Εγώ θα σου πω ιστορία που ΤΑ ΑΔΙΑΣΕΙΣΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ήταν υπέρ μου (και τα βάζω και εδώ) και...
δείτε τι έγινε:
Σας έχει τύχει ποτέ να φάτε κλήση της οποίας μοναδική απόδειξη να είναι η κρίση του μπα.. ε σόρρυ αστυνομικού (δε μιλάω για αλκοτέστ ή για ραντάρ που τα στοιχεία είναι "αδιάσειστα") και να πάτε να παραπονεθείτε στο διοικητή?? Αν ναι τι έγινε εν τέλει?
Δε βγαίνει άκρη με τους μαλάκες. ΚΑΙ φωτογραφίες εδώ.
Ο λόγος που δε βγαίνει άκρη είναι ότι αν η κλήση γραφτεί και μετά ο διοικητής την ακυρώσει με δικιά του απόφαση, ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ (και αυτά μένουν γραμμένα):
- Είτε ότι ο γράψας την κλήση έκανε κακώς τη δουλειά του – οπότε πρέπει να ελεγθεί.
- Είτε ότι ο διοικητής "χαρίστηκε" σε κάποιον, και αυτά αθροίζονται (στατιστικά), και αν ο διοικητής ξεπεράσει ένα όριο σβησίματος καλείται και ελέγχεται. Οπότε δε γουστάρει να ακυρώνει, κρατάει τις (όσες) ακυρώσεις για τους κολλητούς του και για να βγάζει υποχρεώσεις.
Η δικιά μου περίπτωση ήταν πιο απλή, πολύ ξεκάθαρη, και παρά τούτο πήρα τα’ αρχίδια μου. Στον Άρειο Πάγο δεν έφτασα βέβαια.
Παρκάρω στην Καλλιθέα με ένα πολύ μικρό αυτοκίνητο (Daihatsu Cuore).
Ο δρόμος είναι στενός, μονόδρομος βέβαια, έχει παρκαρισμένα αριστερά δεξιά, και μετά βίας χωράει να περάσει ένα αυτοκίνητο ανάμεσά τους. "Κανονική" θέση, ούτε για δείγμα.
Υπάρχει πολυκατοικία με είσοδο γκαράζ αριστερά, και σκουπιδοτενεκέδες (δημοτικοί) ακριβώς πριν από την είσοδο του γκαράζ.
ΟΜΩΣ, το Cuore χωράει να παρκάρει μπροστά από τους τενεκέδες, κολλητά (φωτο 0016) στον ντενεκέ, ΧΩΡΙΣ να κλείνει την είσοδο του γκαράζ (φωτο 0018 & 0019)
Το οποίο και έκανα.
Πάω στο μαγαζί που είναι δεξιά ακριβώς απέναντι από την είσοδο του γκαράζ (εκεί είχα μια δουλειά) αλλά πιάνω την κουβέντα, και περνάει η ώρα.
Κάποια στιγμή ρίχνω μια ματιά απέναντι, και βλέπω περιπολικό να έχει παρκάρει ΜΕΣΑ στην είσοδο του γκαράζ, και ο μπάτσος να με γράφει (φωτο 0015). Μου ήρθε φλασιά, και τράβηξα ΑΜΕΣΩΣ τη φωτογραφία που βλέπετε (τη 0015) με το κινητό.
Πάω και του λέω "Τι έγινε? Δικό μου είναι. Γιατί με γράφεις?"
Είχε όμως "γράψει" την κλήση, δηλαδή είχε "χαλάσει" το φύλλο απ’ το μπλοκάκι του. Και μου λέει "Στάθμευση μπροστά από γκαράζ"
Του λέω εγώ "Πλάκα μου κάνεις? Αφού χώρεσες εσύ και έβαλες το περιπολικό μέσα, πως μου λες ότι κλείνω το γκαράζ?"
Σημειώστε ότι το περιπολικό μπήκε ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ μέσα στην είσοδο του γκαράζ, γιατί αν δεν έμπαινε δε θα μπορούσε να με γράψει, γιατί θα μπλοκάριζε την κίνηση της οδού (ερχόντουσαν συνεχώς αυτοκίνητα και δε χωράει προσπέρασμα) και θα άρχιζαν τα κορναρίσματα.
Η απάντηση ήταν "Τις αντιρρήσεις σας στο διοικητή εργάσιμες ώρες, εντός 3 εργασίμων ημερών, κύριε".
Από το φίλο μου το μαγαζάτορα έμαθα εν τω μεταξύ ότι απέναντι ψηλά σε όροφο είναι μια γριά η οποία κάθεται στο μπαλκόνι και δεν έχει τι να κάνει, και χαζεύει το δρόμο. Όταν δει κάποιον να παρκάρει "μπροστά" στο γκαράζ, τρέχει και τηλεφωνάει στο 100 για να μην έχει πρόβλημα ο γιόκας της που μπαινοβγαίνει στο γκαράζ με το αυτοκίνητο.
Άρα το περιπολικό ήρθε μετά από κλήση, δεν ήταν διερχόμενο. Μετράει κι αυτό.
Ετοίμασα μια ωραία αναφορά (που έλεγα "Πως πάρκαρα μπροστά από γκαράζ, αφού το περιπολικό σας χώρεσε και μπήκε μέσα για να μπορέσει να με γράψει, και μάλιστα έχει και ανοιχτή την πόρτα?", τύπωσα και τις φωτογραφίες που βλέπετε εδώ μεγάλο μέγεθος, πήγα στο Α.Τ., και τα υπέβαλλα όλα με αίτημα "να ακυρωθεί η κλήση".
Όπως σας είπα και στην αρχή, σε 3 μέρες πήρα τ’ αρχίδια τους. Η γραμματεία του τμήματος μου ανακοίνωσε ότι "το αίτημά μου απερρίφθη".
Δεν είναι υποχρεωμένος να αιτιολογήσει την απόφασή του ο διοικητής. Έτσι κρίνει, τέλος.
Δε το χώνεψα όμως, έψαξα, ρώτησα, και βρήκα ποια είναι η προϊσταμένη αρχή του διοικητή. Είναι κάπου μέσα στη ΓΑΔΑ (Αλεξάνδρας), δε θυμάμαι τώρα πως λέγεται η υπηρεσία.
Ξανά τα ίδια, αναφορά, εκτύπωση των φωτογραφιών, και νέο αίτημα στην προϊσταμένη υπηρεσία, να διορθώσει την απόρριψη του διοικητή.
Την υπέβαλα.
Ξαναπήρα τα’ αρχίδια τους.
Το επόμενο βήμα έπρεπε να είναι προσφυγή σε Διοικητικό Δικαστήριο (και μετά στο Συμβούλιο Επικρατείας, νομίζω).
Δεν επρόκειτο να τα κάνω.
Είπα "Α σιχτίρ" και πλήρωσα το πρόστιμο.
Τα γράφω για να σας (κατα)δείξω ότι ΔΕΝ έχει σημασία αν έχεις δίκιο. Σημασία έχει αν "ξέρεις κάποιον".
Ή, να προλάβεις την υπόθεση ΝΩΡΙΣ (πριν τη γράψει).
Θα γράψω άλλες 2 περιπτώσεις (με διαφορετική κατάληξη).
Σε άλλο post, βγήκε μεγάλο αυτό.
