Βραδιές ποίησης

[gastez]

δε σπαμμαρω .
αντε μη τα παρω.
δεν ειμαι εξω απο το θεμα
σταματα να μου τη λες.τερμα.

το μυαλο που εχεις ειναι απο γατα
το ξερουν ολοι μέχρι και στην ασπροβαλτα
αν θες μπορεις και να τα παρεις
εγω θα λεω ποτε θα σπαμαρεις

 

[loukritia!]

το μυαλο που εχεις ειναι απο γατα
το ξερουν ολοι μέχρι και στην ασπροβαλτα
αν θες μπορεις και να τα παρεις
εγω θα λεω ποτε θα σπαμαρεις

το μυαλο που εχεις ειναι απο αμοιβαδα
τραβα πιες μια λεμοναδα.
δικτατορια δε γουσταρω
και ΟΝΤΩΣ ΤΩΡΑ ΔΕ ΣΠΑΜΑΡΩ.

 

[loukritia!]

καληνυχτιζω τα παιδακια
παω να δω δυο εργακια.

 

[trikardos]

καληνυχτιζω τα παιδακια
παω να δω δυο εργακια.

Τζούλια και μετά καπάκι Ντούβλη

   
Είναι κρύα τα νερά του Βόλγα,
πίνω στην υγειά σας κυρία Όλγα.
            Αθανασιάδης-Νόβας
            Ακαδημαικός

Δικό του επίσεις

Οχι δεν σου το εγκρίνω

Συμβουλή σου δίνω

Το ροδάκινο άμα φας

το κουκούτσι να πετάς!

 

Φεύγω διακοπές στην Ίο
Μάη μήνα με το πλοίο
Πήρα και τη μηχανή
Σε τρεις ώρες είμαστε εκεί
Την αράζω στο κατάστρωμα
2 Ξανθιές και εγώ ανάσκελα
Μου ζητάνε αναπτήρα
Τις κερνάω 1 μπύρα
Η μια είναι σαν αγελάδα
Της αρέσει η Ελλάδα
Η άλλη η μικροκαμωμένη
Όλο και με γυροφέρνει
Στην Ίο πιάνουμε λιμάνι
2 Ξανθιές κι εγώ αλάνι
Αγκαλιές και παιχνιδακια
Στου γιαλού τα βοτσαλακια
Πίπες κωλο και μουνι
Η νύχτα είναι μαγική
Με πεθάνανε οι καριολες
Κάναμε τις στάσεις όλες
Έπεσα ξερός για ύπνο
Αχ και να ‘ξερα το βλίτο
Το πρωί που θα ξυπνήσω
Τι θα δω και θα αντικρίσω
Ξυπνώ και τι με περιμένει
Μια θάλασσα φουρτουνιασμένη
Δεν βλέπω πουθενά κοπέλες
Μονό κανα δυο ομπρέλες
Λείπει και το παντελόνι
Μαζί με το πορτοφόλι
Πως την πάτησα έτσι εγώ
Που είμαι ανήμερο θεριό
2 Ξανθιές να με ψειρίσουν
Κι άφραγκο να με αφήσουν
Δεν βάριεστε ρε παιδιά
Να λεμέ και πάλι καλά
Μου μείνε μπύρα να πιω
Και να δυο τρία ευρώ.

 

Ειν’ ένας δρόμος μακρύς και σιωπηλός.

Βαδίζω στο σκοτάδι και παραπατώ και πέφτω

και σηκώνομαι και με πόδια τυφλά πατώ πέτρες βουβές και ξερά φύλλα

και κάποιος πίσω μου κάνει το ίδιο:

αν σταματήσω, σταματάει

Αν τρέξω, τρέχει. Στρέφομαι κανείς.

Τα πάντα σκοτεινά και δίχως έξοδο

και στρίβω και ξαναστρίβω σε γωνιές που πάντα βγάζουνε στο δρόμο

όπου κανένας δεν περιμένει, δε μ’ ακολουθεί

όπου εγώ ακολουθώ κάποιονε που παραπατά και που σηκώνεται και λέει βλέποντας- με: κανείς.

Οκτάβιο Παζ. Ο δρόμος.

Ειν΄ενας δρόμος μακρύς και σκοτεινός
Και γω βαδίζω σιωπηλός
Στις λάσπες πέφτω και γλιστρώ
Πρέπει στα πόδια να σταθω
Να φύγω  γρήγορα μπροστά
Να τρέξω έστω στα τυφλά
Το φάντασμα με κυνηγά
Κι αν σταματήσω άντε γεια..
Τα πάντα σκοτεινά και δίχως έξοδο
Βρίσκομε σε αδιέξοδο
Πρέπει να φτάσω στο χωριό
Όσο πιο γρήγορα μπορώ
Κάποια εκεί με περιμένει
Και θα ΄ναι τώρα παγωμένη
Φτάνω επιτέλους σπίτι
φεύγει από πάνω μου η λύπη
Μπύρα στο χέρι μου κρατώ
Και το θεό ευχαριστώ
Που έχω μαστούρα και ποτό
Και ας μην έχω φαγητό

 

[baros]

μεσα σ'αυτη την κοινωνια ολοι εχουν μια ανησυχια
ειμαστε παιδια ωραια και γαματη σαν παρεα
εχουμε τον παπια στην πολιτικη ειδημωνα και εξωστρεφη
στα αθλητικα τα θρεντ μεγαλεφαντος στη μπεν
του στοιχηματος ειδικος ο παιχτουρας αρχηγος
του οπαπ μεγας χορηγος και συμβουλατορας καλος
στο μεταξυ αν θα πας τον απολυτο μην ξεχνας
ξερει καθε σπιθαμη την μερεντα για να βρει
των μπουρδελων ο φονιας ειναι ο τζοκερ αρχοντας
της σεξουλας τα βυζια ειναι τοσο τροφαντα
και ο μπακ ειναι τρελος της σεξουλας γκομενος
η ροχαλα στιχουργος μα παρτολα δυστυχως
των γυμναστηριων δασκαλος ο λιονης ο τετραγωνος
σ'οποιο στουντιο και αν μπεις τον γουλφακη θα τον δεις
οταν ψαχνω για πορνο στον τζιελ τηλεφωνο
της μαριαννας τα αυτια ειναι σαν πτερυγια
η βελβυ με λαχανικα την παλευει καθημερινα
της αληντισσας οι συμβουλες ειναι πιο καυλωτικες
η λουκριτια με τα σπαμ που γουσταρει μεμοσαν
ο μεμος ο σοφος αρρωστος ρωσσοφιλος
ελλεηνιδων φανατικος εχθρος και ανελεητος
μες τα θρεντ για αφορμη ο εκτορας καραδοκει
γαμοσταυριδια για να πει και ησυχος να κοιμηθει
της ιεροσυνης γιος ο παπαζολ μικροφαλος
τα κοριτσια μας του σαιτ αραγε κανεις πηδαει
της μαλακιας χορηγος ειναι ο υποφαινομενος

 

[gl]

το συμπερασμα ειναι ενα

ο λαος απαιτει λουκ και μεμο να 'ν μαζι....

 

[Provios]

....

 

[loukritia!]

το συμπερασμα ειναι ενα

ο λαος απαιτει λουκ και μεμο να 'ν μαζι....

 

[LION7]

Παιδί κουμπί, ψωλή μικρή, σωμα κατεστραμένο,
μυαλο απο τα σπάνια, το πιο σακατεμενο,
στο τσατ λοιπον πηγα να μπω, για να με χαιρετησουν
πρωτη γραμμη ο νώντας κει, ε άντε και γαμήσου-ν

 

[gl]

η λουκριτια με τα σπαμ που γουσταρει μεμοσαν

 

[gl]

μεταξυ μας και γω χελπ θα φωναζα....

 

[LION7]

μεταξυ μας και γω χελπ θα φωναζα....

γιατί ρε, ταιριάζουνε, σιχαίνονται κι οι δύο τις όμορφες ελληνίδες

 

[loukritia!]

γιατί ρε, ταιριάζουνε, σιχαίνονται κι οι δύο τις όμορφες ελληνίδες

 

[LION7]

Μη μου κάνεις εμένα    και    γιατί θα σε πιάσω από το μαλλί

 

[loukritia!]

Μη μου κάνεις εμένα    και    γιατί θα σε πιάσω από το μαλλί

:S :S :S :S :S :S :S :S :S

 

συμμετεχω και γω στο θρεντ παραθετοντας ενα δικο μου ποιημα...

...δεν περιμενω απο πολλους να συλλαβουν τη μεγαλοφυια μου αλλα οκ...




λεει η τζουλια στο βαγγελη:

-θελω να με παντρευτεις!

-δε γινεται τωρα μωρο μου,κανε λιγη υπομονη...

-ή ΤΩΡΑ ή ΠΟΤΈ!

-ε λοιπον...ΠΟΤΈ!

-βαγγελη ποτέ μη λες ποτέ

 

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ

Αστο να πεσει
το αρρωστο μυαλο μου τα ΄χει παιξει
μαυρα σκουλικια κανουν εμετους
και γω παρεα με μικροαστους
ληγμενες μπυρες πινουμε
κι ολη την ωρα φτυνουμε
ηθελα γαμισω μια Ρωσιδα
αλλα οσο την ειδατε εσεις
αλλο τοσο και γω την ειδα
ολες τους τρεχουν να κρυφτουνε
αμεσως μολις θα με δουνε
εισπρακτορες νταβαδες και πρεζονια
κανουν βολτες γυρω απ΄τ΄αλωνια
εχω ενα πονο στην καρδια μου
και πυτιριδα στα μαλλια μου
εξω γινεται χαμος
ζητω η τεχνη και ο πολιτισμος
ζητω ο θρυλος κι ο Πειραιας
δεν θα περασει ο φασισμος

 

[gl]

συμμετεχω και γω στο θρεντ παραθετοντας ενα δικο μου ποιημα...

...δεν περιμενω απο πολλους να συλλαβουν τη μεγαλοφυια μου αλλα οκ...




λεει η τζουλια στο βαγγελη:

-θελω να με παντρευτεις!

-δε γινεται τωρα μωρο μου,κανε λιγη υπομονη...

-ή ΤΩΡΑ ή ΠΟΤΈ!

-ε λοιπον...ΠΟΤΈ!

-βαγγελη ποτέ μη λες ποτέ

βαγγελης ποιος ειναι;κανενας που ξερουμε;