο Μοναστήρι Δομοκού. Στην Κατοχή, έβαλε τους Ιταλούς να χτυπήσουν τους χωρικούς που ζητούσαν τα χωράφια που τους αναλογούσαν. Ο Άρης Βελουχιώτης για εκδίκηση, αλλά και για λύτρα απήγαγε τον γιο του:

Το «σχέδιο» καταστρώθηκε γρήγορα και εύκολα και η εκτέλεσίς του ήταν ακόμη πιο εύκολη.
Το πρωί της 11ης Ιουλίου 1942 η κ. Μαραθέα με την κόρη της, την μικρή Ελένη που ήταν άρρωστη, έφυγαν για την Λαμία. Θα επέστρεψαν ίσως την επομένη.
Στο σπίτι παρέμεινε ο πατέρας και ο γιος, μισοάρρωστος κι αυτός, αφού μόλις είχε περάσει μια πλευρίτιδα σοβαρής μορφής.
Στο σπίτι έμενε ακόμη και ο φύλακας με τον μικρό του γιο.
Στίς 10 ακριβώς το βράδυ οι άνδρες του Βελουχιώτη έσπασαν την πόρτα του σπιτιού.
Με φωνές και με βρισιές έδεσαν τον φύλακα και με πυροβολισμούς δολοφόνησαν επί τόπου τον Ν. Μαραθέα.
Τα δύο παιδιά, τον γιο του φύλακα και τον Γ. Μαραθέα τους άρπαξαν από τα κρεβάτια τους.
Ο μικρός Μαραθέας το μόνο που τους ζήτησε, ήταν να του επιτρέψουν να ντυθεί πρόχειρα.
Το τρομερό νέο έφθασε στην Λαμία την άλλη μέρα το πρωί.
Και χρειάστηκε να περάσουν πολλές ώρες για να βρεθουν μερικοί γνωστοί και συγγενείς να πληροφορήσουν την κ. Μαραθέα για το τι έγινε το προηγούμενο βράδυ στο σπίτι της.
Όλοι στην Λαμία και στα γύρω χωριά είχαν παγώοει από τον φόβο.
Κανείς από τους κατοίκους της Λαμίας δεν δεχόταν να πάει μέχρι το κτήμα για να μάθει τι ακριβώς έγινε. Οι συγγενείς φοβόντουσαν περισσότερο.
Μόλις κατόρθωσαν να πείσουν δυο γιατρούς που με ένα αυτοκίνητο έφεραν το πτώμα του Ν. Μαραθέα στην πόλη.
Την μικρή Ελένη την κράτησαν στο σπίτι του πρώην βουλευτού Γεωργίου Πλατή.
Τα πράγματα «ξεκαθάρισαν» κάπως μετά από μια εβδομάδα.
Στο σπίτι που διέμενε η κ. Μαραθέα, κάτω από την πόρτα, ρίχθηκε ένα γράμμα με δύο σημειώματα. Στο ένα έγραφε ότι, για να χαρισθεί η ζωή του παιδιού έπρεπε, μεταξύ των άλλων, να δοθούν 100 εκατομμύρια δραχμές.
Το δεύτερο, ήταν ένα σημείωμα του μικρού Γιώργου που έγραφε: «Μαμά, μην ανησυχείτε, είμαι καλά. Να κάνετε ότι σας λένε οι άνθρωποι».
Πολλοί που είχαν ορισμένες επαφές με τους αντάρτες του Κ.Κ.Ε. στην Αθήνα, κινητοποιήθηκαν όπως είπαν δραστήρια. Ίσως και ο Ηλίας Τσιριμώκος ο οποίος δεν πίστευε στ’ αυτιά του ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο, όπως και πολλοί άλλοι από το ΚΚΕ.
Η αρπαγή ενός μικρού άρρωστου παιδιού δέκα τριών μόλις χρόνων και η απαίτησις για λύτρα ήταν πράξις ληστρική και ίσως να συγκίνησε μερικούς.
Η μάνα κινήθηκε προς άλλες κατευθύνσεις. Τόσα χρήματα δεν υπήρχαν. Έπρεπε να πάρει ένα ενυπόθηκο δάνειο και γι’ αυτό χρειαζόταν να προηγηθούν ορισμένες διαδικασίες, νομικές και άλλες.
Έπρεπε να νομιμοποιηθεί η κ. Μαραθέα σαν διαχειριστής της περιουσίας, να εγκρίνει η Τράπεζα το δάνειο και μετά, κυρίως αυτό, να δώσουν την έγκριση οι Ιταλοί, για την λήψη του δανείου.
Όλα αυτά, βεβαίως, ήθελαν αρκετό χρόνο και η χαροκαμένη μάνα δημοσίευσε στις εφημερίδες «Ειδοποίηση» και «Ριζοσπάστη» μια έκκληση, με την οποία παρακαλούσε τον Βελουχιώτη και τους άνδρες του να της χορηγήσουν προθεσμία ενός μηνός.
Οι Ιταλοί, με την παρέμβαση και της τότε Ελληνικής Κυβερνήσεως, τελικά ενέκριναν την χορήγηση του δανείου και τότε, η κ. Μαραθέα, σύμφωνα πάντοτε με τις «εντολές» του Κ.Κ.Ε., διά του τότε συμβολαιογράφου Αθηνών Ιατρίδη, έκανε τις πράξεις «δωρεάς».
Ο καιρός όμως περνούσε, αλλά δεν άφησαν ελεύθερο το παιδάκι. Επί ημέρες το περιέφεραν στα βουνά ξυπόλητο, με υψηλό πυρετό.
Μετά από τρεις περίπου μήνες, βρέθηκε το πτώμα του σε μια χαράδρα, κοντά στο χωριό Κολοκυθιά. Ο Βελουχιώτης σε κατάσταση πλήρους μέθης είχε σκοτώσει το παιδί με τα ίδια του τα χέρια, στις 20 Αυγούστου 1942. Είχε βασανισθεί απάνθρωπα κι αυτοί τότε που το βρήκαν και το έθαψαν πρόχειρα, καταμέτρησαν στο βασανισμένο κορμί του μικρού παιδιού 36 μαχαιριές! Η μάνα του και η μικρότερη αδελφή του δεν μπόρεσαν να το δουν ούτε νεκρό και κατακομματιασμένο…

Ο Άρης Βελουχιώτης κατηγορήθηκε και για εσχάτη προδοσία. Πιο συγκεκριμένα, ότι για να στραφεί εναντίον του ΕΔΕΣ, προτίμησε να «χαλαρώσει» τον πόλεμο με τους Γερμανούς, ενώ για τον σκοπό αυτό ζήτησε και την συνδρομή ανταρτικών ομάδων των όμορών μας κρατών:

1) Υπ’ αριθ. 290/6.10.43 και 302/13.10.43 διαταγές της VΊΙΙης Μεραρχίας του Ε.Λ.Α.Σ., δια των οποίων αποδεικνύεται η επελθούσα συμφωνία συνεργασίας μεταξύ του Ε.Λ.Α.Σ. και των Γερμανών προς εξόντωση των εθνικών ανταρτικών ομάδων του Ε. Δ. Ε. Σ. (φωτοτυπίες εις σελίδας 16 και 19 “Βίβλου της Εθνοπροδοσίας” εκδόσεως 1961). Οι διαταγές αυτές αναφέρουν μεταξύ άλλων:

«Μέχρι νεωτέρας διαταγής, παύσατε πάσα ενέργεια είτε εναντίον Γερμανών, είτε εις τις οδούς, είτε εις την ύπαιθρο, έστω και μεμονωμένα…».

«Εζητήθη από Γερμανούς εκ μέρους μας, παράταση εκεχειρίας μέχρι 20ής τρέχοντος, μέχρι της οποίας δεν θα προβείτε εις ουδεμία επιθετική ενέργεια κατ’ αυτών».



2) Διαταγή της 20.10.43, υπογραφομένη υπό του «Άρη Βελου- χιώτη», προς VIIIη Μεραρχία Ε.Λ.Α.Σ. δια της οποίας διετάσσετο η αποφυγή ενόπλου αντιστάσεως εναντίον των Γερμανών, η οποία χαρακτηρίζεται ως «απολύτως εσφαλμένη και ασύμφορος», ως και η συγκέντρωση όλων των διαθεσίμων δυνάμεων του Ε.Λ.Α.Σ. εναντίον των Γερμανών, δεδομένου ότι, κατά την γνώμη του: «Είναι προτιμότερο να διανοίξουν οι Γερμανοί την οδό Ιωαννίνων – Μετσόβου – Καλαμπάκας, παρά να εξακολούθηση υφιστάμενος ο Ε.Δ.Ε.Σ. έστω και μια βδομάδα ακόμα» (φωτοτυπία εις σελίδα 20 «Βίβλου Εθνοπροδοσίας», εκδόσεως 1961).



3) Διαταγή υπ’ αριθ. Ε.Π. 110/20.10.43 Γενικού Στρατηγείου Ε.Λ.Α.Σ., προς τα τμήματα του Ε.Λ.Α.Σ., δια της οποίας ο «Άρης Βελουχιώτης» διάτασσε: «Αφήσατε ανενόχλητους Γερμανούς και συνεργασθείτε πάση θυσία μετά Κόζιακα» (φωτοτυπία εις σελίδα 22 «Βίβλου Εθνοπροδοσίας», εκδόσεως 1961).



4) Έγγραφο Γενικού Στρατηγείου του Ε.Λ.Α.Σ., από 26.11.43, υπογραφόμενο υπό του «Άρη Βελουχιώτη», προς το μέλος του Επιτελείου του Αλβανικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, σύντροφο Τζιώτζια, δια του οποίου εζητείτο η συνδρομή των Αλβανών και η παροχή εις τον Ε.ΛΑ.Σ. πυρομαχικών, δια την εξόντωση των εθνικών ανταρτικών ομάδων του Ε.Δ.Ε.Σ. (φωτοτυπία εις σελίδα 23 «Βίβλου Εθνοπροδοσίας», εκδόσεως 1961).



5) Διαταγή Γενικού Στρατηγείου Ε.Λ.Α.Σ., υπ’ αριθ. 88/9.8.43 (αριθ. 1417/20.9.43), προς τα Στρατηγεία Ε.ΛΑ.Σ. Ηπείρου, Δυτικής Μακεδονίας, Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδος, υπογραφομένη υπό της τριανδρίας «Άρη Βελουχιώτη», «Βασίλη Σαμαρινιώτη» και Στεφάνου Σαράφη, δια της οποίας εκχωρείται ο έλεγχος των περιοχών Τσαμουριάς (Θεσπρωτίας), Καστοριάς, Φλωρίνης και Αλμωπίας (Πέλλης) εις τον Αλβανικό και Σερβικό στρατό Σ.Ν.Ο.Φ., δηλαδή εις τις κομμουνιστικές ανταρτικές ομάδες του Εμβέρ Χότζα και του «Τίτο» (Ιωσήφ Μπροζ) («Η εναντίον της Ελλάδος επιβουλή», εκδόσεως 1947,σελίς13).



6) Πρωτόκολλο-Συμφωνητικό της 20ής Ιουλίου 1943, μεταξύ των εκπροσώπων των Κ.Κ. Γιουγκοσλαβίας και Αλβανίας «Τέμπο» (Σβέτοζαρ Βουκμάνοβιτς) και Κότσι Τζώτζε, αντιστοίχως και Στεφάνου Σαράφη, «Άρη Βελουχιώτη» και «Βασίλη Σαμαρινιώτη» (Ανδρέα Τζήμα), δια τον συντονισμό των ενεργειών, προς δημιουργία ενός μονίμου Κοινού Βαλκανικού Γενικού Στρατηγείου, υπό την ονομασία «Γενικό Επιτελείο Απελευθερωτικών Στρατών (Κομμουνιστικών) της Βαλκανικής», «για την εθνική απελευθέρωση και για την εξασφάλιση της λαϊκής κυριαρχίας σ’ όλες τις Βαλκανικές χώρες». Δια του Συμφωνητικού αυτού καθορίζετε, επίσης, ότι πρέπει να αναγνωρισθεί το δικαίωμα της αυτοδιαθέσεως, της αποσχίσεως ή της ενώσεως με άλλους λα
 

memosan

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
26 Οκτ 2006
Μηνύματα
12.218
Like
4
Πόντοι
166
Οι ΚΚΕδες θεωρουν ηρωα τον Βελουχιωτη που το ΚΚΕ ελεγε προδοτη και κυναιδο και τον ειχε αποταξει απο τις ταξεις του?

Αν αυτο δε λεγεται κωλοτουμπα τοτε ποιο λεγεται?
 
OP
OP
pornopapos

pornopapos

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
9 Ιαν 2009
Μηνύματα
42.180
Like
34
Πόντοι
366
Ε, δεν τρώγεσαι με τίποτα...

ιδού η ΧΑΛΚΙΝΗ ρήση  :jerking:

μεσα 1969-1973

1)πετρελαιο Ιονιου θειωδη 32% με την τοτε τιμη του πετρελαιου ασυμφορο με την μετεπειτα πετελαικη κριση το βαρελι στα 18-22 $ μια χαρα.

2)αραβες VS ισραηλ

3)ερευνες πετρελαιου αιγαιο καθαροτητα 92%

4)ΤΣΕΡΝΕΚΟ βοηθος ΓΚΡΟΜΥΚΟ υπουργος εξωτ.ΕΣΣΔ πληρη υποστηριξη εξορυξης (εξοπλισμος,τεχνογνωσια κλπ)!!!
αλλα ναυτικη βαση μεσσηνια ,αεροπορικη βαση θεσ/νικη η κρητη.
  συνεχιζω αργοτερα εχω καποια δουλεια.
 
OP
OP
pornopapos

pornopapos

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
9 Ιαν 2009
Μηνύματα
42.180
Like
34
Πόντοι
366
Οι ΚΚΕδες θεωρουν ηρωα τον Βελουχιωτη που το ΚΚΕ ελεγε προδοτη και κυναιδο και τον ειχε αποταξει απο τις ταξεις του?

Αν αυτο δε λεγεται κωλοτουμπα τοτε ποιο λεγεται?

Η ΜΕΜΟΘΕΩΡΙΑ!  :jerking:
 

HALCON

Μέλος
Εγγρ.
25 Νοε 2009
Μηνύματα
2.906
Κριτικές
3
Like
2
Πόντοι
16
Οι κατωθι  :idiot: :idiot: :idiot: :idiot: :idiot: :idiot: :idiot:
ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ να ανακαλυψουν ουτε ενα σαμποταζ του ¨"ηρωα" Βελουχιωτη
εναντιον των Γερμανων να τους χαιρετε η αριστερατζα
pornopapos
papazol
lucky striker
skaska
pristine
gabadoo
ΤΩΡΑ "ΛΕΒΕΝΤΕΣ" μπορειται να πατε για μια ομαδικη :jerking: :jerking: :jerking: :jerking: :jerking:
να δειτε και τον κοπο σας. :2funny: :2funny: :2funny: :2funny:
 

memosan

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
26 Οκτ 2006
Μηνύματα
12.218
Like
4
Πόντοι
166



6) Πρωτόκολλο-Συμφωνητικό της 20ής Ιουλίου 1943, μεταξύ των εκπροσώπων των Κ.Κ. Γιουγκοσλαβίας και Αλβανίας «Τέμπο» (Σβέτοζαρ Βουκμάνοβιτς) και Κότσι Τζώτζε, αντιστοίχως και Στεφάνου Σαράφη, «Άρη Βελουχιώτη» και «Βασίλη Σαμαρινιώτη» (Ανδρέα Τζήμα), δια τον συντονισμό των ενεργειών, προς δημιουργία ενός μονίμου Κοινού Βαλκανικού Γενικού Στρατηγείου, υπό την ονομασία «Γενικό Επιτελείο Απελευθερωτικών Στρατών (Κομμουνιστικών) της Βαλκανικής», «για την εθνική απελευθέρωση και για την εξασφάλιση της λαϊκής κυριαρχίας σ’ όλες τις Βαλκανικές χώρες». Δια του Συμφωνητικού αυτού καθορίζετε, επίσης, ότι πρέπει να αναγνωρισθεί το δικαίωμα της αυτοδιαθέσεως, της αποσχίσεως ή της ενώσεως με άλλους λαούς, σ’ όλον τον Μακεδονικό λαό! (Η ύπαρξη του εν λόγω Συμφωνητικού προκύπτει εκ του κειμένου του δημοσιευομένου εγγράφου εις την σελίδα 13 του βιβλίου «Η εναντίον της Ελλάδος επιβουλή», εκδόσεως 1947).



Υπάρχουν, επίσης και αρκετά έτερα επίσημα έγγραφα αποδεικτικά στοιχεία, διάτων οποίων πιστοποιείται η προδοτική συνεργασία του Ε.Λ.Α.Σ. μετά των αρχών Κατοχής (κυρίως των Βουλγάρων), ως και μετά των κομμουνιστικών οργανώσεων Αλβανίας και Γιουγκοσλαβίας, τα οποία όμως δεν φέρουν την υπογραφή του «Άρη Βελουχιώτη», αλλά την τοιαύτη, είτε υποταγμένων εις αυτόν «καπεταναίων» του Ε.Λ.Α.Σ., είτε εκπροσώπων ή μελών του «Γενικού Στρατηγείου» του Ε.Λ.Α.Σ.

Ο λόγος του Βελουχιώτη στην Δεσφίνα τον Σεπτέμβριο του 1943, όπως τον δημοσίευσε η εφημερίδα «Πατριώτης» (τεύχος 4), όργανο της Απελευθερωτικής Επαρχιακής Κίνησης του ΕΑΜ / ΕΛΑΣ κι όπου κάνει λόγο για τα φυσικά σύνορα της Ελλάδας, τα οποία κατά την γνώμη του φτάνουν ως τον…Όλυμπο



 

skaska

Μέλος
Εγγρ.
16 Απρ 2009
Μηνύματα
6.476
Like
11
Πόντοι
66
Οι ΚΚΕδες θεωρουν ηρωα τον Βελουχιωτη που το ΚΚΕ ελεγε προδοτη και κυναιδο και τον ειχε αποταξει απο τις ταξεις του?

Αν αυτο δε λεγεται κωλοτουμπα τοτε ποιο λεγεται?

Δυστυχώς, ο ρόλος του κόμματος ακόμα και στην εκτέλεση του Βελουχιώτη παραμένει σκοτεινός...Και όχι μόνο σε αυτή. Αν άνοιγε κάποιος ένα θρεντ για το Ζαχαριάδη, θα είχαμε να πούμε πολλά...
 

HALCON

Μέλος
Εγγρ.
25 Νοε 2009
Μηνύματα
2.906
Κριτικές
3
Like
2
Πόντοι
16
Τι να στειλω ρε ΑΡΧΙΜΑΛΑΚΑ θα πεινασεις και τα ζωα εστω
και ερπετα ειναι κριμα.
Η μεγαλυτερη ικανοποιηση ειναι η παραμονη σου στην μιζερη ζωη σου.
Αντε και οταν δεν εχεις απαντησεις να εξαφανιζεσε διακριτικα
και να αρχιζεις :jerking: :jerking: :jerking: :jerking: :jerking:μετα μανιας.
 

Επισκέπτης
Δυστυχώς, ο ρόλος του κόμματος ακόμα και στην εκτέλεση του Βελουχιώτη παραμένει σκοτεινός...Και όχι μόνο σε αυτή. Αν άνοιγε κάποιος ένα θρεντ για το Ζαχαριάδη, θα είχαμε να πούμε πολλά...
Το μεγαλύτερο λάθος από όλα του ΚΚΕ ήτανε η υπογραφή-αποδοχή στην συμφωνία της Βάρκιζας.
 

Stories

Νέο!

Stories

Top Bottom